Dimk!

Μόλις διάβασα και το σχετικό άρθρο στην σημερινή (29/9) Ελευθεροτυπία: Η απλή γραμμή τον πήγε στον παράδεισο των κόμικς Είναι ίσως ο μεγαλύτερος εν ζωή εκπρόσωπος και λάτρης των κόμικς της «απλής γραμμή» (αν προέκυψε ένα καρεδάκι α λα Τεν Τεν στο μυαλό σας μην το σβήσετε) και σύντομα θα έχουμε την ευκαιρία να τον δούμε από κοντά. Ο διάσημος Γάλλος σκιτσογράφος Τεντ Μπενουά θα έρθει στην Αθήνα στο πλαίσιο της έκθεσης «La bande dessinee - Η γαλλική "ματιά" στα κόμικς», που το Γαλλικό Ινστιτούτο και οι εκδόσεις Μαμουθκόμιξ παρουσιάζουν στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Καλλιθέας «Μελίνα Μερκούρη» έως και τις 8 Οκτωβρίου. Το Σάββατο ο σκιτσογράφος των «Μπλέικ και Μόρτιμερ» και Ray Banana» θα βρίσκεται στη βιβλιοθήκη «Octave Merlier», στον τρίτο όροφο του Γαλλικού Ινστιτούτου, από τις 10 το πρωί ώς τις 12 το μεσημέρι, για να μιλήσει με τους Ελληνες φίλους του και να υπογράψει κόμικς του. Ενώ από τη 1 ώς τις 2.30 θα τους δέχεται στο βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου (Πανεπιστημίου 37 και Κοραή). Οπότε, όσοι πιστοί ας έχουν υπό μάλης και το αντίγραφο του κόμικς του που θέλουν να κάνουν συλλεκτικό. Τα κόμικς του Τεντ Μπενουά ξεχωρίζουν για τον τρόπο που περνάνε σ' αυτά οι μεγάλες του αγάπες. Ο κινηματογράφος, ειδικά οι ασπρόμαυρες ταινίες του '40, τους χαρίζουν αυτή τη μοναδική ατμόσφαιρα. Οι αγαπημένοι του πίνακες του Εντουαρντ Χόπερ τούς δίνουν αποχρώσεις της Αμερικής των 50'ς και την αίσθηση πως οι ήρωες θα καταλήξουν μερικές σελίδες αργότερα να τα πίνουν στα «Γεράκια της Νύχτας». Και η υιοθέτηση της καθαρής γραμμής τούς χαρίζει μια απολαυστική παιδική αμεσότητα, που, βέβαια, παραπέμπει και αυτή στα παλιά αμερικανικά στριπάκια. Ο βραβευμένος στην Ανγκουλέμ το 1997 για το άλμπουμ «Υπόθεση Φράνσις Μπλέικ» σχεδιαστής γεννήθηκε το 1947 στη Νιόρτ της Νότιας Γαλλίας. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Κινηματογραφίας και ακόμη ψάχνει συχνά και προσεκτικά τις ταινιοθήκες για παλιά ασπρόμαυρα φιλμ του '50. Δούλεψε ως βοηθός παραγωγής στην τηλεόραση μέχρι το 1971, οπότε το περιοδικό «Actuel» δέχθηκε κάποιες ιστορίες του σε σχέδια, στα βήματα του Ρόμπερτ Κραμπ. Δούλεψε στον αντεργκράουντ Τύπο και το 1975, με τον Νικίτα Μαντρίκα, στο Echo des Savanes. Το «Hopital» είναι το πρώτο άλμπουμ του με εξπρεσιονιστικό στιλ και του χάρισε το 1979 το βραβείο σεναρίου στην Ανγκουλέμ. Οταν ανακάλυψε τον Ολλανδό σχεδιαστή Joost Swarte, που ξανάφερε την απλή γραμμή του Herge στο προσκήνιο, η αλλαγή στο στιλ του ήταν αναμενόμενη. Διαγράφεται ήδη από τις σελίδες τού «Bongo Bongo», που δημοσιεύτηκαν στο Metal Hurlant. Λιτό και ευχάριστο στιλ Το 1981 ένωσε σύντομες ιστορίες και τους έδωσε τον τίτλο-μανιφέστο: «Προς την απλή γραμμή». Ο ήρωάς του, ο Ray Banana, σκιαγραφημένος με λιτό τρόπο, είναι η κεντρική μορφή και το απλό στιλ του Herge γεννάει μια ευχάριστη εικαστική περιπέτεια. Στο «La Berceuse Electrique» φτιάχνει ένα ετερόκλητο σύμπαν, όπου οι ήρωες δρουν σε σουρεαλιστικές διαστάσεις και μη γραμμικό χρόνο με φόντο χολιγουντιανής αισθητικής. Ακολούθησε το «Histoires Vraies», μια συλλογή ιστοριών σε σενάριο Cheraqui. Το 1984, ο Ray Banana επιστρέφει στο άλμπουμ «Cite Lumiere», σε μια νέα έκδοση και ταυτόχρονα φόρο τιμής, που χρωματίστηκε στα Studios Herge. Το «La Peau du Leopard» (1985) αποτελεί τη συλλογή με τα καλύτερα από τα έργα του. Το 2001 σχεδίασε το «Μπλέικ και Μόρτιμερ-Αλλόκοτη Επαφή» και μέχρι σήμερα παραμένει από τις πιο ενεργές μορφές στο χώρο των κόμικς. Εχει σχεδιάσει πολλά πόστερ και στα portfolios του συνεχίζει να πειραματίζεται συνεχώς με νέες τεχνικές. * Στα ελληνικά κυκλοφορούν πάνω από δέκα άλμπουμ του, ανάμεσά τους τα «Υπόθεση Φράνσις Μπλέικ», «Αλλόκοτη Επαφή», «Οι Σαρκοφάγοι της 6ης Ηπείρου», «Οι Φόρμουλες του Καθηγητή Σάτο», «Η Κίτρινη Σφραγίδα», «Το μυστήριο της Μεγάλης Πυραμίδας», όλα από τη «Μαμουθκόμιξ». ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΣ ~ Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Το όχι-και-τόσο-εξωτικό Ρίο. Αυτό με τη Γέφυρα. Καλώς σας βρήκα.

Καλημέρα και από εμένα και καλή εβδομάδα. Καλώς σας βρήκα