Search the Community

Από την εκδοτική: Το Camelot 3000 δεν φέρει τυχαία τον τίτλο ενός από τα σημαντικότερα έργα της 9ης Τέχνης. Το συγκλονιστικό έργο των καταξιωμένων δημιουργών Μπράιαν Μπόλαντ και Μάικ Μπαρ αγαπήθηκε σε όλο το κόσμο, αλλά και στη χώρα μας αποτελεί έναν από τους πιο αναγνωρίσιμους τίτλους κόμικς. Αποτελεί μια ιστορική στιγμή των κόμικς, αφού —όντας το πρώτο maxi-series και το πρώτο κόμικς με αναφορά σε ενήλικο κοινό της DC— άνοιξε τον δρόμο για την έκδοση των τεράστιων Watchmen και The Sandman. Όπως αναφέρει και το Comicdom: «Το Camelot 3000 είναι απλά μνημειώδες». Για αιώνες, η θρυλική φιγούρα του Βασιλιά Αρθούρου χρησίμευε σαν λαμπρό παράδειγμα δικαιοσύνης και ηθικής —η προσωποποίηση της ιπποσύνης που ταπεινώθηκε από την προδοσία της Βασίλισσάς του και του πιο στενού του φίλου. Και παρόλο που αναπαύθηκε για πάνω από χίλια χρόνια, ψιθυριζόταν από καιρό πως, στην πιο σκοτεινή ώρα της Αγγλίας, ο Αρθούρος θα επιστρέψει και πάλι για να σώσει τον λαό του από την καταστροφή. Τώρα, αυτή η ώρα έφτασε —όχι μόνο για την Αγγλία, αλλά για ολόκληρη τη Γη! Βρισκόμαστε στο έτος 3000 και ο κόσμος βρίσκεται αντιμέτωπος με μια απειλή που παρόμοιά της δεν έχει δει ξανά. Μία φαινομενικά ασταμάτητη εξωγήινη φυλή είναι αποφασισμένη να υποδουλώσει το ανθρώπινο είδος. Ανίκανη να αντιμετωπίσει την ανώτερη τεχνολογία των εισβολέων, η ανθρωπότητα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Την ώρα που ένας νεαρός πέφτει επάνω σε έναν αρχαίο τάφο κάτω από το ύψωμα του Γκλάστονμπερι και ξυπνά τον Αρθούρο Πέντραγκον από έναν ύπνο αιώνων. Με την αναβίωση του παντοτινού Βασιλιά, καλεί τους πιστούς του ιππότες —κάποιοι πλέον με νέα και παράξενη μορφή— και προετοιμάζεται για να στείλει τους επίδοξους κατακτητές πίσω στο διάστημα. Αλλά ακόμα και με τη δύναμη του Εξκάλιμπερ στο χέρι του, μπορεί ο Αρθούρος να επικρατήσει σε αυτήν τη νέα εποχή τεχνολογικού τρόμου; Ή οι ίδιοι αρχαίοι εχθροί που έφεραν τον όλεθρο στο Κάμελοτ στο μακρινό παρελθόν, θα διαλύσουν ξανά τη Στρογγυλή Τράπεζα μια για πάντα; Το πλέγμα της προδοσίας που —αιώνες πριν— οδήγησε στην καταστροφή του πρώτου Κάμελοτ, υφαίνεται ξανά το έτος 3000 μ.Χ, ενώ τα περιθώρια σωτηρίας για την ανθρωπότητα λιγοστεύουν επικίνδυνα. Η ιστορία: Όταν ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς ανακοίνωσε στις αρχές της χρονιάς ότι ο Μικρός Ήρως θα έφερνε ξανά στα ελληνικά το CAMELOT 3000, οι περισσότεροι δεν το περιμέναμε. Ένα από τα πιο θρυλικά κόμικ επιστημονικής φαντασίας, ο πρόδρομος πολύ μεγάλων και φιλόδοξων τίτλων, το έπος που ενέπνευσε πάρα πολλούς δημιουργούς να τολμήσουν ένα δικό τους project, θα έβγαινε για ακόμα μία φορά μεταφρασμένο μετά την έκδοση της Star Comics το μακρινό 1985. Ο Mike Barr εμπνεύστηκε την ιστορία το 1975 παρακολουθώντας μαθήματα ιστορίας σχετικά με την εποχή του Αρθούρου και τελικά την πρότεινε στην DC όπου την απέρριψαν. Ύστερα την πρότεινε στη Marvel και εγκρίθηκε αλλά τελικά το project έμεινε στα σκαριά και ο Barr το ξαναπρότεινε στη DC όπου και έγινε δεκτό ώστε να γίνει μια μεγάλη σειρά δώδεκα τευχών. Παραδόξως είναι η πρώτη ιστορία του Βρετανού Brian Bolland για αμερικανικό κόμικ. Λόγω της απόστασης των δημιουργών, ο Barr έστελνε όλο το σενάριο στον Bollland για να σχεδιάσει, ενώ ήταν η πρώτη φορά που ο Bolland δεν έκανε τα μελάνια στο σχέδιο του, αλλά τα ανέλαβαν οι Bruce Patterson και Terry Austin. Ο μύθος λέει ότι ο Βασιλιάς Αρθούρος θα ξυπνούσε όταν η Αγγλία θα τον χρειαζόταν και στο μακρινό έτος 3000, ο Tom Prentice, ένας νεαρός φοιτητής αρχαιολογίας, ξυπνάει κατά λάθος τον Αρθούρο που είναι θαμμένος στο Glastonbury Tor. Οι δυο τους κατευθύνονται προς το Stonehenge όπου ο θρυλικός μάγος Merlin έχει παγιδευτεί από τη νεράιδα Nyneve και για να τον απελευθερώσουν, ο Αρθούρος πρέπει να έχει ξανά στα χέρια του το σπαθί του, το θρυλικό Excalibur. Ωστόσο όσο όλα αυτά συμβαίνουν η ανθρωπότητα έχει ένα τεράστιο πρόβλημα. Δέχεται την επίθεση μιας εξωγήινης φυλής που επιχειρεί να την κατακτήσει, την ίδια ώρα που η δημοκρατία έχει καταλυθεί παντού και υπάρχουν παγκοσμίως μόνο τέσσερις διεφθαρμένοι ηγέτες που λειτουργούν ως μονάρχες. Σιγά σιγά ο Barr εισάγει όλες τις κλασικές μορφές της εποχής του Αρθούρου και έχουμε την Guinevere που ονομάζεται Joan Acton και είναι μια στρατιωτικός από την Αμερική, ο Lancelot είναι ο Γάλλος βιομήχανος και φιλάνθρωπος Jules Futrelle και ο Sir Galahad είναι πλέον πολεμιστής σαμουράι. Σε ένα περιβάλλον εμπλουτισμένο με εξωγήινους, μεταλλαγμένα ζόμπι, νεράιδες και άλλα πλάσματα της φαντασίας, το Camelot αναβιώνει σε μια άλλη μελλοντική εποχή και η περιπέτεια είναι πραγματικά συναρπαστική από την αρχή έως το τέλος. Αυτό που θα πρέπει πραγματικά να εκθειάσω σε αυτό το κόμικ είναι το σχέδιο. Τα πρόσωπα, η εκφραστικότητα, τα redesigns στο πως παίρνουν χαρακτήρες και τους αναπλάθουν ως κάτι άλλο, η δράση και ο συνδυασμός μεσαιωνικής φαντασίας με σύγχρονη επιστημονική φαντασία μετατρέπει το σενάριο του Barr σε πραγματικό έπος. Η έκδοση: Ένα πολύ μεγάλο βιβλίο με μαλακή ράχη, το Camelot 3000 είναι από άποψη εκτύπωσης και ποιότητας, ένα αληθινό αριστούργημα που δεν πρέπει να λείπει από καμία βιβλιοθήκη. Στο εσωτερικό, η κλασική ομάδα του Μικρού Ήρωα αποτελούμενη από τους Ανεμοδουρά, Ζωιτά (PhantomDuck), Χελιώτη, Τομπαλίδη και εμπλουτισμένη και από τον Ίωνα Αγγελή που συνέβαλε στην επιμέλεια, έχει δώσει τον καλύτερο της εαυτό και συνολικά προσφέρει μία πάρα πολύ όμορφη έκδοση. Είμαι πραγματικά χαρούμενος που είχα την ευκαιρία να διαβάσω στα ελληνικά το Camelot 3000 γιατί είναι από τα κόμικ που ακούς και τα βλέπεις αλλά δύσκολα (ξανα)βγαίνουν στη γλώσσα σου. Τελικά είναι εδώ και φυσικά σας το προτείνω οπωσδήποτε.

Το Camelot 3000 των Mike Barr και Brian Bolland, ένα θρυλικό έργο για την ιστορία των σύγχρονων κόμικς, κυκλοφορεί για πρώτη φορά ολοκληρωμένο στα ελληνικά σε μια ενιαία έκδοση. Ο Βασιλιάς Αρθούρος ξυπνά το έτος 3000 μ.Χ., βρίσκει το μαγικό σπαθί του, οργανώνει και πάλι τους Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης, ταξιδεύει στο Στόουνχεντζ, ανασταίνει τον μάγο Μέρλιν και αντεπιτίθεται στους εξωγήινους που έχουν εισβάλει στη Γη αλλά και στην παγκόσμια δικτατορία που έχουν επιβάλει σκοτεινά κέντρα εξουσίας. Από κοντά ακολουθούν ο Σερ Λάνσελοτ και η Γκουίνεβιρ, ο Τριστάνος που επιστρέφει ως γυναίκα αλλά παραμένει ερωτευμένος(η) με την Ιζόλδη, ο Πάρσιφαλ, ο Γκάλαχαντ ως Σαμουράι, όλοι τους στην αναζήτηση του Αγίου Δισκοπότηρου σε μακρινούς πλανήτες εν μέσω πυρηνικών εκρήξεων. Όλο αυτό ακούγεται ως η επιτομή ενός μεταμοντέρνου κιτς πλυντηρίου, ενός απίστευτου αχταρμά στον οποίο η μυθολογία ανακατεύεται με την Ιστορία και την επιστημονική φαντασία, τα ζητήματα φύλου και την πολιτική κριτική για να προκύψει μια εκβιασμένη και παντελώς αναληθοφανής αφήγηση με αδιευκρίνιστο target group αναγνωστών. Παραδόξως, για μια τέτοια πρώτη ύλη, το αποτέλεσμα ήταν ένας εκδοτικός θρίαμβος που θεωρείται ένα αριστούργημα της ένατης τέχνης, ένα έργο που επηρέασε καθοριστικά την εξέλιξη των κόμικς από τη δεκαετία του 1980 μέχρι σήμερα. Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της επιτυχίας πιστώνεται αναμφίβολα στον Mike Barr, εμπνευστή και σεναριογράφο του Camelot 3000 και στον θρυλικό Brian Bolland κατά τα πρώτα βήματα της υπερατλαντικής καριέρας του. Κι αυτό γιατί κατόρθωσαν να συνθέσουν ιδανικά όλα αυτά τα ετερόκλητα στοιχεία και να δημιουργήσουν μια συναρπαστική ιστορία με σφιχτά δομημένο σενάριο και καταπληκτικά σχέδια, μια αφηγηματική και ζωγραφική πανδαισία που είχε σημαδέψει ανεξίτηλα τους νεαρούς αναγνώστες όταν πρωτοκυκλοφόρησε σε τεύχη (1982-1985). Όπως επισημαίνει και ο Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου προλογίζοντας την ελληνική έκδοση (εκδόσεις Μικρός Ήρως, μετάφραση: Γαβριήλ Τομπαλίδης, 322 σελίδες): «Το Camelot 3000 είναι ένα κράμα μεσαιωνικής μυθολογίας και διαστημικής όπερας που στοιχηματίζω ότι θα κερδίσει εσάς, τους νέους αναγνώστες του, όπως συνέβη και με εμάς, τους παλαιότερους, που δεκαετίες μετά εξακολουθεί να έχει περίοπτη θέση στη βιβλιοθήκη και την καρδιά μας». Όπως περιγράφει ο ίδιος ο Mike Barr στην εισαγωγή του για την επίτομη έκδοση, η κεντρική ιδέα της ιστορίας άρχισε να διαμορφώνεται στο μυαλό του από τα χρόνια των κολεγιακών του σπουδών, τη δεκαετία του 1970. Για καιρό όμως δεν μπορούσε να βρει εκδότη. Αρχικά η DC την είχε απορρίψει, για να την εγκρίνει πολύ αργότερα αφού είχε μεσολαβήσει και μια ανεπιτυχής προσπάθεια με τη Marvel. Αποφασίστηκε μάλιστα το έργο να κυκλοφορήσει μέσω «direct market», απευθείας σε εξειδικευμένα καταστήματα κόμικς και όχι σε περίπτερα και κιόσκια, με τον πρωτοποριακό για την εποχή χαρακτηρισμό «maxi-series», δηλαδή με προκαθορισμένο αριθμό τευχών (12 στην περίπτωση του Camelot 3000) και όχι ως μια σειρά με ανοιχτό τέλος και διάρκεια, ανάλογα με τις πωλήσεις. Οι ιδιαιτερότητες αυτές, δεδομένες στην εποχή μας, αποτελούσαν τότε μια ριψοκίνδυνη εκδοτική ακροβασία, έναν πειραματισμό που εισήγαγε νέα ήθη στον κόσμο των κόμικς στις ΗΠΑ. Επιπλέον, απομακρύνθηκε από το εξώφυλλο η γνωστή από τη δεκαετία του 1950 στάμπα «Approved by the Comics Code Authority» με αποτέλεσμα οι δημιουργοί να έχουν πολύ μεγαλύτερες ελευθερίες και να μην υπόκεινται σε λογοκριτικούς και αυτολογοκριτικούς περιορισμούς. «Έχοντας προσθέσει έναν διεμφυλικό ιππότη, λεσβιακό έρωτα, αιμομιξία και ένα σωρό άλλα σημεία που ήταν αντίθετα με τον κώδικα δεοντολογίας, ένιωσα πως έσπρωξα τα πράγματα στα όριά τους όσο περισσότερο γινόταν εκείνη την εποχή. Για κάποιον αναγνώστη που θα το διαβάσει για πρώτη φορά και θα βρει το περιεχόμενο σχετικά μετριοπαθές με βάση τα στάνταρ της σημερινής εποχής, ας έχει κατά νου πως η σειρά δημοσιεύτηκε πριν από σαράντα χρόνια, και πως τίποτα δεν γερνά πιο άσχημα όσο οι αιτίες των επαναστάσεων που έχουν παρέλθει», διευκρινίζει ο Mike Barr. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο πρωτοφανούς αυτονομίας αλλά με βάση τις πολύ συγκεκριμένες σεναριακές οδηγίες και κατευθύνσεις του Barr, ο Brian Bolland, γνωστός ώς τότε κυρίως για τις ιστορίες του Judge Dredd που φιλοτεχνούσε στο εμβληματικό βρετανικό περιοδικό 2000AD, είχε μπροστά του ένα πεδίον δόξης λαμπρόν για να ξετυλίξει το τεράστιο σχεδιαστικό του ταλέντο. Οι φοβερές σκηνές μαχών με κάθε είδους όπλα, από ξίφη και δόρατα μέχρι φουτουριστικά οπλοπολυβόλα, οι πολυπληθείς, διονυσιακές συνθέσεις του με ανθρώπους, μεσαιωνικούς ήρωες, εξωγήινα πλάσματα και αποκρουστικά τέρατα, οι εντυπωσιακές ενδυμασίες των παράξενων χαρακτήρων που συνυπήρχαν σε ένα πανέμορφο και λίγο τρομακτικό παστίς πολιτισμών και προελεύσεων, το απειλητικό, αχανές διάστημα και οι ακόμα πιο εφιαλτικές ερειπωμένες πόλεις, όλα αυτά ήταν δικό του έργο. Ένα έργο που, παρά τον βραχύ εκδοτικό βίο του, εξακολουθεί μέχρι σήμερα να θεωρείται μια ξεχωριστή στιγμή των σύγχρονων κόμικς που προσφέρει, έστω και διαφορετικής έντασης, μεγάλες συγκινήσεις σε αναγνώστες κάθε ηλικίας και προηγούμενης εμπειρίας. Και το σχετικό link...

Κόμικ και εικονογραφήσεις, pulp αφηγήσεις, βιογραφίες, πολιτική. Franz Kafka: Τα σχέδια (εκδ. Οξύ) Ονειρικά ή εφιαλτικά, ανάλογα με το πώς τα βλέπει ο καθένας, αυτά είναι όσα αποτύπωνε ο σπουδαίος συγγραφέας στο χαρτί, όταν βέβαια δεν καταπιανόταν με τη γραφή – και, ναι, είναι και αυτά με τον τρόπο τους σπουδαία. Gerard ή το σπαθί στην πλάτη του (εκδ. Jemma Press) Στηβ Στιβακτής Τρυφερή, ανεπιτήδευτη, ειλικρινής, γενναία· έτσι θα χαρακτηρίζαμε την ιστορία του Έκτορα, ο οποίος βρίσκει την κουίρ ταυτότητά του με όπλο τις ιστορίες fantasy και τη δύναμη της φιλίας, κόντρα σε ένα ασφυκτικό οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον. Camelot 3000 (εκδ. Μικρός Ήρως) Μάικ Μπαρ – Μπράιαν Μπόλαντ Ένα καλτ ορόσημο για τα κόμικς από τα ’80s, που μπλέκει το sci-fi με τους μεσαιωνικούς μύθους, ή αλλιώς η μετενσάρκωση των Ιπποτών της Στρογγυλής Τραπέζης σε ένα μακρινό μέλλον γεμάτο εξωγήινες απειλές. Πάρα πολύ pulp, πάρα πολύ διασκεδαστικό. Λιβύη (εκδ. Jemma Press) Φραντσέσκα Μανότσι – Τζιανλούκα Κονσταντίνι Αντί για τη γνωστή μαυρόασπρη αντιμετώπιση του λιβυκού ζητήματος, όπου όλοι αναζητούν αγγέλους ή δαίμονες ανάμεσα στα συντρίμμια και τα χαλάσματα, το γκράφικ νόβελ εξηγεί καρέ καρέ τι πραγματικά συμβαίνει – από την «Αραβική Άνοιξη» του 2011 έως και σήμερα – στην πολύπαθη αυτή γωνιά του πλανήτη. Freddie Mercury: Σκιές στο φως (εκδ. Οξύ) Τρες Ντιν – Καμίλα Ζανγκ Μια διαφορετική ματιά στον άνθρωπο πίσω από τον ροκ μύθο, μέσα από μια πρωτοπρόσωπη αφήγηση: από την ανατροφή του στην αποικιοκρατούμενη Ζανζιβάρη μέχρι τις συναυλίες στα μεγαλύτερα στάδια του πλανήτη και από τα πρώτα βήματα στη μουσική βιομηχανία έως τη μοναχική εκτόξευση στη στρατόσφαιρα της σόουμπιζ. Και το σχετικό link...

Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου, Ηλίας Κυριαζής, Μάνος Λαγουβάρδος και Κώστας Φραγκιαδάκης μιλούν για ένα από τα σημαντικότερα έργα της 9ης τέχνης. Το Camelot 3000 δεν φέρει τυχαία τον τίτλο ενός τα σημαντικότερα έργα της 9ης Τέχνης. Το συγκλονιστικό έργο των καταξιωμένων δημιουργών Μπράιαν Μπόλαντ και Μάικ Μπαρ αγαπήθηκε σε όλο το κόσμο, αλλά και στη χώρα μας αποτελεί έναν από τους πιο αναγνωρίσιμους τίτλους κόμικς. Αποτελεί μια ιστορική στιγμή των κόμικς, αφού – όντας το πρώτο maxi-series και το πρώτο κόμικς με αναφορά σε ενήλικο κοινό της DC – άνοιξε τον δρόμο για την έκδοση των τεράστιων Watchmen και The Sandman. Όπως αναφέρει και το Comicdom: «Το Camelot 3000 είναι απλά μνημειώδες». Για αιώνες, η θρυλική φιγούρα του Βασιλιά Αρθούρου χρησίμευε σαν λαμπρό παράδειγμα δικαιοσύνης και ηθικής – η προσωποποίηση της ιπποσύνης που ταπεινώθηκε από την προδοσία της Βασίλισσάς του και του πιο στενού του φίλου. Και παρόλο που αναπαύθηκε για πάνω από χίλια χρόνια, ψιθυριζόταν από καιρό πως, στην πιο σκοτεινή ώρα της Αγγλίας, ο Αρθούρος θα επιστρέψει και πάλι για να σώσει τον λαό του από την καταστροφή. Τώρα, αυτή η ώρα έφτασε – όχι μόνο για την Αγγλία, αλλά για ολόκληρη τη Γη! Οι Εκδόσεις Μικρός Ήρως εκδίδουν μία συλλεκτική έκδοση αυτού του τόσο σπουδαίου έργου. Σε αυτή περιέχονται και τα 12 τεύχη της θρυλικής σειράς, συμπεριλαμβανομένου και του λογοκριμένου υλικού από την πρωτότυπη έκδοση, δημοσιεύοντας έτσι το πλήρες όραμα των δύο δημιουργών. Το Reader μίλησε με τέσσερις κομίστες (Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου, Ηλίας Κυριαζής, Μάνο Λαγουβάρδο και Κώστας Φραγκιαδάκης) για τη σημασία του συγκεκριμένου έργου και τους λόγους που είναι τόσο σημαντικό στον κανόνα της τέχνης τους. Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου Ως λάτρης των κόμικς, αλλά και του αρχετυπικού μύθου του Αρθούρου, το Camelot 3000 δεν θα μπορούσε παρά να είναι ένα από τα πλέον αγαπημένα μου comics. Οι λόγοι, πολλοί: …για τη συναρπαστική αντίθεση της παρουσίας των μυθικών αυτών χαρακτήρων στο 3000 μ.Χ. …για τη μαεστρία του Mike Barr να αναδεικνύει τους πολύπλοκους και καταστροφικούς δεσμούς που δένουν τους χαρακτήρες μεταξύ τους. …για το – χειρουργικής ακρίβειας – πάντρεμα της μεσαιωνικής μυθολογίας και της διαστημικής όπερας. …για το εξαίσιο σχέδιο του Brian Bolland, τόσο στο εσωτερικό του κόμικ, όσο και στα εντυπωσιακά εξώφυλλά του (γεγονός καθόλου τυχαίο, μια και πρόκειται για έναν εκ των σπουδαιότερων cover artists). …για τα – σφύζοντα από ζωή και δυναμισμό – panels του Bolland, με τα εξαιρετικά λεπτομερή backgrounds του και τις – συγκλονιστικής ανατομίας – φιγούρες των ηρώων. …για τις άψογα σκηνοθετημένες σκηνές δράσης. …για τις τολμηρές (για τα δεδομένα της εποχής) ερωτικές σκηνές, αλλά και για τον παιδευτικό τρόπο με τον οποίο ο Barr αποτύπωσε το ζήτημα της δυσφορίας φύλου, σε μία εποχή που τέτοιου είδους «ευαισθησίες» ήταν είτε σπάνιες είτε ανύπαρκτες. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος για την πρωτοβουλία των εκδόσεων Μικρός Ήρως να συστήσουν στις νέες γενιές αναγνωστών αυτό το μνημειώδες κόμικ, και να δώσουν την ευκαιρία σε εμάς τους υπόλοιπους να το απολαύσουμε για πρώτη φορά ολοκληρωμένο στα ελληνικά, μαζί με τις δύο σελίδες που λογοκρίθηκαν το 1985 ως ιδιαίτερα τολμηρές. Ηλίας Κυριαζής Δεν θέλω να μιλήσω για το Camelot 3000 με γνώμονα τη νοσταλγία. Θα είναι δύσκολο να το αποφύγω γιατί όσους το γνωρίσαμε από την πρώτη ελληνική έκδοση στα 80s, μας βάρεσε κατακούτελα με το πόσο πιο μπροστά ήταν από οτιδήποτε άλλο κυκλοφορούσε στα περίπτερα, αλλά θα το αδικούσα έτσι. Είτε τότε είτε τώρα πρόκειται για ένα πανέμορφο κόμικς. Ο Brian Bolland είναι από τους κορυφαίους σχεδιαστές που έχουμε στο χώρο και αυτή είναι μια από της καλύτερες στιγμές του. 10/10, no notes και επιτέλους να έχουμε και μια ελληνική έκδοση χωρίς κομμένες σελίδες. Μάνος Λαγουβάρδος Ανάμεσα στον Αστερίξ και τα άλλα χιουμοριστικά άλμπουμ που είχα σαν παιδί στη βιβλιοθήκη μου, ήταν κάπου κρυμμένα και τα πρώτα τεύχη του Camelot 3000. Το σκοτεινό εξώφυλλο με τη γραμματοσειρά του τίτλου, το κλασσικό σχέδιο του Αρθούρου στο διαστημικό περιβάλλον και το σκοτεινό, ώριμο σενάριο του, με έκανε να το ξεχωρίσω από τα υπόλοιπα, «μωρουδιακά» κόμικς που διέθετα τότε (και η Μοργκάνα Λε Φέι – αχ!). «This is serious shit», θα έλεγα αν ήξερα να μιλάω έτσι σαν μικρό παιδί. Συνιστώ αυτό το κόμικ σε όλους, ειδικά τώρα που είναι συγκεντρωμένο σε έναν ολοκληρωμένο τόμο. Και όχι, δεν το λέω επειδή φοράω τα rose tinted γυαλιά της νοσταλγίας. Εδώ έχουμε Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης στο Διάστημα! Έχουμε Brian Bolland στο σχέδιο και Mike W. Barr στο σενάριο! Είναι ένα διαχρονικά καλό κόμικ, τελεία και παύλα. Κώστας Φραγκιαδάκης Στο Camelot 3000 ο συγγραφέας Μike W. Barr καταφέρνει με ανεπανάληπτη μαεστρία να συνθέσει μια περιπέτεια, που κυριολεκτικά περιέχει όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για να δημιουργηθεί ένα από τα κλασικότερα κόμικς όλων των εποχών. Ο Barr ουσιαστικά κάνει κάτι εξαιρετικά απλό: Παίρνει μια ιστορία που σχεδόν όλος ο κόσμος γνωρίζει λίγο ή πολύ (τον μύθο του Βασιλιά Αρθούρου και της Στρογγυλής Τράπεζας του Κάμελοτ), και τον «μεταφέρει» σε μια μελλοντική εποχή. Έτσι, στα ξαφνικά μυθολογικοί ήρωες του παρελθόντος πρέπει να σώσουν την Γη του μέλλοντος! Σε συνδυασμό με τις αξεπέραστες καθαρές γραμμές του ρεαλιστικού σχεδίου του σχεδιαστή Βrian Bolland, στο Camelot 3000 o αναγνώστης θα βρει κυριολεκτικά τα πάντα: Sci-fiction δράση, εξωγήινους, sword & sorcery, μάγους και ήρωες με πάθη και ελαττώματα, πανέμορφες γυναίκες, το Εξκάλιμπερ και τον βράχο του, την Κυρά της λίμνης, το ιερό Δισκοπότηρο, ακόμη και το ερωτικό τρίγωνο του Αρθούρου με την βασίλισσά του και τον πρώτο του ιππότη τον Λάνσελοτ. Όμως η πραγματική αξία σε αυτό το έπος των 12 τευχών είναι το πως τα μεγαλύτερα ζητήματα της ζωής όπως ο έρωτας, η φιλία, η προδοσία, το καθήκον, η τιμή, η αυτοθυσία και ακόμη και η θρησκεία, αναπτύσσονται και προσφέρονται στον αναγνώστη αβίαστα με μια ροή που όχι απλά δεν κουράζει, αλλά αντίθετα ξεδιπλώνεται με χάρη και απλότητα σε μια ιστορία που δεν μοιάζει να είναι τίποτε άλλο από ένα απλό παραμύθι για μικρά παιδιά. Και εκεί ακριβώς βρίσκεται όλη η μαγική του αξία! Και το σχετικό link...

Αν για πολλούς εδώ μέσα κόμικ-φετίχ είναι ο Storm (λόγω της έκδοσης του τη δεκαετία του ’80 και κατόπιν από τις εκδόσεις μας), τότε για ένα άλλο εξίσου μεγάλο κομμάτι αναγνωστών είναι το Camelot 3000, του οποίου η έκδοση σε μεγάλο μέγεθος (μοναδική περίπτωση παγκοσμίως;) και ιλουστρασιόν χαρτί το έκανε αντικείμενο πόθου για πολλούς Έλληνες κομικσόφιλους. Αφιέρωμα στο Κάμελοτ υπάρχει ήδη εδώ και η παρουσίαση εδώ, οπότε θα ήθελα να γράψω κάποια λόγια για τον σκιτσογράφο-φετίχ του, τον μοναδικό Brian Bolland. Ο Bolland γεννήθηκε το 1951 στο Lincolnshire της Αγγλίας. Έχοντας σχεδιάσει μερικά fanzines και δημοσιεύσει τη δουλειά του σε μερικά underground περιοδικά σε μικρότερη ηλικία, σε ένα comic convention το 1972 γνωρίζει τον Dave Gibbons και γίνονται φίλοι και συνεργάτες. Μαζί αναλαμβάνουν την πρώτη τους επαγγελματική δουλειά, που είναι να σχεδιάσουν το περιοδικό Powerman (όχι τον ήρωα της Marvel) για το αναγνωστικό κοινό της Νιγηρίας (;;!!). Στην αμερικάνικη επανεκτύπωση, για να μην υπάρχει μπέρδεμα με τον χαρακτήρα της Marvel, ονόμασαν τον πρωταγωνιστή Powerbolt και το περιοδικό Power Comics. Δημιούργησαν σίγουρα υλικό για 4 τεύχη, δεν γνωρίζω για παραπάνω. Το 1977 που ξεκινά το θρυλικό περιοδικό 2000AD, ξεκινά και η συνεργασία μαζί τους. Ο Gibbons αναλαμβάνει το Dan Dare κατά κύριο λόγο (μερικές φορές ο Bolland τον βοηθά στο μελάνωμα), ενώ ο Brian αρχίζει με κάποια εξώφυλλα για το περιοδικό, μέχρι να έρθει η στιγμή να αναλάβει χρέη σχεδιαστή για τον δικαστή Dredd. Tο πρώτο εξώφυλλο που σχεδίασε ο Bolland για το 2000AD (νο 11) και το τελευταίο (1ο τεύχος του έτους 2000) Κάποιες απλές ολιγοσέλιδες ιστορίες στην αρχή, μέχρι που αναλαμβάνει την πρωτοβουλία και σχεδιάζει διαφορετικά τη στολή του, η οποία έγινε αμέσως αποδεκτή μετά πολλών επαίνων από τους συντάκτες και το κοινό. Η στολή πριν τα «μερεμέτια» του Bolland και μετά Βλέποντας (το περιοδικό) τη μεγάλη ανταπόκριση που είχε από το κοινό ο Bolland στη σχεδίαση του Dredd, αναλαμβάνει βασικός σχεδιαστής του χαρακτήρα και μάλιστα την κατάλληλη στιγμή, μια που πλέον αρχίζουν να δημοσιεύονται μεγαλύτερες ιστορίες σε συνέχειες και αρκετά πιο πολύπλοκες, καθώς αρχίζουν να εισέρχονται στο σύμπαν της σειράς μεταφυσικά στοιχεία και επικές αναζητήσεις (οι Σκοτεινοί Δικαστές, το παραψυχολογικό τμήμα, o Judge Child, εξωγήινοι, μεταλλαγμένοι, η Καταραμένη Γη κλπ.). Το σκίτσο του Bolland κολλάει γάντι με τα διεστραμμένα σενάρια των δημιουργών του περιοδικού (Wagner, Mills) και οι εικόνες που παράγει το μαγικό χέρι του δημιουργούν εικόνες που σου κολλάνε στο μυαλό αιώνια (ειδικά όταν είσαι κάτω των 10-12 ετών σε μια εποχή που υπάρχουν 2 ανούσια κρατικά κανάλια σε μια ασπρόμαυρη τηλεόραση), ακόμα και εφιάλτες, δικαιολογημένα πιστεύω από τα σκίτσα που παραθέτω. Εδώ θα ήθελα να σχολιάσω, πως για τη σειρά του Dredd έχουν ειπωθεί και γραφτεί αρκετά: πως είναι μιλιταριστική, πως είναι φασιστική, ή πως με την ακραία απεικόνιση συμβάντων και χαρακτήρων βγαίνει ένα αντίστροφο σατιρικό αποτέλεσμα (κάτι σαν την ταινία Starship Troopers). Κανείς όμως δεν προβάλλει αντίρρηση στο ότι η σειρά αυτή ήταν ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΗ. Ενδιάμεσα σκιτσάρει και 2 ασπρόμαυρες ιστορίες με βρυκόλακες για ένα βρετανικό περιοδικό τρόμου. Οι ιστορίες αυτές θα κυκλοφορήσουν λίγο αργότερα έγχρωμες σε κόμικ από την Eclipse με τον τίτλο Black Book. Οι Αμερικάνοι της DC, έχοντας συνειδητοποιήσει τι λαβράκια υπάρχουν στη Αγγλία, αρχίζουν συνεργασία με τον Bolland και το υπόλοιπο τσούρμο του NWOBCC (New Wave of British Comic Creators - βλέπε και NWOBHM). Αρχικά με εξώφυλλα σε σειρές της DC όπως ο Green Lantern, μετά στις αμερικάνικες εκδόσεις του Dredd και σε κάποιες ολιγοσέλιδες ιστορίες-γεμίσματα όπως στο JLA 200. Το 1982 του ανατίθεται η πρώτη μεγάλη δουλειά για την DC, το γνωστό σε όλους μας Camelot 3000 σε σενάριο του επίσης Βρετανού Mike Barr. Επρόκειτο να είναι μια σειρά 12 τευχών, η πρώτη με την ονομασία maxi-series, που η DC θα χρησιμοποιούσε ως όχημα για να εκδώσει και να προβάλλει διαφορετικού τύπου ιστορίες, μη ενταγμένες στο DC Universe με καθορισμένο τέλος και με πιο ενήλικη θεματολογία (λίγα χρόνια αργότερα θα ακολουθούσαν κόμικς όπως το V for Vendetta και το Watchmen). To αποτέλεσμα ήταν κορυφαίο από εμπορική αλλά και από κριτική άποψη, ακόμη και αν πήρε στον Bolland συνολικά 4 χρόνια για να το ολοκληρώσει. Επόμενη δουλειά του ήταν το Killing Joke του Alan Moοre, που του πήρε άλλα 2 χρόνια για να το σκιτσάρει. Μάλιστα επειδή είχε την εντύπωση πως θα έβγαινε σε μεγαλύτερο ευρωπαϊκό φορμάτ, το σχεδίασε σε μεγαλύτερη επιφάνεια και με μεγαλύτερη λεπτομέρεια απ’ ότι σχεδίαζε τις υπόλοιπες αμερικάνικες δουλειές του. Δυστυχώς αυτό το γεγονός δεν αξιοποιήθηκε ποτέ από καμία εταιρεία ώστε να απολαύσουμε κάποια στιγμή το συγκεκριμένο κόμικ στο αρχικό του μέγεθος. Update: Τελικά μέσα στο 2019 θα κυκλοφορήσει Absolute edition του βιβλίου από την DC. Αυτή ήταν ουσιαστικά και η τελευταία του δουλειά σε ολοκληρωμένο graphic novel. Η εμμονή του στη λεπτομέρεια και οι αργοί του ρυθμοί σχεδίασης τον ανάγκασαν ουσιαστικά να αφοσιωθεί στη δημιουργία εξώφυλλων (μια που για ένα εξώφυλλο κάποιος καλλιτέχνης πληρώνεται περίπου όσο 5 σελίδες κόμικς), όπως για τις σειρές Invisibles, Animal Man, Flash, Wonder Woman, Gotham Knights και αυτή την περίοδο το Jack of Fables. Σποραδικά σκιτσάρει κάποιες ολιγοσέλιδες ιστορίες σε κάποιες συλλογές, με την πιο πρόσφατη να είναι ένα δισέλιδο για τη σειρά Fables: 1001 nights of snowfall. Μέχρι πριν δύο-τρία χρόνια ο Bolland διατηρούσε ένα site με κάπου 600 εξώφυλλα, rough sketches και σελίδες από τη δουλειά του όλα αυτά τα χρόνια που ζωγραφίζει (ήταν στο www.brianbolland.com). Δυστυχώς δεν υπάρχει πλέον μια που ο φίλος του που το είχε δημιουργήσει δεν μπορούσε πια να το διατηρεί (πάλι καλά που πρόλαβα να σώσω ότι υπήρχε πριν πέσει), και πριν λίγους μήνες ανέβασε ένα νέο site με λιγοστό υλικό, που ελπίζω πως έστω εν καιρώ θα εξελιχθεί σε κάτι πολύ ανώτερο. Oι πιο πρόσφατες κυκλοφορίες με υλικό της δουλειάς του είναι το Bolland Strips, που κυκλοφόρησε πριν 2 χρόνια και περιέχει (όλα; δεν γνωρίζω) τα strips που δημιούργησε για τη σειρά Negative Burn (ανθολογία κόμικς διαφόρων δημιουργών), δύο ιστορίες από δύο κόμικ-ανθολογίες της Vertigo, καθώς και τις σελίδες του Actress & the Bishop που έφτιαξε για τη σειρά Α1 (ανθολογία κόμικς επίσης), και το Art of Brian Bolland, με σκίτσα και εξώφυλλα από το σύνολο της καριέρας του (το μόνο που δεν έχει πέσει ακόμα στα χέρια μου). Αυτό που κάνει τον Brian Bolland ξεχωριστό δεν είναι μόνο το ρεαλιστικό του σκίτσο και η εμμονή του στη λεπτομέρεια, αλλά και το απαλό του τελείωμα στο μελάνωμα γύρω από τα πρόσωπα και τα μέλη του σώματος που σου δίνουν την εντύπωση της κίνησης, μια απλή φαινομενικά αλλά καθόλου εύκολη διαδικασία σε τελική ανάλυση, γι’ αυτό άλλωστε οι σχεδιαστές που μπορούν να το πετύχουν είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού (αυτή τη στιγμή μόνο ο κλασσικός σχεδιαστής του Superman Curt Swan μου ‘ρχεται στο μυαλό). Είναι ένα χάρισμα που είτε το έχεις είτε όχι. Είναι κρίμα πραγματικά που δεν πρόκειται να απολαύσουμε στο μέλλον το μοναδικό του ταλέντο σε κάποια αντίστοιχα μεγαλειώδη κόμικς. To νέο blog του Bolland. Το οfficial site του Brian Bolland. To Wikipedia link. Sites με εξώφυλλα από δουλειές του Bolland εδώ και εδώ. Δύο πρόσφατες συνεντεύξεις του στο Youtube και Μία πρόσφατη συνέντευξή του στο CBR εδώ και μία από το 2002 εδώ.