Είμαι ερωτευμένη/ερωτευμένος με εναν χαρακτήρα κόμικ

[ΤασίαΚούτ]

Σας έχει τύχει. Σίγουρα σας έχει τύχει όπως έχει τύχει και σε μένα. Κατά καιρούς.Αυτό δεν σήμαινε ότι δεν είχα πραγματικές σχέσεις ή φλερτ .Αντιθέτως. Αλλά, κακά τα ψέματα έχω την αίσθηση ότι οι χάρτινοι χαρακτήρες κόμικ (όχι πάντοτε όλοι) έχουν το κάτι που θα θέλαμε όλοι μας να το έχουμε.Ο έρωτας, με έναν χάρτινο χαρακτήρα είναι κάτι το ιδεατό-δεν σε φωνάζει, δεν σε πικραίνει, είναι πάντοτε για σένα, είναι σαν τον ήρωα ή την ηρωίδα του ρομάντζου που διαβάζουμε στην παραλία και λες" αχ να ένας τέτοιος ". Οπότε ,βάζω τα εξής ερωτήματα: Μήπως φταίει το γεγονός ότι ορισμένες φορές, η πίκρα  στις σχέσεις  πέφτει πολύ ;Μήπως, δεν έχουμε βρει το άλλο μας μισό; Μήπως θέλουμε το άλλο μ ας μισό να είναι έτσι ; σαν τον χάρτινο ήρωά μ ας;ή την ηρωίδα μας; Θα μπορούσε αν ο χαρακτήρας αποκτούσε πραγματική μορφή και υπόσταση να μας αγαπήσει, για αυτό που είμαστε; ή είναι τόσο τέλειος για να μας κοιτάξει; Όχι ο χάρτινος ήρωας με τον οποίο είμαστε ερωτευμένοι, ζει για μας κυρίως στην φαντασία μας-Ειλικρινά, αν σχεδίαζα κόμικ αλλά καλό κόμικ θα έκανα ένα καρέ με εμένα και τον ήρωά μου .Όμως, για ότι ισχύει στην φαντασία μας δυστυχώς δεν ισχύει για την πραγματικότητα, Ωστόσο, σε εξελιγμένες κοινωνίες όπως, η Ιαπωνία υπάρχουν άνθρωποι που ζουν και αναπνέουν με τους αγαπημένους τους χάρτινους ήρωες , Η σε κινητά ή σε μαξιλάρια η να αγοράζουν τις σειρές βιβλίων.Ταυτόχρονα, υπάρχουν πολλοί από εμάς που είναι maladative daydreamers κάτι, που δεν είναι κακό αλλά, και δεν κάνει καλό από ένα σημείο και ύστερα.Αυτοί ζουν τον φανταστικό τους κόσμο στο έπακρο και δη είναι ερωτευμένοι με τους ήρωες της φαντασίας τους σε τέτοιο βαθμό που αν αυτοί ξεθωριάζουν από την σκέψη τους παθαίνουν κατάθλιψη.Το ίδιο συμβαίνει και σε κάποιους απο  εμάς οι οποίοι ερωτευτήκαμε έναν χάρτινο ήρωα,Συμπεριλαμβανομενου και εγώ.Μάλιστα  .Πόσες φορές φανταζόμουν τον εαυτό μου κάπως διαφορετικό- να έχω και εγώ υπερωικές αναλογίες για τον ήρωά μου και μόνο- να ζω ότι ζει και αυτός να με πάρει ή στο άλογό του ή στο μηχανάκι του και να αφήσουμε την γή να τρέξει και όπου πάει; Θεέ μου γιατί, να μην υπάρχει μια πύλη η οποία να μας οδηγήσει μέσα στις διαστάσεις του εν λόγω κόμικ; ώστε να ζήσουμε τον έρωτα με τον χάρτινο ήρωά μας.Εστω για μια φορά -μοναδικά; Να σας θυμίσω ένα βιντεοκλίπ της δεκαετίας του 80 στο οποίο, μια πραγματική κοπέλα αγάπησε έναν χάρτινο ήρωα κόμικ με αποτέλεσμα να μπει στο δικό του σύμπαν στις δικές του διαστάσεις και εκεί  να ζήσει αυτό το ωραίο και παθιασμένο αίσθημα-στο να σε λατρεύει ο άλλος Ψέματα ; Η αν υπήρχε επιλογή να ζήσεις ή στο σύμπαν της πραγματικότητας ή το σύμπαν του έρωτά σου ο οποίος/α να σε λατρεύει δεν θα επελέγατε το δεύτερο; Εγώ θα το επέλεγα διότι η ευτυχία δεν αγοράζεται με τίποτε.Αλλά οι χάρτινοι ήρωες ανέφερα μας αγαπούν και τους αγαπάμε μονάχα στο μυαλό μας και όμως.... .Ο έρωτας δεν μπορεί να εκφραστει΄πάντοτε με λέξεις μόνο ελάχιστοι το κατάφεραν -το ίδιο ισχύει, και μεταξύ χάρτινου ήρωα και πραγματικού ατόμου. Μια άλλη περίπτωση μεταφοράς σε ένα παράλληλο σύμπαν ήταν και η σειρά outlander όπου η ηρωίδα μια νοσοκόμα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου μεταφέρεται πίσω στον χρόνο στην Σκοτία του δέκατου όγδοου αιώνα όπου ζει τον μεγάλο έρωτα στο πρόσωπο ενός σκοτσέζου επαναστάτη Παιζόταν στο mega .Γιατί να μην συμβεί και σε μας αλλά να μεταφερθούμε στο σύμπαν του κόμικ και του ήρωα που ερωτευτηκαμε; 

Ο έρωτας είναι πολύ ωραίο αλλά και πολύ τρομακτικό πράγμα -αλλά και υπέροχος Άλλωστε δεν ήταν τυχαίο, που λατρεύτηκε σαν θεός όμως ο έρωτας με έναν χάρτινο χαρακτήρα δύναται να είναι εξίσου συγκλονιστικός - και γιατί όχι; Τέλος με το θέμα μου αυτό δεν θα ήθελα να δείξω ότι η φαντασία στον έρωτα θα πρέπει να ξεπερνά την πραγματικότητα. Ούτε βεβαίως δείχνει ότι αν ερωτευτής  έναν χάρτινο χαρακτήρα είσαι ψυχοπαθής ή συγμπλεγματικός ή προβληματικός σε σχέσεις .Καμία σχέση -όμως προσοχή !! Ωραία και αυτό αλλά΄ωραίο όμως είναι και ο αληθινός έρωτας με έναν πραγματικό άνθρωπο και που ξέρουμε ; Κάποια στιγμή θα βρούμε τον ήρωά μας που είναι μονάχα για εμάς -ίσως να μην είναι ομηρικών διαστάσεων αλλά είναι ο δικός μας έρωτας - Ο χάρτινος ήρωας μετουσιωμένος σε πραγματικό άνθρωπο.Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας και περιμένω απαντήσεις σας

[rorschach]

Δεν μου έχει τύχει

[Tightwad]

Δεν νομίζω ότι είναι κάτι που γίνεται τόσο συχνά στα κόμικ (με εξαίρεση τα μάνγκα; ), αλλά δεν είναι ανήκουστο, ιδιαίτερα σε άλλα μέσα.

Προφανώς όλοι οι αναγνώστες κόμικ έχουν χαρακτήρες με τους οποίους συσχετίζονται σε ένα βαθμό. Είτε αυτό είναι στο επίπεδο της συμπάθειας, του θαυμασμού ή ακόμα και της συμπόνιας. Αν δεν συσχετιζόμασταν με τον πρωταγωνιστή μιας ιστορίας, δεν θα μας ενδιέφερε το πως εξελίσσεται η πλοκή της. Και σίγουρα όλοι μας επιζητούμε σχέσεις με άλλους ανθρώπους (πλατωνικές και μη).

 

Η υποκατάσταση του αληθινού με το φανταστικό δεν είναι καλή, πάντως. Τα κόμικ προσφέρουν ένα υγιές μέσο απόδρασης από την καθημερινότητα, αλλά μπορούμε πολύ εύκολα να το παρακάνουμε. Ιδιαίτερα αν βασιζόμαστε σε αυτή την απόδραση για να καλύψουμε τις ψυχικές μας ανάγκες, αντί για να λύνουμε τα προβλήματα που έχουμε στην πραγματικότητα.

[ΤασίαΚούτ]

Σωστά αναφέρατε για αυτό ανάφερα και εγώ στο ότι η φαντασία δεν θα πρέπει να ξεπερνά την πραγματικότητα και οτι ο έρωτας με έναν αληθινό άνθρωπο είναι πολύ ωραίο -αλλιώς αν υπερβούμε αυτό το σημείο τότε θα υπάρχει σοβαρό θέμα στοιχείο το οποίο δεν είναι καθόλου καλό.