Η πρώτη φορά που συνάντησα τον Don Rosa [Πάντσιος Αρχοντής, shortstories.gr, 1/11/2025]

[Captain Cooper]

 

Μάρτιος 2000: Ο Don Rosa «απειλεί» να καταστρέψει τον Ντόναλντ Ντακ που σχεδίασε για τον μικρό γιο του Αρχοντή Πάντσιου

 

Ο Αρχοντής Πάντσιος για λογαριασμό του Short Stories γυρίζει 25 χρόνια πίσω, για να καταγράψει την πρώτη του συνάντηση με τον Don Rosa, τον θρυλικό συγγραφέα και illustrator του «Βίου & της πολιτείας του Σκρουτζ Μακ Ντακ» και των «Χαμένων επεισοδίων»

 

Αλληλογραφούσαμε με τον Don Rosa από το 1990. Ωστόσο δεν είχε τύχει να βρεθούμε από κοντά. Εγώ έμενα στην Ανατολική Ακτή, εκείνος στο Λούισβιλ, στο Κεντάκι. Τον Ιανουάριο του 2000 ήμουν με εκπαιδευτική άδεια στο Binghamton University – State University of New York ως επισκέπτης επίκουρος καθηγητής στο τμήμα Οικονομικών. Με τον Don τα λέγαμε στο τηλέφωνο. Μου ανέφερε πως τον Μάρτιο θα επισκεπτόταν το Ρίντινγκ της Πενσιλβάνια για τα εγκαίνια ενός μουσείου του Ντόναλντ Ντακ που είχε ανοίξει ένα νεαρό ζευγάρι. Αναρωτιέμαι πόσο άντεξε αυτό το μουσείο.

 

Κοίταξα τον χάρτη και είδα πως το Ρίντινγκ απείχε 250 χλμ. από το Μπίνγκχαμπτον, σε σχεδόν ευθεία γραμμή νότια. Γύρω σε τρίωρη διαδρομή δηλαδή. Στο μεταξύ είχα δικτυωθεί από παλιά με τους Ντίσνεϊ fans στις ΗΠΑ. Ένας από αυτούς, ο Γκάρι Π., έμενε στη Γιούτικα, 160 χλμ. βόρεια του Μπίνγκχαμπτον. Συμφωνήσαμε λοιπόν να με πάρει από το Μπίνγκχαμπτον με το αυτοκίνητό του και να κάνουμε μαζί το ταξίδι στο Ρίντινγκ.

 

Ένα Σάββατο πρωί λοιπόν, στα μέσα Μαρτίου του 2000, ο Γκάρι πέρασε και με πήρε από το Βέσταλ, το προάστιο του Μπίνγκχαμπτον όπου έμενα, για να κατεβούμε νότια. Το πορτμπαγκάζ του αυτοκίνητου του ήταν γεμάτο από κόμικ και βιβλία με ιστορίες του Don Rosa που ο Γκάρι έφερνε για αυτόγραφα. Εγώ είχα μόνο δυο τρία κόμικ του Rosa, γιατί εκείνο το εξάμηνο ήμουν επισκέπτης στο Μπίνγκχαμπτον.

 

Περάσαμε τα χιονισμένα Ποκόνος της Πενσιλβάνια. Πριν φτάσουμε στο Ρίντινγκ περάσαμε από περιοχές με άμις και συναντούσαμε αρκετούς με τα αλογόκαρά τους. Το μουσείο ήταν μικρό, δεν είχε πολύ κόσμο. Σε μια γωνία, σε ένα τραπεζάκι, ήταν καθισμένος ο Don και έδινε αυτόγραφες αφιερώσεις. Πήραμε τη θέση μας στη μικρή ουρά και περιμέναμε να έρθει η σειρά μας να τον χαιρετήσουμε.

 

 

Σε κάποιο διάλειμμα βγήκαμε έξω και τα είπαμε. Εκεί ήταν που βγάλαμε τις πρώτες φωτογραφίες. Ακολούθησε γεύμα σε ένα εστιατόριο, όπου παραβρέθηκαν περίπου 25 νοματαίοι. Κάποιοι έβγαλαν σύντομα λογύδρια. Μετά τον καφέ ο Don έκανε ζωγραφιές και κουβέντα με τους παρευρισκόμενους. Υπήρχε και μια λοταρία – με $25 αγόραζες την ευκαιρία να κερδίσεις μια έγχρωμη ζωγραφιά με την οικογένεια των παπιών.

Όταν βρεθήκαμε με τον Don, μας έδειξε δείγματα της επόμενης ιστορίας την οποία δούλευε τότε: είχε μαζί του κάποια καρέ από την ιστορία The Three Caballerilos με τα μπαλονάκια ακόμη άδεια από διαλόγους.

 

O Don έκανε μια ζωγραφιά για το μικρό μου γιο Βαγγέλη. Λίγους μήνες πριν μου είχε στείλει μια ζωγραφιά για τα δέκατα γενέθλια του μεγάλου μου γιου Λάμπρου, οπότε είχε σειρά ο μικρός. Μια φωτογραφία δείχνει τον Don να προσποιείται πως ρίχνει νερό πάνω στο χαρτί.

 

Αφού τα είπαμε ακόμη λίγο, πήραμε με τον Γκάρι τον δρόμο της επιστροφής για το Μπίνγκχαμπτον. Στα βουνά συναντήσαμε πυκνή ομίχλη και προσέχαμε προκειμένου να αποφύγουμε σύγκρουση με ελάφια. Φτάσαμε στο διαμέρισμα όπου έμενα μετά τα μεσάνυχτα και φιλοξένησα τον Γκάρι για τη διανυκτέρευση πριν επιστρέψει την επόμενη μέρα στη Γιούτικα.

 

Πριν φύγουμε ο Don με είχε προσκαλέσει να τον επισκεφτώ στο σπίτι του στο Λούισβιλ, στο Κεντάκι. Το έκανα δυο μήνες αργότερα, στα τέλη Μαΐου, μαζί με τον καλό μου φίλο Orjan B. από τη Σουηδία, ο οποίος με επισκέφτηκε γι’ αυτό τον σκοπό.

 

 

Ο Αρχοντής Πάντσιος είναι αναπληρωτής καθηγητής Οικονομικών στη σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων του Liverpool Hope University στην Αγγλία

 

Πηγή: https://shortstories.gr/short/i-proti-fora-pou-synantisa-ton-don-rosa/