Αναζήτηση στην Κοινότητα

Ένα πολύ ωραίο κόμικ από το πουθενά, τουλάχιστον για εμένα. Από τον Joshua Hale Fialkov ( I Vampire, Ultimates, Tumor, Echoes ) και τον Joe Infurnari ( Marathon ). Ξεκίνησε ως ανεξάρτητο web comic, μέχρι που το τσίμπησε η Oni Press και το εξέδωσε σε... χαρτί. Πρόκειται για μια ιστορία που περιέχει ζόμπι, χρονοκάψουλες, θανατηφόρους ιούς κ.λ.π κ.λ.π. κ.λ.π...... Πέντε φίλοι μαζεύονται στο δάσος και αποφασίζουν - πριν γυρίσουν στην πόλη - να θάψουν σε μία κάψουλα από ένα προσωπικό τους αντικείμενο έτσι ώστε να το ξεθάψουν στο μέλλον και να θυμηθούν πως ήταν νεότεροι. Και εκεί που σκάβουν για να θάψουν την κάψουλα, βρίσκουν.... μια κάψουλα. Την ανοίγουν και βρίσκουν 5 γράμματα, που καθένα απευθύνεται σε έναν από αυτούς. Και το πιο περίεργο... είναι γραμμένα με τον γραφικό χαρακτήρα του καθενός.... Με λίγα λόγια, οι μελλοντικοί τους εαυτοί τους, τους έχουν στείλει ένα γράμμα. Ακολουθούν αποκαλύψεις και μυστικά τα οποία τους κάνουν να συγκρουστούν μεταξύ τους, άλλοι να διασπαστούν και άλλοι να έρθουν πιο κοντά. Το πρώτο τεύχος είναι μεγάλο, πάνω από 40 σελίδες. Ο Fialkov ξεδιπλώνει πολύ ωραία την πλοκή και με κράτησε, παρά το γεγονός ότι δίνει πάρα πολλές πληροφορίες. Τόσες που απαιτεί και 2η ανάγνωση για να καταφέρεις να διαχωρίσεις τους 5 διαφορετικούς χαρακτήρες - τόσο στο παρόν όσο και στο μέλλον - αλλά και τις επιπτώσεις των αποφάσεων και των πράξεων τους. Σίγουρα μπερδεύει στην πρώτη ανάγνωση, σε σημείο που πήγα να το παρατήσω. Αλλά μετά τη 2η φορά, κατάλαβα πόσο αριστουργηματικά στημένη είναι η πλοκή. Μετά από 5 τεύχη που έχω διαβάσει, μπορώ να πω ότι πραγματικά με ιντριγκάρει και με κάνει να θέλω να διαβάσω το επόμενο για να δω που το πάει. Δεν τον ήξερα τον Fialkov, αλλά σίγουρα θα τον ψάξω στο μέλλον. Ο σκιτσογράφος ( Joe Infurnari ) δεν με τρέλανε. Ταιριάζει μεν με το ύφος της ιστορίας, αλλά μου βγάζει κάτι πρόχειρο. Δεν με ενοχλεί, αλλά πιστεύω ότι δεν προσφέρει και τίποτα ιδιαίτερο. Το μόνο αρνητικό που πρέπει να σημειώσω είναι όσον αφορά το lettering. Θέλοντας να περάσει το γεγονός ότι τα γράμματα που βρίσκουν προέρχονται από τους ίδιους τους (μελλοντικούς) εαυτούς τους, αποδίδονται με έναν επιτηδευμένο γραφικό χαρακτήρα που σε πολλά σημεία με ζόρισε να μπορέσω να διακρίνω τι γράφει. Μικρό ζήτημα μεν, ώρες-ώρες όμως μου έσπασε τα νεύρα. Γενικά, μπορώ να πω ότι πρόκειται για μια καλή σειρά, κυρίως για το story και λιγότερο για το artwork. Του δίνω ένα δίκαιο 7/10.

ECHOES (2010-2011) Δημοσίευση από: Top Cow Σενάριο: Joshua Hale Fialkov Σχέδιο: Rahson Ekedal Letterer: Troy Peteri Colors: Ασπρόμαυρο κόμικ είναι (Rob Schager, Jessica Kholinne, Eko Puteh των εξωφύλλων αν ενδιαφέρεται κανείς...) Το Echoes είναι ένα ασπρόμαυρο horror comic (δεν είναι splatter) των 5 issues. Έχω διαβάσει την hard copy έκδοση του που τα περιλαμβάνει όλα μαζί καθώς και μερικά ενδιαφέροντα extras. Πρωταγωνιστής της ιστορίας ο Brian Cohn, ένας σχιζοφρενής που τα τελευταία λόγια του πατέρα του στον ίδιο λίγο πριν ξεψυχίσει ήταν η παραδοχή ότι ήταν serial killer κοριτσιών καθώς και αποδείξεις για τα εγκλήματά του όπως και μία διεύθυνση για να πάει να ψάξει. Ο Brian μετά από αυτή την παραδοχή και φοβούμενος για την παρόμοια ψυχολογική ασθένεια που έχει με τον πατέρα του και τις αρκετές ομοιότητες στον χαρακτήρα τους τρέχει στην διεύθυνση εκείνη για να δει αν όσα του έλεγε ήταν αλήθεια. Εκεί ανακαλύπτει μεγάλο αριθμό από κόκκαλα και ένα κιβώτιο με δεκάδες μικρές κούκλες φτιαγμένες από σάρκα. Δεν πρόκειται να είμαι ιδιαίτερα αντικειμενικός γι' αυτό το κόμικ γιατί μου άρεσε πάρα μα πάρα πολύ. Εξαιρετική ατμόσφαιρα, αρκετά καταθλιπτική (ο Ekedal κάνει πολύ καλή δουλειά σε αυτόν τον τομέα με τα ασπρόμαυρα σχέδιά του) και πλοκή που σε παρασέρνει να το διαβάσεις χωρίς διαλείμματα. Σε αυτό βοηθάει δυστυχώς και ότι είναι πολύ μικρό (περίπου 110 σελίδες), χωρίς πολλά λόγια σε αρκετά καρέ που σε κάνει να ζεις τις εικόνες αντί να διαβάζεις. Είναι πολύ κινηματογραφικό το στήσιμο των σελίδων και καταφέρνει να σε κρατάει μέχρι και την τελευταία του στιγμή σε αγωνία και αμφιβολία για το τι πραγματικά συμβαίνει. Υπάρχουν και ανατροπές κατά τη διάρκειά του. Διαβάζοντάς το ένιωθα την αγωνία του Brian και έμπαινα στο μυαλό του (χμμμ αυτό δεν ακούγεται πολύ καλό γιατρέ ). Ενδιαφέρον γεγονός είναι ότι ο αδερφός του σχεδιαστή έπασχε απο σχιζοφρένεια και τελικά πέθανε σε πολύ νεαρή ηλικία και σε εκείνον όπως και σε άλλους με παρόμοια προβλήματα αφιερώνει το βιβλίο αυτό... Πάντως είναι πολύ μικρό, ευκολοδιάβαστο και με αρκετά εύκολα αγγλικά και μπορεί να το διαβάσει σχεδόν ο οποιοσδήποτε. Αν και όπως το διάβαζα θεωρούσα ότι σε ηλεκτρονική μορφή θα χάνει πολύ σε σχέση με την έντυπη του λόγω του εξαιρετικού στησίματος της σειράς των καρέ. Σίγουρα ένας λόγος που μου άρεσε τόσο πολύ είναι και η απουσία πολύ καλών horror μη splatter ταινιών τα τελευταία χρόνια. Αρνητικά του κόμικ όπως είναι ότι είναι αρκετά μικρό, θα μπορούσε να αναπτυχθεί περισσότερο και το story όπως και ο κεντρικός χαρακτήρας και να έχει περισσότερα issues όσπου να φθάσει στο τέλος. Από την άλλη όμως το ότι είναι μικρό το έκανε να είναι και με αρκετή δράση καθόλη την διάρκεια του, ευκολοδιάβαστο για όλους και να μην κουράζει με πολλές λεπτομέρειες. Όπως το πάρει ο κάθε ένας. Αξίζει πάντως να διαβαστεί!!! Στο τέλος της ιστορίας στην HC έκδοση περιέχονται extras με τα κείμενα και τα αμελάνωτα σχέδια κάθε σελίδας του πρώτου issue με συνοδευτικά επεξηγηματικά σχόλια που για μένα τουλάχιστον ήταν ενδιαφέροντα. Παρόλο που δεν συνηθίζω να αγοράζω κόμικς που έχω ήδη διαβάσει με αυτό μάλλον θα κάνω μία εξαίρεση (βοηθάει φυσικά και ότι είναι μόνο ένα βιβλίο και όχι πολλά). Οι πρώτες 9 σελίδες του πρώτου issue μπορούν να διαβαστούν και με click εδώ