Μετάβαση στο περιεχόμενο

nikolas12

Moderator
 Εμφάνιση προφίλ  Δείτε τη δραστηριότητά τους

  • Περιεχόμενο

    3878

  • Εγγραφή

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Κερδισμένες ημέρες

    259

 Τύπος περιεχομένου 

Blog Entries δημοσιεύτηκε από nikolas12

  1. nikolas12

    just.unstable.memes τώρα και στο Instagram!

    Από nikolas12,


    Random Posts
    Έχετε παρατηρήσει ότι στο φόρουμ ανεβάζω συχνά πυκνά memes. Η αλήθεια είναι ότι τα φτιάχνω εύκολα και γρήγορα, αλλά κυρίως έχω άπειρες ιδέες για το ποια θα είναι η νέα μου χαζομάρα και αυτό οδήγησε στο να τα ανεβάζω στο Τουίτερ και να αρέσει σε αρκετό κόσμο. Έτσι έφτιαξα μια σελίδα στο Instagram που λέγεται just.unstable.memes και ανεβάζω κάθε μέρα σχεδόν από 1 meme είτε της επικαιρότητας είτε μια χαζομάρα της καθημερινότητας μας. Θα σας αφήσω μερικά που έχω φτιάξει και αν θέλετε βρείτε μου και ρίξτε μου ένα φόλοου εδώ: https://www.instagram.com/just.unstable.memes/
     
      
     
        
     
        
     
      
  2. nikolas12

    Thanos vs Darkseid DEATH BATTLE

    Από nikolas12,


    Random Posts
    Πριν από σχεδόν τρία χρόνια, το κανάλι DEATH BATTLE! στο Youtube έφτιαξε ένα βίντεο όπου απαντούσε σε ένα από τα αγαπημένα ερωτήματα των geeks. Τι θα γινόταν αν ο Darkseid της DC πάλευε με τον Thanos της Marvel. Είναι δύο κακοί με αρκετές ομοιότητες, ο κάθε ένας με τους δικούς τους οπαδούς. Από μια πολύ μικρή έρευνα, είδα πως έχουν συγκρουστεί σε κόμικ που έκαναν η Marvel με τη DC crossover στα 90s χωρίς όμως να βλέπουμε τη μάχη τους.
     

     
    Ανεξαρτήτως ποιος μας αρέσει περισσότερο, το δυστυχές είναι ότι δε θα δούμε ποτέ μια κινηματογραφική ταινία όπου ο Mad Titan θα συναντάει τον New God. Έτσι λοιπόν το Death Battle έφτιαξε μια πραγματικά πολύ ευφάνταστη και εντυπωσιακή μάχη. Το animation είναι λίγο ερασιτεχνικό, κάτι αναμενόμενο αφού μιλάμε για την παραγωγή ενός Youtube καναλιού, αλλά πραγματικά απολαμβάνεις μάχες, απολαμβάνεις δυνάμεις, physical χτυπήματα και ατάκες. Και κυρίως έχει αυτό το καταπληκτικό τραγούδι που παίζει από πάνω.
     
     
    H μάχη ξεκινάει στο 17:42, πιο πριν αν θέλετε να το δείτε, δείτε το γιατί αναλύονται διάφορα για τον Darkseid και τον Thanos, ειδικά όσον αφορά τις δυνάμεις τους. Η τραγουδάρα που παίζει από πίσω είναι αυτή:
     
     
    Αυτά λοιπόν, είτε το έχετε δει, είτε όχι, θεωρώ πως αξίζει πάρα πολύ!
  3. nikolas12
    Θυμάστε όσα σας έχω αναφέρει για τη ραδιοφωνική μου εκπομπή στο παρελθόν; Ε σήμερα επιστρέφω ραδιοφωνικά μετά από 2 χρόνια στο radioalchemy.net! Στις 20:00 το Anthems Radio Show γυρίζει στο σπίτι του και ως τις 22:00 θα σας κρατήσει τρελή παρέα. Αν θέλετε μπορείτε να στείλετε στη σελίδα μας στα social ένα γεια ή στο τσατ μας εδώ: https://radioalchemy.net/chat-page/
     
    Επίσης να στείλετε ό,τι θέλουμε να σχολιάσουμε. I am so excited, η επιστροφή είναι γεγονός! Σας περιμένουμε όλους.
     

  4. nikolas12
    Ωπ τι έγινε; Πέρασε ο καιρός χωρίς Unstable Show; Η αλήθεια είναι ότι το μπασκετικό edition-podcast της στήλης στο basketforum.gr πηγαίνει καλά, ωστόσο εδώ κάνουμε μια κοιλιά. Που και που θα γράψω φουλ, άλλοτε θέλω να γράψω, αλλά δε μου έρχονται τα memes να δέσουν και γενικά είμαι τελειομανής. Θέλω κάθε Unstable Show να είναι τέλειο. Να έχει memes, ατάκες, πολύ κείμενο.
     
    Και ξεχνώ ότι το Unstable Show ανέκαθεν ήταν παιδί των σκέψεων μου, θα έπρεπε που και που να μπλογκάρω λίγο. Σήμερα λοιπόν μπαίνουμε στο κομμάτι Unstable Show: Τα Προσωπικά. Δε θα έχει κράξιμο. Θα έχει πιο πολλή συγκίνηση και αρκετές ευχαριστίες, γιατί αυτό που ζω εδώ και 3 εβδομάδες είναι μαγικό.
     
    Ταξιδεύουμε πίσω στον Ιούνιο του 2019. Η σεζόν εκείνη ήταν η τελευταία της ραδιοφωνικής μας εκπομπής στο radioalchemy.net και κατ’ εμέ ήταν και η λιγότερο καλή. Είχαμε αλλάξει χώρο και είχαμε μόλις δύο μικρόφωνα, ενώ είμαστε τρεις παρουσιαστές και ως αποτέλεσμα οι καλεσμένοι ήταν ελάχιστοι, η ροή δύσκολη και η χημεία μέτρια. Βγάλαμε αστεία σκηνικά και καλές εκπομπές, αλλά ο κόσμος κουράστηκε και μαζί τους και εγώ. Τελευταία εκπομπή λοιπόν θα γινόταν live από το Retro Festival τον Ιούνιο. Άλλες χρονιές το τραβάγαμε και Ιούλιο, αλλά τώρα θα το τελειώναμε νωρίτερα.
     
     

    H φωτογραφιάρα που βγάλαμε στο Retro Festival και έμελλε να αποτελέσει το promo μας για φέτος
     
    Πλέον δεν ήθελα να βλέπω ραδιόφωνο, δεν ήθελα μικρόφωνο, ένιωθα αρκετά κουρασμένος. Η τελευταία μας εκπομπή ήταν έξω από το Retro όπου τεχνικά δε μιλήσαμε, απλά επιλέξαμε μουσικές να παίζουν. Αρκετές εκπομπές από τις τελευταίες μας ήταν κυρίως μουσικές, ένιωθα πως μετά από τρία χρόνια ο κύκλος είχε κλείσει και είπα όσα ήθελα να πω. Έπιασα τον Τζανέτο και τον Πέτρο και τους είπα ότι από την επόμενη χρονιά ή θα αποχωρούσα ή θα αραίωνα τις εμφανίσεις μου στην εκπομπή.
     
    Η επόμενη χρονιά ήρθε, αλλά δεν αρχίσαμε ποτέ. Το Radioalchemy βρισκόταν σε αναζήτηση στούντιο, μετά έσκασε ο ιός, δύο καραντίνες και αισίως βρεθήκαμε για δύο σεζόν χωρίς ραδιοφωνικό αέρα. Έβγαλα την πίστη στον Τζανέτο που προσπαθούσε να με πείσει για podcast. Του είπα δε θα μας ακούει ούτε η μάνα μας, αλλά αν πιάναμε 100 views θα ξαναπήγαινα. Κάναμε 200 νωρίς, not bad για δύο κοινοποιήσεις στο Facebook. Συνεχίσαμε και τότε κατάλαβα πόσο μου έλειπε η εκπομπή. Ήταν η ψυχοθεραπεία μου για καιρό και πλέον έπρεπε αν επιστρέφαμε να γινόταν αλλιώς.
     
    To πρώτο podcast που γράψαμε μαζί λίγο πριν την πρώτη καραντίνα και όλως τυχαίως μιλούσαμε για το Anthems Radio Show
     
    To Radioalchemy θα ξεκινούσε comeback το Σεπτέμβρη του 2021 σε έναν πανέμορφο καινούριο χώρο και σίγουρα πιο ευρύχωρο, αλλά φύσει απαισιόδοξος δεν περίμενα η εκπομπή να έχει τόσο κόσμο όσο παλιά. Τον Ιούνιο του 2019 ζούσαμε μια άλλη ζωή. Πλέον είχανε περάσει δύο χρόνια και τρεις μήνες, ποιος θα ξανάκουγε το Anthems; Βάλαμε λοιπόν στόχο. Θα σπαμάραμε το σύμπαν. Θα το στέλναμε παντού, θα το λέγαμε σε όλους. Όλο και κάποιος θα έμπαινε.
     
    Στην πρώτη εκπομπή μόνο στο τσατ είχανε μπει άτομα που δεν είχαμε στην τελευταία σεζόν. Έγινε ο χαμός. Γέλιο, ωραίες μουσικές, feedback θετικό, ατακάρες. Είχα άγχος και τελικά η τριάδα έκανε το θαύμα της. Το comeback ήταν υπερεπιτυχημένο. Δύο εκπομπές μετά and we keep growing. Είναι ξημερώματα Πέμπτης 4/11, λίγες ώρες μετά την τελευταία μας εκπομπή. Το τσατ και ο σέρβερ φουλάρανε. Ο Θοδωρής, ο τεχνικός του anthem.gr έφτιαξε νέο λινκ για να μπουν όσοι δε μπορούσαν μέσω του δικού μας σάιτ στο Radioalchemy. Μας στείλανε φωτογραφίες με μπύρες ακούγοντας τις μουσικές μας, άλλοι έπιναν κρασιά, άλλοι ήταν κολλημένοι στην κίνηση. Το Anthems Radio Show ξαναμπήκε στις ζωές κάποιων. Και ταυτόχρονα άνοιγαν νέες πόρτες. Φίλοι που δεν τους είχα στείλει εκπομπές στο παρελθόν, πλέον έγιναν φαν. Μου στέλνουνε μηνύματα μέσα στην εβδομάδα ότι περιμένουν την Τετάρτη να έρθει.
     
     

    Ο Τζανέτος πάντα έκανε τρομερές μουσικές επιλογές
     
    Ο φίλος μου ο Θοδωρής aka Καραβάνας μπαίνει στρατό και περιμένει να του κρατάμε παρέα στα σκοπέτα. Άλλος φίλος μου νόμιζε θα ακούσει σκληρές επιλογές και του άρεσαν πολύ τα κομμάτια που έπαιξαν. Αποφασίσαμε πλέον να επικεντρωθούμε και σε ελληνικά συγκροτήματα. Ξεκινήσαμε με τους Treeπ into the Void. Τα παιδιά μπήκαν να ακούσουν το κομμάτι τους και τελικά κόλλησαν στις συζητήσεις μας και μας είπαν ότι θα ξαναμπούν από εβδομάδα γιατί γουστάρουν το παρεάκι. Πλέον βγάλαμε και το σλόγκαν-χάσταγκ της εκπομπής. #VALTETAMPAKI για να παίξουμε τραγούδια του σπουδαίου υψίφωνου αοιδού.
     
     

    Καλησπέρα
     
    Αυτό είναι μάγκες το Anthems Radio Show. Η ψυχοθεραπεία μου με τον Τζανέτο και μια μεγάλη παρέα με εσάς. Μια παρέα που μεγάλωσε απότομα, αλλά μεγάλωσε πολύ και σήμερα δεν ξεπέρασε τα όρια του σέρβερ, αλλά ξεπέρασε και τις δικές μου προσδοκίες. Σπάνια περιαυτολογώ. Αλλά συγκινούμαι ρε φίλε όταν ξέρω ότι μετά την εκπομπή θα πάρω δέκα μηνύματα για ευχαριστώ για την παρέα που τους κρατήσαμε. Ακόμα και από άτομα που έχω δει μια-δυο φορές απο κοντά. Δεν έγινε σε άλλη σεζόν. Φέτος γίνεται τόσες εβδομάδες συνεχόμενα και το βρίσκω υπέροχο. Όπως και το χάσταγκ #VALTETAMPAKI.
     
     

    Δες εδώ μήνυμα. Αγαπάμε τσατ, αγαπάμε και όσους μας στέλνετε εκτός αυτού
     
    Υπεύθυνος όμως δεν είμαι εγώ για τα θέματα που φέρνω, ο Τζανέτος για τις ατάκες, το multitasking και τις καταπληκτικές μουσικές επιλογές του, ούτε η χημεία μας πίσω από το μικρόφωνο. Είστε και εσείς που αλληλοτρολάρεστε στο τσατ, μας δίνετε υλικό για σχολιασμό, μας στέλνετε ειδήσεις, ακόμα και στο Twitter γράφετε αν θα πούμε κάποια κρυάδα. Και κάπου εδώ ευχαριστώ και όσα παιδιά έρχονται από Twitter, μπορεί να μην έχουμε γνωριστεί ποτέ, αλλά που και που θα μπουν και θα στείλουν κάποιο dm.
     
    Να θυμάστε κάτι. Το anthem.gr το λέμε για πλάκα όμιλο, αλλά κι από αυτό είμαστε. Πρώτα απ’ όλα μια οικογένεια. Μια οικογένεια αντισυμβατικών weirdos που σπάνια έχουν χρόνο να γράψουν κείμενο, αλλά πάντα έχουν όρεξη για τρολάρισμα και γέλιο. Και ύστερα ένα brand που σας ψυχαγωγεί όμως μπορεί. Υπάρχει το Anthem.gr Podcast που το κρατάμε όσο μπορούμε με σοβαρές ή και τρολ συζητήσεις. Υπάρχει το Anthem Effect στην Καλλιθέα, το μαγαζί που αξίζει να επισκεφθείτε για επιτραπέζια, μοντελισμό, φιγούρες, κάρτες, μπογιές, βιβλία και οτιδήποτε σχετικό επιθυμείτε. Υπήρξε το Anthem Festival που μας πρόσφερε μοναδικές στιγμές. Και τέλος το αγαπημένο παιδί, το Anthems Radio Show κάθε Τετάρτη 20:00-22:00. A υπάρχει και το #VALTETAMPAKI.
     
     

    Όμιλος παντού!
     
    Όσο έχουμε τη δική σας στήριξη θα συνεχίσουμε να επεκτεινόμαστε, να βρίσκουμε καινούρια θέματα και περισσότερα ενδιαφέροντα πράγματα να πούμε. Πάντα περιμένουμε τις προτάσεις σας. Είδατε από σήμερα ότι πλέον θα προβάλλουμε περισσότερα ελληνικά συγκροτήματα. Αλλά πείτε μας κι εσείς τι podcast θέλετε να ακούσετε, τι άλλο θα θέλατε να βάλουμε στην εκπομπή, με τι άλλο θα θέλατε να καταπιαστούμε γενικότερα; Τα μηνύματα μου είναι πάντα ανοιχτά για εσάς. Εννοείται δέχομαι και σκέτο #VALTETAMPAKI.
     
    Συνήθως το Unstable Show σε αυτή τη φάση έχει ήδη κράξει ό,τι κινείται. Αλλά σήμερα δεν είμαι εδώ γι’ αυτό. Σήμερα το Unstable Show, o Unstable One, Unstable Nick, ο Νικόλας των Anthems, όπως στο διάολο θέλετε πείτε τον, σκύβει το κεφάλι και λέει ένα μεγάλο ευχαριστώ. Γιατί πριν δύο χρόνια δεν ήθελε να ξαναβγεί στον αέρα και σήμερα θέλει να έρθει η Τετάρτη. Γιατί στέλνει το λινκ σε όσους ζητάνε υπενθύμιση το πρωί και κάποιοι σου λένε ότι έχουν ήδη μπει και περιμένουν. Και μετά από τόσα χρόνια είναι τρομερό αίσθημα παιδιά. Μεγάλο ευχαριστώ σε όλους και ελπίζω να συνεχίσετε να γουστάρετε εξίσου.
     
    Τα λέμε την επόμενη φορά μάγκες. Και μην ξεχνάτε: #VALTETAMPAKI
  5. nikolas12
    Τις τελευταίες μέρες απουσιάζω από την Αθήνα για ολιγοήμερες διακοπές μαζί με τον κολλητό μου στο Γύθειο (γι' αυτό και έχω ελαττώσει την παρουσία μου), ωστόσο είδα κάτι με αρκετό κομιξίστικο ενδιαφέρον. Χθες λοιπόν είπαμε να πάμε να πιούμε ένα ποτό μετά το φαγητό και καταλήξαμε στο Il Porto, ένα συμπαθέστατο μαγαζί που είχα σταμπάρει από τις περσινές διακοπές αφού σε αρκετά σημεία υπήρχε ο Κόρτο Μαλτέζε. Αρχικά υπήρχε μια πραγματικά υπέροχη τοιχογραφία του ήρωα:
     

     
    Και κατά δεύτερον υπήρχε ένας υπέροχος κατάλογος με τον Κόρτο πρωταγωνιστή:
     

     
    Εγώ πάντως αμέσως το λάτρεψα το μαγαζί, είχαν αρκετά ποτά με βάση το ρούμι. Ωστόσο ήπια επέλεξα ένα κλασικό ποτό με βάση βότκα και αρκετά εσπεριδοειδή ακριβώς όπως μου αρέσει.
     

     
    Κι όλο αυτό έχοντας αυτήν τη θέα:
     

     
    Προσωπικά δε θέλω καθόλου να επιστρέψω στην Αθήνα και στη δουλειά, αλλά να πιω 2-3 ποτά ακόμα με τον Κόρτο. Τι να κάνεις...
  6. nikolas12
    Το παρακάτω άρθρο είναι σχετικά φρέσκο και βγήκε στα τέλη του φετινού Μαρτίου. Ήταν η αρχή της πρώτης καραντίνας όπου πραγματικά δεν ξέραμε τι γινόταν και μιας και τώρα δεν έχουν αλλάξει πολλά και ετοιμάζω ένα sequel, προσφέρω ένα άρθρο με δίσκους που βγήκαν πρόσφατα μόνο από ελληνικά συγκροτήματα για να σας κρατάει συντροφιά. Ενδείκνυται για fans του post-rock και του metal γενικότερα. Ελπίζω να ανακαλύψετε μερικά δείγματα εξαιρετικής ελληνικής μουσικής. Enjoy!
     
     
    Well, τι χρονιά κι αυτή μέχρι τώρα; Τρεις σχεδόν μήνες και ο πλανήτης μας ζει μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις των τελευταίων χρόνων, ίσως και δεκαετιών και τις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες της κρίσης αυτής θα τις βρίσκουμε μπροστά μας για τα επόμενα 1-2 χρόνια σίγουρα. Φυσικά η επιρροή της πανδημίας έχει φανεί και στον τομέα μας, την ποπ κουλτούρα. Προγραμμάτιζα ένα comeback με δύο άρθρα με τα αγαπημένα μου τραγούδια από ταινίες James Bond και λίγο πριν τα τελειώσω και έχοντας στόχο τη δημοσίευση πριν την κυκλοφορία της ταινίας, μαθαίνεται ότι αναβάλλεται για μελλοντική προβολή.
     
    Στην Ελλάδα μας έχει επισκεφθεί ο ιός και έχουμε μπει σε καραντίνα από νωρίς, βλέποντας τα καμώματα των γειτόνων Ιταλών. Τώρα και με την απαγόρευση κυκλοφορίας είναι στο χέρι μας να φερθούμε υπεύθυνα, να κάνουμε μόνο τις απαραίτητες μετακινήσεις και να προσέχουμε πολύ, καθώς τα χειρότερα βρίσκονται πιθανότατα μπροστά μας. Δε θα ήθελα να επεκταθώ σε κοινωνικά και πολιτικά θέματα, βρισκόμαστε εδώ για να μιλήσουμε για μουσική.
     
    Ας μπούμε λοιπόν στο θέμα του άρθρου. Προσωπικά δε βρίσκομαι ακόμα σε διαρκή καραντίνα, αφού εργάζομαι στον κλάδο των τροφίμων και οι τελευταίοι δύο μήνες έχουν τρελό τρέξιμο, αλλά είμαι μόνο σπίτι-δουλειά-δουλειά-σπίτι τηρώντας δρακόντεια μέτρα ασφαλείας. Μιας και λοιπόν περνάω τα απογεύματα μου βλέποντας σειρές, διαβάζοντας κόμικ και βιβλία και ακούγοντας μουσικούλα, είπα ότι αφού το άρθρο με τα Bond songs αναβάλλεται, ας προτείνουμε κανένα τραγούδι και άλμπουμ να ακούσει ο κόσμος.
     
    Σήμερα λοιπόν το Six Songs επανέρχεται με album edition και σου προτείνει πολύ όμορφες μουσικές για αυτές τις μέρες! Και κυρίως επέλεξα δίσκους που βγήκαν τα τελευταία χρόνια από ελληνικά συγκροτήματα, τα οποία εκτιμώ και θα ήθελα πολύ να προτείνω. Κάποια εξ αυτών τα έχω γνωρίσει από κοντά, κάποια άλλα όχι αν και θα ήθελα πολύ. Όπως και να ‘χει για αυτές τις δύσκολες ημέρες και αν διαθέτετε τον απαραίτητο χρόνο, αυτές οι μουσικές θα σας κρατήσουν πολύ όμορφη συντροφιά. Trust me. Επισημαίνω φυσικά και τις σελίδες των συγκροτημάτων σε Bandcamp και Facebook για να μπορέσετε να δείτε τους συντελεστές τους και να τους στηρίξετε!
     
    1. Movement of Static – Novelty Seekers
     
     
    Θα μπορούσα να βάλω το Naegleria, το πρώτο άλμπουμ των αγαπημένων μου Θεσσαλονικιών, αλλά το έχω αναλύσει πολύ στην κριτική που είχα κάνει. Οπότε αυτό που θα προτείνω είναι το Novelty Seekers, το EP της μπάντας, το οποίο τα τελευταία 3 χρόνια το έχω ακούσει σίγουρα έναν τριψήφιο αριθμό φορών. Γιατί; Γιατί όσα χρόνια κι αν περάσουν θα είναι το αγαπημένο μου EP, ένα απίστευτο μουσικό ταξίδι που διαρκεί μόλις μισή ώρα, αλλά σε κάνει να το σκέφτεσαι για πολύ περισσότερο καιρό. Τις πρώτες φορές που το άκουσα δε μπορούσα καν να διακρίνω πότε σταματάει το κάθε κομμάτι και αρχίζει το επόμενο δείχνοντας την απίστευτη ροή και συνοχή της μουσικής που έχουν πετύχει. Την ίδια συνταγή ακολούθησαν και στο Naegleria με περισσότερα ιντερλούδια, πιο βαθύ κρυμμένο νόημα και ακόμη πιο ενθουσιώδη αποτελέσματα. Αυθεντικό post-metal, με πολλές επιρροές, χωρίς κανέναν στίχο, αλλά ταυτόχρονα με πάρα πολύ δυνατά μηνύματα, το Novelty Seekers και το Naegleria είναι δύο διαμάντια του ελληνικού σκληρού ήχου που αξίζει να ανακαλύψετε. Ελπίζω μετά την καραντίνα να έχουμε νέα για καμία συναυλία στην Αθήνα, αλλά και για κάποιο επόμενο άλμπουμ.
     
    Bandcamp: https://movementofstatic.bandcamp.com/
    Facebook: https://www.facebook.com/movementofstatic/
     
    2. Deaf Radio - Modern Panic
     
     
    Μπορώ να πω με ασφάλεια και μετά από πολλές ακροάσεις ότι από όσα άλμπουμ ελληνικών συγκροτημάτων άκουσα μέσα στο 2019, το Modern Panic είναι το αγαπημένο μου. Τους Deaf Radio τους ανακάλυψα τυχαία τον Ιούνιο, ακούγοντας το Aggravation από τον πρώτο δίσκο τους σε ένα μαγαζί και από περιέργεια άκουσα όλο το ντεμπούτο τους και μου έκαναν εντύπωση τα alternative vibes, τα desert περάσματα και οι garage επιρροές. Ύστερα τους είδα live στη Νέα Κίο σε μία ζωντανή εμφάνιση που έσπειρε, οπότε είχα τα αυτιά μου ανοιχτά για το δεύτερο δίσκο. Και το Νοέμβριο έρχεται το Modern Panic. Ένα τρελό step up που θέτει τον πήχη σε δυσθεώρητα ύψη. Τι να πει κανείς για αυτήν την απίστευτη δισκάρα; Είναι ο ορισμός του All Killer, No Filler. Δεν υπάρχει κάποιο κομμάτι χωρίς λόγο ύπαρξης, όλα είναι συνθέσεις απόλυτα άρτιες, τρομερά κολλητικές και πολύ εμπνευσμένες. Οι Deaf Radio δείχνουν το δρόμο σε ελληνικές και ξένες μπάντες για το πως πρέπει να παίζουν μοντέρνο alternative rock, κρατώντας το ενδιαφέρον του ακροατή τόσο σε δυναμικά κομμάτια όσο και σε low tempo συνθέσεις. Βάλτε το Modern Panic στη ζωή σας, ο ορισμός του της διασκεδαστικής μουσικής από την αρχή μέχρι το τέλος.
     
    Bandcamp: https://deafradio.bandcamp.com/
    Facebook: https://www.facebook.com/deafradioband/
     
    3. Beyond This Earth – Universal Fury
     
     
    Τους Beyond This Earth τους άκουσα πρώτη φορά κοντά στα τέλος του 2018 και λίγο καιρό μετά γνωριστήκαμε κι από κοντά. Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι το πόσο καλά παιδιά, αστείοι, αλλά και ταπεινοί είναι και κυρίως το γεγονός ότι παίζουν μουσική 100% για την καύλα τους και μπορεί να έρχονται αυθημερόν από τη Λιβαδειά (όπου ζουν τα περισσότερα μέλη του συγκροτήματος) στην Αθήνα για να χτυπηθούν μπροστά στο κοινό του Death Disco. Τα περισσότερα συγκροτήματα που έχω γνωρίσει ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία, αλλά εκείνη την εποχή που γνωριστήκαμε, είχαμε συναναστραφεί ως anthem και με 2-3 που δε θα ήθελα να επεκταθώ για την άθλια συμπεριφορά τους οπότε η γνωριμία μου με ανθρώπους που απλά γράφουν μουσική ως μία δεμένη παρέα, μου θύμισε το λόγο που ξεκίνησα κι εγώ αυτό το σάιτ. Το Universal Fury λοιπόν είναι ένα ακόμα διαμαντάκι στο χώρο του heavy rock από ένα συγκρότημα που αγαπάει το headbanging, έχει αρκετές stoner πινελιές, βραχνά φωνητικά και εξαιρετικό rhythm section. Και για να λέμε την αλήθεια, 12λεπτα έπη τύπου Liberty σε αυτόν το χώρο της underground σκηνής δεν τα βρίσκεις καθόλου εύκολα. Ένας δίσκος 100% αγνή διασκέδαση!
     
    Bandcamp: https://beyondthisearth.bandcamp.com/releases
    Facebook: https://www.facebook.com/BeyondThisEarthband/
     
    4. Message in a Cloud – Anassa
     
    Τη δουλειά του ιθύνοντα νου της μπάντας, Νικόλα Λουκόπουλου την είχα δει για πρώτη φορά μέσα από τη συνέντευξη με τους άκρως ενδιαφέροντες nibiru, το συγκρότημα που έπαιζε μπάσο και η αλήθεια είναι πως και τότε και τώρα βρίσκεται πίσω από αρκετά projects, αλλά το πλέον αγαπημένο μου είναι οι Message in a Cloud. To Anassa, το οποίο ήταν το πρώτο άλμπουμ της μπάντας είναι ένα από τα καλύτερα δείγματα instrumental μουσικής που μπορείς να ανακαλύψεις. Διαρκεί για σαράντα λεπτά και περιέχει έξι τραγούδια και σε αγγίζει στην ψυχή από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Είναι από τους λίγους δίσκους που δε μπορώ να ξεχωρίσω κανένα κομμάτι ως αγαπημένο μου, γιατί όλα είναι εξίσου άρτια με αριστουργηματική δομή και ένα τεράστιο πλήθος επιρροών να συναντούν η μία την άλλη, δημιουργώντας ένα απίστευτα συναισθηματικό αποτέλεσμα. Με μέση διάρκεια τραγουδιού τα έξι λεπτά, το συγκρότημα πειραματίζεται συνεχώς, έχει low tempo συνθέσεις, κρύβει μία αγάπη για το ατμοσφαιρικό black metal και σε κάνει να μελαγχολείς μέσα από υπέροχες μελωδίες. Αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι στις playlists μου και παρ’ ότι έχει κυκλοφορήσει πριν από σχεδόν δύο χρόνια, με κάθε ακρόαση μου ακούγεται εξίσου φρέσκο και μοναδικό. Αν μπορώ να βρω ένα αρνητικό στους Message in a Cloud είναι ότι από πέρυσι μας έχουν teasάρει με νέα δείγματα μουσικής και φωτογραφίες από το στούντιο και ακόμα περιμένουμε. Από την άλλη, είμαι σίγουρος ότι η αναμονή θα αξίζει, αλλά μέχρι τότε κρατήστε το μότο “Eat, Sleep, Listen to Anassa, Repeat”.
     
    Bandcamp: https://messageinacloud.bandcamp.com/
    Facebook: https://www.facebook.com/messageinacloudgr/
     
    5. The Screaming Fly – Trip to Venus
     
     
    Άλλο ένα άλμπουμ του 2019 στη λίστα μας και αυτή τη φορά θα πούμε για το Trip to Venus των The Screaming Fly. Οι Αθηναίοι rockers έχουν μία ξεχωριστή αύρα, την οποία νιώθεις καθ’ όλη τη διάρκεια αυτού του εξαιρετικά ενδιαφέροντος δίσκου. Ο ήχος και οι επιρροές τους παραπέμπουν σε περασμένες δεκαετίες, αλλά οι ιδέες και η μουσική τους είναι τόσο φρέσκα που τους διαφοροποιούν από πολλές μπάντες στο είδος τους. Θα μπορούσε να πει ότι κανείς ότι κατά βάση οι The Screaming Fly κινούνται σε garage μονοπάτια, αλλά η αγάπη τους για το rock n’ roll των 60s και τα 70s είναι εμφανής και στα έξι κομμάτια που απαρτίζουν το Trip to Venus. Το κυριότερο όμως είναι πως όλες οι συνθέσεις τους βρίσκονται υπό ένα άκρως ψυχεδελικό πρίσμα, το οποίο ψυχανεμίζεσαι από το όνομα και φυσικά το απίστευτο εξώφυλλο, αλλά ούτε αυτά δε σε έχουν προετοιμάσει κατάλληλα για το τι θα επακολουθήσει για τα επόμενα 41 λεπτά. Ένα απολαυστικότατο ψυχεδελικό ταξίδι με πολλές ρετρό πινελιές. Είναι ένας κορυφαίος δίσκος, προσωπικά μεταξύ των αγαπημένων μου την περσινή χρονιά και σίγουρη πρότασή μου σε αρκετούς φίλους είτε ασχολούνται με μουσική είτε όχι.
     
    Bandcamp: https://thescreamingfly1.bandcamp.com/releases
    Facebook: https://www.facebook.com/The-Screaming-Fly-251778561534745/
     
    6. Simplefast – Eternal
     
    Οι Simplefast είναι ιδιαίτερη περίπτωση συγκροτήματος για εμένα. Τους γνώρισα, όταν κάνανε τα πρώτα τους βήματα πριν από σχεδόν μία δεκαετία που πηγαίναμε Λύκειο, ήταν η πρώτη μου συνέντευξη για το anthem.gr, έχουν έρθει καλεσμένοι στην εκπομπή μας, το Anthems Radio Show και χαίρομαι να τους βλέπω να δίνουν συναυλίες, να μεγαλώνουν και να εξελίσσονται. Μετά από ένα διάστημα τριών χρόνων λοιπόν επιστρέφουν φέτος με το Eternal και με δύο καινούρια μέλη να πλαισιώνουν τους παλιούς Έκτορα, Νικόλα και Στράτο σχηματίζουν ξανά μία πεντάδα που προσφέρει έναν εξαιρετικό heavy metal δίσκο. Η αντίδρασή μου μετά τις πρώτες ακροάσεις ήταν να τους στείλω ότι χωρίς προσβολή, το Eternal κάνει τις παλιότερες δουλειές τους να μοιάζουν ερασιτεχνικές. Είναι εξαιρετικά ισορροπημένο άλμπουμ, αφού οι νέες προσθήκες έχουν άψογη χημεία και προσδίδουν κάτι εντελώς καινούριο στον ήχο της μπάντας. Όλες οι συνθέσεις είναι άρτιες, ανά σημεία όσο heavy πρέπει, αλλού αναδεικνύονται οι thrashy επιρροές τους, αρκετά ρεφρέν τους παίζουν στο μυαλό σου για αρκετή ώρα μετά την ακρόαση και γενικότερα αποπνέουν έναν αέρα εξέλιξης. Είναι μακράν το κορυφαίο δείγμα γραφής τους μέχρι σήμερα και το μόνο που τους εύχομαι είναι να συνεχίσουν να γράφουν ασταμάτητα και αφού περάσει η καραντίνα να διοργανώσουν μία ζωντανή εμφάνιση για να πέσουν κορμιά ως συνήθως.
     
    Bandcamp: https://simplefast.bandcamp.com/music
    Facebook: https://www.facebook.com/Simplefast
     
    Bonus 1: Strain Of Chaos – Lethargy Slave
     
    Επειδή όπως είπαμε είναι album edition αυτό το άρθρο, στα bonus θα βάλω 2-3 singles που κυκλοφόρησαν τους τελευταίους μήνες και τα οποία μου άρεσαν πολύ και αξίζουν αναφορά. Ξεκινάμε με τους αγαπημένους φίλους Strain of Chaos και τη συνεργασία τους με τη Maya Kampakis για το Lethargy Slave. Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό πραγματικά! Επίσης το βίντεο είναι μάλλον ιστορικό, γιατί είναι το τελευταίο ντοκουμένο του τραγουδιστή τους, Στέφανου με πλούσιο μακρύ μαλλί. Αναμένουμε νέα και για τον full length δίσκο τους, καθώς και η πιο πρόσφατη δουλειά τους, το μελωδικότατο The Lighthouse έδειξε ότι το συγκρότημα μπορεί να μας μαγέψει και εκτός του παραδοσιακά metal ήχου τους.
     
    Bonus 2: Peculiar Three – The Sentient
     
    Και λίγο πριν τελειώσω το άρθρο, σκάει νέο single από τους Peculiar Three, το οποίο μάλιστα παρουσιάζει ένα αρκετά μεγάλο πλήθος των επιρροών τους από διάφορες εκφάνσεις του rock και του metal, οπότε πραγματικά δε γινόταν να μην το βάλω. Απολαύστε το, είναι υπέροχο!
     
    Αυτοί λοιπόν ήταν έξι δίσκοι και τρία singles από ελληνικά συγκροτήματα, τα οποία σας τα προτείνω οπωσδήποτε για τις ημέρες που βρίσκεστε κλεισμένοι σπίτι και ψάχνετε κάτι καλό να ακούσετε. Εύχομαι σε όλους κουράγιο και ψυχική δύναμη για αυτές τις δύσκολες εβδομάδες και να προσέχετε.
  7. nikolas12
    Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο λόγω τεχνικών κι άλλων θεμάτων δεν έχουμε συνεχίσει τη ραδιοφωνική εκπομπή Anthems Radio Show στο Radioalchemy. Ωστόσο αποφασίσαμε να βγαίνουμε μια στο τόσο και να κάνουμε λίγα podcasts, ίσα ίσα να κρατήσουμε μια επικοινωνία με το κοινό. Έτσι μετά από δύο horror (άλλη μεγάλη ιστορία τα συγκεκριμένα), ένα που μιλάμε για το ραδιόφωνο και ένα που σχολιάζουμε την επικαιρότητα μετά την πρώτη καραντίνα, είπαμε να φτιάξουμε ένα ακόμα και να μη δώσουμε σημασία στην πολιτική, αλλά να μιλήσουμε μόνο για χόμπι. Σειρές που είδαμε, κόμικς που διαβάσαμε (κάνουμε πολλές φορές αναφορές και στο GreekComics φυσικά), βιβλία που απολαύσαμε και κυρίως μουσικές που ανακαλύψαμε και ακούμε και ιστορίες από συναυλίες.
     
    Το μεγάλο παράπονο μου είναι ο ήχος, τα προηγούμενα μας τα γυρίσαμε με καλό μικρόφωνο όπως στις εκπομπές μας, τώρα είπαμε να δοκιμάσουμε ένα τρόπο να γίνει εξ αποστάσεως και θα δούμε πως θα πάει και αν θα γυρίσουμε και κάποιο άλλο, αλλά συνήθως podcasts κάνουμε μια φορά το εξάμηνο, άρα δεν ξέρω  Σίγουρα πάντως το πρώτο της χρονιάς ήταν καθαρά δοκιμαστικό.
     
    Μπορείτε να το ακούσετε εδώ: https://anthem.gr/9029/ta-xompi-tou-egkleismou-anthem-gr-podcast/
     
    Καθώς και στο Youtube και όλες τις πλατφόρμες για podcasts όπως Spotify, Google Podcasts, Castbox, Αpple Podcasts και πάρα πολλές ακόμα.
     
     
    Timestamps
     
    1:28 Επιστροφή στο ραδιόφωνο
    5:20 Τι σειρές είδαμε
    12:21 Cyberpunk και Assassin’s Creed
    18:24 Κόμικς, Marvel, Ultimate Spider-Man
    26:10 Doom Metal
    27:38 Miles Morales, συνέχεια της Συλλογής της Marvel
    29:36 Βιβλία Nightread
    32:57 Ακόμα πιο Παράξενα Πράγματα
    34:56 Fitzek, Αστυνομικά Βιβλία
    37:00 Κινήσεις εκδοτικών
    37:47 Conventions
    38:43 Ιταλικό post-rock
    40:17 Sovietwave, Ελληνικό και ξένο Hip-Hop
    44:07 Motorhead
    45:13 Ιστορίες από συναυλίες
    48:09 Post-Metal, we own the sky, Their Methlab
    49:58 Αναπολώντας συναυλίες των VIC
    50:20 Κλείσιμο
  8. nikolas12
    Η αρχή ενός καινούριου ιστολογίου
     
    Εδώ και αρκετό καιρό έλεγα ότι θα μου άρεσε να bloggάρω ξανά. Όταν είδα ότι το GreekComics μου δίνει αυτή τη δυνατότητα, σκέφτηκα να την εξερευνήσω, αλλά η αλήθεια είναι πως συμμετέχω με τόσους διαφορετικούς τρόπους εδώ μέσα που δε μπορούσα να κάνω καταχωρήσεις και σε ένα blog. Η απόφαση που πήρα ήταν ότι θα χρησιμοποιήσω αυτήν την πλατφόρμα για να φέρω την κοινότητα του GC με κάποια παλιότερα κείμενα μου, ενδεχομένως και σε αναδιαμορφωμένες τους εκδόσεις, αλλά και κάποιες πιο καινούριες μου σκέψεις για διάφορα θέματα. Λόγω του ότι είχα αρκετά blogs παλιότερα, θα ήθελα σαν πρώτη καταχώρηση να κάνω μια αναδρομή στο πως φτάσαμε εδώ και κυρίως να γνωριστούμε, καθώς θεωρώ ότι όταν έχεις ένα προσωπικό blog, καλό θα ήταν να σε γνωρίζουν λίγο παραπάνω.
     
    Πως ξεκίνησα να γράφω
     
    Από μικρή ηλικία μου άρεσε πολύ το γράψιμο. Όποτε πήγαινα στο σπίτι μου στην Καλαμπάκα, μαζί με το φίλο μου Θοδωρή, φτιάχναμε αυτοσχέδιες εφημερίδες στο χαρτί με άρθρα, ζωγραφιές κτλ. Αργότερα με κέρδισαν τα αθλητικά και θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι είχα ένα τετράδιο που έγραφα συνόψεις αγώνων για όλα τα ματς της Εθνικής. Ο πατέρας μου τότε με έλεγε χαϊδευτικά Σωτηρακόπουλο  Έχω ακούσει ότι πολλοί δημοσιογράφοι ξεκίνησαν ακριβώς έτσι. Και η αλήθεια είναι ότι όλα τα τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού στο Λύκειο έδειχναν ότι όσον αφορά τους κλάδους ασχολίας, είχα ταύτιση 10/10 στα οικονομικά και 9/10 στα ΜΜΕ. Εν τέλει ακολούθησα τον πρώτο δρόμο και δε μετάνιωσα ποτέ γι' αυτό.
     
    Με το Θοδωρή που ανέφερα και πριν μας χώριζαν πολλά χιλιόμετρα, αλλά το Ίντερνετ μείωνε τις αποστάσεις. Από το 2003 ανταλάσσαμε e-mails και μαζί φτιάχναμε διάφορα forums και blogs, αλλά οι παρέες που μαζεύαμε ήταν 5-6 άτομα μαξ. Δε γνωρίζαμε κόσμο γενικά. Το 2009 ξεκίνησα το πρώτο μου blog που ουσιαστικά έγραφα για αθλητικά θέματα ή προσωπικά. Το λάτρευα, αλλά ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό. Και έτσι έφτιαξα ένα εντελώς καινούριο, το οποίο ήταν η πρώτη φορά που είχε απήχηση.
     
    Ήταν 2010-2011 που πήγαινα Λύκειο και εξασκούμουν στην Έκθεση. Έτσι σκέφτηκα να φτιάξω ένα blog να γράφω δοκιμαστικές εκθέσεις, άρθρα και δοκίμια για περαιτέρω εξάσκηση. Φυσικά δεν ενδιέφερε κανέναν. Και τότε έσκασε η ιδέα. Όλοι στα 15 μας ήμασταν θυμωμένοι, τσαντισμένοι, κτλ. Με οποιαδήποτε βλακεία μας γύριζε. Οπότε αποφάσισα να κάνω ακριβώς αυτό. Να κράξω, να σατιρίσω, να σχολιάσω κτλ. Το βιτριολικό χιούμορ σε συνδυασμό με καυστικές ατάκες το λάτρεψαν αρκετοί φίλοι και μάλιστα σιγά σιγά άρχισαν να σχολιάζουν άτομα που δεν ήξερα, ούτε γνώριζα πως έμαθαν για το blog. Ήταν μια πολύ ωραία φάση που τη γούσταρα άπειρα. Όσο πλησίαζαν οι Πανελλήνιες, τόσο πιο αραιά έγραφα και αφού μπήκα στο Πανεπιστήμιο είπα να κάνω ένα comeback, αλλά δεν ήταν αυτό που έψαχνα πλέον.
     
    Το κεφάλαιο Anthem.gr
     

     
    Κάπου το 2011-2012 ενώ είχα ακόμα το άλλο blog με πλησίασε πάλι ο Θοδωρής (που με στήριζε σε τεχνικά θέματα σε όλα μου τα blogs) και με ρώτησε αν ήθελα να φτιάξουμε ένα καινούριο κοινό blog να βάζουμε κριτικές με δίσκους. Ροκάς-μεταλλάς από τότε, του είπα ότι ψήνομαι γιατί έψαχνα πολλούς δίσκους τότε και ήθελα να μιλάω κάπου αποκλειστικά για μουσική. Η ιδέα πάγωσε λόγω Πανελληνίων και το 2013 στο πρώτο έτος είπαμε μήπως τη βάλουμε μπροστά. Εννιά μήνες και μηδέν καταχωρήσεις μετά, είχα αποφασίσει πως πρέπει οπωσδήποτε να αρχίσω να γράφω reviews. 
     

     
    Και κάπου εκεί μπαίνει το δεύτερο πρόσωπο που θα αναφέρω ονομαστικά. Ο Τζανέτος. Γνωριστήκαμε τυχαία και ανακαλύψαμε πως είχαμε 3-4 διαφορετικούς γνωστούς που δεν είχαν καμία σχέση μεταξύ τους. Ο Τζαν είχε μια μπάντα τότε και πήγαινα στις συναυλίες τους, οπότε τον ρώτησα αν θέλει να μου δώσει το δίσκο τους να κάνω review σε ένα καινούριο blog. Μου είπε κατευθείαν ναι. Όμως μερικές μέρες μετά μου έστειλε μήνυμα μήπως πάμε για καφέ γιατί είχε μια ιδέα. Βγήκαμε λοιπόν και μου είπε ότι η ιδέα του είναι η εξής: Να φτιάξουμε ένα σάιτ όπου θα κάνουμε συνεντεύξεις με συγκροτήματα αντί για reviews και να προωθήσουμε underground μπάντες. Θα το ντύναμε με πολλά άρθρα για τη μουσική και την ποπ κουλτούρα. Τους έφερα σε επαφή με το Θοδωρή που θα ήταν ο τεχνικός του σάιτ και έτσι τον Ιούλιο του 2014 γεννήθηκε το anthem.gr. Μόλις τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς διοργανώσαμε ένα μουσικό φεστιβάλ στο Rainbow Metal Club στο Γκάζι που πήγε τέλεια και νιώθαμε ότι κάτι καλό γεννιέται.
     
    Η άνοδος και η πτώση του Unstable
     

     
    Ώρα να μάθετε γιατί η λέξη Unstable στον τίτλο. Από το 2014 έως το 2016 τα πάντα πήγαιναν τέλεια. Πλέον κάναμε ραδιοφωνική εκπομπή με πολλούς καλεσμένους. Διοργανώσαμε δύο νέα φεστιβάλ στο Death Disco που έσκισαν. Μιλάγαμε στα Reflections, events του ίδιου μαγαζιού σχετικά με κόμικ και RPG. Και κυρίως ο καθένας είχε μια στήλη, για την οποία γινόταν χαμός. Η δικιά μου ήταν το Unstable Madness. Μου άρεσε ο όρος Unstable γιατί με περιέγραφε σαν ασταθή και το Madness εκπροσωπούσε την τρέλα των κειμένων της στήλης. Με τον γραφίστα του πατέρα μου που έχει βιοτεχνία με ρούχα δημιουργήσαμε ένα σήμα, εμπνευσμένο από το Parental advisory αυτοκολλητάκι και το τύπωσα σε μπλούζες. Και οι δύο στήλες είχαν αυτό που αγαπούσε αρκετός κόσμος στα κείμενα μου. Καυστικό χιούμορ, βιτριολικές ατάκες, κράξιμο με επιχειρήματα. Κάθε άρθρο έκανε χαμό από views, η επισκεψιμότητα είχε αυξηθεί, γνώριζα άκυρο κόσμο και ήξερε το σάιτ και το Unstable Madness.
     

     
    Ό,τι αρχίζει ωραία όμως, ενδέχεται να τελειώσει με πόνο. Μια μέρα με πήρε τηλέφωνο ο Τζανέτος και μου είπε ότι πρέπει να αλλάξουν ονόματα οι στήλες. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες, απλά η διάδοση των στηλών οδήγησε στο να φτάσουν σε έναν ανεξάρτητο φορέα σχετικά με το κοινωνικό στίγμα και μας είπαν ότι λέξεις όπως Madness ή Σχιζοφρένεια απαγορεύονται σε τίτλους στηλών. Μιλήσαμε με ψυχολόγους και ανεξάρτητους συνεργάτες του φορέα που μας είπαν ότι οι στήλες έπρεπε να αλλάξουν όνομα αλλιώς θα ακολουθούσαν τη νομική οδό. Έγινα έξαλλος. Πρώτη φορά μετά από χρόνια που με διαβάζανε μερικές δεκάδες άτομα, που είχα κάνει forums που πήγαν άπατα, που είχα γράψει κείμενα απλά για να τα διαβάσουν ελάχιστοι, είχα κάνει κάτι που είχε διαδοθεί, που είχε επιτυχία, που πηγαίναμε σε φεστιβάλ, που έφερνα γνωστούς καλλιτέχνες στην εκπομπή, όλα πήγαιναν καλά. Η στήλη του Τζανέτου είχε περισσότερα άρθρα και ακόμα πιο πολλά views. Εκείνος άλλαξε το όνομα. Εγώ από τα νεύρα μου κατέβασα τα άρθρα. Στα 20 όταν σου διαλύουν κάτι τέτοιο, τσαντίζεσαι και αντιδράς σπασμωδικά. Δεν έγραψα για μερικούς μήνες τίποτα. Υποσχέθηκα να μην επαναφέρω τη στήλη, εκτός αν βρω άλλο όνομα που θα μου αρέσει.
     
    Την επανέφερα 3 χρόνια μετά ως Unstable Show. Πάλι άρεσε και είχε επιτυχία, αλλά καμία σχέση με πριν. Πλέον είχα ωριμάσει και δεν υπήρχε η ίδια τρέλα. Ούτε ο χρόνος φυσικά. Όταν ήμουν φοιτητής μπορούσα να βγάζω 3-4 άρθρα το μήνα, σαν εργαζόμενος ήταν πολύ πιο δύσκολο. Πλέον είμαι σίγουρα πιο ώριμος για να καταλάβω ότι ήταν κάτι που έκανε τον κύκλο του, μια ωραία εμπειρία που και ας μη συνεχίστηκε, χάρηκα που την έζησα και ψυχαγώγησε τον κόσμο.
     
    Το κεφάλαιο Super Hero News
     

     
    Το 2016 ένας γνωστός μου με ρώτησε αν θέλω να γράφω και σε άλλο blog σχετικά με ταινίες. Έτσι μπήκα στο superheronews.gr που έχει γίνει κανονικό σάιτ πλέον. Ετοίμαζα αφιερώματα και αργότερα συμμετείχα μόνο στις κριτικές. Ίσως κάποια κείμενα από εκεί, κυρίως rankings ταινιών να ανέβουν κι εδώ.
     
    Εν τέλει τι είναι αυτό το blog;
     
    Νομίζω ότι θα είναι η πιο ώριμη εκδοχή μου. Συνεχίζω να δημοσιεύω άρθρα στο anthem.gr και στο superheronews.gr αραιά και που και δε βρίσκω λόγο κάποια παλιότερα εξ αυτών να μην ανέβουν κι εδώ. Κάποια θα είναι μουσικά, κάποια θα είναι προσωπικά, κάποια θα είναι σκέψεις για κόμικ και κάποια μπορεί να είναι βοηθητικά για κόσμο. Σίγουρα θα είναι μια επέκταση πραγμάτων και σκέψεων που δε μπορώ να γράψω σε σχόλια. Ελπίζω να σας αρέσει αυτό που θα δείτε και να μπείτε στον Unstable κόσμο του nikolas12.
  9. nikolas12
    Το συγκεκριμένο blog entry αποτελεί μια καινούρια εκδοχή του, προ πενταετίας, άρθρου μου και πρεμιέρας της στήλης Six Songs στο anthem.gr! Fun fact πριν ξεκινήσουμε. Το Six Songs είναι ένα reference στο μαγαζί Six Dogs. Γιατί όμως έγινε reference; Γιατί όταν ήμουν φοιτητής το 2013 ήταν στη μόδα το να κάνεις check in με τη φοιτητοπαρέα σου σε κάποιο μαγαζί της Αθήνας. Όλοι πηγαίνανε τότε στο Six Dogs λόγω του κήπου, οπότε έβλεπα χαλαρά 6-7 check in τη μέρα. Και επειδή οι λίστες μου δεν ήθελα να έχουν καμία δεκαριά κομμάτια, αλλά μία χούφτα λόγω του πολύ συγκεκριμένου concept που επέλεγα κάθε φορά, είπα να βάζω έξι, οπότε προέκυψε το Six Songs σαν ομόηχο.
     
    Το τραγούδι στη διαφήμιση αποτελεί τη ραχοκοκαλιά μίας καλής διαφήμισης, αφού μπορεί να την αναδείξει σε μεγάλο βαθμό και να διορθώσει τυχόν ατέλειες σε αυτή, αποσπώντας το θεατή. Επίσης σε βοηθάει να το συνδέσεις με την εταιρία χάρη στις αλλεπάλληλες επαναλήψεις της διαφήμισης. Στο σημερινό Six Songs θα δούμε 6 τραγούδια που μας έμαθαν οι εταιρίες κινητής τηλεφωνίας ή τραγούδια που έγιναν ευρέως γνωστά μέσω αυτών. Ετοιμαστείτε για πολλές στιγμές που θα πείτε "Ω ρε φίλε, που το θυμήθηκε αυτό;"
     
    1. Kasabian-Fire
     
     
     
    Η σχετικά ήρεμη αρχή του Fire δε σε προετοιμάζει για το δυναμικό ρεφρέν του που το ανέδειξε σε indie χιτάκι και φυσικά ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια που έχουν παιχτεί σε διαφημίσεις. Καταπληκτικό τραγούδι και ωραίο μουσικό ντύσιμο για να ακούς προσφορές πακέτων  Μπορεί και όχι. Ειδικά για εμάς που προτιμάμε τους πιο πρώιμους Kasabian του Club Foot.
     
    2.Dandy Warhols-Bohemian Like You
     
     
     
    Πάμε σε κάτι πιο παλιό. Από τα λίγα τραγούδια σε τέτοιου είδους διαφημίσεις, που έγιναν γνωστά όχι λόγω του ρεφρέν, αλλά λόγω της εκπληκτικής εισαγωγής, το χιτ των Dandy Warhols αποδείχθηκε ένα από τα τραγούδια που έψαχνα πολύ καιρό, γιατί μου είχε κολλήσει σε λούπα στο κεφάλι μου. Η εισαγωγή εννοείται πως έχει μείνει χαραγμένη σε όλους, ενώ και το ρεφρέν είναι εξαιρετικό. Νομίζω ότι αποτελεί γενικά μια από τις κορυφαίες στιγμές του συγκροτήματος.
     
    3. Kaiser Chiefs-Never Miss A Beat
     
     
     
    Θα πήξουμε στο indie των 00s σε αυτή τη λίστα. Προσωπικά δε με χαλάει καθόλου, τη λατρεύω αυτή τη μουσική και την έχω ψάξει πολύ. Φοβερή κομματάρα από τις εποχές που οι Kaiser Chiefs ανήκαν στην αφρόκρεμα της indie σκηνής. Παίζει σκηνές από το video clip να ήταν και στο background της διαφήμισης με το ίδιο το τραγούδι όμως να κλέβει την παράσταση. Όποιος θυμάται καλύτερα, ας μας πει.
     
    4. Cyanna-Shine
     
     
     
    Η ελληνική συμμετοχή στο σημερινό Six Songs. Ναι, οι Cyanna αποτελούν ελληνικό συγκρότημα και σε αυτό το τραγούδι ακολουθούν τη συνταγή της επιτυχίας με ένα πολύ ενδιαφέρον ρεφρέν, ενώ και το υπόλοιπο τραγούδι ξεχωρίζει χάρη και στα ηλεκτρονικά στοιχεία που διαθέτει. Κολλητικότατο, οπότε λογική η ένταξή του σε διαφήμιση.
     
    5. Imagine Dragons- On Top Of The World
     
     
     
    Πάμε στο πιο πρόσφατο τραγούδι της λίστας. Η αλήθεια είναι πως ίσως αυτό το κομμάτι το αγάπησα περισσότερο λόγω του Pro Evolution Soccer που είχα λιώσει παρά εξαιτίας της διαφήμισης. Άρτιο τραγούδι, με το ρεφρέν να κορυφώνεται και να τραγουδιέται από όλο το συγκρότημα. Οι Imagine Dragons όμως έχουν βγάλει και πολύ καλύτερα τραγούδια, αλλά και πολύ χειρότερα. Ναι, εσένα κοιτάω Thunder που σε βάλανε και εσένα σε διαφήμιση και ψάχναμε βουλοκέρι να κλείσουμε τα αυτιά μας.
     
    6. Ten Years After – I’d Love To Change The World
     
     
     
    Το καλύτερο για το τέλος δε λένε; Τι να πει κανείς για το απίστευτο I’d Love To Change The World; Το κομμάτι του Alvin Lee και των Ten Years After αποτελεί ένα από τα καλύτερα blues κομμάτια που έχουν γραφτεί. Κυκλοφόρησε το 1971 και ακούγεται τόσο φρέσκο σαν να βγήκε την προηγούμενη δεκαετία. Τα φοβερά φωνητικά, το εξαιρετικό σόλο και αυτή η χαρακτηριστική εισαγωγή το κάνουν απλά το καλύτερο κομμάτι που έχει παιχτεί σε διαφήμιση κινητής τηλεφωνίας. Ναι, δεν το διαπραγματεύομαι.
     
    Bonus: Expert Medicine-If I Could Build My Whole World Around You
     
     
     
    Είναι και σε διαφήμιση, αλλά το ακούς και στην αναμονή, όταν παίρνεις στο τηλεφωνικό κέντρο της Cosmote και αποτελεί αρκετά ευχάριστο άκουσμα.
     
    Bonus 2: Weezer-Perfect Situation
     
     
    Καταπληκτικό τραγούδι, οριακά εκτός λίστας.
     
    Προσθέστε κι εσείς στα σχόλια κι άλλα τραγούδια από τέτοιες διαφημίσεις που μπορεί να παρέλειψα ή να μη μπορούσα να συμπεριλάβω (ήδη έχω σκεφτεί 2-3).
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.

  I accept