TOP SCORE

[CitizenX]

 

 

Το Top Score είναι προσωπική υπόθεση του Βαγγέλη Ανδρουτσόπουλου (Evan). Κυκλοφόρησαν τέσσερα τεύχη το διάστημα 2006-2007 και, απ’όσο θυμάμαι, ο Evan τα διέθετε στα Φεστιβάλ της Βαβέλ και του Comicdom. Σχεδιαστικά όλα τα τεύχη κινούνται σε πολύ καλό επίπεδο (δεδομένου ότι επρόκειτο για έναν πρωτοεμφανιζόμενο δημιουργό) αλλά το σενάριο, (παρόλες τις αρκετές καλές στιγμές, κυρίως, στους διαλόγους) δεν καταφέρνει να κινηθεί άνω του μετρίου. Οι επιρροές του δημιουργού από την ιαπωνική σκηνή είναι εμφανείς αλλά όμορφα προσαρμοσμένες στο δικό του σχεδιαστικό στυλ και η μίξη των goth στοιχείων με την χορογραφημένη βία και τους smart ass διαλόγους λοξοκοιτά προς στην Αμερική. Πιο αναλυτικά:

Το πρώτο τεύχος περιλαμβάνει δύο ιστορίες και δυο μονοσέλιδα τα οποία συστήνουν τους πρωταγωνιστές της σειράς: Τον Encrico, που είναι (εκνευριστικά) καλός στα πάντα και την (ανώνυμη) αδερφή του η οποία έχει μια έφεση στις πολεμικές τέχνες. Και οι δύο μαζί συνθέτουν ένα εκρηκτικό δίδυμο που μπλέκει διαρκώς σε αλλόκοτες καταστάσεις που καταλήγουν σε «κλωτσοπατηνάδες». Εισαγωγικό τεύχος, χωρίς κάτι το ιδιαίτερο, το οποίο, όμως διαβάζεται ευχάριστα.

Το δεύτερο τεύχος ξεκινά με τον Enrico και την αδελφή του να έχουν εγκλωβιστεί σε κάποιο σημείο της πόλης λόγω απεργιακών κινητοποιήσεων. Και αφού δεν κινείται τίποτα, αποφασίζουν να πάνε σπίτι με τα πόδια. Το «ξυλίκι» με τους μπάτσους και τους διαδηλωτές απλώς γεμίζει ευχάριστα την ώρα τους. Σχηματικό σενάριο αλλά όμορφα εκτελεσμένο. Νομίζω πως είναι το καλύτερο τεύχος της σειράς και συμπληρώνεται από ένα δισέλιδο κόμικ από τον Juntaro, ο οποίος εκείνη την περίοδο κυκλοφορούσε του δικό του αυτοχρηματοδοτούμενο κόμικ Roppongi .

Τα τεύχη #3 και #4 συνθέτουν μια ενιαία ιστορία. Ένας φίλος των πρωταγωνιστών κληρονομεί ένα σπίτι από τον πατέρα του και όλοι μαζί πάνε να το δουν. Μια συμμορία σατανιστών black metal-άδων έχει καταλάβει το σπίτι, μια άλλη συμμορία ενδιαφέρεται να το αγοράσει και η κατάληξη είναι….[το μαντέψατε έ;] Πρόκειται για τα δυο πιο φιλόδοξα τεύχη της σειράς τόσο σχεδιαστικά όσο και σεναριακά. Δυστυχώς, το σενάριο στην πορεία χάνει το δρόμο του αλλά οι σκηνές δράσης είναι ιδιαίτερα δυνατές. Κάθε τεύχος ολοκληρώνεται μ’ένα gallery section όπου, μεταξύ άλλων, υπάρχουν pin-ups των Κων, Ηλία Κυριαζή και Τάσου Παπαϊωάνου.

Να σημειώσω πως οι διάλογοι σε όλα τα τεύχη είναι γραμμένοι στην αγγλική γλώσσα.


 

Αφιέρωμα στον EVAN