Αναζητώντας τον Storm (Μέρος Β) [ Η ιστορία πίσω από την Ολλανδική έκδοση. ]

[DrTroy]

Αναζητώντας τον Storm-Η Ιστορία πίσω από την Ολλανδική Έκδοση.

 

Επεισόδιο 2

 

Ενώ ο Martin Lodewijk και ο Don Lawrence ασχολούνταν με τον <<Τελευταίο Μονομάχο>> ,η αναζήτηση για μόνιμο σεναριογράφο συνεχιζόταν.Ο Frits van der Heide εκδότης του περιοδικού Eppo είχε συμφωνήσει να αφήσει τον Lodewijk να γράψει την δεύτερη ιστορία ως έσχατη λύση μιας και ήταν σημαντικός συνεργάτης του περιοδικού(είχε την καλλιτεχνική επιμέλεια όλων των στριπ και ήταν ο συγγραφέας σχεδιαστής του Agent 327 και συγγραφέας του "Johnny Goodbye").

Από την άλλη πλευρά ο Lodewijk θεωρούσε τον Storm ένα όνειρο ζωής.Ήταν φανατικός της επιστημονικής φαντασίας για χρόνια και είχε σχεδιάσει και γράψει αρκετά στριπ μ’αυτό το θέμα στην αρχή της καριέρας του. Με τον Storm είχε την ευκαιρία να καταθέσει τη γνώση,το πάθος και την αγάπη του για την επιστημονική φαντασία με έναν από τους καλύτερους σχεδιαστές όλου του κόσμου. Για να αποποιηθεί αυτήν την ευκαιρία χρειάστηκε πολλή πειθώ ,αλλά τελικά ο Frits van der Heide τον έπεισε ότι μπορούν να βρουν τον κατάλληλο σεναριογράφο για τη σειρά.

Να έχεις τον Don Lawrence να δουλεύει για το Eppo ήταν ένας ρηξικέλευθος ελιγμός για το Ολλανδικό κόμικ, ένας ελιγμός που οι εκδότες δεν ήθελαν να το διακινδυνέψουν!

Ο Storm είχε ήδη δοκιμάσει δυο αγγλόφωνους σεναριογράφους, τον Wince Wenham που έγραψε το παρατημένο "Commander Grek" και τον Philip Dunn που έγραψε τον «Κόσμο του Βυθού», αλλά κανένας τόμος δεν ήταν αντάξιος των προσδοκιών. Αντί να ακολουθήσουν το ίδιο σκεπτικό,οι εκδότες αποφάσισαν να βρουν έναν αξιόπιστο και έναν ευπροσάρμοστο Ολλανδό σεναριογράφο με ταλέντο στην επιστημονική φαντασία.

Όπως τα έφερε η τύχη ο κατάλληλος υποψήφιος δεν ήταν μακριά. Ο Dick Matena

λάτρευε την επιστημονική φαντασία. Το στούντιο του ήταν γεμάτο από βιβλία, μυθιστορήματα και στριπ επιστημονικής φαντασίας(ακόμα και αυτά του Martin Lodewijk από την αρχή της καριέρας του)! Τα διαπιστευτήρια του ήταν άψογα έχοντας δουλέψει στο Amsterdam studio του φημισμένου Ολλανδού καλλιτέχνη Marten Toonder το 1961. Εγκατέλειψε το στούντιο το 1968 και ξεκίνησε να δημιουργεί μια σειρά διάσημων στριπ για το Pep (Des Astronautjes, Ridder Roodhaar, Grote Pyr) ,αλλά ήταν με το "Virl" που εκδιδόταν στο Ολλανδικό Ντίσνεϋ κόμικ Mickey Mandblaad(Mickey Monthly) το 1977 και η δουλειά του στο περιοδικό για ενήλικους Gummi που ανέδειξαν το ταλέντο του ως συγγραφέα και σχεδιαστή επιστημονικής φαντασίας.

Ο Matena ήδη δούλευε για το Eppo με το ψευδώνυμο Dick Richards σε μια ρεαλιστική περιπετειώδης αστυνομική ιστορία "De Partners" στο μοτίβο του Peter O'Donnell "Modesty Blaise" .Τα σεναριά του απέδειξαν στους εκδότες οτι ο Matena είχε ταλέντο στην μυθοπλασία, αρκετό χιούμορ και ήταν συνεπής με τις προθεσμίες καθώς παρέδιδε 44σελιδες ιστορίας παρά ένα επεισόδιο τη βδομάδα.

Για τον Matena ήταν μια ευκαιρία να συνεργαστεί με έναν σχεδιαστή που θαύμαζε και την άδραξε αμέσως. Ενώ ο Lawrence δούλευε στον «Τελευταίο Μονομάχο» , ο Matena προσελήφθη να γράψει την τρίτη ιστορία του Storm.Του δόθηκε μια πολύ σύντομη προθεσμία σε περίπτωση που ο Lodewijk έμενε πίσω με τη δεύτερη ιστορία,λόγω των άλλων υποχρεώσεων του, και ο Lawrence χρειαζόταν δουλειά για να καλύψει το κενό. Γι’ αυτό και η «Φυλήι της ερήμου» ήταν εσκεμέννα γραμμένο να είναι μια αυτοτελή ιστορία. Ήταν με την τέταρτη ιστορία «Η Πράσινη Κόλαση» που ο Matena ξεκίνησε μια περίτεχνη πλοκή που θα διαρκούσε ως και την έκτη ιστορία.

Εκτός από την ιδέα του κόσμου του βυθού ο Matena είχε πάρει γραμμή από τον van der Heide να προσθέσει πολλά στοιχεία που επιβεβαίωναν ποσό καλός καλλιτέχνης ήταν ο Lawrence:εξωτικά κοστούμια, θεαματικό εξοπλισμό, παράξενα τέρατα και εντυπωσιακές τοποθεσίες. Αντίθετα με τον Heide ο Lodewijk επέλεξε να μην μιλήσει για τον Storm με τον νέο συγγραφέα και να του επιτρέψει να οδηγήσει την ιστορία όπου ήθελε. Όπως αποδείχθηκε ο Matena και ο Lodewijk είχαν κοινό σκεπτικό για το Storm. Πράγματι όταν ο Matena επισκέφτηκε τον van der Heide με τις πρώτες σελίδες, ο εκδότης είχε μόλις παραλάβει την αρχή του «Τελευταίου Μονομάχου» και τα δυο δοκίμια έμοιαζαν τόσο πολύ που ο Μatena αναγκάστηκε να επαναδιορθώσει την εισαγωγή της «Φυλής της ερήμου».

Ο Don Lawrence ήταν ήδη θαυμαστής της δουλείας του Matena ειδικά του "Virl". Οι δυο έγιναν γρήγορα φίλοι και συζητούσαν τα πάντα... εκτός από τον Storm καθώς ο Lawrence προτιμούσε να προσεγγίζει τη σειρά χωρίς να έχει προϊδεαστεί.

Ζητήθηκε στο Matena να προμηθεύσει μικρογραφία της σελιδοποίησης στην ιστορία του για να δείξει στον Lawrence τον τρόπο που ήθελε ο εκδότης να διαρρυθμίσει το στριπ.Ο Lawrence είχε αποκτήσει μια τεχνική, στην "Αυτοκρατορία του Τρίγκαν" και κυρίως στην Carrie, να αποφεύγει την χρήση πλαισίων στις σκηνές δράσης. Στην πρώτη ιστορία είναι εμφανές στις σελίδες 10 και 29 ότι χρησιμοποιεί σώματα , πόδια και άνω άκρα ως πλαίσια μεταξύ των καρέ. Αυτός ο τρόπος εγκαταλείφθηκε στον «Τελευταίο Μονομάχο» και στη «Φυλή της Ερήμου» τα οποία έχουν ένα πιο επίσημο τρόπο διαρρύθμισης των καρέ. Η σκηνή μάχης στις σελίδες 40-41 της τρίτης ιστορίας δεν έχασε τη δυναμική της παρά την τυπική δομή των πλαισίων.

Ο εκδότης ήταν πολύ ικανοποιημένος με τις σελίδες που ελάμβανε από τον Matena και τον Lawrence. Το ολοκληρωμένο σενάριο της τρίτης ιστορίας είχε μεταφραστεί από την Renee van Breukelen,η οποία μετέφρασε κατά την διάρκεια της συνεργασίας της με το περιοδικό Eppo τέσσερις ιστορίες του Storm, πριν ολοκληρωθεί ο «Τελευταίος Μονομάχος». Αυτό σήμαινε ότι για πρώτη φορά ο Don Lawrence είχε ένα ολοκληρωμένο σενάριο στα χέρια του από τότε που πρωτοξεκίνησε τον Storm.

Όπως πάντα η πρώτη διαδικασία ήταν να σχεδιάσει νέες τοποθεσίες και χαρακτήρες. Για τη Φυλή της Ερήμου οι δυο επανεμφανιζόμενοι χαρακτήρες ήταν ο Καθηγητής «Προβ» και ο κακός της ιστορίας. Ως είθισται ο Lawrence θα βασιζόταν σε πραγματικούς ανθρώπους για να σχεδιάσει τους νέους χαρακτήρες (π.χ ο Όλντι ο ασπρομάλλης κυνηγός φιδιών στην Πράσινη Κόλαση βασιζόταν σε έναν βετεράνο σοσιαλιστή που έμενε πάνω από το διαμέρισμα του Don στο Upper Norwood) αλλά για τον εγκληματικό Προβ είχε τον τέλειο χαρακτήρα που είχε σχεδιάσει χρόνια πριν. Την «νέμεση» του Marvelman τον Dr. Gargunza!

 

Παρόλο που φημιζόταν ότι κάποια από τα τέρατα, που εμφανίζονταν στις πρώτες σελίδες της Πράσινης Κόλασης, ήταν βασισμένα σε χαρακτήρες από το Mos Eisley Cantina στην πρώτη ταινία του Πόλεμου των Άστρων του Τζωρτζ Λουκας, η αλήθεια είναι ότι προήλθαν αποκλειστικά από την φαντασία του Don Lawrence. Γοητευμένος από τα ζώα του τσίρκου που είδε για πρώτη φορά σε νεαρή ηλικία ,συχνά ονειρευόταν τέρατα και αργότερα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει ως πηγή έμπνευσης για τα σχέδια του. Παρόλο που μισούσε να σχεδιάζει πραγματικά ζώα ,οι περιστασιακές του αναφορές στην τέταρτη ιστορία όπως η αρκούδα του Τορίανδρου και τα γιγαντιαία όρνια ήταν επιτυχημένες. Ο Lawrence προτιμούσε να δημιουργήσει κάτι καινούριο παρά κάτι απλό, επειδή παρά τις αναφορές που θα χρησιμοποιούσε-όπως έκανε με την αρκούδα-μπορούσε να καταλήξει σε μια μη ρεαλιστική απεικόνιση. Πάντως κανείς δεν παραπονέθηκε για μη-ρεαλιστικά μεταλλαγμένα όντα!

Η Πράσινη Κόλαση ωφελήθηκε από την συνοχή που έδινε ο Dick Matena στην ιστορία, παρόλο που δεν ήταν η αρχική ιδέα του σεναριογράφου! Μετά την πτώση του Storm στην ζούγκλα, ο ήρωας θα έβρισκε ένα διαστημικό κράνος που στην πραγματικότητα θα ήταν μια γεννήτρια εικονικής πραγματικότητας που ήταν ικανή να δείχνει εικόνες από το παρελθόν. Στο αρχικό σενάριο ο Storm θα ταξίδευε πίσω στα νιάτα του για να συναντήσει τους γονείς του και να μάθαινε περισσότερα για τις καταβολές του. Δυστυχώς μόνο αυτά ξέρουμε μιας και τα αρχικά προσχέδια της ιστορίας έχουν χαθεί.

Είναι φανερό ότι ο Matena ήθελε να δώσει στην ιστορία του Storm περισσότερο βάθος και να οδηγήσει τους αναγνώστες σε διαφορετική κατεύθυνση απ’ αυτήν που η επιστημονική φαντασία στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο όδευε μετά την επιτυχία του "Πόλεμου των Άστρων"! Κάτι το οποίο κατάφερε ο Martin Lodewijk όταν ξεκίνησε να γράφει «Τα χρονικά της Παντάρβε» τέσσερα χρόνια αργότερα, αλλά το 1977 ο Frits van der Heide είχε άλλες ιδέες. Ο Storm είχε μια συγκεκριμένη αποστολή να εκτελέσει στις σελίδες του Εppo: το περιοδικό χρειαζόταν μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας γεμάτη δράση και περιπέτεια και δεν υπήρχε θέση για υποθέσεις «αυτογνωσίας» !Ο εκδότης οργάνωσε μια συνάντηση με τον Lawrence και τον Matena στο σπίτι του στο Zandvoort όπου και ξεκαθάρισε τις θέσεις του. Ο Lawrence είχε γοητευτεί με την κατεύθυνση που ήθελε να ακολουθήσει ο Matena,αλλά απ’την άλλη καταλαβαινε τις εκδοτικές ανάγκες του van der Heide. Ο Matena διόρθωσε το σενάριο ανάλογα, αν και αρχικά ήταν δυσαρεστημένος με τις ριζικές αλλαγές που επήλθαν στην αρχική του ιστορία.Τα τελικά αποτελέσματα όμως χαροποιήσαν τον Matena και τον Lawrence και για ορισμένα χρόνια το τέταρτο άλμπουμ ήταν το πιο δημοφιλές.

Μολαταύτα οι αλλαγές του σεναρίου θα είχαν μια δυνατή επιρροή στην μελλοντική κατεύθυνση του Storm – όπως θα δούμε στο επόμενο επεισόδιο…!

 

Τέλος 2ου Επεισοδίου

 

 

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ

ΕΔΩ

[esperos]

Ευχαριστώ πολύ φίλε Drtroy για την τόσο αξιόλογη παρουσίαση που μας κάνεις!!!

 

Στην υγειά σου!!!