MORIBUS
-
Περιεχόμενο
137 -
Εγγραφή
-
Τελευταία επίσκεψη
Τύπος περιεχομένου
Προφίλ
Ενότητες
Blogs
Events
Γκαλερί
Καταχωρήσεις δημοσιεύτηκε από MORIBUS
-
-
On 8/29/2021 at 11:57 AM, Dr Paingiver said:
15 χρόνια μετά, μας έρχεται το Α' μέρος από το 6ο άλμπουμ του Ύψιλον.
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=987712958455637&id=411252126101726
Θα το βρίσκει κανείς στο comicdom στο περίπτερο της PhaseProductions. Ίσως λοιπόν να υπάρχουν και παλιότερα τεύχη για όποιον ενδιαφέρεται.
Τα τελευταία εναπομείναντα τεύχη από τη σειρά, όντως θα υπάρχουν στο περίπτερό μας! Όποιος προλάβει...!
-
7
-
-
On 2/21/2021 at 4:33 PM, Lord Makro said:
Στα περίπτερα της επαρχίας θα βγει αργότερα...
Στις 20 Μάρτη, το Epifany #3 θα βρίσκεται σε σημεία πώλησης στην υπόλοιπη Ελλάδα..!!
-
5
-
1
-
1
-
-
On 11/27/2020 at 12:09 AM, alexandros said:
Την πρώτη μου επαφή με το Epifany την είχα από την εκπομπή που είχε γίνει στο school of rock με τον Θανάση. Εκεί κέρδισα κιόλας το πρώτο τεύχος στον διαγωνισμό και όπως και άλλα ακόμη που έχω σκοπεύω να το στηρίξω αγοράζοντας το όταν βγαίνει. Είμαι πάντα υπέρ τέτοιων πρωτοβουλιών και θέλω να τις στηρίζω.
Ο λόγος που δεν είχα γράψει ανασκόπηση όταν είχα πρωτοπάρει το πρώτο τεύχος ήταν επειδή ήθελα να έχω στα χέρια μου αλλά 2-3 για να έχω μία πιο σφαιρική άποψη. Δυστυχώς έπεσε ο κορονοϊός και εκεί που περιμέναμε να είμαστε τώρα στο 4ο τεύχος, βρισκόμαστε μόλις στο δεύτερο.
Για να πω την αλήθεια, όταν είδα το εξώφυλλο, οι προσδοκίες μου ήταν πολύ ψηλές και όταν έλαβα το πρώτο τεύχος και το ξεφύλλισα, είδα πόσο γαμάτα είναι σχεδιαστικά τα κόμικ των δημιουργών. Όλα κυμαίνονται από πολύ καλά έως εξαιρετικά. Τεχνικά αξίζει συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά.
Πέρα όμως από το τεχνικό κομμάτι της εικονογράφησης που υλοποιείται με πραγματικά εξαιρετικό τρόπο, δεν μπορώ να πω ότι οι ιστορίες με αποζημίωσαν. Στόχος μου στο συγκεκριμένο review είναι να παρουσιάσω και να αναλύσω κάποια πράγματα τα οποία πιστεύω ότι πήγαν άσχημα, μιας και πραγματικά θέλω η συγκεκριμένη σειρά να πετύχει και να μην έχει την ίδια τύχη με τον μπλε κομήτη.
Το πρώτο θέμα που είχα είναι ότι όλα τα κόμικ που μας παρουσιάζουν οι δημιουργοί είναι διαφορετικά. Με λίγα λόγια πάσχουν από αυτό που πάσχουν και οι περισσότερες ανθολογίες σε βιβλία, δηλαδή δεν είναι θεματικές και αυτό από μόνο του είναι προβληματικό. Με λίγα λόγια έχεις εφτά ιστορίες, εντελώς διαφορετικές, τις μισές η και λιγότερες από αυτές μπορεί να τις διάβαζες και να τις αγόραζες αν ήταν ξεχωριστά αλλά τις άλλες μισές όχι. Με λίγα λόγια το περιοδικό θα έπρεπε να έχει χαρακτήρα και να πιάνει θεματικές κάθε φορά ή να ξέρω ότι ειναι κομικ επιστημονικής φαντασίας. Αντί για αυτό, υπάρχουν ιστορίες με πολύ καφρίλα, ιστορίες τύπου light novel, ιστορίες τρόμου, ιστορίες επιστημονικής φαντασίας κ.ο.κ. Με λίγα λόγια δεν μπορώ να περιγράψω με μια λέξη ή φράση τι είναι το epifany.
Ακολουθώντας το παραπάνω σχόλιο, η δεύτερη παθογένεια που εντόπισα είναι ότι οι ιστορίες δεν είναι αυτοτελείς. Ακόμη κι αν πάρουμε ως δεδομένο το γεγονός ότι κάθε τρεις μήνες θα έχουμε από ένα νέο περιοδικό, και σύμφωνα με μία συνέντευξη που είχα δει κάπου ότι η καθεμία από αυτές θα τελειώνει ανά 5 τεύχη, θα πρέπει να περιμένουμε γύρω στον ενάμιση χρόνο ( βάλε δυομιση λογω κορονοιου) για να τις δούμε ολοκληρωμένες. Για τριμηνιαίο περιοδικό ή για περιοδικό που δεν έχει συγκεκριμένο εκδοτικό πρόγραμμα, οι ιστορίες θα έπρεπε να είναι αυτοτελής. Ακόμη κι αν πρόκειται για ιστορία με τους ίδιους χαρακτήρες, θα ήταν καλό να υπάρχει μία αυτοτέλειά στο κάθε επεισόδιο, να κλείνουν κατά κάποιο τρόπο, ώστε ακόμη και αν κάποιος αγοράσει το δεύτερο ή τρίτο περιοδικό, να μπορεί να ακολουθήσει.
Το τρίτο πράγμα που θέλω να σχολιάσω είναι το editorial κομμάτι και η αρθρογραφία, η οποία με αφήνει αδιάφορο. Θα προτιμούσα να πω την αλήθεια πριν από την κάθε ιστορία ή κάποια από τα άρθρ να περιλαμβάνουν μία περιγραφή της ιστορίας και του κόμικ που διαβάζω. Π.χ. Κάποιο σχόλιο για την ιστορία από τον editor ή δημιουργό. Θα με έκανε να δεθώ περισσότερο με το κόμικ. Το είδα στην ανθολογία πολεμικές ιαχές ( δεν είναι κόμικ) αλλά μου άρεσε ως σκεπτικό και πιστεύω πως και εδώ θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον και μεγαλύτερο το όφελος. Εδώ να τονίσω ότι δεν είναι άσχημη η κειμενογραφία, αλλά πάσχει στο γεγονός ότι δεν έχει ταυτότητα. Πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι στο epifany 2 που υπάρχει άρθρο σχετικά με το final fantasy 7. Το άρθρο αντικειμενικά είναι πολύ καλό, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό με το οποίο μπήκε μέσα στο κόμικ. Ακόμη όμως και κειμενογραφία που θεωρητικά έχει να κάνει με τον χώρο των κόμικ, είναι γενική και όχι συγκεκριμένη και σχετική με το κάθε τεύχος.
Τελευταίο πράγμα που παρατήρησα είναι ότι περισσότερες ιστορίες παρότι παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον, σεναριογραφικά είναι στο σύνολό τους μέτριες. Ενδεχομένως στο τρίτο ή τέταρτο τεύχος να αναθεωρήσω, αλλά ο συνδυασμός όλων των παραπάνω και ιδιαίτερα η αργή έκδοση (3 μήνες +), μειώνει την αναγνωστική εμπειρία. Για serialized comic με serialized ιστορίες είναι μεγάλη πρόκληση να πετύχεις καλό αποτέλεσμα.
Κλείνοντας, θέλω να πω ότι συντελεστές φαίνεται ότι έχουν το τεχνικό know-how, παρόλα αυτά κάπου χάθηκε η ταυτότητα και είναι κρίμα. Ίσως μία προσέγγιση όπως το κομικ τρόμου ΡΙΓΗ να καταφέρει να το απογειώσει.
Από κει και πέρα εύχομαι καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά και θα συνεχίσω να στηρίζω αγοράζοντας και τα επόμενα τεύχη αμέσως μόλις βγαίνουν.
Αν βγουν περισσότερα τεύχη και έχω μία πιο σφαιρική άποψη, θα ανανεώσω τη συγκεκριμένη ανασκόπηση και θα την βαθμολογίσω.Τη συγκεκριμένη κριτική την έχω και στο goodreads - https://www.goodreads.com/book/show/49022452-epifany-comics-1
Μόνο δύο επισημάνσεις σε αυτήν την λεπτομερή και εμπεριστατωμένη κριτική: 1) Οι μισές ιστορίες του Epifany είναι αυτοτελείς μέσα στο ευρύτερο πλάισιό τους. Μόνο o Κέιν, ο Talos και το Grrrowl είναι ουσιαστικά συνεχόμενες και εν μέρει και το Old man time. 2) To να βγάλεις σε ευρεία διάθεση αυτό που λες "θεματική ανθολογία" ισοδυναμεί με το να ανοίξεις στην εμπόλεμη Συρία κινέζικο εστιατόριο που να έχει μόνο ένα πιάτο: κοκκινιστό φίδι. Μ΄ άλλα λόγια να τυπώσεις σε χιλιάδες αντίτυπα κάτι που θα ενδιαφερθούν να αγοράσουν μια ντουζίνα άνθρωποι! Ευχαριστώ πολύ για τη στήριξη!
-
6
-
-
On 9/21/2020 at 12:19 PM, MORIBUS said:
Λίγη υπομονή, στην υπόλοιπη Ελλάδα, εκτός Αττικής, θα πάει κατά τις 25 Οκτώβρη..!
Μια μόνο διόρθωση στη συγκεκριμένη δήλωση. Εξ΄ αιτίας παρεξηγήσεων και covid επιπλοκών, το δεύτερο τεύχος θα κυκλοφορήσει στην υπόλοιπη Ελλάδα, οριστικά, στις 7 Νοέμβρη! Ελπίζω στην κατανόηση όλων!
-
6
-
-
On 9/29/2020 at 4:22 PM, ProfPhillipMortimer said:
βρε παιδιά λόγω του φορματ την εξαιρετική αυτή δουλεία δεν έχουν αγοράσει ούτε το ένα τρίτο αυτών που θα αγόραζαν έναν συγκεντρωτικό τόμο.
οπότε θεωρώ πως είναι κριμα για την προσπάθειά σας να μην τον εκδίδεται..
φιλε comichunter πες και στον alan moore μην κανει άλλες επανεκδόσεις του from hell και να γράψει κατι νέο. (Πλάκα κανω μην παρεξηγηθώ).
Επειδή συμφωνώ απόλυτα με την τοποθέτησή σου ότι η σειρά πιθανότατα θα πουλούσε και τριπλάσια αν εκδιδόταν σε τομίδιο, θα προσπαθήσω να σου αναλύσω το σκεπτικό μας. Για μένα, ο φυσικός χώρος των κόμικς είναι τα περίπτερα, ή οι πάγκοι, ή τα ψιλικατζίδικα αν προτιμάς. Έτσι μπορούν να ανανεωθούν οι αναγνώστες, ή μάλλον, για να το πω πιο σωστά, γι΄ αυτό δεν ανανεώνονται οι αναγνώστες, επειδή τα κόμικς αποχώρησαν από τα περίπτερα. Η προσπάθειά μας, σαν εκδοτική, είναι να προσπαθήσουμε να βρούμε, με κόπο και χρήμα φυσικά, ποια μορφή, μέγεθος και τύπος κόμικ θα μπορούσε να ευδοκιμήσει εκεί και ανάλογα να προσαρμοστούμε. Οι Λήσταρχοι έκαναν το σχεδόν ακατόρθωτο: επιβίωσαν στο περίπτερο, παρ΄ ότι ούτε οι οικονομικές δυνατότητές μας ήταν απεριόριστες, ούτε υπήρξε οποιαδήποτε σοβαρή στήριξη από δημοσιογραφικούς φορείς. Παραδόξως, με αυτήν τη σειρά ξύπνησε σε πολλούς αναγνώστες σε όλη την Ελλάδα η μανία συμπλήρωσης των τευχών, στοιχείο που δημιουργεί τους συλλέκτες, είδος απαραίτητο για την ευρωστία του μέσου παγκοσμίως. Ξέρω ότι πάγια τακτική πλέον στις ΗΠΑ είναι η προγραμματισμένη μεταφορά σε συγκεντρωτικούς τόμους οποιασδήποτε δουλειάς σε καρφίτσα υπερβαίνει ένα μίνιμουμ αριθμό πωλήσεων. Αυτή η τακτική είναι, κατά τη γνώμη μου, αρκούντως καταστροφική, αφού ο αναγνώστης αγνοεί την καρφίτσα περιμένοντας τον τόμο. Και η συρρίκνωση της βιομηχανίας τους καλά κρατεί. Πιστεύω πως μια σειρά με μακρόχρονη ιστορία και οπαδούς πρέπει να συγκεντρώνεται εν τέλει σε τόμο, όμως οι Λήσταρχοι έχουν πολύ δρόμο ακόμη να διανύσουν για να φτάσουν σε αυτό το στάτους. Ο κόσμος ακόμη αναζητεί τα τευχάκια των Ληστάρχων, τα απλώνει στο κρεβάτι και τα φωτογραφίζει και αυτή είναι μια κρυφή απόλαυση που η νέα μόδα του βιβλιοπωλείου μας την έχει στερήσει. Σ΄ευχαριστώ πολύ για τη στήριξη!
-
10
-
1
-
2
-
-
-
7 hours ago, Comichunter said:
Δυστυχώς στη Ρόδο δεν έχει έρθει ακόμα!!!
Λίγη υπομονή, στην υπόλοιπη Ελλάδα, εκτός Αττικής, θα πάει κατά τις 25 Οκτώβρη..!
-
2
-
1
-
-
On 6/28/2020 at 5:32 PM, YorgosTisSpartis said:
Τα λεφτά μιλάνεΜπράβο. Νομίζω ότι έχετε επίσης δίκιο. Όπως λένε οι Αμερικανοί: "Money talks". ("Τα λεφτά μιλάνε")
Σας παρακαλώ, πείτε μου (κατά τη γνώμη σας) ποια χρόνια ακριβώς είχε έναν καλό μεταφραστή; Ήταν μόνο το 1976-1979;
Και τι γίνεται με τον Superman από την «Αγγλο-Ελληνική Εταιρεία»;
Αν θέλω ένα μεταφρασμένο κόμικ που να έχει ικανοποιητική μετάφραση σε τι πρέπει να επικεντρωθώ; Και τι γίνεται με τη σειρά Joe Kubert Tarzan στα ελληνικά; Ήταν εντάξει;Από το 1976, αρχικά με το Μάστερ Κουνγκ-φου, και μέχρι και τις αρχές περίπου του 1979 τα κόμικς του Καμπανά είχαν αξιοπρεπή μετάφραση. Επειδή όμως δεν υπήρχε επιμέλεια κειμένου, τα πολλά λάθη της στοιχειοθέτησης, που κανείς δεν έμπαινε στον κόπο να διορθώσει, χάλαγαν την όλη εικόνα. Προς το τέλος (αρχές '90) το Σπάιντερ-Μαν και το Κάπταιν Αμέρικα ευτύχησαν να αποκτήσουν μια καλή μεταφράστρια. Αυτό όμως κράτησε για λίγους μήνες μόνο. Οι μεταφράσεις του Χιόνη στον Ψαρόπουλο ήταν εξαιρετικές. Ο Ταρζάν του Δραγούνη επίσης είχε πολύ καλές μεταφράσεις. Επαναλαμβάνω, το θέμα το είχε ο Καμπανάς, όχι συνολικά οι εκδότες. Ο Ανεμοδουράς π.χ. ήταν πάντα σωστός, το ίδιο και αυτοί στο Αγόρι. Το Ποπάυ ήταν μια χαρά. Ο Τερζόπουλος κορυφαίος όλων. Ακόμη και στα αμερικανικά στριπς στο Βέλος, που ήταν τα πιο δυσκολομετάφραστα, προσπάθησε να κάνει καλή δουλειά. Και ο Μονόκερως επίσης ήταν προσεκτικός στις μεταφράσεις. Ακόμη και τα πολεμικά του Πάγκαλου ήταν μια χαρά!
-
7
-
-
Παιδιά, οι μεταφράσεις του Καμπανά δεν έγιναν κακές ξαφνικά. Ήταν σχεδόν πάντα από κακές έως μέτριες (και το 70 και το 80 και το 90, δε φταίει η εποχή) όπως κακές ήταν οι εκδόσεις του σε όλους τους τομείς. Καλοί μεταφραστές υπήρχαν πάντα, όπως και καλοί γραφίστες, όμως ο Καμπανάς είτε δεν είχε διάθεση να πληρώσει εξειδικευμένους ανθρώπους, ή όταν κατά τύχη του συνέβαινε ένας τέτοιος, τον ξεζούμιζε βάζοντάς τον να κάνει τα πάντα μόνος του (Ισαάκ)! Όσον αφορά στα Μάρβελ, ο Καμπανάς ξεκίνησε με έναν αρκετά καλό μεταφραστή το 1976, ο οποίος όμως αποχώρησε στα μέσα του 1979 και ο διάδοχός του ήταν κακός. Όταν επανήλθε, με το μικρό Σπάιντερμαν, τις μεταφράσεις ανέλαβε κάποιος επίσης κακός μεταφραστής, που ενδεχομένως να ήταν και ο προηγούμενος, ο οποίος με τα χρόνια και τα τεύχη σιγά-σιγά βελτιώθηκε σε σημείο του να γίνει επαρκής. Όταν όμως και αυτός αποχώρησε, το 1988 περίπου, ο επόμενος, με το όνομα Παναγιώτης Κουσουλάκος, ήταν φριχτός, εως ότου, προς το τέλος των εκδόσεων και μετά από δραματικές διαμαρτυρίες μεταξύ των αναγνωστών να προσλάβουν μια καλή μεταφράστρια που πρόλαβε να κλείσει και τη σειρά.
Για να μην κατηγορούμε πάντως μόνο τον Καμπανά και στη Μαμούθ, όταν έχασαν τον πρώτο καλό μεταφραστή τους, προσέλαβαν κάποιον με το όνομα Βασίλης Βλάχος ο οποίος συναγωνιζόταν τον Κουσουλάκο για το ποιος είναι ο χειρότερος! Το πρόβλημα και των δύο εκδοτών ήταν ότι δεν υπήρχε editing και δεν τους ενδιέφερε καθόλου να έχουν στις εκδόσεις τους των Μάρβελ.
-
9
-
2
-
-
Να λοιπόν και η σειρά που γέννησε το καταπληκτικό Lanfeust Magazine (μας άφησε και αυτό χρόνους) στα ελληνικά!
Και σε τι έκδοση! Μπράβο, Λέσχη, εντυπωσιακό αποτέλεσμα..!
Για όσους δεν διάβασαν τους προλαλήσαντες, πρόκειται για μια Sword and Sorcery Comedy, με έντονα ψευδο-ερωτικά στοιχεία και προσεγμένα, λεπτομερικά πάνελς στα πλαίσια της σχολής που πρεσβεύει. Η σειρά έκανε μεγάλα νούμερα στις γαλλόφωνες χώρες και, εκτός των άλλων, προβάλλει σαν ένα ενδιαφέρον πείραμα του τι αντίκτυπο μπορεί να έχει το 2020 μια σειρά που εκφράζει δραματικά την εποχή της με ό,τι πιο προκλητικό για τα politically correct αντανακλαστικά μας! (Ακόμη και το εξώφυλλο θα το απέρριπταν αξιοσέβαστοι οίκοι του σήμερα..!)
Όσο για το καθεαυτού περιεχόμενο, το πρώτο τεύχος είναι χορταστικό σε σενάριο και είκόνα και αποπνεέι τις πρώτες απόπειρες μίξης των σχολών, καθώς κάποια στοιχεία αμερικανικής σχολής είναι ορατά στα πάνελς. Αντίστροφη διαδικασία είχε ξεκινήσει την ίδια εποχή καί στις ΗΠΑ με ενσωμάτωση ευρωπαικών και μάνγκα αφηγηματικών στοιχείων σε παραδοσιακούς τίτλους.
Καλή τύχη λοιπόν στο Λανφέστ! Σίγουρα την αξίζει και πιστεύω θα την έχει..!
-
10
-
1
-
-
On 12/21/2019 at 9:42 AM, tik said:
Θεσσαλονίκη έχω την εντύπωση ότι το έχει ήδη ο Μαγικός Κόσμος.
Και το Κεντρί..!
-
5
-
1
-
-
2 hours ago, Γιαννης Σ said:
Εκτός Αθηνών, ξέρουμε πότε θα κυκλοφορήσει?
Υπολογίζουμε περί τα μέσα Γενάρη..!
-
1
-
1
-
-
-
Εντέξει, Γιώργο, θα σου λύσω την απορία! Ναι, τα περίπτερα βρίσκονται σε φθίνουσα πορεία, γενικώς το χαρτί είναι σε παρακμή, το πρακτορείο είαι ένα, και ως μονοπωλειακός φορέας δεν ελέγχεται τι κάνει!
Όμως: Τα κόμικς είναι παιδί του περιπτέρου! Το βιβλιοπωλείο τα περιχαρακώνει, τα απομακρύνει από την πηγή βάσης του, ουσιαστικά τα σκοτώνει!
Αν θέλουμε να τα αναγεννήσουμε σε μια περίοδο που τα έντυπα δεν πνίγουν, ως αποτέλεσμα της κρίσης, το περίπτερο, πρέπει να το δοκιμάσουμε ξανά το κιόσκι, ή έστω το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς! Μ΄ άλλα λόγια, να κάνουμε το μέσον ξανά εύκολα προσβάσιμο! Αλλιώς αντίο οριστικά! Θα τα λέμε δυο φορές το χρόνο στα δύο-τρία κονβένσιονς, όπου στριμώχνονται οι πάντες για να σώσουν τη χρονιά. Τα πράγματα είναι απλά: Ή περίπτερο, ή θάνατος!
(Και, ναι, τα νούμερα ήταν απολύτως ενθαρρυντικά!)
-
21
-
-
14 hours ago, saveapenguin said:
Πρώτα από όλα καλή επιτυχία!
Αλλά δείτε λίγο το κείμενο της καμπάνιας. Είναι η βιτρίνα σας, δεν επιτρέπεται να έχει τόσα πολλά λάθη.
Από μια ανάγνωση και μόνο βρήκα 10+ ορθογραφικά.
suspence
beautifull
horsmen
vilage
notorius
limitted
financialy
handfull
instict
+ σε αρκετά σημεία brigant αντί για brigand
+ ότι το capitalization των εθνικών επιθέτων είναι υποχρεωτικό στα αγγλικά: Greek, English, Balkan
edit: διαβάζω και τα perks και λέει ότι το πρώτο τεύχος θα είναι 32 σελίδες ενώ στην περιγραφή λέει 24.
Φίλε, ευχαριστόυμε πολύ για τις επισημάνσεις! Τα διορθώσαμε όλα!! (Όταν δεν είναι χαρτί, γίνεσαι -κακώς- λιγότερο επιμελής!)
-
8
-
-
Λοιπόν, παιδιά, μόλις μπήκαμε στην πλατφόρμα χρηματοδότησης indiegogo! Το κόμικ θα είναι στα αγγλικά, με τον τίλτο Brigands! Ελπίζουμε στην ευγενή συμμετοχή σας για να το κάνουμε πραγματικότητα...
-
9
-
1
-
-
Μια παρέμβαση εδώ, όσον αφορά στις αποδόσεις των ονομάτων των Σούπερήρώων και των Σούπερκακών. Αυτά τα ονοματα, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να μεταφράζονται γιατί δεν είναι επίθετα, των οποίων η σημασία χάνεται στο χρόνο, αλλά περιγράφουν τη φυσιολογία ή τις δυνάμεις- ικανότητες του χαρακτήρα. Δε θα μεταφράζαμε τον Summers, φυσικά ως Καλοκαιρίδη ή κάτι παρόμοιο, εκτός αν θέλαμε να τον διακομωδήσουμε, όμως το Cyclops θα ήταν τουλάχιστον άτοπο αν το αφήναμε αμετάφραστο. Όσον αφορά στον Wolverine, πριν του αποδοθεί επισήμως το Αδηφάγος, παλιό βιβλίο ζωολογίας τον ανέφερε ως Λυκίσκο (που άλλωστε είναι και η ακριβής μετάγραση του όρου). Αυτό βέβαια θα τον συνέχεε με το συστατικό της μπύρας, οπότε ο μεταφραστής επέλεξε το Λυκομάτης, που παρέπεμπε στο Γερακομάτης του Hawkeye, μια επιλογή αρκετά καλή. Οι Γάλλοι π.χ. της LUG τον μετέφραζαν, ακόμη πιο άστοχα, ως Serval, που είναι αιλουροειδές και ουδεμία σχέση έχει με τον αρκουδόμορφο στην καλύτερη περίπτωση Wolverine.
-
9
-
3
-
-
On 18/3/2018 at 11:49 PM, ΤασίαΚούτ said:
Διάβαζα το συγκεκριμένο περιοδικό αλλά πριν πολλά πολλά χρόνια -την τελευταία φορά που το είχα ήταν το 1994. Ύστερα έπαψα να το διαβάζω δυστυχώς διότι προετοιμαζόμουν για τις σπουδές μου στο εξωτερικό.Τώρα όσον αφορά την Αμερικάνικη Σχολή -έχω στο μυαλό μου τους αρτίστες που ζωγράφισαν τους ήρωες με την μορφή που ξέρουμε -εκτός της γραμμής τους.Τέλος επειδή υπάρχουν άτομα που ζωγραφίζουν μάνκα πιστεύω ότι θα ήταν πολύ ωραίο να δω ένα καρέ από αυτού του είδους κόμικ - ζωγραφισμένο από ελληνικά χέρια.
Όπως και αναφέρθηκε παραπάνω, ιστορία "Το νυχτοκάματο του τρόμου" ανήκει στη μάνγκα σχολή και φιλοξενείται στο τρίτο τεύχος! Οπότε το θέμα που συζητάτε απλά δεν υπάρχει...! Ευχαριστώ...!
-
6
-
-
Συγγνώμη, αλλά διαβάζοντας το απίστευτο με την επίσκεψη του πεντοχίλιαρου στο βυζαντινό μουσείο, με τη συνοδία μάλιστα των δύο Ιταλών καλλιτεχνών, θα πω την αμαρτία μου, αλλά προσπάθησα να δω λίγο καλύτερα τις φωτογραφίες τους...ειδικά της κοπέλας. Τουλάχιστον περιορίζουν το φτηνό αυτό δωράκι σε ένα μόνο άτομο...χμμμμμ...
-
2
-
-
Παιδιά, να πω κι εγώ πως νοιώθω υπέροχα σε αυτήν τη συνεργασία με έναν καλλιτέχνη που δεν είναι μόνο τρομακτικά ταλαντούχος, αλλά και αδιανόητα επιμελής! Ναι, Νίκο, ο Τζανακάρης είναι πολύτιμος, όπως και δυο-τρεις ακόμη πηγές. Σε κάθε περίπτωση, η αναβίωση της εποχής γίνεται με μεγάλη προσοχή, αφού το θέμα προέρχεται από τη ζωντανή ιστορία της Ελλάδας και με τέτοια θέματα δε μπορείς να παίζεις! Ελπίζω πως το αποτέλεσμα θα δικαιώσει την προσμονή,,,!
-
16
-
3
-
-
Ανέβασα ενδεικτικά κάποιες σελίδες,από 2 ιστορίες που υπάρχουν στο νούμερο 1 Μεγάλος Ποπαυ. Μήπως μπορεί να καταλάβει κανείς αν είναι του Bud Sangendorf ή κάποιου άλλου σχεδιαστή?
Φίλε, όλες οι ι στορίες που ανέβασες είναι του Μπαντ Σάγκεντορφ. Οι ιστορίες του ποστ σου 222 είναι του Μπέλα Ζάμπολι!
-
9
-
1
-
-
Παιδιά, τον λένε Σανγκ-Τσι κι όχι Τσανγκ-Σι, όπως τον παρέφρασε ο αρχικός, αρκετά καλός, μεταφραστής του Καμπανά!
-
10
-
-
Κατ΄ αρχήν, αυτή η σειρά είναι αξιόλογη και αξίζει κανείς να την ακολουθεί. Μόνο ένα παράπονο. Δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω ότι η νοσταλγία είναι ένα τρομερά δυνατό συναίσθημα και να καταλαβαίνω εν μέρει το σκεπτικό του Ανεμοδουρα Jr., όμως το "...και οι άλλοι" στον τίτλο που παραπέμπει στα Ντύλαν Ντογκ και Τεξ Γουίλερ, ακούγεται μάλλον προσβλητικό για δυο σειρές που, κατά τη γνώμη μου, είναι αρκετα σπουδαιότερες του Νο στην ιστορία των ιταλικών mainstream κόμικς. Ειδικά ο Ντογκ, που μαζί με τον αξεπέραστο πρωταθλητή Ντιαμπολίκ, αποτελούν την αφρόκρεμα αυτών των κόμικς, είναι εντελώς άδικο να αναφέρεται ως ο ένας εκ των δύο "άλλων" σε αυτό το περιοδικό. Εδώ βέβαια ο Λεωκράτης επηρεάστηκε από τον τίτλο του πονήματος των Παπαδάκη και Νικολαίδη και το προσάρμοσε στη σειρά χωρίς μάλλον να το πολυσκεφτεί, όμως θα έπρεπε να εξετάσει και λίγο την ιστορία και την παρακαταθήκη αυτών των "άλλων" στα οποία αναφέρεται. Ούτως ή άλλως -ώπα, να, το είπα κι εγώ!- το "...και οι άλλοι" δεν είναι καθόλου απαραίτητο, αφού τα λογότυπα των δευτερευόντων σειρών κοσμούν και τα δύο εξώφυλλα. Αρκετά όμως με αυτό το παράπονο, η σειρά είναι καλη, γεμίζει με την ιδιαίτερη παρουσία της τα περίπτερα και της εύχομαι να τα εκατοστήσει!
-
23
-
-
Μόνο μια διευκρίνηση για τον καλλιτέχνη του πρώτου τεύχους της σειράς της IDW που ονομάζεται Bruce Ozella και θα ήταν καλό να ξεκινήσει αναφέρεται -κάνει και το τέταρτο τεύχος-, όπως και ο Langridge, στην ελληνική έκδοση. Αυτός λοιπόν ο Οζέλα ξεπατίκωσε στην εντέλεια το σκίτσο του Segar με αποτέλεσμα να νομίζει κανείς πως πρόκειται για χρωματισμένες ανατυπώσεις του ορίτζιναλ στριπ! Μόνο η έλλειψη των συνδετικών-επαναληπτικών πάνελ σε επαναφέρει στην πραγματικότητα. Δεν πρόκειται για μια σούπερ σειρά, όμως και μόνο ο σεβασμός με τον οποίον αντιμετωπίζει τους καταπληκτικούς αυτούς χαρακτήρες είναι αξιος επαίνου. Όσο για την ποιότητα της ελληνικής έκδοσης, υπάρχουν μόνο αντιρρήσεις στο μέγεθος και το πάχος του χαρτιού. Η ελληνική συνταγή της λιτότητας στο απόλυτο μεγαλείο της!
-
20
-
EPIFANY COMICS
σε 2010-19
Δημοσιεύτηκε
Στο επόμενο τεύχος (#6), ο Στρατιώτιώτης Κέιν επιστρέφει!