Αναζήτηση στην Κοινότητα

THE GIVER Πρόκειται για ένα graphic novel που βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο της Αμερικανίδας συγγραφέος Lois Lowry, που έγραψε το 1993, κέρδισε το βραβείο Newbery το 1994 και έχει πουλήσει πάνω από 12 εκατομύρια αντίτυπα παγκοσμίως. To 2004 μάλιστα μεταφέρθηκε και σε ταινία, στην οποία συμμετείχαν ο Jeff Bridges, η Merryl Streep και άλλοι γνωστοί ηθοποιοί. Την μεταφορά του βιβλίου σε κόμικ ανέλαβε ο P. Craig Russell, ο οποίος ανέλαβε και το σχέδιο σε συνεργασία με τους Galen Showman και Scott Hampton, ενώ τα χρώματα (όπου αυτά υπάρχουν) είναι του Loren Kindzierski. Κυκλοφόρησε τόσο σε σκληρόδετη έκδοση τον Φεβρουάριο του 2019, όσο και σε paperback τον Απρίλιο του 2020, από την εκδοτική Houghton Mifflin. Βρισκόμαστε σε μια ουτοπική (όπως φαίνεται τουλάχιστον αρχικά) κοινωνία, στην οποία όλα λειτουργούν με συγκεκριμένους κανόνες: σε κάθε άνθρωπο ανατίθεται ένα ταίρι (και δεν το διαλέγουν μόνοι τους), κάθε ζευγάρι μπορεί να έχει μέχρι 2 παιδιά (τα οποία είναι διαφορετικού φύλου και τους παραχωρούνται, δεν τα γεννάει η σύζυγος), και κάθε μέλος της κοινωνίας έχει έναν συγκεκριμένο ρόλο / δουλειά (που επίσης τους το αναθέτει το συμβούλιο των πρεσβυτέρων όταν γίνουν 12 χρονών). Η οικογένεια συζητάει το πρωί τα όνειρα που είδε ο καθένας τους το βράδυ και τι συναισθήματα τους προκαλούν, ενώ και το απόγευμα συζητάνε για τα βιώματα της ημέρας και πώς νιώσανε με τις πράξεις του ή τις πράξεις των άλλων. Γενικά τα πάντα βρίσκονται σε καλούπια, και δεν επιτρέπονται παρεκκλίσεις για να μην διαταραχθεί η κοινωνία. Το κομβικό σημείο στην ιστορία είναι όταν ο Jonas, κλείνοντας τα 12 χρόνια, αναλαμβάνει τον σπάνιο ρόλο του Δέκτη των Μνημών, δηλαδή θα έχει την τιμή αλλά και την ευθύνη να κρατάει τις αναμνήσεις των ανθρώπων από το παρελθόν, καλές ή κακές. Η εκπαίδευσή του θα γίνει από έναν ηλικιωμένο, τον Giver / Δότη, ο οποίος κάθε μέρα θα του "χαρίζει" κάποια από τις αναμνήσεις που φυλάει εκείνος στο μυαλό του, δημιουργώντας του έντονα συναισθήματα που κανείς άλλος στην κοινωνία δεν έχει. Έτσι ο Jonas, από εκεί που τα έβλεπε όλα άχρωμα, όπως άλλωστε συμβαίνει και με όλα τα μέλη της κοινωνίας, αρχίζει σιγά σιγά και βλέπει χρώματα και καταλαβαίνει ότι ίσως τελικά δεν είναι όλα ιδανικά όπως πίστευε. Μιας και ο P. Craig Russell είναι από τους αγαπημένους μου σχεδιαστές, δεν υπήρχε περίπτωση να μην έψαχνα και αυτή τη δουλειά του. Για άλλη μία φορά έχει κάνει φοβερή δουλειά, τόσο στους διαλόγους και τη δομή, όσο και στο σχέδιο. Έξυπνη η ιδέα του να χρησιμοποιήσει μπλε μολύβια, που δίνει μία νότα χρώματος και δεν νοιώθεις ότι διαβάζεις ένα ασπρόμαυρο κόμικ. Η ιστορία της Lowry είναι σίγουρα πολύ ενδιαφέρουσα, και ο Russell κατάφερε να την αναδείξει με πολύ όμορφο τρόπο (κάτι που δεν καταφέρνει τόσο καλά η ταινία, αν και δεν ήταν κακή ούτε αυτή). Σίγουρα αξίζει να το ψάξετε! Πηγή: wikipedia