Jump to content

Search the Community

Showing results for tags 'φαρενάιτ 451'.

  • Search By Tags

    Type tags separated by commas.
  • Search By Author

Content Type


Forums

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Find results in...

Find results that contain...


Date Created

  • Start

    End


Last Updated

  • Start

    End


Filter by number of...

Joined

  • Start

    End


Group


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


City


Profession


Interests

Found 4 results

  1. Το μυθιστόρημα του Καζαντζάκη και η ταινία ''Ο άνθρωπος που έπεσε στη Γη'' ανάμεσα στις νέες αφίξεις. Τα νέα graphic novels της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής είναι υψηλών προδιαγραφών – είτε πρόκειται για μυθιστορήματα που μορφοποιούνται σε κόμικς, είτε για ταινίες που διασκευάζονται, είτε ακόμη για πρωτογενείς ιστορίες που γίνονται απευθείας graphic novels. Επιλέξαμε και προτείνουμε μερικά από αυτά… Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον εγχείρημα είναι το «Ο άνθρωπος που έπεσε στη Γη» (εκδόσεις Anubis) των Dan Watters – Dev Pramanik. Βασίζεται στην ομώνυμη ταινία του Νίκολας Ρεγκ με πρωταγωνιστή τον αξέχαστο Ντέιβιντ Μπάουι. Διαθέτει δυνατή, ατμοσφαιρική εικονογράφηση, που αποδίδει την ιστορία εξωγήινου που «σκάει» έτσι ξαφνικά στη Γη. Από την άλλη, στη διασκευή του θρυλικού μυθιστορήματος «Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» του Νίκου Καζαντζάκη προχώρησαν οι εκδόσεις Διόπτρα, με πλούσια εικονογράφηση του Soloup, προτείνοντας έτσι – εκ νέου – το έργο του κορυφαίου συγγραφέα. Με υπέροχα πολύχρωμα σκίτσα πάλι, ο Fred Fordham παρουσίασε την απόδοση του διαχρονικού μυθιστορήματος «Θαυμαστός καινούργιος κόσμος» του Άλντους Χάξλεϊ σε μορφή graphic novel (εκδόσεις Οξύ). Στον διάσημο δε Αμερικανό καρτουνίστα Τιμ Χάμιλτον ο Ρέι Μπράντμπερι είχε εμπιστευτεί τη διασκευή του θρυλικού του μυθιστορήματος «Φαρενάιτ 451» (εκδόσεις Μεταίχμιο). Και πολύ καλά έκανε, αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα. Όσο για το «1936: Ετοιμόρροπη δημοκρατία» του Θανάση Πέτρου (εκδόσεις Ίκαρος) είναι έξοχο επίτευγμα με θέμα τον στρατιώτη Αμπατζή στην Ελλάδα του 1936, τη χρονιά κατά την οποία η δημοκρατία καταλύθηκε από τη δικτατορία του Μεταξά – πρόκειται για καθηλωτική τοιχογραφία μιας ολόκληρης εποχής. Και, βέβαια, δεν γίνεται να μην αναφέρει κανείς το κομψοτέχνημα «Η πύλη της Ανατολής». Ένα θανάσιμο παιχνίδι κατασκόπων εκτυλίσσεται στην Κωνσταντινούπολη του 1938, μέσα από πανέμορφες εικόνες, μυστικά, πάθη, ίντριγκες και σασπένς. Εδώ ο Ιταλός βιρτουόζος Βιτόριο Τζαρντίνο απλώς αποθεώνει την τέχνη των κόμικς. Και εμείς δεν έχουμε καλύτερο. Και το σχετικό link...
  2. Τα τρία κορυφαία δυστοπικά μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας του 20ού αιώνα και η ιστορία της πρώτης ατομικής βόμβας σε graphic novel. Στο βιβλίο του «Θαυμαστός καινούργιος κόσμος» ο Huxley περιγράφει τον εφιάλτη ενός κόσμου όπου απαγορεύεται η ανάγνωση των βιβλίων, στο «1984» ο Orwell έτρεμε εκείνους που θα απαγόρευαν την ανάγνωση των βιβλίων, ενώ το βασικό καθήκον στον κόσμο του πυροσβέστη Γκάυ Μόνταγκ στο «Φαρενάιτ 451» του Ray Bradbury είναι να καίει βιβλία! Όπως και να το αντιλαμβάνεται ο καθένας από τους τρεις συγγραφείς, η εξαφάνιση με κάθε τρόπο και μέθοδο των βιβλίων είναι μια από τις βασικές επιδιώξεις των ολοκληρωτικών καθεστώτων. Στον «Θαυμαστό καινούριο κόσμο» σκιαγραφείται η εφιαλτική προοπτική ενός τέλειου τεχνοκρατικά πολιτισμού που εδράζεται στον φυσικό και ψυχολογικό καταναγκασμό. Στο «1984» – και ύστερα από την εμπειρία του σταλινισμού – περιγράφεται ένα ολοκληρωτικό αστυνομικό κράτος, όπου τα πάντα βρίσκονται κάτω από την εποπτική παρακολούθηση του Μεγάλου Αδελφού. Στο «Φαρενάιτ 451» οι άνθρωποι οφείλουν να εμπιστεύονται το κράτος και κάθε παρέκκλιση σε σκέψεις και στοχασμούς είναι επικίνδυνη όσο και η εμπιστοσύνη στους γύρω τους. Και όλα τα βιβλία πρέπει να καούν! Τέλος, στην «Ιστορία της πρώτης ατομικής βόμβας» η ανάπτυξη της τεχνολογίας ξεφεύγει από τα όρια μιας δυσοίωνης προφητείας και γίνεται μια πραγματική απειλή αφανισμού για την ανθρωπότητα! Aldous Huxley Θαυμαστός καινούργιος κόσμος Διασκευή – Εικονογράφηση: Fred Fordham Μετάφραση: Βασίλης Μπαμπούρης Εκδόσεις: Οξύ Σελ.: 234 Ποιο είναι άραγε εκείνο το δαιμόνιο που ενεργοποιεί τους ανθρώπους να εκφράζονται καλλιτεχνικά, με δυο λόγια να γράφουν, να ζωγραφίζουν, να τραγουδούν; Η φθαρτή τους φύση, οι φουρτούνες της ανθρώπινης ζωής, η αναζήτηση μιας ανώτερης ιδέας, η ουτοπία ενός καλύτερου κόσμου; Τι θα μας χρειάζεται ωστόσο, η λογοτεχνία σε μιαν ιδεατή κοινωνία όπου δεν θα υπάρχει κανένα ψεγάδι που θα ενεργοποιήσει τη δημιουργικότητα και τη φαντασία μας; Όταν η επιστήμη κατασκευάσει μιαν αψεγάδιαστη παγκόσμια κοινωνία που θα παράγει παγκόσμια ευτυχία, τι απόλαυση ή τι παραπάνω θα μπορεί να προσφέρει ένα θεατρικό έργο, μια μουσική, ένα ποίημα, ένας ζωγραφικός πίνακας; Στο εμβληματικό μυθιστόρημα του Huxley «Θαυμαστός καινούργιος κόσμος», που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1932, τα επιστημονικά επιτεύγματα, οι κοινωνικές ανακατατάξεις στην Αγγλία και στον δυτικό κόσμο αλλά και το κομμουνιστικό πείραμα που είχε πια δρομολογηθεί στη Σοβιετική Ένωση δημιούργησαν τον καμβά μιας φανταστικής προφητικής τους προβολής στο μέλλον – ένα μέλλον που έχει επιβεβαιωθεί ήδη καθώς βιώνουμε πλέον το μέλλον ως παρόν. Ωστόσο, είχε προηγηθεί μια δεκαετία ευτυχίας η οποία «προσγειώθηκε» απότομα το 1929 με τη Μεγάλη Ύφεση, που δημιούργησε ένα τρομακτικό ντόμινο ανακατατάξεων. Μέσα σ’ αυτό το ζοφερό κλίμα που είχε συνέπειες σε ολόκληρο τον κόσμο, ο Huxley θα συνθέσει ένα δυστοπικό μυθιστόρημα όπου προβάλλεται η μεγάλη του ανησυχία για τον εφιαλτικά πραγματικό κίνδυνο της απώλειας της ανθρώπινης ταυτότητας και κατά συνέπεια του πολιτισμού μέσα από τη δημιουργία μιας σειράς τυποποιημένων ανθρωποειδών ως αποτέλεσμα των μελλοντικών εξελίξεων. Αυτό το δυστοπικό αριστούργημα διασκεύασε και εικονογράφησε ο Fred Fordham με ιδιαίτερη λεπτότητα στη μορφή του graphic novel, που απευθύνεται κυρίως στη νέα γενιά αναγνωστών. Το μυθιστόρημα προηγείται χρονικά άλλων δυστοπικών μυθιστορημάτων παρεμφερούς θέματος, με πιο διάσημα το «1984» του George Orwell που εκδόθηκε το 1949, και το «Φαρενάιτ 451» του Ray Bradbury λίγα χρόνια αργότερα, το 1953. 1984 Βασισμένο στο έργο του Τζορτζ Όργουελ Ζαν Κριστόφ Ντεριέν – Ρεμί Τορεγκροσά Μετάφραση: Κλαιρ Νεβέ Εκδόσεις: Μίνωας Σελ.: 128 Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, με την εμπειρία αυτή τη φορά του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και τις απαρχές του Ψυχρού, ο Τζορτζ Όργουελ κυκλοφορεί τη δική του εκδοχή, θα έλεγε κανείς, σαν συνέχεια ή στο ίδιο πνεύμα με τον «Θαυμαστό καινούργιο κόσμο» του Huxley. «Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά ορισμένα ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα». «Η φάρμα των ζώων» του Τζορτζ Όργουελ, με αυτή την παροιμιώδη φράση που βρίσκεται στα χείλη όλων όσοι έρχονται αντιμέτωποι με τις διάφορες εκφάνσεις του ολοκληρωτισμού, είχε προηγηθεί του μοναδικού «1984», ενός μυθιστορήματος που επιχειρούσε την πιο βαθιά πολιτική φιλοσοφική ανατομία των κατασταλτικών μηχανισμών που ελλόχευαν στο μέλλον. Η εμπειρία του από τον Ισπανικό Εμφύλιο όπως και από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, που κάλυψε ως ανταποκριτής του BBC, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην πολιτική του διαμόρφωση αλλά και στην άποψή του για την ανθρώπινη φύση. Ο Όργουελ ήταν από τους ελάχιστους συγγραφείς της εποχής του που δεν επικεντρώθηκε μονομερώς στα διάφορα προσωπεία του ολοκληρωτισμού. Πιο συγκεκριμένα, οι περισσότεροι εστίαζαν στο φαινόμενο του ναζισμού που ωστόσο με την κατάρρευση του Χίτλερ δεν έδειξε σημάδια ανάκαμψης, ενώ παρέβλεπαν την επίσης διαστροφική του εκδοχή στο κομμουνιστικό στρατόπεδο και στις θηριωδίες του Στάλιν. Στο «1984» διερευνώνται με ενορατική διεισδυτικότητα οι τρομακτικοί μηχανισμοί της εξουσίας, οι οποίοι ελέγχουν όχι μόνο τις πράξεις των υπηκόων αλλά και τις σκέψεις ή ακόμα και τις ενδεχόμενες προθέσεις τους. Πρόκειται για την απόλυτη εποπτεία του καθεστώτος στο οποίο κυριαρχεί το πρότυπο του Στάλιν, ως του Μεγάλου Αδελφού, πάνω στις ζωές και στις σκέψεις των ανθρώπων. Στην έκδοση αυτή ο Ζαν Κριστόφ Ντεριέν και ο Ρεμί Τορεγκροσά συνεργάζονται ιδανικά, μεταφέροντας επιτυχώς το μεγάλο αυτό μυθιστόρημα σε μορφή κόμικς! Ray Bradbury – Tim Hamilton Φαρενάιτ 451 Μετάφραση: Αλέξης Καλοφωλιάς Εκδόσεις: Μεταίχμιο Σελ.: 160 «Τα βιβλία έπρεπε να καούν, μαζί με τα σπίτια όπου ήταν κρυμμένα». Πρόκειται για ένα από τα θρυλικά βιβλία του 20ού αιώνα ενός συγγραφέα που κατάφερε να αφήσει το αποτύπωμά του στη λεγόμενη λογοτεχνία του φανταστικού! Χαρακτηριστικό της επίδρασης που άσκησε αυτό το βιβλίο είναι το γεγονός ότι στην επιτύμβια στήλη του συγγραφέα στο νεκροταφείο Westwood Memorial Park του Λος Άντζελες ο επισκέπτης διαβάζει: «Ρέι Μπράντμπερι, 1920-2012. Συγγραφέας του “Φαρενάιτ 451”». Στην προσπάθειά τους να μιλήσουν για τα δυσοίωνα σημάδια της εποχής τους, αρκετοί συγγραφείς της επιστημονικής φαντασίας καταφεύγουν στο μέλλον. Ο Bradbury δανείζεται ένα σημαντικό θέμα από την ιστορία, δηλαδή από το παρελθόν, αυτό της καύσης των βιβλίων, με ό,τι μπορεί να σημάνει μια παρόμοια πράξη, και την ξαναπροβάλλει σαν μια μελλοντική ιστορία όπου οι πυροσβέστες (καταπληκτικό εύρημα!) αντί να σβήνουν τις φωτιές έχουν ως αποστολή τους να καίνε τα βιβλία όπου τα βρίσκουν. Η αξία του μυθιστορήματος έγκειται στο ότι ο συγγραφέας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου όσον αφορά τον δυτικό πολιτισμό: ο νέος, πολλά υποσχόμενος κόσμος αναπροσαρμόζει τον κώδικα των αξιών του με την επέλαση του κομφορμισμού αποπνευματοποιώντας την κοινωνία και ανατρέποντας όλο το αξιακό σύστημα. Σημειώνουμε ότι το «Φαρενάιτ 451» κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1953. Το δυστοπικό μυθιστόρημα μεταφέρθηκε το 1966 στον κινηματογράφο από τον Φρανσουά Τρυφώ. Το μυθιστόρημα αυτό κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Μεταίχμιο ως graphic novel, σε εικονογράφηση Tim Hamilton. Οι άνθρωποι ζουν σε μιαν εποχή όπου κυριαρχεί η τεχνολογία, όλα είναι εικόνα και μια συνεχής ροή ειδήσεων που έχει εκφυλίσει κάθε δυνατότητα σκέψης. «Μη σκέφτεσαι. Είναι επικίνδυνο. Μην εμπιστεύεσαι κανέναν άλλο εκτός από το κράτος. Πρόδωσε τους γείτονές σου. Και το κυριότερο: Κάψε όλα τα βιβλία». Jonathan Fetter-Vorm Τρίνιτι Η ιστορία της πρώτης ατομικής βόμβας Μετάφραση: Χριστόφορος Λιθαρής Εκδόσεις: Παπαδόπουλος Σελ.: 160 Ως Τρίνιτι, αγγλιστί Trinity, δηλαδή «Τριάδα», έμεινε γνωστή η πρώτη στην ανθρώπινη ιστορία δοκιμή της ατομικής βόμβας. Την ονομασία την έδωσε ο ίδιος ο Ρόμπερτ Οπενχάιμερ, από ποίημα του Άγγλου ποιητή και λογίου Τζων Ντον. Ο Jonathan Fetter-Vorm στο πρώτο του graphic novel διηγείται την ιστορία του «Σχεδίου Μανχάταν», μέσω του οποίου ουσιαστικά η ανθρωπότητα εισάγεται στην ατομική εποχή. Η πρώτη πυρηνική δοκιμή πραγματοποιήθηκε από τον αμερικανικό στρατό τα ξημερώματα της 16ης Ιουλίου 1945, στο σημερινό Πεδίο Δοκιμών Χουάιτ Σαντς του Νέου Μεξικού, ως ένα μέρος του «Σχεδίου Μανχάταν». Ο Ρόμπερτ Οπενχάιμερ υπήρξε ο εμπνευστής και επικεφαλής αυτού του πρωτοφανούς στην ανθρώπινη ιστορία σχεδίου, που άλλαξε τα δεδομένα τόσο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου όσο και της μεταπολεμικής εποχής. Υπήρξε ο Προμηθέας της Αμερικής, «ο πατέρας της ατομικής βόμβας», ο ήρωας που ανέλαβε την πρωτάκουστη αποστολή εν καιρώ πόλεμου και υπό την πίεση των παγκόσμιων εξελίξεων να ανακαλύψει το μεγάλο όσο και τρομακτικό μυστικό του Ήλιου για χάρη της χώρας του. Ταυτόχρονα όμως επωμίστηκε μια δυσανάλογη για ανθρώπινο ον ηθική ευθύνη, καθώς γνώριζε πολύ καλά τι σήμαινε η ανακάλυψή του και πόσο εφιαλτική ήταν η αναπόφευκτη εξέλιξη να πέσει σε λάθος χέρια… Στο πρωτότυπο αυτό graphic novel περιγράφονται αυτές οι ιστορικές στιγμές μιας συναρπαστικής όσο και επικίνδυνης ανακάλυψης, που δυνητικά θα μπορούσε να οδηγήσει την ανθρωπότητα στην καταστροφή. Παράλληλα εκτυλίσσεται το υπαρξιακό δράμα όπου η ανθρώπινη ύπαρξη αδυνατεί να επωμιστεί το βάρος ενός τέτοιου επιστημονικού άθλου: μια βόμβα που αν σκάσει στα χέρια της ανθρωπότητας θα την τινάξει στον αέρα. Το πείραμα Τρίνιτι υπήρξε μια κληρονομιά θριάμβου του ανθρώπινου πνεύματος και συνάμα μια παρακαταθήκη για την καταστροφή του. Και το σχετικό link...
  3. Για τον Ρέι Μπράντμπερι, τους ανθρώπους-βιβλία και τα μυθιστορήματα που γίνονται κόμικς. Ξεφυλλίζω την κομίστικη εκδοχή, διά χειρός Τιμ Χάμιλτον, του κλασικού δυστοπικού έπους Φαρενάιτ 451 του Ρέι Μπράντμπερι (1920-2012). Την ιστορία του Γκάι Μόνταγκ, που η δουλειά του είναι να καίει βιβλία. Σας ακούω να το λέτε και ακούω και τον εαυτό μου να λέει το ίδιο: άλλη μία μεταφορά ενός διάσημου μυθιστορήματος σε κόμικ. Ναι, ίσως έχει παραγίνει, αλλά πρώτον, η συγκεκριμένη δεν είναι καινούργια (ο Μπράντμπερι ζούσε ακόμα όταν κυκλοφόρησε) και δεύτερον, είναι μία από τις καλύτερες που έχουν πέσει στα χέρια μου. Και μόνο αυτός ο απαλός χρωματισμός (που διακόπτεται κάθε τόσο από τις φλόγες) είναι σαν να μεταφέρει την ψυχή του βιβλίου, όλους τους φόβους του συγγραφέα, όλη την πίκρα. Ωστόσο ναι, είναι άλλη μία μεταφορά ενός λογοτεχνικού έργου σε κόμικ – τα τελευταία χρόνια έχουν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα δεκάδες, προσφέροντας μια νέα εκδοχή σε κλασικά κείμενα, ελληνικά και μεταφρασμένα. Δεν είναι όλα καλά. Αλλά κυρίως δεν ισχύει, νομίζω, αυτό που ακούω συχνά και από κομίστες και από εκδότες, ότι δηλαδή αυτός είναι ένας τρόπος η νέα γενιά να έρθει κοντά στη λογοτεχνία. Αυτός είναι ένας θαυμάσιος τρόπος να έρθει οποιαδήποτε γενιά κοντά στα κόμικς. Η όμορφη έκδοση που κρατάω στα χέρια μου δεν υποκαθιστά το μυθιστόρημα του Μπράντμπερι (το ίδιο προφανώς ισχύει και με τις αμέτρητες κινηματογραφικές και τηλεοπτικές μεταφορές των λογοτεχνικών έργων) και θέλω να πιστεύω πως απευθύνεται σε όλους όσοι αγαπήσαμε κάποτε το βιβλίο. Επειδή θέλουμε να δούμε με τα μάτια μας τον Μόνταγκ να γνωρίζει την Κλάρις, πώς ξυπνάει μέσα του η ζωή και η αντίσταση, πώς ζωντανεύουν οι άνθρωποι-βιβλία. Οι οποίοι ζωντανεύουν εξαιρετικά, παρεμπιπτόντως, όταν εμφανίζονται στις τελευταίες σελίδες. Αυτοί οι νομάδες επαναστάτες που ζουν στα δάση έχοντας αποστηθίσει τόμους ολόκληρους («στο παρουσιαστικό είμαστε αλήτες, αλλά στο μυαλό βιβλιοθήκες»), για να κρατήσουν τον πολιτισμό ζωντανό από τη μανία του καθεστώτος. Είναι μία από τις πιο βαθιά βιβλιοφιλικές εμπνεύσεις στην ιστορία της λογοτεχνίας. «Και όταν μας ρωτήσουν τι ακριβώς κάνουμε», λέει ένας από τους ανθρώπους-βιβλία, «θα τους πούμε: “Θυμόμαστε”». Το ερώτημα, όπως το θέτει και ο ίδιος ο Μπράντμπερι στην εισαγωγή, είναι ποιο βιβλίο θα μαθαίνατε απ’ έξω για να το κρατήσετε για πάντα ζωντανό. Το κόμικ Φαρενάιτ 451 του Τιμ Χάμιλτον κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, σε μετάφραση Αλέξη Καλοφωλιά. / Διαβάστε τα μυθιστορήματα του Ρέι Μπράντμπερι από τις εκδόσεις Άγρα. Και το σχετικό link...
  4. Επανέκδοση μετά 15 χρόνια του επιδραστικού «Φαρενάιτ 451». Καλιφόρνια 1953. Ένας ταλαντούχος νέος συγγραφέας του φανταστικού, ο Ρέι Μπράντμπερι, γράφει το δεύτερο μυθιστόρημά του με τίτλο «Φαρενάιτ 451» – θερμοκρασία κατά την οποία, όπως σημειώνει στην αρχή του κειμένου του, καίγεται το χαρτί ενός βιβλίου. Στο δυστοπικό, φουτουριστικό του σενάριο πρωταγωνιστεί ο Γκάι Μόνταγκ, ένας «πυροσβέστης» που αντί να σβήνει φωτιές τις ανάβει καίγοντας βιβλία, εφόσον αυτά θεωρούνται «κακή επιρροή» που εμπνέει στους αναγνώστες ανατρεπτική, κριτική σκέψη. Εντέλει όμως αφυπνίζεται και καταλήγει να γίνει ένας από αυτούς που κρύβονται από τις φωτιές, παρά από αυτούς που τις πυροδοτούν. Πρόκειται για μια ιστορία που γίνεται κατανοητή μόνο μέσα στο ζοφερό κοινωνικό της πλαίσιο, ελάχιστα μόνο χρόνια από τις αληθινές πυρές των βιβλίων που έστηναν οι ναζί και κατά τη διάρκεια της μεταπολεμικής περιόδου της Αμερικής του μακαρθισμού, που είχε βαλθεί σε ένα παρανοϊκό «κυνήγι μαγισσών» βάζοντας στο στόχαστρο συγγραφείς και καλλιτέχνες που είχαν χαρακτηριστεί «κομμουνιστές». Το «Φαρενάιτ 451» χαρακτηρίστηκε «αμερικανική απάντηση» στο μνημειώδες «1984» του Τζορτζ Όργουελ και σύντομα απέκτησε τεράστια δημοφιλία και έγινε βαθιά επιδραστικό, μπαίνοντας έως και σε λίστες υποχρεωτικής ανάγνωσης στα σχολεία. Το 2009, ακολουθώντας την τότε ακόμη ανερχόμενη τάση μεταφοράς γνωστών λογοτεχνικών έργων σε μορφή κόμικς, μεταφέρθηκε σε γκράφικ νόβελ και μάλιστα με τις ευλογίες (και με νέα εισαγωγή) του ίδιου του συγγραφέα, για λογαριασμό του μεγάλου αμερικανικού οίκου Hill & Wang. Τότε είχε κυκλοφορήσει η πρώτη έκδοσή του από το Μεταίχμιο και πριν από λίγες ημέρες, 15 χρόνια μετά, επανεκδόθηκε με νέο εξώφυλλο σε μετάφραση του Αλέξη Καλοφωλιά για να συναντήσει ένα νέο κοινό. Εικονογράφος της έκδοσης είναι ένας 57χρονος Νεοϋορκέζος με χαμαιλεοντικό στυλ και καυστικό χιούμορ, ο Τιμ Χάμιλτον, που από το στούντιό του στο Μπρούκλιν έχει στήσει από τη δεκαετία του ’80 μόνιμες συνεργασίες με κορυφαία έντυπα όπως το New Yorker, εκδότες παιδικού βιβλίου αλλά και πρωτοπόρους οίκους της εναλλακτικής εκδοτικής σκηνής, όπως η καλιφορνέζικη Malibu Comics για την οποία σχεδίασε τους πρώτους τόμους της εμβληματικής σειράς «The Trouble with Girls». Το εικονογραφικό του στυλ στη σειρά εκείνη είχε κάτι από τη στερεοτυπική τεχνοτροπία των «σούπερ ηρώων», αλλά και την αισθητική και τη θεματολογία του ακραία φετιχιστικού κόσμου του Ιταλού μάστορα Φράνκο Σαουντέλι, ενός κόσμου όπου το χιούμορ, ο ερωτισμός και η σχεδιαστική δεινότητα παντρεύονται με τον πιο εκρηκτικό τρόπο σε μια κοινωνία που άρχιζε να βλέπει τον σαρωτικό ανεμοστρόβιλο της πολιτικής ορθότητας να επελαύνει στον ορίζοντα. Σημαντικό έργο στο πορτφόλιο του αποτελεί και η μεταφορά που έκανε το 2006 σε γκράφικ νόβελ του «Νησιού των θησαυρών» του Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον, κλασικού έργου του τέλους του 19ου αιώνα, που ο Χάμιλτον έφερε στη νέα χιλιετία με άφθονα μαύρα μελάνια και μια απολύτως κινηματογραφική ατμόσφαιρα γεμάτη ανορθόδοξα κάδρα, ασυνήθιστες γωνίες και ένα απολύτως «ενήλικο» σκοτάδι, παρά το γεγονός ότι απευθυνόταν σε παιδικό κοινό. Η εικαστική μαεστρία και η αβίαστη άνεσή του να μιλάει το ιδίωμα της ένατης τέχνης λάμπει και στο «Φαρενάιτ 451», όπου επιστρατεύει μια «σιωπηλή», άτονη χρωματική παλέτα που αποτυπώνει επιτυχημένα μια δυστοπική αίσθηση, ενώ συχνά μεταβαίνει σε θερμά χρώματα που θεριεύουν στις εφιαλτικές σκηνές της καύσης των βιβλίων. Υπάρχουν καρέ που νομίζει κανείς πως η φωτιά θα ξεπηδήσει μέσα από τις σελίδες, λες και ο εικονογράφος ήθελε να μας δώσει την αίσθηση πως το έντυπο που κρατάμε στα χέρια μας θα καεί και αυτό μαζί με τα «καταδικασμένα» βιβλία της ίδιας της ιστορίας που διηγείται. Πριν όμως το θρυλικό μυθιστόρημα αποδοθεί σε μορφή κόμικς, είχε έρθει στον κόσμο του σινεμά από τον Φρανσουά Τριφό. Στην ιδιοσυγκρασιακή διασκευή που πρόσφερε ο Γάλλος σκηνοθέτης το 1966, η συνδρομή του μεγάλου κινηματογραφικού συνθέτη Μπέρναρντ Χέρμαν έκλεψε την παράσταση, προσφέροντας ένα σάουντρακ που οι υφές και οι εντάσεις του ήταν λες και έντυσαν ηχητικά ακόμη και το ίδιο το πρωτότυπο κείμενο. Το «πύρινο» έργο του Μπράντμπερι όμως έγινε «μούσα» και για τους δημιουργούς του χώρου των γραφικών τεχνών, εμπνέοντας μέσα στα χρόνια μια μεγάλη σειρά από καταπληκτικά εξώφυλλα φιλοτεχνημένα από έξοχους εικονογράφους της «τέχνης του φανταστικού» όπως ο Βρετανός Μπρους Πένινγκτον, ο επίσης Βρετανός Ραλφ Στέντμαν (γνωστός για τις εικονογραφήσεις του για τα έργα του Χάντερ Σ. Τόμσον) και ο Ιταλοαμερικανός Τζόσεφ Μουγκνάινι. Από το 1953 το «Φαρενάιτ 451», το πιο διάσημο έργο του Μπράντμπερι, έχει πουλήσει περισσότερα από 10 εκατομμύρια αντίτυπα. Και ενώ η ιστορία που διηγείται διαδραματίζεται σε έναν δυστοπικό, μελλοντικό κόσμο δίχως βιβλία, εκείνο δεν έπαψε ποτέ να τυπώνεται ξανά και ξανά, καταφέρνοντας πάντοτε να ξεφεύγει από τη φωτιά. Και το σχετικό link...
×
×
  • Create New...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.