Αναζήτηση στην Κοινότητα
Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'Len Wein'.
Βρέθηκε 1 αποτέλεσμα
-
O Len Wein είναι ένας συγγραφέας με πολύ πλούσιο υλικό στο ενεργητικό του. Μέσα σε 50 χρόνια έχει γράψει ιστορίες για όλους τους γνωστούς αμερικάνικους χαρακτήρες σουπερηρώων. Διατέλεσε και ένα χρόνο Editor in Chief στη MARVEL σε μια σχετικά δύσκολη εποχή γι’ αυτήν. Είναι όμως περισσότερο γνωστός για δυο του συν-δημιουργίες, το μεταλλαγμένο Wolverine και το Swamp Thing. Ο τελευταίος ως γνωστόν ωρίμασε στα χέρια του Alan Moore και στην ουσία έχτισε τον Θυγατρικό εκδοτικό Οίκο VERTIGO. Στον επαναπροσδιορισμό των κόμικς της DC που ονομάζεται New52 o χαρακτήρας αλλοιώθηκε και έγινε πιο προσιτός στο ευρύ κοινό, δυστυχώς αφαιρώντας όλο εκείνο το σοφιστικέ στοιχείο που είχε κάτω από την ομπρέλα των VERTIGO Comics. Το 2016 δίνεται ξανά στον Len Wein μετά από δεκαετίες ο ήρωας ώστε να παίξει λίγο ακόμη μαζί του. Εκδόθηκαν έξι τεύχη τα οποία πρέπει να διαβαστούν μονομιάς. Η μηνιαία ανάγνωσή τους μου φάνηκε άκρως προβληματική, ενώ όταν τα διάβασα όλα μαζί για δεύτερη φορά θα έλεγα ότι μου φάνηκαν πολύ καλύτερα. Ο Swamp Thing παγιδευμένος σε αυτό το αποκρουστικό σώμα δέχεται τη βοήθεια ενός φίλου του για θεραπεία. Απροσδόκητα δε θεραπεύεται σωστά αλλά στην ουσία ανταλλάσουν την κατάρα του Swamp Thing. Ο νέος ξενιστής ενθουσιάζεται και κατά κάποιον τρόπο καπηλεύεται την ιδιότητα με καταστροφικά αποτελέσματα. Ο ήρωας ζητά τη βοήθεια όλων των φρουρών του παραφυσικού και μάγους που ξέρει για να αντιστρέψει την κατάσταση και να ελέγξει ξανά αυτήν την επικίνδυνη δύναμη. Δεν είναι άσχημο το σενάριο. Έχει ενδιαφέρον και οι σελίδες κυλούν αρκετά εύκολα. Οι χαρακτήρες έχουν κάτι να θες να τους εξερευνήσεις. Όχι ότι ταυτίζεσαι μαζί τους αλλά θέλεις να δεις πού το πάει αυτός ο άνθρωπος που προσπαθεί και πάλι να εγκλωβιστεί σε μια φυλακή μόνο και μόνο για να μην την εκμεταλλευτεί κάποιος με κακοποιές διαθέσεις. Στα δύο πρώτα τεύχη του ζητούν τη βοήθεια ένα ζευγάρι. Έχουν χάσει το γιό τους με περίεργο τρόπο ο οποίος έχει γίνει ένα αντίστοιχο σουρεαλιστικό πλάσμα με επιθετικές διαθέσεις. Ο Swamp Thing τον αντιμετωπίζει, η μάχη μένει στη μέση, και δεν ξαναναφέρεται κανείς στο γεγονός. Πολύ περίεργο για έναν συγγραφέα βετεράνο να αφήνει κομμάτι του σεναρίου στη μέση, στη μέση της ιστορίας. Ίσως ελπίζει σε μια συνέχεια. Το δεύτερο πράγμα που με εκνεύρισε είναι η απόλυτη διαγραφή της ιστορίας που έγραψε ο Alan Moore. Θα μου πείτε «εδώ έχουμε το δημιουργό στο δημιούργημά του, θα ασχοληθούμε με τις αλλαγές που έφερε ένας άλλος συγγραφέας»; Όχι ότι θα είχατε άδικο, αλλά αυτή η ανατροπή του Moore, που δεν είναι πια ένας άνθρωπος που παραμορφώθηκε και θέλει να θεραπευτεί, αλλά είναι ένα φυτό που έκλεψε μια προσωπικότητα και δεν υπάρχει καμιά θεραπεία, είναι ,πώς να το κάνουμε, απλά υπέροχη. Εκείνη η σκηνή που ο Βαλτάνθρωπος ξεσπά το 1984 όταν μαθαίνει ότι δεν υπάρχει γυρισμός, αφού δεν ήταν ποτέ άνθρωπος, είναι μια κλασική σκηνή στο χώρο της Ιστορίας των Κόμικς. Το σκίτσο του Kelley Jones είναι ό,τι πιο σταθερό μπορούν να δουν οι οπαδοί του. Στυλιζαρισμένο και εμπνευσμένο από τις ιστορίες Creepy και φόρος τιμής στον άλλο δημιουργό του Swamp Thing, Bernie Wrightson. Προσέξτε όταν ζωγραφίζει τον Phantom Strange. Η καμπαρντίνα του αιωρείται όπως αυτή του Sandman, από τον άλλο γνωστό τίτλο της Vertigo. Θυμάμαι το σκιτσογράφο όταν ζωγράφιζε πολύ πιο συμβατικά και ουδέτερα στη MARVEL στον άγνωστο τίτλο των STAR Comics, DINO RIDERS. Ναι, έχω τα τεύχη Ο τίτλος αξίζει. Λίγα τεύχη που δεν πρόκειται να σας κουράσουν. Και αν σας αρέσουν μπορείτε να εξερευνήσετε και παλιότερες εκδόσεις του χαρακτήρα. Ίσως βρείτε και πιο μέτριες ιστορίες, αλλά και αυτές δεν είναι του πεταματού. Σελίδα του συγγραφέα στο wiki εδώ. Σελίδα του σκιτσογράφου στο wiki εδώ. Σελίδα του χαρακτήρα στο wiki εδώ.
- 1 απάντηση
-
- 19