Search the Community
Showing results for tags 'εκδόσεις άγρα'.
-
Τέτοιες μέρες πριν από 20 χρόνια, κι ας φαίνεται ότι πέρασαν αιώνες από τότε, όλη η Ελλάδα χόρευε στους ρυθμούς των Ολυμπιακών Αγώνων σε ένα ατέλειωτο πάρτι αδιαφανών υπερκοστολογήσεων και δισεκατομμυρίων που διακινούνταν προς άγνωστους προορισμούς. Οι γαλαζοαίματοι Αθάνατοι της ΔΟΕ μαζί με αινιγματικούς τοποτηρητές αλώνιζαν τη χώρα, η Γιάννα Αγγελοπούλου φωτογραφιζόταν χαμογελαστή με εργολάβους και επιχειρηματίες, ο Κώστας Καραμανλής είχε διαδεχθεί αναίμακτα τον Κώστα Σημίτη και η αστυνομία σε συνεργασία με ελληνικές και ξένες μυστικές υπηρεσίες καταπατούσε δικαιώματα ετών ώστε να μη «λερώσει» κανείς την επερχόμενη «γιορτή». Κάποιοι όμως, λίγοι και τολμηροί, επέμεναν και αντιστέκονταν στο πνεύμα της εθνικής ομοψυχίας και στη νέα Μεγάλη Ιδέα που χτιζόταν πάνω σε σαθρά θεμέλια, όπως αποδείχθηκε οδυνηρά αμέσως μετά. Ένας από αυτούς ήταν ο Γιάννης Καλαϊτζής, πεισματάρης «δεθελοντής» σε ένα κλίμα γενικευμένου εθελοντισμού που έπεισε τον κόσμο ότι δεν αρκεί να μας πάρουν τα σώβρακα, πρέπει να τα προσφέρουμε μόνοι μας και να πούμε κι ευχαριστώ. Αρνητής μιας ευδαίμονος αφασίας που συνεπήρε το έθνος και το ανέβασε ψηλά στον ουρανό με Ολυμπιακούς, Eurovision και ποδοσφαιρικό Euro για να κατακρημνιστεί με πάταγο στη συνέχεια, ο Καλαϊτζής επέλεξε να είναι «παράφωνος». Είχε ήδη προειδοποιήσει με την κυκλοφορία του «2000 στα 4» (Εκδόσεις Άγρα, 2003), με γελοιογραφίες-ντοκουμέντα από μια Ελλάδα που παραληρούσε την ώρα που βυθιζόταν. Πρωταγωνιστές ήταν δικαιωματικά ο Ευάγγελος Βενιζέλος και η Γιάννα Αγγελοπούλου ως κακέκτυπα του Φοίβου και της Αθηνάς, των αμφιλεγόμενων μασκότ των Αγώνων. Δίπλα τους ο Ζακ Ρογκ, ο Κώστας Κεντέρης, ο Τράγκας και ο Κακαουνάκης, ο Χριστοδουλάκης, ο Φλωρίδης, ο Χρυσοχοΐδης, ο Πετσάλνικος και ο Γιώργος Παπανδρέου να στήνουν τον χορό στη σκιά του στέγαστρου Καλατράβα με τη γνωστή κατάληξη. Το «2000 στα 4» όπως και το σύνολο του γελοιογραφικού έργου του Γιάννη Καλαϊτζή αποτελεί το πιο γνήσιο ιστορικό αποτύπωμα μιας σκοτεινής περιόδου που προανήγγειλε μια ακόμα σκοτεινότερη. Και γι’ αυτό παραμένει επίκαιρο και διαχρονικό καθώς τις συνέπειες της Μεγάλης Γιορτής εξακολουθούμε να τις βιώνουμε και να τις πληρώνουμε. Και το σχετικό link...
-
- 1
-
- 2000 στα 4
- γιάννης καλαϊτζής
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Ο σκιτσογράφος Ζακ Ταρντί ζωγραφίζει ένα από τα μεγάλα έργα του τρομερού παιδιού του νεο-πολάρ. O Ζαν-Πατρίκ Μανσέτ, τρομερό παιδί του νεο-πολάρ, αναδύθηκε απ’ τις στάχτες του ’68, έλαμψε δυνατά και χάθηκε σχετικά γρήγορα. Περιέγραψε το χάος ή, αν θέλετε, το κενό που δημιουργήθηκε στη γαλλική κοινωνία μετά την εξέγερση, τότε που οι από πάνω κατέλυαν κάθε μορφή αντίστασης και αμφισβήτησης. Ανέδειξε μια σειρά αντιήρωες χαμένους από χέρι καθώς πουλούσαν ακριβά το τομάρι τους. Το «Μελαγχολικό κομμάτι της Δυτικής Ακτής» – σε μετάφραση Θοδωρή Τσαπακίδη – εκδόθηκε και επανεκδόθηκε από την Άγρα, ενώ πριν από λίγους μήνες ο ιστορικός οίκος κυκλοφόρησε το βιβλίο ως κόμικ, με πρόλογο του Φρανσουά Γκερίφ. Ο πολυβραβευμένος σκιτσογράφος Ζακ Ταρντί, γνωστός στην Ελλάδα από την «Κραυγή του λαού» (Εκδ. ΚΨΜ) – για την Κομμούνα του Παρισιού, του Ζαν Βοτρίν – σέβεται απόλυτα το κείμενο καθώς το διασκευάζει σε γκριζόμαυρες εικόνες. Ο σπουδαίος κομίστας, έχοντας ζωγραφίσει όλα τα μυθιστορήματα του Μανσέτ, ενσωματώνει στην πένα του τον σκληρό κόσμο του συγγραφέα, σκηνογραφεί την επωαζόμενη δυστοπία της κοινωνίας με παγωμένα καρέ που επιταχύνονται συχνά πυκνά. «Το μελαγχολικό κομμάτι της Δυτικής Ακτής» δημοσιεύτηκε πριν από σαράντα περίπου χρόνια και δεν έχει χάσει τίποτε από την κοινωνική ματιά και τη φρεσκάδα του. Ούτε από τη μουσική του υπόκρουση με τζαζ της Δυτικής Ακτής των 50’s. Σε αυτή την αιματηρή ιστορία πρωταγωνιστεί ο Ζορζ Ζερφό, πρώην στασιαστής και νυν ανερχόμενος χαρτογιακάς, με γυναίκα και παιδιά, με ωράριο και διακοπές. Ο προσωπικός κόσμος του Ζερφό περιλαμβάνει ποσότητες Cutty Shark, μπέρμπον και τσιγάρων· πάνω απ’ όλα κουλ τζαζ: Τζέρι Μάλιγκαν, Τσίκο Χάμιλτον, Τζίμι Τζιούφρε και αρκετούς άλλους. Η πρώτη αφηγηματική σεκάνς είναι ακριβώς ίδια με την τελευταία: «Και συνέβαινε καμιά φορά αυτό που συμβαίνει τώρα: ο Ζορζ Ζερφό τρέχει με το αμάξι του στον εξωτερικό περιφερειακό. Μπήκε στην Πορτ ντ’ Ιβρί. Είναι δύο και μισή το πρωί, ίσως τρεις και τέταρτο... Τα Ι.Χ. κινούνται με μεγάλη ταχύτητα, πολύ πάνω από το επιτρεπτό όριο. Αρκετοί οδηγοί είναι μεθυσμένοι. Ο Ζορζ Ζερφό είναι... Στο μυαλό του Ζορζ Ζερφό υπάρχει σκοτάδι και σύγχυση· ασαφώς μπορούμε να διακρίνουμε κάποιες αριστερές ιδέες... Μέσα από δύο ηχεία – ένα κάτω από το ταμπλό, ένα στο πίσω μέρος – ακούγεται σε χαμηλή ένταση η μουσική που παίζει το κασετόφωνο, τζαζ στο στιλ West Coast». Στο ενδιάμεσο ο μικροαστός υπάλληλος Ζερφό έχει σκοτώσει μερικούς σκληρούς τύπους, έχει χτυπηθεί άγρια, τον έχουν κλέψει, έχει κάνει έρωτα με μια καλοφτιαγμένη πλούσια διανοούμενη· τη δολοφόνησαν· και έχει πάρει εκδίκηση από τον πλαδαρό δικτατορίσκο Αλόνζο Έμεριχ, εξόριστο απ’ τον Άγιο Δομήνικο, για το λουτρό αίματος που επέβαλε εκεί. Η ίντριγκα εν είδει road movie μπλέκει από καθαρή τύχη τον Ζερφό σε περιπέτειες απ’ το Παρίσι μέχρι τις Άλπεις και πάλι πίσω: «Δεν υπάρχει τρόπος να πούμε συγκεκριμένα πού θα καταλήξουν τα πράγματα για τον Ζορζ Ζερφό... Στον ευρύτερο κύκλο θα ανατραπούν οι σχέσεις παραγωγής στις οποίες πρέπει να αναζητήσουμε την αιτία...». INFO Ζαν-Πατρίκ Μανσέτ «Το μελαγχολικό κομμάτι της Δυτικής Ακτής» Εκδόσεις Άγρα Σελ.: 80 Τιμή: 14 ευρώ Και το σχετικό link...
-
Ο Περικλής Κοροβέσης δεν είναι πια μαζί μας. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την ευγένεια και το χιούμορ του, την πολιτική του σκέψη και δράση, τους ανυποχώρητους αγώνες του, τα βιβλία και τα κείμενά του, την παρέα του. Κι ένας λόγος ακόμα για να τον θυμόμαστε είναι τα κόμικς και οι γελοιογραφίες του Γιάννη Καλαϊτζή. Σε αυτά πρωταγωνίστησε κατ’ επανάληψη ο Περικλής σε αξέχαστους «ρόλους». Ήταν πολύ καλοί φίλοι. Μαζί συζητούσαν για την πολιτική, τη λογοτεχνία, την τέχνη. Μαζί πορεύτηκαν σε πολλούς από τους αγώνες της Αριστεράς. Συνεργάστηκαν στη «Γαλέρα» και αργότερα στην «Εφημερίδα των Συντακτών». Μα είχαν και κάτι ακόμα που τους ένωνε. Ο Περικλής Κοροβέσης ήταν ένα σταθερό «μοντέλο» στα κόμικς και τις γελοιογραφίες του Γιάννη Καλαϊτζή. Ο αγαπημένος μας Γιάννης συχνά-πυκνά στα έργα του επέλεγε τη μορφή του άλλου αγαπημένου μας, Περικλή. «Τυφών», εκδόσεις Κώμος, Θεσσαλονίκη, 1997 Ο Καλαϊτζής το συνήθιζε αυτό για πολλούς από τους φίλους του. Όπως γνωρίζουν πολλοί από τους σταθερούς αναγνώστες του, υπήρχαν κάποια πρόσωπα που λάτρευε να σχεδιάζει. Πολλά από αυτά τα αποκάλυπτε κατά καιρούς ο ίδιος, αλλά και όταν έστησε το εξαιρετικό site www.gianniskalaitzis.gr: ο Τέλης Σαμαντάς, ο Γιάννης Bach Σπυρόπουλος, ο Γιώργος Μασσαβέτας, ο Νίκος Προκόβας και φυσικά ο Περικλής Κοροβέσης δάνεισαν τη μορφή τους σε πρόσωπα των ιστοριών του Καλαϊτζή, σε απρόβλεπτους και παράδοξους ρόλους όπως άλλωστε συνέβη και με άλλους περιστασιακούς πρωταγωνιστές του, πραγματικά ή φανταστικά πρόσωπα (Τάσος Μητρόπουλος, Στέλιος Καζαντζίδης, Καραγκιόζης) ή και πιο μόνιμους που υποδύονταν τον γελοιογραφικό εαυτό τους κατά συγκεκριμένες πολιτικές περιόδους (Cabinet Man, Καρατζαφύρερ, Το Λούκι - Λουκάς Παπαδήμος, Κώστας Καραμανλής στη σειρά Μαρξ και Σπένσερ, Ευάγγελος Βενιζέλος και Γιάννα Αγγελοπούλου πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες κ.ά.). «Τυφών», εκδόσεις Κώμος, Θεσσαλονίκη, 1997 Όμως ο Περικλής Κοροβέσης ήταν μια σταθερή αξία που πάντα απολάμβανε την ακούσια συμμετοχή του σε κόμικς και γελοιογραφίες του καλού του φίλου. Στον «Τυφώνα» (1997), σε έναν από τους μεγαλύτερους ρόλους του, ο Περικλής ήταν ο Σουλεϊμάν Σαλίκ, «γενίτσαρος και μπράβος των προσκαλεσμένων του Αββά» που σπέρνει τον τρόμο λίγο πριν αυτοκτονήσει, σε ένα διονυσιακό παραλήρημα στη Σαντορίνη του 1707, την ώρα που εκρήγνυται το ηφαίστειο. Νωρίτερα, το 1990, ο Περικλής είχε γίνει αρχαίος Έλληνας για τις ανάγκες του εκπαιδευτικού κόμικς «Αναζητώντας τα Χαμένα Δάση», μια ιστορία σε ανάθεση της περιφέρειας της Προβηγκίας για τα δάση της Νότιας Ευρώπης που δεν κυκλοφόρησε ποτέ στα ελληνικά, καθώς η τότε ελληνική κυβέρνηση απαίτησε την απόσυρσή της επειδή σε κάποιον χάρτη του εσωφύλλου αναφερόταν η απαγορευμένη τότε λέξη «Μακεδονία» για τη γειτονική μας χώρα. «Αναζητώντας τα Χαμένα Δάση», ακυκλοφόρητο, 1990 Ένας από τους μεγαλύτερους ρόλους του σε κόμικς όμως, ήταν και ο τελευταίος του στην επίσης τελευταία σειρά κόμικς του Γιάννη Καλαϊτζή που είχαμε την τιμή να φιλοξενήσουμε στο Καρέ Καρέ. Στη σειρά «Μπον και Βιβέρ» ο Κοροβέσης έγινε ο Βιβέρ, ο ένας από τους δύο πένητες και περιπλανώμενους κλοσάρ που διατηρώντας τον σαρκασμό και το χιούμορ τους, φιλοσοφούν περί συνταγών και μαγειρικής δίπλα σε κάδους σκουπιδιών, αναζητώντας ένα σάπιο καρότο, ένα μισό κρεμμύδι, ένα σπασμένο πασχαλινό αυγό για να χορτάσουν. «Μπον και Βιβέρ», δημοσιευμένο στο «Καρέ Καρέ» της «Εφ.Συν.», 2014 Μια σύντομη εμφάνιση είχε κάνει και στο «Πέλαγος της Μποτίλιας», μια χιουμοριστική και πιο ενήλικη, ντελιριακή εκδοχή του «Little Nemo in Slumberland» του Winsor McCay αλλά με μπόλικο αλκοόλ, ως Βαζιβουζούκος φρουρός στο παλάτι της όμορφης Νουχτένα. «Πέλαγος της Μποτίλιας», δημοσιευμένο στο «Εννέα» της «Ελευθεροτυπίας», 2001 Τέτοιες «cameo» εμφανίσεις έκανε ο Περικλής και σε πολλές γελοιογραφίες του Καλαϊτζή. Σε μια από αυτές περίμενε στωικά στην ουρά, μαζί με άλλους αγωνιστές και διαμαρτυρόμενους, για να μπει στο «Θάλαμο Ελεύθερης Διαδήλωσης», σε μια σάτιρα των κατασταλτικών μηχανισμών που επιχείρησαν να ποινικοποιήσουν τις κοινωνικές διεκδικήσεις με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. «Θάλαμος Ελεύθερης Διαδήλωσης», «Ελευθεροτυπία», 2003. Αναδημοσιεύεται στο «2000 στα 4», εκδόσεις Άγρα, 2003. Λίγο νωρίτερα, την περίοδο που μερίδα του ελληνικού Τύπου έπαιρνε γραμμή από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης για τα θέματα που αφορούσαν την οργάνωση «17 Νοέμβρη» και οι φυλλάδες (το «Στρατόπεδο Υλάρχου Τραγκαουνάκη» κατά Καλαϊτζή) «έδιναν», σωρηδόν και αναπόδεικτα, ονόματα αριστερών ως «τρομοκρατών», ο Περικλής μετατράπηκε σε «εμπόρευμα» μαζί με τη γραφομηχανή του για την «Ψώρα», την «SSpresso», το «Straffi News» και το «Α2 Τσάνελ», σε μια ακόμα από τις πολλές παρουσίες του στα έργα του μεγάλου γελοιογράφου και δημιουργού κόμικς. «Τι σε νοιάζει κυρά μου;», «Ελευθεροτυπία», 2002. Αναδημοσιεύεται στο «Γιαταλεφτά Νοέμβρη», εκδόσεις Λιβάνη, 2002. Ο Περικλής μπορεί να μας άφησε. Αλλά τα έργα του Γιάννη Καλαϊτζή αποτελούν μια ακόμη αφορμή για να τον θυμόμαστε. Πάντα χιουμορίστα. Πάντα αγωνιστή. Και κάποιες φορές πρωταγωνιστή σε υπέροχα κόμικς και μαχητικές γελοιογραφίες. Ευχαριστούμε θερμά την οικογένεια του Γιάννη Καλαϊτζή για την ευγενική παραχώρηση των δικαιωμάτων χρήσης των εικόνων αυτού του αφιερώματος. Και το σχετικό link...
-
- 4
-
- περικλής κοροβέσης
- γιάννης καλαϊτζής
- (and 11 more)