Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'michele masiero'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Οι ιστορίες του Μίστερ Νο ήταν πάντα αντισυμβατικές με πολλαπλά μηνύματα, κυρίως αντιπολεμικού περιεχομένου. Η τριλογία με τον υπότιτλο «Revolution» που μόλις ολοκληρώθηκε, μεταφέρει τον χαρακτήρα 25 χρόνια αργότερα από την «πρωτότυπη» αφήγηση και τον τοποθετεί στο Βιετνάμ, στην Καλιφόρνια, στον Αμαζόνιο. Έχει χαρακτηριστεί από πολλούς το κλασικό παράδειγμα αντιήρωα. Κι αυτό γιατί οι ιστορίες του δεν είχαν happy end, ενώ ο ίδιος δεν αποτελούσε πρότυπο ομορφιάς και ανδρείας, δεν έβγαινε αλώβητος από τις περιπέτειές του στα πέρατα της Γης, δεν έκρυβε ποτέ τις ανασφάλειές του και τις απογοητεύσεις του. Ο Μίστερ Νο δημιουργήθηκε από τον Sergio Bonelli, σεναριογράφο, εκδότη και ιδρυτή του ομώνυμου ιταλικού εκδοτικού οίκου το 1975 και πρώτη φορά σχεδιάστηκε από τον θρυλικό Gallieno Ferri. Το πραγματικό όνομα του εξ ανάγκης Αμερικανού τυχοδιώκτη ήταν Τζέρι Ντρέικ, αλλά όλοι τον γνώριζαν ως Μίστερ Νο εξαιτίας της άρνησής του να υποταχτεί, της απείθειάς του στις αρχές και τους κανόνες της εξουσίας, ιδιαίτερα της στρατιωτικής. Πήρε μέρος στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ως μέλος του αμερικανικού στρατού, αλλά αυτή η τραυματική εμπειρία τον στιγμάτισε για πάντα και κλόνισε ανεπανόρθωτα τον ψυχικό του κόσμο. Επέστρεψε στις ΗΠΑ μετά τη λήξη του πολέμου αλλά δεν κατάφερε να βρει τη γαλήνη που απεγνωσμένα αναζητούσε και έγινε αναχωρητής. Δοκίμασε την τύχη του στην Μανάους, στα βάθη του Αμαζονίου, όπου και έγινε πιλότος επιβατικού αεροπλάνου σε τοπικά ταξίδια. Όσο όμως κι αν προσπαθούσε να ξεχάσει τον πόλεμο και τη σκληρότητα των ανθρώπων, πάντα κάτι συνέβαινε και τον προσγείωνε στην πραγματικότητα. Επί σχεδόν 45 χρόνια οι ιστορίες του Μίστερ Νο με βάση αυτή τη συνταγή είχαν μεγάλη επιτυχία και διαβάζονταν από εκατομμύρια αναγνώστες, ιδιαίτερα στην Ευρώπη. Δύο τολμηροί δημιουργοί όμως τόλμησαν να πειραματιστούν και να προτείνουν μια εναλλακτική εκδοχή της ζωής του διαφορετικού ήρωα. Ο σεναριογράφος Michele Masiero και ο σχεδιαστής Matteo Cremona φιλοτέχνησαν τον πρώτο τόμο της τριλογίας «Mister No Revolution» (στον δεύτερο τόμο τα σχέδια υπογράφει ο Alessio Avallone, ενώ στον τρίτο οι δύο προηγούμενοι και ο Emiliano Mammucari) μεταθέτοντας στον χρόνο και τον χώρο τα βασικά συστατικά της ιστορίας: ο δικός τους Μίστερ Νο έχει γεννηθεί 25 χρόνια αργότερα από το «πρωτότυπό» του, αντί για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι στρατιώτης στο Βιετνάμ, μετά τον πόλεμο μεταβαίνει στην Καλιφόρνια εν μέσω του θερμού πολιτικού κλίματος της εποχής και από κει καταλήγει στον Αμαζόνιο. Στην εξαιρετική ελληνική έκδοση (εκδ. Μικρός Ήρως, μετάφραση: Γαβριήλ Τομπαλίδης) που συνοδεύεται από επεξηγηματικά κείμενα γύρω από την ιστορία τού Μίστερ Νο και τις πολιτικοκοινωνικές συνθήκες εντός των οποίων εξελίσσονται οι περιπέτειές του, ο Michele Masiero επισημαίνει: «Στους Bonelli/Nolitta (σ.σ. το λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Bonelli) δεν άρεσαν οι νικητές, εκείνοι οι μονοδιάστατοι χαρακτήρες που ποτέ δεν άφηναν να τους αγγίξουν οι αμφιβολίες, εκείνοι που έδιναν απλές απαντήσεις σε περίπλοκες ερωτήσεις, εκείνοι με τα σαφή όρια (το άσπρο από τη μια πλευρά, το μαύρο από την άλλη), που δεν έβλεπαν τις αποχρώσεις του γκρι και πολύ περισσότερο τα χρώματα». »Ο Μίστερ Νο συγγενεύει με εκείνους τους συμπαθείς κατεργαράκους του γαλλικού κινηματογράφου της δεκαετίας του ’60, έχει τη μη συμβατική ομορφιά ενός Στιβ ΜακΚουίν αλλά και την πολύπλοκη ψυχολογία ενός Μπαρτ Λάνκαστερ ή ενός Τζακ Λέμον. Είναι ένας χαρακτήρας απαράμιλλα νεωτεριστής. Τα "χάρτινα αδερφάκια" που τον διαδέχτηκαν είχαν άλλα λιγότερη άλλα περισσότερη τύχη, αφού ο ίδιος υποχρεώθηκε να παραδοθεί και να διακόψει την πορεία του, παραμένοντας όμως μια δημιουργία δυνατή και συναρπαστική στο πανόραμα των κόμικς. Σε σημείο που να μπορεί να αποτελέσει πρότυπο: έναν χαρακτήρα που διατηρώντας άθικτα τα χαρακτηριστικά του, θα μπορούσε ταυτόχρονα να μεταφερθεί σε διαφορετικές συντεταγμένες στο χωροχρόνο». Ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά φέρει στο ακέραιο και ο «νέος» Μίστερ Νο. Σε μια συνθήκη όμως πιο κοντά στη σύγχρονη και σε ένα σενάριο που συνδέει ακόμα περισσότερο τη ζωή και τις δύσκολες αποφάσεις του πρωταγωνιστή με το πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι, ιδιαίτερα στο δεύτερο μέρος που διαδραματίζεται στο Σαν Φρανσίσκο κατά τη διάρκεια των μαζικών διαδηλώσεων της νεολαίας. «Ιδιαίτερα η Καλιφόρνια στα τέλη της δεκαετίας του ’60 φαντάζει σαν ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια παραγωγής ιδεών, το χωνευτήρι δεκάδων -εκατοντάδων- χιλιάδων επαναστάσεων που προσπάθησαν να αλλάξουν το πρόσωπο της αμερικανικής κοινωνίας και ίσως ολόκληρου του κόσμου. Να χτυπήσουν τον κοινωνικό κομφορμισμό και τον εκπαιδευτικό-οικογενειακό αυταρχισμό, να σμπαραλιάσουν την πανταχού παρούσα νεύρωση για στρατιωτικές επεμβάσεις (που έσυρε τη χώρα στον πόλεμο του Βιετνάμ), να αντισταθούν στον ρατσισμό και σε οικονομικές ή σεξουαλικές διακρίσεις, να ελευθερώσουν τη συνείδηση, τη σκέψη και το σώμα από τα δεσμά κάθε είδους καταπίεσης… Αυτές και άλλες ανησυχίες ωθούσαν τη νεολαία των Ηνωμένων Πολιτειών που εκφραζόταν πλέον μέσα από διάφορες μορφές πολιτικής οργάνωσης, διαδηλώσεις διαμαρτυρίας και κινήματα» σημειώνει ο Gianmaria Contro προλογίζοντας τον δεύτερο τόμο στον οποίο ο Μίστερ Νο είναι πιο απογοητευμένος από ποτέ νιώθοντας αταίριαστος παντού και πάντα μόνος. Η μοναξιά, η θλίψη, η εξαπάτηση και η προδοσία θα τον οδηγήσουν στον Αμαζόνιο, σε μια εξίσου πολιτικά ταραγμένη περίοδο για τη Βραζιλία. Η φυγή αυτή «θυμίζει τέλεια την περίφημη ατάκα του Μάρλον Μπράντο στην ταινία του Ηλία Καζάν “Το Λιμάνι της Αγωνίας” (1954): “Και τι κερδίζω λοιπόν; Ένα εισιτήριο μετ’ επιστροφής για το Palookaville (μια φανταστική πόλη, κάτι σαν “Μέση του Πουθενά”), το ιδανικό μέρος για τους χαμένους, τους παραστρατημένους και τους παραιτημένους”. Ε και λοιπόν; Ανάμεσα στο πλήθος από ψωνισμένους και απαστράπτοντες Νικητές που κατακλύζουν τον χώρο της ψυχαγωγίας, δεν υπάρχει άραγε επειγόντως ανάγκη για έναν “Beautiful Loser” για να μας διηγηθεί -πάντα με την καλοπροαίρετη ειρωνεία του- την Περιπέτεια της πραγματικής ζωής; Αν λοιπόν τραβάμε για Palookaville, τότε μιλάμε για μια εκδοχή του ρομαντική, ευφυέστατα κυνική και ετερόκλητη όπως αυτή στην ομώνυμη ταινία του Alan Taylor, του 1995: ένα μέρος ξεχασμένο από Θεό και ανθρώπους, στο οποίο όμως αξίζει να περάσεις για λίγο τον καιρό σου… παρέα με καλούς φίλους» γράφει ο Contro στον πρόλογο του τρίτου και τελευταίου τόμου. Με τον οποίο ολοκληρώνεται η συναρπαστική ιστορία, σχεδόν 400 σελίδων, μιας εναλλακτικής διαδρομής του δημοφιλούς χαρακτήρα που πάντα κρατούσε αποστάσεις από τα συνήθη πρότυπα και τις επιταγές της επιτυχίας των συγχρόνων του. Ο Μίστερ Νο, είτε στο Βιετνάμ, είτε στην Ευρώπη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, είτε στην Καλιφόρνια, είτε στη Νέα Υόρκη, είτε στις ζούγκλες του Αμαζονίου, θα είναι πάντα ο αρνητής της αποδοχής του υπάρχοντος, ο αμφισβητίας, ο μοναχικός, ο ασυμβίβαστος ακόμα κι αν ξέρει πως θα χάσει με οδυνηρό τρόπο. «Σοβαρά τώρα; Είσαι Θεός; Χάρηκα για τη γνωριμία κύριε Κουκουλκάν, θα προτιμούσα όμως να συνεχίσω να πετάω…» λέει στο όραμα που βλέπει μέσα στην παραζάλη από τα ψυχοτρόπα που έχει εισπνεύσει καταμεσής της ζούγκλας. Γιατί ο Μίστερ Νο μπορεί να απορρίπτει κάθε εξουσία, ακόμα και τη θεϊκή, προτιμώντας να απολαμβάνει την «πτήση» και τη σωτηρία της ψυχής του. Και το σχετικό link...
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.