GeoTrou
-
Περιεχόμενο
6111 -
Εγγραφή
-
Τελευταία επίσκεψη
-
Κερδισμένες ημέρες
49
Τύπος περιεχομένου
Προφίλ
Ενότητες
Blogs
Events
Γκαλερί
Καταχωρήσεις δημοσιεύτηκε από GeoTrou
-
-
Από το Meow, Baby! του Jason (εκδ. Fantagraphics), ένα στριπάκι με τον Κόμη Δράκουλα και τον Βαν Χέλσινγκ!
-
7
-
-
Στριπάκι του Σπύρου Δερβενιώτη που έμπαινε στην πρώτη σελίδα του 9. Το συγκεκριμένο είναι από το τεύχος 85 του περιοδικού.
.thumb.jpg.3f2b8aba0473a55dfa6f97a2ff433220.jpg)
-
5
-
7
-
-
Ο Marvin η μύγα είναι δημιούργημα του Massimo Mattioli, που εμφανίστηκε στο περιοδικό Blue, κάπου στα 90's.
.thumb.jpg.c1c014565b9cad20af23aabac8ed699b.jpg)
-
4
-
6
-
1
-
-
Δεν αποκλείεται. Ο Valt έχει ανεβάσει 1-2 από τη σειρά αυτή, που είχαν δημοσιευτεί στο Παρά Πέντε
-
4
-
-
-
5
-
8
-
-
-
Φαταούλας έχεις γίνει
Δικά σου 
-
2
-
1
-
-
«Διακόπτουμε το πρόγραμμά μας για περαιτέρω ενημέρωση πάνω στο ατύχημα της Εθνικής Οδού Αθηνών-Πατρών. Σύμφωνα με νέες πληροφορίες, ο οδηγός, κάτω από το Μίκυ Μάους, έκρυβε τον Άμλετ του Ουίλιαμ Σέξπιρ, ενώ από το ραδιόφωνο του οχήματος ακουγόταν το Una Furtiva Lagrima, σε εκτέλεση Luciano Pavarotti. Ορμώμενος από το συμβάν, ο υπουργός μεταφορών αποφάσισε να απαγορέψει την κατανάλωση κουλτούρας κατά την ώρα της οδήγησης»
-
4
-
-
Αφαιρέθηκαν όσα παρελήφθησαν και προστέθηκαν δύο βιβλία Μίκυ Μυστήριο
-
2
-
1
-
-
-
4
-
10
-
-
Έλα ντε! Εγώ πιστεύω ότι ο Ινδιάνος έχει γίνει άνθρωπος του πολιτισμού. Ακούει Μότσαρτ όταν τρώει και διαβάζει Νίτσε για να καθαρίσει το μυαλό του. Απλά δε μας το λέει γιατί θα τον κοροϊδέψουνε τα άλλα παιδάκια. Όμως εδώ προδόθηκε (γλώσσα λανθάνουσα...)
-
4
-
-
- Roma: είμαι φαν του Cuaron, τον θεωρώ μοναδική φωνή στο παγκόσμιο σινεμά. Το Roma έλαβε διθυραμβικές κριτικές (ή χωρίς λόγο προμοτάρισμα κατ' άλλους) και θεωρήθηκε από πάρα πολλούς, ως το κορυφαίο φιλμ της χρονιάς. Αρχίζοντας η ταινία, δεν σε προϊδεάζει για κάτι τέτοιο. Προχωράει, προχωράει κι εσύ δεν βλέπεις τι έκανε τόσους ανθρώπους να την αποθεώσουν. Ακόμη και όταν τελειώσει δεν το βλέπεις, αν εξαιρέσεις ένα συγκεκριμένο κομμάτι. Αλλά γυρίζοντας πίσω, παίζοντας στο μυαλό σου κάποιες σκηνές, τότε όντως καταλαβαίνεις την ομορφιά της. Δεν ανήκει στο τυπικό φορμά «δράση-αντίδραση», αλλά είναι ο ορισμός του slice-of-life. Και ο Cuaron χρησιμοποιεί το κάδρο του σαν καμβά, λέει πολλές ιστορίες ταυτόχρονα. Μπορεί τελικά να συνεχίσω να προτιμώ το Y tu Mama Tambien, αλλά αυτό εδώ είναι το magnum opus του και είναι αληθινή κινηματογραφική εμπειρία.
-
Annihilation: ψοφάω για sci-fi τέτοιας θεματολογίας. Τελικά μέτρια πράγματα. Κάτι πάει να πει, έχει μερικά δυνατά στοιχεία, αλλά δεν έχει βαρύτητα. Μου θύμισε έντονα μια σούπα που θα φτιάχναμε αν βάζαμε μέσα το Stalker (το βιβλίο, δηλαδή, δεν έχω δει ακόμη την ταινία), το Arrival και το Aama του Peeters. Ωραία υλικά, αλλά μάλλον παραβράσανε
-
8
-
On 8/1/2019 στο 2:10 ΜΜ, JPapados είπε:
Παιδιά ξέρει κανείς που μπορώ να το βρω; Παντού ο πρώτος τόμος είναι εξαντλημένος... Ξέρετε κανέναν που να το πουλάει;
Έχεις ψάξει σε κομιξάδικα; Τύπου Comicstrip, Comiconshop κλπ, γιατί εκεί πού και πού ξεμένει κάτι. Πάντως, επειδή εξαντλήθηκε σχετικά πρόσφατα, δεν το θεωρώ κι απίθανο να το βρεις κάποια στιγμή σύντομα. Κι έχε πάντα στο μυαλό σου, ότι πλέον κυκλοφορεί και στ' αγγλικά
-
2
-
-
Τα απόκρυφα επεισόδια της Παλαιάς Διαθήκης, στον Κήπο της Εδέμ.
Από τον Αυστραλό Tim Whyatt.
-
1
-
12
-
-
-
Αυτό ακριβώς σκέφτηκα κι εγώ
-
2
-
-
-
11
-
1
-
-
Η επιτυχία που είχαν οι Jeph Loeb και Tim Sale στη DC, ιδιαίτερα με το The Long Halloween, έδωσε στο δίδυμο τη δυνατότητα, να δημιουργήσουν κάτι ομοίως πιο προσωπικό και στη Marvel. Έτσι προέκυψε η λεγόμενη "color series", η οποία αποτελείται από limited series των έξι τευχών, όπου ρίχνουν τη δική τους ματιά σε μερικούς από τους σημαντικότερους ήρωες της εταιρείας. Η αρχή έγινε με τον Daredevil και ακολούθησαν οι Spider-Man, Hulk και Captain America. Το Daredevil: Yellow έτρεξε από τον Αύγουστο του 2001 ως τον Ιανουάριο του 2002 και έχει κατά καιρούς κυκλοφορήσει σε διάφορες συγκεντρωτικές εκδόσεις.
Στον Άνθρωπο χωρίς Φόβο, έδωσαν το χρώμα κίτρινο, εμπνευσμένοι από τη στολή που πρωτοφόρεσε ο ήρωας, το μακρινό 1964. Οι Loeb και Sale, λοιπόν, αφηγούνται με τον δικό τους τρόπο τα πρώτα βήματα της παράλληλης πορείας του Matt Murdock/Daredevil. Πώς άνοιξε το δικηγορικό γραφείο με τον Foggy, γιατί πήρε την απόφαση να βγει στις ταράτσες της Νέας Υόρκης, πώς γνώρισε και ερωτεύθηκε την Karen...
Στην πραγματικότητα, δεν αλλάζουν κάτι δραματικά. Παρόλα αυτά, θεωρώ ότι τα εξιστορούν με έναν τρόπο πιο ζωντανό, πιο άμεσο. Και έχει σημασία ο πληθυντικός που χρησιμοποιώ. Στα credits αναγράφονται ως storytellers. Και πράγματι δρουν ως ένα. Μπορεί ο Loeb να μην αποφεύγει κάποιους υπερβολικούς μελοδραματισμούς και (αρκετές) μεγαλοστομίες ή να το παρακάνει (ελαφρώς) με την πρωτοπρόσωπη αφήγηση, αλλά μαζί με τον Sale παραδίδουν ένα κόμικ στρωτό, ευανάγνωστο. Δε διεκδικούν δάφνες πρωτοτυπίας, αλλά it's storytelling done right. Η γραμμή του Sale δεν είναι τόσο εξπρεσιονιστική όσο στο εκπληκτικό The Long Halloween, αλλά μαζί με τα χρώματα του Matt Hollingworth, το artwork φτάνει σε υψηλότατα επίπεδα.
Εν ολίγοις: σίγουρα ένα κόμικ για τους φίλους του ήρωα (αν δεν το έχουν πιάσει ήδη) και το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όσους δεν έχουν γνωριστεί μαζί του, αλλά θα το ήθελαν.
-
17
-
-
-
Σε γενικές γραμμές, δηλώνω εντυπωσιασμένος από τον Kubert. Κυρίως για το πόσο μπροστά ήταν από τη εποχή του σε τεχνικό επίπεδο. Το Ταρζάν του πιθανώς είναι πράγματι καλλιτεχνικά άρτιο, αλλά νομίζω συμφωνούμε ότι δεν μπορεί να εξάψει τη φαντασία όσο πιο σύγχρονα κόμικς
-
Δεν έχω κανένα απολύτως με το Metropolis. Το έφερα σαν τυχαίο παράδειγμα, γιατί απλούστατα μου ήρθε πρώτο στο μυαλό. Απλά ήθελα να τονίσω ότι η ιστορικότητα ενός κόμικ, δεν το κάνει απαραίτητα και ανάγνωσμα των ημερών μας.
-
Για να μην παρεξηγηθώ. Σέβομαι απολύτως τις επιλογές της εκδοτικής. Απλά είναι εκτός του γούστου μου και, κυρίως, της λογικής μου
-
Πάω να διαβάσω εκείνο με τον γκαβό που πηδάει στις ταράτσες της Νέας Υόρκης. Τι εννοείς αυτά που διαβάζω είναι μπούρδες;
-
9
-
Σε γενικές γραμμές, δηλώνω εντυπωσιασμένος από τον Kubert. Κυρίως για το πόσο μπροστά ήταν από τη εποχή του σε τεχνικό επίπεδο. Το Ταρζάν του πιθανώς είναι πράγματι καλλιτεχνικά άρτιο, αλλά νομίζω συμφωνούμε ότι δεν μπορεί να εξάψει τη φαντασία όσο πιο σύγχρονα κόμικς
-
22 λεπτά πριν, Lord Makro είπε:
Βρε παιδιά, ο Ταρζάν του Kubert είναι υπερκλασικό κόμικς και ο δημιουργός του τεράστιος. Είναι από τα δυνατά χαρτιά του Μπλεκ.
Καλά όλα αυτά περί «κλασικών τίτλων», αλλά όχι απαραίτητα για τους αναγνώστες.* Για τους μελετητές/ιστορικούς του μέσου περισσότερο. Αν έβγαινε αύριο μια αποκαταστημένη, ψηφιακή βερσιόν του Metropolis στα σινεμά, πόσοι θα πήγαιναν να τη δουν; Όπως και να το κάνουμε, είναι παλιακό...
*Και δη για τους Έλληνες. Πιστεύω παίζει κι αυτό το ρόλο του. Στο Αμέρικα και στη λα Φρανς, οι άνθρωποι έχουν χορτάσει κόμικς και δεν τους πειράζει να αγοράσουν κι ένα παλιό κόμικ σε πολυτελή έκδοση. Εδώ που πεινάμε, πόσοι αναγνώστες που δεν βασίζονται μόνο στη θύμιση, προτίθενται να δώσουν λεφτά για τον Ταρζάν (που έλεος, είναι τόσο basic χαρακτήρας...);
-
10
-
1
-
-
Παραδόξως δεν το πέτυχα σε καμία από τις λίστες που είχα ψάξει... Φαίνεται ενδιαφέρον, μπαίνει στα to-read
-
4
-
-
Να και κάτι που δε βλέπουμε συχνά: ένα στριπάκι από την Ιαπωνία. Αυτή η φόρμα των τεσσάρων καρέ σε κάθετη διάταξη ονομάζεται yonkoma και είναι η πιο συνηθισμένη μορφή των «ιαπωνικών στριπ». Το συγκεκριμένο προέρχεται από την ιστοσελίδα Omake Theater του Onii-san.
.thumb.jpg.0f847e59d10df860db26e1d525163ff4.jpg)
-
9
-
4
-
1
-
-
Death Hunter.
Cable Shot.
Pocket Force.
Nightpool.
Doomblade.
We are the Protectors of GC!
Μας λείπει όμως και μια γκομενίτσα με μέση πιο ευλύγιστη κι από πλαστελίνη και στήθη μεγάλα που έγιναν αλεξίσφαιρα μετά από κάποια μετάλλαξη
-
1
-
6
-
-
Nightpoooooool
-
3
-
3
-
.jpg.6d40ae0b4199d9ce2577da539cc1d247.jpg)
.jpg.7f6c43583fa0b3a586d95ad8f774c1b4.jpg)
.jpg.4b758625414eda9e90238171cb130dd5.jpg)
.jpg.ebcdafe299a5b2a39d55f0d894eb90fc.jpg)
Nouvelles bandes dessinées, vin, fromage corse et l'amour
σε ΔΙΕΘΝΗ ΝΕΑ
Δημοσιεύτηκε
Ή ήμασταν κι εμείς ζαβλακωμένοι για να σχολιάσουμε