Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΟΝΥ [ από την ομάδα Όπερες των Ζητιάνων ]

[DrTroy]

 

Μετά τον πετυχημένο "Τροβατόρε" του Βέρντι η ομάδα Όπερες των Ζητιάνων θα ανεβάσει την όπερα "Ο Θάνατος του Άντονυ" του Χαράλαμπου Γωγιού.

Ο 31χρόνος συνθέτης ιδρυτής της ομάδας και παιδί της γενιάς των '80ς εμπνέυστηκε την καινούρια του όπερα από την πιο διάσημη παιδική manga σειρά "Κάντυ Κάντυ"!

 

και για να μην

 

 

 

Ο θάνατος του Άντονυ (2009) - «Όλοι μας έχουμε οραματιστεί την κηδεία μας»

 

Μουσική: Χαράλαμπος Γωγιός

 

Κείμενο: Γιάννης Φίλιας, Χαράλαμπος Γωγιός

 

«Τώρα πια το κυνήγι είναι ένας συνδυασμός απόλαυσης της φύσης, μιας εξαιρετικής παρέας, καλού φαγητού και ποτού, δηλαδή όμορφων στιγμών.»

 

Λάκης Κομνηνός, ηθοποιός

 

 

Δοκιμάστε να προφέρετε τη φράση «Ο θάνατος του Άντονυ» σ’ ένα Νεοέλληνα γύρω στην ηλικία των τριάντα: είναι σχεδόν εγγυημένο πως θα προκαλέσετε ρίγη συγκίνησης. Όλοι βλέπαμε κάθε απόγευμα την Κάντυ-Κάντυ, όσο κι αν τα αγοράκια ντρεπόμασταν να το παραδεχθούμε. Από την Κάντυ μάθαμε για πρώτη φορά τους κώδικες της σαπουνόπερας· μαζί με την Κάντυ παρακολουθήσαμε για πρώτη φορά τη σκηνή του μπαλκονιού από το Ρωμαίος και Ιουλιέτα, όπως την έπαιζε ο σκοτεινός Τέρρυ· και πόσο, μα πόσο κλάψαμε όταν απροσδόκητα έπεσε από το άλογο ο ξανθός, όμορφος Άντονυ, ο «πρίγκηπας του λόφου» με τα τριαντάφυλλα! «Πέθανε»; Μα τι σημαίνει «πέθανε»; Οι ήρωες δεν πεθαίνουν, ειδικά όταν η ηρωΐδα είναι ερωτευμένη μαζί τους! Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως ο θάνατος του Άντονυ σκότωσε μέσα μας τη μονογαμία…

 

 

Κι όμως, όσο κι αν η ζωή είναι εύθραυστη και απρόβλεπτη, τι εμποδίζει τον Παύλο και το Σέργιο να οραματίζονται ένα λαμπρό μέλλον; Ο ήλιος λάμπει, τα πουλιά κελαηδούν κι αυτοί έχουν ξεκινήσει για το κυνήγι της αλεπούς, της θρυλικής «Κόκκινης». Αν μάλιστα καταφέρουν με το έργο που γράφουν να ξεδιαλύνουν και το μυστήριο της επίδρασης του θανάτου του Άντονυ πάνω στη γενιά τους, τόσο το καλύτερο. Χοπ! Χοπ! Ο θρίαμβος είναι προδιαγεγραμμένος!

 

 

Ο θάνατος του Άντονυ προσπαθεί να ιχνηλατήσει τα συναισθήματα μιας γενιάς με τραυματικά ήσυχο παρελθόν και αβέβαιο μέλλον, μέσα από ποικίλες, χωνεμένες και αχώνευτες, πολιτιστικές αναφορές: την τηλεόραση, τα τραγούδια της Ελένης Δήμου, τις επιστολές του Αποστόλου Παύλου, τα γραπτά του Jacques Lacan και του Slavoj Žižek. Οι δύο ήρωες περιφέρονται και τραγουδούν μέσα σε μια διεστραμμένη μπαρόκ φόρμα. Ένα σκηνικό – ένα ξέφωτο. Ένα τσέμπαλο, μια ηλεκτρική κιθάρα, τρία-τέσσερα έγχορδα. Και, γύρω-γύρω, το δάσος: τα κυνηγετικά κόρνα και οι τρομπέτες που αντηχούν, ένα ηχητικό περιβάλλον από ζωντανά ηλεκτρονικά.

 

Λίγα λόγια για τον δημιουργό:

 

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977.

Σπούδασε μουσική με τους Φίλιππο Τσαλαχούρη και Δημήτρη Λιωνή, καθώς και μουσικολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

 

Έχει γράψει τις όπερες Η Κοκκινοσκουφίτσα και ο (καλός) λύκος (1998), Πληγή, όπερα σε επτά γεύματα (2004), Ένα σώμα (2007, από το διήγημα του Καμίλο Μπόιτο, παραγγελία της Πειραματικής Σκηνής της ΕΛΣ), Ο θάνατος του Άντονυ (από την τηλεοπτική σειρά και ένα κείμενο του Σλάβοϊ Ζίζεκ), καθώς και άλλα έργα.

 

Έχει συνεργαστεί με την Ορχήστρα των Χρωμάτων, το Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής, την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Ελληνικό Φεστιβάλ, την Ελληνική Ραδιοφωνία, το Θέατρο Τέχνης, το Ανοιχτό Θέατρο κ.ά.

Συνθέσεις του έχουν βραβευτεί από το βρετανικό περιοδικό Classic CD, το Υπουργείο Πολιτισμού της Δημοκρατίας της Τσεχίας και την Ένωση Ελλήνων Μουσουργών.

 

Η όπερά του Η Κοκκινοσκουφίτσα και ο (καλός) λύκος κυκλοφορεί σε CD από την Ορχήστρα των Χρωμάτων (διανομή: Λέσχη του Δίσκου).

Μαζί με το σκηνογράφο Κωνσταντίνο Ζαμάνη και την παραγωγό Γαβριέλλα Τριανταφύλλη, διαχειρίζεται από το 2002 την εταιρεία μουσικού θεάτρου Οι όπερες των ζητιάνων.

 

Περισσότερες πληροφορίες:www.thebeggarsoperas.gr