Εχω κλέψει πολλά. Όμως πολλά σου λέω! στο γυμνάσιο, διότι ο αδελφός μου με εκβίαζε και μου έτρωγε το χαρτζιλίκι έκλεβα από τον περιπτερά - ένα τη φορά. Ταχυκαρδία, μιλάμε! Στο πανεπιστήμιο έκλεβα μόνο όσο έμενα δυτική θεσσαλονίκη, γιατί είχε ένα περίπτερο στη γειτονιά που σε προκαλούσε - ένας σαλιάρης κλέφτης γέρος, που τα πουλούσε όλα πανάκριβα, είχε περίπτερο σουπερμαρκετ, και μεταξύ των άλλων είχε και στίβες μεταχειρισμένα κόμικς (μιση τιμή, ή άλλαζε ενα με δύο). Ε, ένα αγόραζα δύο σούφρωνα και δε μετανοώ καθόλου.
Όταν μεγαλωσα λίγο καταλαβα ότι το καλύτερο είναι να έχεις φίλο βιβλιοπώλη, πάντως. Εχω διαβασει τα απειρα κομικς στο παλιο βιβλιοπωλείο "βιβλιοθήκη" της Θεσσαλονίκης. Το μόνο που μου ζητούσε η τρομερή Φανούλα ήταν να μη λερώσω και να τα ξαναβάζω στη θέση τους. τακαπληκτικό, που λέει κι ο Οβυ.
υγ γειά σου νονέ!