Αναζήτηση στην Κοινότητα

Το μοναδικό άνοιγμα του χώρου είχε θέα στη θάλασσα, σε πρώτο πλάνο τη βλάστηση και τα απότομα βράχια κάτω από τον πρόβολο, με το μεγάλο υποστύλωμα σε σχήμα “V” να έχει καλυφθεί από τα φυτά. Η θάλασσα είχε αρχίσει να αγριεύει από την στιγμή που έπεσε ο ήλιος και οι στάλες, από τα κύματα που έσκαγαν στα βράχια, έφταναν στο τζάμι. Στο βάθος του ορίζοντα ένα φως αχνοφέγγει ανά τακτά διαστήματα. “Οι εποχές περνάνε”, σκέφτηκε ο “Ε” και επέστρεψε στις σημειώσεις του, μια μικρή δέσμη φωτίζει το στιλό που χαράζει ρυθμικά το χαρτί. Ένα μεγάλο γραφείο βρίσκεται στη μέση του χώρου με χαρακτηριστικό στοιχείο το μικρό φωτιστικό και τις ατζέντες. Πίσω κυριαρχεί η μεγάλη βιβλιοθήκη, ίδιο μέγεθος με το άνοιγμα που βλέπει στη θάλασσα και τον χώρο συμπληρώνει ένα μικρό δερμάτινο καθιστικό. Εδώ περνάει τον περισσότερο χρόνο του, δεχόμενος τους φίλους του, διαβάζοντας, γράφοντας και σχεδιάζοντας. Πρόσφατα είχε αναλάβει μια νέα δουλειά, να σχεδιάσει ένα ιδιαίτερο κτίριο για έναν ακόμα πιο ιδιαίτερο πελάτη, οπότε οι σκέψεις ήταν πολλές. Σκέψεις για την αρχιτεκτονική, τον κοινωνικό της ρόλο, την ουσία του σχεδιασμού. Είχε περάσει ένας χρόνος από τη νύχτα που ψάχνοντας την αλληλογραφία του καθισμένος στο καναπέ του γραφείου του, διέκρινε μεταξύ διαφόρων επιστολών έναν μεγάλο φάκελο με κόκκινο βουλοκέρι και θυραιό. Μέσα υπήρχε μια πρόσκληση και τα αεροπορικά εισιτήρια, σε οικονομική θέση, για τη Σκωτία οπού θα γίνονταν οι πρώτες συζητήσεις για ένα νέο έργο. Ο πελάτης ήταν δύστροπος και φυσικά τσιγκούνης, τόσο στα χρήματα όσο και στα λόγια. “Θέλω να μου σχεδιάσετε μια κιβωτό” είπε. Του εξήγησε ότι ήθελε ένα κτίριο που θα στεγάσει το σύνολο των επιχειρήσεων του, το προσωπικό του γραφείο και φυσικά την κατοικία του. Του είπε ακόμα ότι στην μελέτη θα πρέπει να μεριμνήσει για την ύπαρξη χώρων για τις πολυπληθείς και μοναδικές του συλλογές. Επισκέφτηκαν την έκταση όπου θα κατασκευαστεί το κτίριο και ο “Ε” περιηγήθηκε για αρκετή ώρα στον χώρο κρατώντας σημειώσεις. Κανόνισαν το επόμενο ραντεβού ένα χρόνο μετά για την παρουσίαση των σχεδίων και την ίδια μέρα επέστρεψε στο γραφείο του. Η βροχή είχε αρχίσει να γίνεται πιο έντονη, η θέα της από το γραφείο λειτουργούσε χαλαρωτικά στις πολλές και αντικρουόμενες σκέψεις του “Ε”. Η τσαγιέρα άχνιζε και η κούπα με το τσάι ζέσταινε τα χέρια του. Το φως χαμηλό όπως και η μουσική, γέμιζαν τον χώρο υποδόρια μέχρι που το κουδούνι έσπασε για λίγο τον ρυθμό του χώρου. Ο “Κ” ξεκίνησε να κατεβαίνει την κυκλική σκάλα που ένωνε τον χώρο του γραφείου με αυτό της κατοικίας, ήταν παλιός φίλος από το πολυτεχνείο και συνήθιζε να συναντάει τον “Ε” μεταμεσονύχτιες ώρες, σήμερα όμως τον είχε καλέσει έκτακτα για να συζητήσουν για το έργο που είχε αναλάβει και τον τρόπο που το προσέγγισε. Η ατμοσφαιρική σκιά της σελήνης αντανακλούσε στην θάλασσα και έφτανε στο εσωτερικό του γραφείου. Οι δύο αντρικές φιγούρες καθόντουσαν στο μικρό καθιστικό, ο “Ε” στο καναπέ είχε ακουμπήσει αναπαυτικά την πλάτη του αλλά την ίδια στιγμή βρισκόταν σε δημιουργική εγρήγορση. Ο “Κ” γέμισε την κούπα του και κατευθύνθηκε προ το τζάμι παρατηρώντας την θάλασσα. “Πάντα μου άρεσε η θέα του γραφείου σου. Λένε ότι μετά από λίγο την συνηθίζεις … αλλά δεν νομίζω ότι ισχύει” “Όλα είναι μια συνήθεια, άμα τα αφήσεις να γίνουν συνήθεια” απάντησε ο “Ε” την στιγμή που ακουμπούσε το τσιγάρο στο τασάκι και το βλέμμα του επέστρεψε στην μαύρη ατζέντα του που ήταν γεμάτη σημειώσεις. Στο τραπέζι βρίσκονται τα σχέδια, τα σκίτσα καθώς και βιβλία με σημειώσεις και παραπομπές για την κιβωτό. Η δουλειά ενός χρόνου ήταν όλη εδώ. Το σχέδιο με το τοπογραφικό δείχνει μια έκταση δέκα στρεμμάτων που οι υψομετρικές τις καμπύλες κορυφώνονται στο κέντρο της δημιουργώντας έναν λόφο που στην κορυφή του βρίσκονται τα ερείπια του παλιού οχυρού της πόλης. Σε αυτή τη θέση θα κατασκευαστεί και το νέο κτίριο, δημιουργώντας ένα θέμα ένταξης αλλά και διατήρησης των σπαραγμάτων της ιστορίας της περιοχής. Αυτό το θέμα απασχόλησε έντονα τον “Ε” κατά της διάρκεια της μελέτης προσπαθώντας να βρει τρόπους συνύπαρξης αλλά οι εντολές του πελάτη ήταν συγκεκριμένες. Η αρχιτεκτονική του κουλτούρα δεν του επέτρεπε να ασχοληθεί επιφανειακά με το έργο, δεν τον ενδιαφέρει η σύντομη διαδρομή για απλό εντυπωσιασμό και έτσι έριξε βάρος στη δημιουργία εμπειρίας για τον χρήστη αλλά και τον παρατηρητή. Στη δημιουργία εκπλήξεων, σε κρυφές γωνιές, δέσμες φωτός, σε μια αδρή επιφάνεια που θα χαραχτεί στο υποσυνείδητο. Ένα κτίριο που θα κυριαρχεί χωρίς να φωνάζει, αλλά θα μιλάει χαμηλόφωνα λειτουργώντας σαν μαγνήτης. Έτσι η Κιβωτός σχεδιάστηκε από μέσα προς τα έξω ρίχνοντας το βάρος στην διαμόρφωση των εσωτερικών χώρων και στη συνέχεια των όψεων. Στη κάτοψη, μετά από πολλές λύσεις, κυριάρχησε η αφαίρεση και η σχεδιαστική καθαρότητα. Ένα τετράγωνο με πλευρές (36.5μΧ36.5μ) με προσανατολισμό βορά-νότο και ύψος 38.17μ που χαρακτηρίζεται για την ειλικρίνειά του ως προς τα υλικά και την δομή του. Το ανεπίχριστο σκυρόδεμα είναι το βασικό υλικό κατασκευής με την ανεπεξέργαστη αδρότητά του να το κάνει οικείο και την ίδια στιγμή απόμακρο. Ο “Κ” απομακρύνθηκε από το τζάμι και έκατσε στην μεταλλική πολυθρόνα. Συμπλήρωσε την κούπα του με τσάι από την γυάλινη τσαγιέρα, ήπιε μια γουλιά και πήρε στα χέρια του τα σχέδια των κατόψεων. Έντεκα επίπεδα ξεδιπλώνονται με τέτοιο τρόπο δημιουργώντας μια διαδρομή με εντάσεις και υφέσεις και τελική κορύφωση, σαν ένα κονσέρτο πιάνου. Η κάτοψη μοιράστηκε στα δυο, στον άξονα ανατολής-δύσης δημιουργώντας δυο άνισες ζώνες. Στη νότια ζώνη χωροθετούνται τα επίπεδα με τους εργασιακούς χώρους και ύψος 3.47μ², εκεί εντάσσετε και το κεντρικό κλιμακοστάσιο που συνδέει τα επίπεδα καθώς και ο ανελκυστήρας. Στη βόρια πλευρά δημιουργείται μια ενιαία δεξαμενή με ενιαίο ύψος 38.17μ που ξεκινάει από το επίπεδο του ισογείου και καταλήγει στο τελευταίο επίπεδο, αυτό του ενδέκατου ορόφου. Η πρόσβαση στο αμπάρι[1], όπως το αποκαλεί ο “Ε” θα γίνεται μόνο από τον δέκατο και ενδέκατο όροφο που θα βρίσκονται το γραφείο και η κατοικία του ιδιοκτήτη. Η μελέτη μιλάει για ένα εσωστρεφές κτίριο, με όσο το δυνατόν λιγότερα ανοίγματα για λόγους ασφαλείας. Η κεντρική είσοδος χωροθετήθηκε στην βόρεια πλευρά, μπαίνοντας στο ισόγειο ο χρήστης θα διασχίζει ένα τούνελ που περνώντας μέσα από από το αμπάρι θα φτάνει στη νότια ζώνη και τον χώρο υποδοχής. Ένας ιδιότυπος λαβύρινθος οδηγεί στο κεντρικό κλιμακοστάσιο, με την σκάλα και τον ανελκυστήρα. Έτσι ο επισκέπτης θα βιώνει την αίσθηση περιορισμού και της εμπειρίας του να βρει τον σωστό δρόμο περνώντας από τους χώρους ταυτοποίησης και έκθεσης μέχρι να φτάσει στον προορισμό του. Μια σταδιακή κλιμάκωση από τα χαμηλά προς τα ψηλά, από τα κοινόχρηστα στα ιδιωτικά και τέλος στον εξωτερικό χώρο. Στον υπόγειο χώρο διατηρήθηκαν τα θεμέλια του παλιού οχυρού που εντάχθηκαν στην νέα κατασκευή μαζί με το πηγάδι που θα διατηρηθεί για να τροφοδοτεί με νερό το κτίριο, τους χώρους συμπληρώνουν οι γεννήτριες, το αντλιοστάσιο και η μεγάλη δεξαμενή. Στον πρώτο όροφο θα διαμορφωθούν οι εκθεσιακοί και αποθηκευτικοί χώροι των πολύτιμων μετάλλων και λίθων. Ένας κεντρικός διάδρομος, σαν ραχοκοκαλιά θα τροφοδοτεί τους επιμέρους χώρους όπως τα νεύρα στο ανθρώπινο σώμα. Ο κάθε χώρος θα συμπληρώνεται από ειδικές προθήκες προστασίας και προβολής των εκθεμάτων. Ανεβαίνοντας στο τρίτο επίπεδο η διαμερισματοποίηση των χώρων αλλάζει ώστε να υπάρχει η ανάλογη ιδιωτικότητα του προσωπικού που θα διαχειρίζεται σημαντικά έγγραφα. Ο σχεδιασμός όμως προβλέπει και ευέλικτα διαχωριστικά για εύκολη προσαρμογή στις αυξανόμενες ανάγκες. Ο τέταρτος όροφος θα φιλοξενεί τις εγκαταστάσεις τηλεφωνίας, διαδικτύου, server, σκληρών δίσκων που θα αποτελούν την ηλεκτρονική καρδιά του κτιρίου. Στους υπόλοιπους ορόφους μέχρι και τον ένατο θα ενταχθούν οι γραφειακοί χώροι χωρίς διαχωριστικά πέρα από τους βοηθητικούς χώρους και τις τουαλέτες. Ο διαχωρισμός των χώρων θα πραγματοποιείτε από το πλέγμα κολονών που θα τους οριοθετεί δημιουργώντας κάνναβο που θα ορίζει τα γραφεία. Η πορεία ανόδου κορυφώνεται στο δώμα με την θέα προς όλες της κατευθύνσεις του ορίζοντα. Πριν όμως φτάσει κανείς εκεί περνάει από το δέκατο επίπεδο που βρίσκεται το γραφείο του ιδιοκτήτη. Εδώ έχει σχεδιαστεί το γραφείο της γραμματέας ακριβώς στο ανέβασμα της κεντρικής σκάλας και του προσωπικού ανελκυστήρα που θα είναι η τελευταία του στάση. Το μεγάλο γραφείο καταλαμβάνει τον περισσότερο χώρο του ορόφου και έχει επικοινωνία με την βιβλιοθήκη την μεγάλη πόρτα που οδηγεί στην δεξαμενή και σε μια μικρή κυκλική σκάλα που οδηγεί στον ενδέκατο όροφο και στο διαμέρισμα του ιδιοκτήτη. Ένα διαμέρισμα με ένα υπνοδωμάτιο και το μπάνιο του, ένα δεύτερο γραφείο, την κουζίνα το καθιστικό και τέλος την αίθουσα με τα βραβεία και τα τρόπαια. Το ψηφιδωτό στο δάπεδο που έχει σχεδιαστεί ειδικά για τον χώρο και είναι το ίδιο με αυτό της βοριάς όψης, το έχει επιμεληθεί ένας πολύ γνωστός γλύπτης. Όλοι οι χώροι της Κιβωτού χαρακτηρίζονται από την λιτή σχεδίαση με τους ανεπιχρύστους τοίχους, τα εμφανή μπετά και τις ξύλινες κατασκευές να δίνουν ένα βιομήχανο τελειοποιημένο αποτέλεσμα. Το κτίριο θα ξεπροβάλει από τον λόφο σαν να βγαίνει από μέσα του με τις γεωμετρικές όψεις, καθαρές και αιχμηρές να έρχονται σε διάλογο με το γύρω δομημένο περιβάλλον. Πέρα από την κεντρική όψη με το μεγάλο γλυπτό οι άλλες όψης είναι απλές χωρίς περίτεχνα στοιχεία όπως απλό είναι και το μονοπάτι με τις μεγάλες μπετονένιες πλάκες που συνδιαλέγεται με το γκαζόν κάνοντας όμως αισθητή την παρουσία του οδηγώντας στην κεντρική είσοδο. Η ώρα έχει περάσει και ο ήλιος έχει αρχίσει να ανατέλλει, στο πάτωμα βρίσκονται διάφορα χαρτιά, ρυζόχαρτα και σκίτσα. Ο δίσκος με το πρωινό βρίσκεται στο τραπέζι και ο “Κ” με τον “Ε” συζητούν στον μικρό εξώστη. “Ελπίζω να μην μείνει στα χαρτιά”, μονολογεί ο “Ε”. “Έχεις ερμηνεύσει με σύγχρονο τρόπο το μεσαιωνικό φρούριο, χωρίς παράθυρα με γεωμετρικές και αδρές επιφάνειες. Οι τόνοι τσιμέντου που θα απαιτηθούν είναι μια σαφής ένδειξη ψυχρότητας, όγκου και μεγαλείου. Έχεις οραματιστεί μια υπεράνθρωπη δυνητική παρουσία του κτιρίου πάνω από τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Δεν είμαι σίγουρος για την επόμενη μέρα”, απαντάει ο “Κ”. Η μέρα ήταν ηλιόλουστη και οι δύο φίλοι συνέχισαν την συζήτησή τους δεχόμενη τις ευεργετικές ακτίνες του ήλιου. Στο γραφείο του βρισκόταν η αλληλογραφία της ημέρας, ένας φάκελος ξεχώριζε με το κόκκινο βουλοκέρι και τον θυραιό. Η μελέτη δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ αν και όλα ήταν στον σωστό δρόμο. Ο κύριος Μακ έγραφε στην τελευταία του επιστολή για την αναβολή του έργου λόγω οικονομικής λιτότητας. Έκανε αναφορά στην επικείμενη παγκόσμια οικονομική κρίση που θα τον επηρεάσει - Λίγα χρόνια αργότερα η μελέτη δημοσιεύτηκε στο μεγαλύτερο αρχιτεκτονικό περιοδικό. - Ο “Ε” με το “Κ” συνεχίζουν να συναντιούνται τα βράδια στο γραφείο του πρώτου και να συζητούν. Παραπομπές [1] Ίδρυμα Ιωάννου Φ. Κωστόπουλου, Μ/S Ιόνιον Πειραιάς, Κουνέλλης, εκδ. Μπάτσης - Πλέσσας [2] Walt Disney, “Οι Επίγονοι”, Carl Barks, εκδ. Νέα Ακτίνα, 2008 Πηγή

Η μελέτη που θα διαβάσετε είναι διπλωματική εργασία και δεν αναφέρεται σε κάποιο υπαρκτό έως τώρα project - οπότε μη χαίρεστε ακόμα. Είναι ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον σχέδιο, στη θεωρία τουλάχιστον, επειδή εγώ προσωπικά δεν έχω τις γνώσεις να αξιολογήσω το πρακτικό κομμάτι της. Αλιεύθηκε στο Διαδίκτυο και δεν γνωρίζω τίποτα παραπάνω για τη δημιουργό της. Αναρτάται στην Αρθρογραφία εκτός GC για την ώρα, κατόπιν συνεννοήσεως με σεσημασμένο διακεκριμένο admin. Παραθέτω από την αρχή το λινκ της πηγής Κέντρο Comics – Cartoon στην Πειραιώς Θέμα της Διπλωματικής εργασίας αποτέλεσε η δημιουργία ενός Πάρκου με το δικό του Κέντρο Comics-Cartoon. Φοιτήτρια: Βλάχου Έλλη Αντωνία Επιβλέπων Καθηγητής: Γεώργιος Παπακώστας Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Ημερομηνία παρουσίασης : 26 Φεβρουαρίου 2015 Η Τοποθεσία Το πάρκο με Κέντρο Comic-Cartoon στην παρούσα διπλωματική εργασία θα «φιλοξενηθεί» στην περιοχή του Κεραμεικού. Πιο συγκεκριμένα πρόκειται για την περιοχή που ορίζεται από τις οδούς : Πειραιώς, Ερμού, Ηρακλειδών, Θεσσαλονίκης και Αγ. Ασωμάτων, στην καρδιά δηλαδή του ιστορικού κέντρου της Αθήνας, απέναντι ακριβώς από το Γκάζι. Σήμερα όλη η περιοχή βρίσκεται σε πλήρη χωροταξική ανάπλαση. Το Γκάζι έχει συνδεθεί με το Θησείο μέσω της πεζοδρόμησης της Ερμού και της κατασκευής ελεύθερων χώρων, ενώ σημαντικό στοιχείο για την ανάπτυξη της περιοχής, αποτέλεσε η λειτουργία του σταθμού του μετρό Κεραμεικός. Σήμα κατατεθέν της περιοχής αποτελεί η Τεχνόπολις των Αθηνών που σήμερα λειτουργεί ως πολυδύναμο πολιτιστικό κέντρο. Λόγοι επιλογής της συγκεκριμένης τοποθεσίας Κοινωνικοί λόγοι οδήγησαν επίσης στην επιλογή της συγκεκριμένης περιοχής για να φιλοξενήσει το Κέντρο Comic-Cartoon, με βασικότερο την ανάγκη για επιστροφή του πολίτη στο κέντρο της πόλης, η ανάκτηση δηλαδή της πολιτισμικής ταυτότητας του Αθηναίου πολίτη μέσω της συγκρότησης δικτύου κινήσεων και διαδρομών στο κέντρο της πόλης. Βασική επιθυμία της εργασίας αυτής είναι η ενίσχυση του σχήματος ΤΕΧΝΗ - ΠΡΑΣΙΝΟ- ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, επιθυμία που βρίσκεται σε απόλυτη συμφωνία με το πρόγραμμα της Ε.Α.Χ.Α προκειμένου να μετατραπεί η Αθήνα σε ένα εκτεταμένο ανοικτό μουσείο. Υπόθεση εργασίας Το comics αποτελεί τέχνη αστική η οποία μπορεί να προσφέρει διαφορετικές αναγνώσεις της πόλης. Η έλλειψη χώρων έκφρασης της ενάτης τέχνης τόσο στην Αθήνα όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα, οδήγησε στην πρόταση για δημιουργία ενός Κέντρου Comics-Cartoon στην περιοχή του Γκαζιού, καθώς η περιοχή χαρακτηρίζεται από την προσέλκυση του νεανικού κυρίως κοινού και μάλιστα έχει φιλοξενήσει στο παρελθόν εφήμερες εκθέσεις και φεστιβάλ comics. Η επιθυμία για την ενίσχυση του σχήματος Τέχνη - Πράσινο - Πολιτισμός, είχε ως αποτέλεσμα την ανάγκη για ανάπλαση του υπάρχοντος πάρκου της Ερμού. To Πάρκο έχει ως σκοπό να λειτουργήσει ως συμπλήρωμα της κτιριακής εμπειρίας, έτσι ώστε οι δραστηριότητες που αφορούν την Τέχνη των Comics να μην περιορίζονται μόνο στο εσωτερικό του κτιρίου, προκειμένου να δημιουργηθεί ένας νέος δημόσιος χώρος αστικής αναψυχής. (vlachou - 1) H σφαίρα - To concept Η επιθυμία για διαφοροποίηση του Κέντρου Comic-Cartoon στη Πειραιώς από τα γειτονικά του κτίρια παρεμφερούς λειτουργίας και πρισματικής φόρμας, οδήγησε στην ανάγκη για επιλογή μιας φόρμας η οποία θα επισημαίνει την μοναδικότητα του κτιρίου δημιουργώντας έτσι ένα αναγνωρισμένο τοπόσημο με έντονη παρουσία και διάρκεια που να αποτελεί κομμάτι της εικονογραφίας του Αθηναϊκού Κέντρου. Παρόλο που συχνά οι σύγχρονοι αρχιτέκτονες στην προσπάθειά τους να διαφοροποιήσουν τα κτίριά τους από τα υπόλοιπα, οδηγούνται στη μαζική σχεδόν παραγωγή εξεζητημένων μορφών και σχημάτων, στη συγκεκριμένη διπλωματική γίνεται προσπάθεια για τη δημιουργία ενός σύγχρονου κτιρίου το οποίο να είναι θεαματικό χωρίς να είναι κραυγαλέο, μέσα από την επιστροφή σε μια πρωτογενή φόρμα. Παράλληλα την σφαίρα την συναντάμε πολύ συχνά στα comics σε δύο βασικούς ρόλους: α) Είτε ως διαστημόπλοια ικανά να ταξιδεύουν όχι μόνο στο διάστημα αλλά και στον χρόνο. β) Είτε ως αντικείμενα αποθήκευσης τεράστιων ποσοτήτων ενέργειας με απίθανες ιδιότητες. Με άλλα λόγια, θα μπορούσε να πει κανείς ότι η σφαίρα στα comics, έχει αποκτήσει έναν κοσμικό συμβολισμό, που αποτελεί κύριο εκφραστή της ουτοπίας της sci-fi φαντασιολογίας. Από την άλλη πλευρά, όσον αφορά την αρχιτεκτονική, η σφαίρα αποτελεί μια κεντρική εσωστρεφή, αυστηρά συγκεντρωτική και εγωκεντρική στο περιβάλλον της μορφή. Ο Πλάτων θεωρεί τη σφαίρα ως το σχήμα που χαρακτηρίζεται από τον μεγαλύτερο βαθμό πληρότητας και τελειότητας. Οι κεντρικές μορφές, κυριαρχούν οπτικά στον χώρο, είναι ιδανικές ως ελεύθερες μορφές χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου να εκφράσουν την ιερότητα του χώρου, ή για να τιμήσουν σημαντικά πρόσωπα ή γεγονότα. Η σφαίρα λοιπόν επιλέγεται ως φόρμα του Κέντρου Comic-Cartoon στην Πειραιώς, ως σύμβολο τόσο φουτουριστικό όσο και αρχέγονο, τόσο σύγχρονο όσο και διαχρονικό, με απώτερο στόχο την εναρμόνιση της σύγχρονης Αρχιτεκτονικής με το ιστορικό παρελθόν της περιοχής του Κεραμεικού. To Πάρκο Το Πάρκο λειτουργεί ως προθάλαμος μύησης στην κουλτούρα των Comics και συντίθεται από τρεις ενότητες: α) Το υπαίθριο θεατράκι όπου θα προσφέρεται για την διοργάνωση παραστάσεων, συναυλιών και γενικά εκδηλώσεων σχετικές ( ή και όχι) με τα comics και τα cartoon, ιδίως την εποχή που διοργανώνεται το ετήσιο φεστιβάλ comics της Αθήνας. β) Τον Λαβύρινθο, ο οποίος θα λειτουργεί ως χώρος graffiti, μια αστική επίσης τέχνη η οποία στην περιοχή του Γκαζιού κάνει ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία της. Λαβυρίνθους συναντάμε συχνά στα Comics ως στοιχείο μυστηρίου και έκπληξης, καθώς συχνά εκφράζουν την αγωνία του Ήρωα για το αν θα βγει ζωντανός από τη νέα του περιπέτεια και από το υπαρξιακό αδιέξοδο του να έχει χαθεί κανείς σε έναν «Μπορκεσιανό Λαβύρινθο». γ) Το Κέντρο Comics και Cartoon, το οποίο τοποθετείται πάνω σε υγρό στοιχείο, προκειμένου η αντανάκλαση του κτιρίου σε αυτό, να δώσει την εικόνα της τέλειας σφαίρας. Η οποία οπτικά κόβεται στο επίπεδο του ισογείου, παρόλο που η μορφή της ολοκληρώνεται στο υπόγειο. Οι τρεις αυτές ενότητες επικοινωνούν μεταξύ τους, μέσω μιας κύριας διαδρομής η οποία διασχίζει ολόκληρο το πάρκο από την αρχή του πεζοδρόμου της Ερμού, για να καταλήξει στην διασταύρωση της Πειραιώς με την Ηρακλειδών. Η διαδρομή αυτή ξετυλίγεται με τέτοιον τρόπο ώστε να αγκαλιάζει τους τρεις αυτούς χώρους και να δημιουργεί με τη βοήθεια δευτερευουσών διαδρομών ένα δίκτυο πλατειών και πράσινων χώρων, εισάγοντας έτσι το στοιχείο της έκπληξης στο πάρκο, στοιχείο βασικό στον κόσμο των comics. Tο Κτίριο Το Κέντρο Comics και Cartoon, βρίσκεται απέναντι από την Τεχνόπολη, στην περιοχή που για χάρη της εργασίας προσαρτήθηκε στο Πάρκο του Κεραμεικού, δηλαδή στα «πρώην» οικοδομικά τετράγωνα μεταξύ των οδών Περσεφόνης και Ηρακλειδών. Το Κτίριο μορφολογικά, αποτελείται από μια τέλεια σφαίρα, η οποία τέμνεται από δύο κωνικούς κρατήρες, προσανατολισμένοι ο μεγαλύτερος προς τον βράχο της Ακρόπολης, και ο μικρότερος προς την Τεχνόπολη, στους οποίους δημιουργούνται ημιυπαίθριοι εξώστες. Η Είσοδος στο κτίριο γίνεται μέσα από μια ανεστραμμένη πυραμίδα, που οδηγεί στο υπόγειο όπου βρίσκουμε χρήσεις όπως: α) Μια μικρή Υποδοχή β) Χώρο για Περιοδικές Εκθέσεις Νέων Δημιουργών γ) Αίθουσες σεμιναρίων και πολυλειτουργικούς χώρους εκδηλώσεων δ) Τέλος στο βάθος του υπόγειου χώρου, ως έκπληξη θα συναντήσει ο επισκέπτης ένα μικρό σφαιρικό cinema για προβολές animation. Στον πρώτο όροφο, όπου βρίσκεται η κυρίως υποδοχή του κτιρίου με κάποιες βοηθητικές λειτουργίες, ο επισκέπτης ανεβαίνει μέσω ενός κυλινδρικού ανελκυστήρα, κεντρικά τοποθετημένου στο κτίριο, ο οποίος πραγματοποιεί ενδιάμεση στάση στο ισόγειο. Τα τοιχώματα του ανελκυστήρα διατρέχονται από νερό, το οποίο πηγάζει από το υγρό στοιχείο του ισόγειου για να καταλήξει στο υπόγειο. Ο δεύτερος, ο τρίτος αποτελούν εκθεσιακούς χώρους αφιερωμένους στο ερωτικό, το fantasy και sci-fi comics αντίστοιχα, ενώ ο τέταρτος όροφος φιλοξενεί εκθέσεις αφιερωμένες στη σχέση των comics με την πόλη. Στον πέμπτο όροφο συναντά κανείς καταστήματα πώλησης comics, στον έκτο βιβλιοθήκη, στον έβδομο τα studio των σκιτσογράφων, και τέλος στον όγδοο το εστιατόριο του Κέντρου Comics. Το Κέντρο Comics, δομείται με τη λογική του Κελύφους που σχηματίζεται από κυκλικές διατομές. Το κτίριο στην ουσία αποτελείται από τρία τέτοια σφαιρικά κελύφη, ενώ μεταξύ του εξωτερικού και του ενδιάμεσου εγκιβωτίζεται μια κυκλική ράμπα η οποία διατρέχει όλη τη σφαίρα (από το ισόγειο στον όγδοο όροφο), δίνοντας στον επισκέπτη την δυνατότητα κατά την έξοδό του να περπατήσει περιμετρικά όλο το κτίριο απολαμβάνοντας τη θέα του Αθηναϊκού Κέντρου.