Search the Community

Τόσα χρόνια σε αυτό το φόρουμ, πρέπει να έχω κάνει τρεις-τέσσερις παρουσιάσεις στις ελληνικές εκδόσεις και καμία στα ξενόγλωσσα! Χμμμ.... Μουμπλέ, μουμπλέ, ας το διορθώσω αυτό! Ένα κόμικ που έμαθα στο The Comic Con το 2022 και αγόρασα το πρώτο trade λίγο αργότερα! Από τότε, ήθελα να το παρουσιάσω κι όλο το ανέβαλα, ώσπου ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και το διάβασα πριν λίγο καιρό! ΠΕΡΙΛΗΨΗ(SPOILERS) Τα πρώτα τέσσερα τεύχη που περιλαμβάνει το πρώτο trade, πραγματεύονται όλα εντελώς διαφορετικές ιστορίες. Η πρώτη μιλάει για ένα παιδί φανερά διαταραγμένο, του οποίου το φονικό κατοικίδιο σκοτώνει τους γονείς του. Η δεύτερη, είναι μια δραματική εξιστόρηση ενός έρωτα που οδήγησε στην καταστροφή ένα ζευγάρι, καθώς αυτό βυθίστηκε στα ναρκωτικά. Η τρίτη πάλι, μιλάει για έναν ροκ σταρ, του οποίου η νεανική λάμψη έχει ξεφτίσει. Τέλος, η τέταρτη πραγματεύεται το ζήτημα, αλλά και το τίμημα της εγκατάλειψης της οικογενειακής εστίας. Συνδετικοί κρίκοι αυτών των φαινομενικά ασύνδετων μεταξύ τους ιστοριών, που αφορούν διαφορετικούς ανθρώπους, από διαφορετικούς κόσμους, με διαφορετική καταγωγή, από διαφορετικά μέρη, αποτελούν ένας μυστηριώδης παγωτατζής, καθώς και η πικρία που μας αφήνουν οι ιστορίες τους. Στο τέλος του τέταρτου τεύχους, παίρνουμε μια ιδέα για τον παγωτατζή, ωστόσο η μυστηριακή αύρα που τον περιβάλει ποσώς διαλύεται, αντιθέτως μπορώ να πω ότι εντείνεται... ΣΕΝΑΡΙΟ(SPOILERS) Το σενάριο υπογράφει ο Maxwell Prince. Έχω να πω ότι ως εκεί που έχω φτάσει είναι εκπληκτικό! Σκοτεινές ιστορίες, με όλες να έχουν δυσάρεστο ή πικρό τέλος! Βέβαια χαλάστηκα λίγο που τα τεύχη μεταξύ τους είναι-ή τουλάχιστον δείχνουν- ασύνδετα,καθώς έτσι- κατά τη γνώμη μου πάντα- δεν δημιουργείται μια σφιχτή πλοκή που να σε συνεπάρει. Από την άλλη, έτσι αυξάνεται το ενδιαφέρον του αναγνώστη για να δει πώς τελικά θα ενωθούν αυτά τα αταίριαστα κομμάτια. Επιπλέον, ενώ κατατάσσεται θεματολογικά στον χώρο του horror, βρήκα το κόμικ slice of life/ κοινωνικό με horror στοιχεία. Δεν ξέρω βέβαια τη συνέχεια...Τέλος πάντων, κάπως πιο αναλυτικά ορισμένες σκέψεις μου πάνω σε κάθε τεύχος: Τεύχος 1: Θεωρώ πως ήταν το πιο αδύναμο από την τετράδα. Συνήθως βέβαια, το πρώτο τεύχος μιας σειράς είναι σχετικά πιο αδύναμο, αφού μας εισάγει σε έναν νέο κόσμο, μας συστήνει νέους χαρακτήρες και ως επί το πλείστον, η σειρά δεν έχει ακόμη σταθεί καλά- καλά στα πόδια της. Το πρόβλημα εδώ ωστόσο δεν ήταν το άωρο της σειράς. Το πρόβλημα ήταν η ίδια η ιστορία, την οποία βρήκα αρκετά χοντροκομμένη. Δεν με τράβηξε ιδιαίτερα, ούτε με συγκίνησε. Εν τω μεταξύ ο λυκάνθρωπος που εμφανίζεται στο τέλος και είναι προφανές ότι είναι ο παγωτατζής, δεν κατάλαβα ούτε πού κολλούσε, ούτε πώς εξαφανίστηκε και κυρίως, ούτε γιατί δεν εμφανίστηκε στα επόμενα τεύχη... Το θετικότερο στοιχείο του τεύχους, είναι η εμφάνιση της 5V, η οποία αισθάνομαι ότι θα παίξει ρόλο αργότερα... Τεύχος 2: Κι εκεί που δεν είχα ενθουσιαστεί ιδιαίτερα, πέφτω πάνω σε αυτό... Σεναριακό αριστούργημα θα το χαρακτήριζα! Φαντάζομαι έχει γίνει πολλές φορές, αλλά η αφήγηση μέσω γράμματος είναι πιστεύω, μια εκπληκτική μέθοδος συναισθηματικής εξιστόρησης γεγονότων, μιας που βλέπεις τον κόσμο μέσω των ματιών του ήρωα για τα καλά! Δεν έχω να αναλύσω πολλά, ενδεχομένως αποτελεί την πιο στενάχωρη ιστορία του trade! Οι ήρωες καλοφτιαγμένοι και αληθοφανείς, πολύ καλή εξέλιξη και ροή και όλα αυτά μέσα σε ~30 μόλις σελίδες! Δεν έχω λόγια! Τεύχος 3: Το συγκεκριμένο τεύχος το διέκοψα στα μισά της ανάγνωσης και το συνέχισα αργότερα... Συγκεκριμένα το διέκοψα εκεί που ο Bud- ο ξεπεσμένος ροκ σταρ που ανέφερα παραπάνω- μπαίνει στο υπόγειό του... Μια πολύ ιδιαίτερη περιπέτεια, που συνδυάζει εξαιρετικά το ονειρικό στοιχείο με αυτό της απογοήτευσης, της παραίτησης, της νοσταλγίας. Βέβαια, ακριβώς επειδή πρόκειται για αμερικάνικο κόμικ, αγγίζει μια χρονική περίοδο, εξετάζοντας ένα (τότε) νέο φαινόμενο( τη ροκ μουσική), το οποίο δεν επηρέασε αντίστοιχα έντονα τα ελληνικά πράγματα της περιόδου, δεν είχε την ίδια απήχηση όσο στην Αμερική, δεν σημάδεψε μια γενιά, με άλλα λόγια, δεν άφησε τόσο ανεξίτηλο και βαθύ στίγμα στην νεότερη πολιτισμική ιστορία μας. Οπότε φαντάζομαι ότι οι Αμερικανοί αναγνώστες μπορούν να νιώσουν καλύτερα τη νοσταλγία του πρωταγωνιστή για εκείνη την εποχή...! Τέλος πάντων, όπως είπα το πιο σουρεαλιστικό τεύχος, το οποίο παρά την ελαφρώς πικρή γεύση που αφήνει το τέλος, έχει αίσια κατάληξη! Τεύχος 4: Μια εξαιρετική ιστορία που αφορά ζητήματα αρκετά πιο βαθιά από την προηγούμενη ιστορία... Μιλάει για την εγκατάλειψη της οικογενειακής εστίας, από μια αρκετά ανορθόδοξη πλευρά μπορώ να πω, και πιο συγκεκριμένα, από αυτή του εγκαταλείποντος. Εκτίμησα πολύ τη σύλληψη της ιστορίας, ενώ μου άρεσε που παρουσίασε και κάτι σχετικό με τον παγωτατζή, για τον οποίο επί της ουσίας, μέχρι αυτό το τεύχος δεν έχουμε κανένα απολύτως στοιχείο! Βέβαια, θεωρώ ότι οι χαρακτήρες, είχαν χτιστεί κάπως άνισα... Ο πατέρας του Chris με συγκίνησε πολύ με την ιστορία του, ο Joel μου φάνηκε κάπως άνοστος... ! ΣΧΕΔΙΟ & ΧΡΩΜΑ Το σχέδιο Martin Morazzo είναι πολύ καθαρό, αρκετά συμβατό με αυτό της σύγχρονης αμερικάνικης σχολής, δεν πειραματίζεται ιδιαίτερα στο στήσιμο των καρέ, αυτό που είδα όμως μου άρεσε πολύ! Όπως είπα, χρησιμοποιείται η καθαρή γραμμή, ενώ τα ζωντανά χρώματα που πλαισιώνουν το σχέδιο, τα οποία πιστώνονται στον Chris O'Halloran, δημιουργούν ένα πολύ όμορφο εικαστικό αποτέλεσμα! Χωρίς να είναι κακό, σίγουρα το σχέδιο δεν είναι αυτό που κλέβει την παράσταση! Αξιοπρεπές και καλαίσθητο, αλλά σχετικά συνηθισμένο ταυτόχρονα! ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ Όπως καταλαβαίνετε από το review, ξεχώρισα το σενάριο, το οποίο προσδίδει μια horror, ενδεχομένως και κάπως παραφυσική διάσταση, σε ιστορίες κοινωνικές, καθημερινών ανθρώπων! Το σχέδιο και το χρώμα, αν και αξιοπρεπή, κατά τη γνώμη μου, λειτουργούν απλά ως μέσο διάδοσης αυτών των πολύ καλογραμμένων ιστοριών! Το σίγουρο είναι ότι θα συνεχίσω τη σειρά! ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΩ Σε όλους όσους ενδιαφέρονται για κοινωνικά/slice of life κόμικ, σε όσους ψάχνονται γύρω από ποιοτικά κόμικς της σύγχρονης αμερικάνικης σκηνή, σε όσους αγαπούν τα horror στοιχεία στα κόμικς...αλλά και σε όσους επιθυμούν να διαβάσουν ένα καλό κόμικ, κι ας μην είναι τόσο του αμερικάνικου! ΚΑΛΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ Πηγή εικόνων: Οι εσωτερικές εικόνες, είναι μόνο από το πρώτο τεύχος και αντλήθηκαν από εδώ. Τα εξώφυλλα, είναι από την ιστοσελίδα της Image εδώ!