ΕΠΙΔΗΜΙΑ

[Βασιλεύς των κόμικς]

  

 
Αλλη μια ιστορία επηρεασμένη απο την μόδα της εποχής: αυτων των ζωντανων νεκρών.
Μία πολύ μικρη ιστορία σχεδιασμένη απο τον Σ. Ντζόκα σε 12 ιλουστρασιον χοντρες σελίδες σε ημίσκουρο χρωμα .Η βασική ιδέα στηρίζεται στον εγωεκεντρισμό των ανθρώπων -χαρακτηριστικό των Ελλήνων- Το σχέδιο δεν μου άρεσε και τόσο η ιστορία δεν με ενθουσίασε και μάλλον ο λόγος υπαρξης του τεύχους είναι ενα είδους δείγματος για την δουλεια του δημιουργου για να μπορεί να το δείχνει στους διάφορους εκδότες.Οπως και τα περισσότερα φανζίν που γίνανε πια αυτοεκδόσεις με καλό χαρτί,φανταζι χρώμτα αλλά δίχως τελικά να λένε και τίποτα.Μια ιστορία που μπορούσε να γίνει δισέλιδη
απλώνεται για να μπορέσει ο δημιουργος να δείξει το ταλέντο ; του στο σχέδιο,το χρώμα τουλάχιστον ήταν καλό,λίγο σκούρο αλλά οχι σκοτεινό ώστε να δέσει με την ιστορία.
Ιστορία: μία επιδημία κάνει τους ανθρώπους ζόμπι-τι πρωτοτυπία-,η μόνη σωτηρία να ανέβουν σε ένα πλοίο αλλά ανεβαίνουν μόνο αυτοί που έχουν τα λεφτά να αγοράσουν εισιτήρια -θυμίζει 2012 την ταινία-.Ενας νέος δεν εχει το ψιλικο οξυ να ανέβει και βλέπει το πλοίο να φεύγει απογοητευμένος...-ακολουθει το τέλος του στόρυ -  

 

παίρνει τον δρόμο του γυρισμου όπου του τη πέφτουν ζωντανοί νεκροί και τον αποτελειώνουν ,αλλά ...όλα αυτα ήταν ένα όνειρο ταραγμένος σηκώνεται απο το κρεβάτι του πλοίου διότι είιναι απο τους τυχερούς που επιβιβαστήκανε ,σκέπτεται αν οι υπόλοιποι σώθηκαν αλλά τι τον νοιάζει αφου αυτος σώθηκε ΤΕΛΟΣ

 

 

Υ,Γ. Οσο και να αγαπώ τους νέους δημιουργους φέτος αποφάσισα να είμαι λίγο σκληρός μαζί τους και να μην φοβάμαι να τους αποθαρύνω.Θέλω να γίνουν όσο το δυνατόν καλύτεροι,στο κάτω κάτω είναι μοναχά μία άποψη και ποιός είπε ότι έχω δίκιο,το αν είναι καλή η δουλειά κάποιου θα φάνει απο την μαζική αποδοχή του κόσμου.