Αναζήτηση στην Κοινότητα

Κατάφερνε να αποδώσει με ξεχωριστό τρόπο τις εκφράσεις των χαρακτήρων του σε σκηνές περιπέτειας, καταδίωξης, αγωνίας, φρίκης. Αν ζούσε θα έκλεινε σε λίγες ημέρες τα 98 του χρόνια και, πιθανώς, θα ήταν ένας θρύλος των κόμικς. Πέθανε όμως το 1958 σε ένα τραγικό αυτοκινητικό δυστύχημα, σε ηλικία μόλις 32 ετών, χωρίς να προλάβει να κάνει την καριέρα που όλοι προέβλεπαν, ούτε να δει την εξέλιξη της Atlas Comics, μιας μικρής εταιρείας της δεκαετίας του 1950, σε έναν εκδοτικό κολοσσό, τη Marvel. Ο Joe Maneely ήταν ένας σχεδιαστής-φαινόμενο για τον οποίο οι συνεργάτες του πίστευαν πως είναι ικανός να μεταφέρει στο χαρτί κάθε ιδέα, όσο απαιτητική κι αν ήταν. Σύμφωνα με τον Stan Lee, «ο Joe Maneely θα μπορούσε να είναι ο επόμενος Jack Kirby. Μπορούσε να ζωγραφίσει τα πάντα, να κάνει τα πάντα να φαίνονται συναρπαστικά και, για να είμαι ειλικρινής, νομίζω πως ήταν ταχύτερος από τον Jack». Οι πιο γνωστές δημιουργίες του ήταν οι χαρακτήρες του Black Knight, του Ringo Kid, του Yellow Claw και του Jimmy Woo, ενώ ήταν φίλος και συνεργάτης του Steve Ditko, του John Romita, Sr, του George Ward και του John Severin. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, θεωρούνταν δεξιοτέχνης στις ιστορίες τρόμου και επιστημονικής φαντασίας. Κι αυτό γιατί κατάφερνε να αποδώσει με ξεχωριστό τρόπο τις εκφράσεις των χαρακτήρων του σε σκηνές περιπέτειας, καταδίωξης, αγωνίας, φρίκης. Το τεράστιο ταλέντο του που δυστυχώς δεν ξεδιπλώθηκε ποτέ, ήταν η αιτία για να του αφιερώσει η Fantagraphics Books τον πρώτο τόμο της νέας της σειράς η οποία θα παρουσιάσει όλα τα μεγάλα ονόματα της εταιρείας-πρόδρομου της Marvel. Το «Τhe Atlas Artist Edition Vol. 1: Joe Maneely» (256 σελίδες) που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες σε επιμέλεια του Michael Vassalo, περιγράφει τη σύντομη ζωή και το μεγάλο έργο του Joe Maneely με πολλά βιογραφικά στοιχεία, ιστορικές πληροφορίες, κείμενα φίλων και συνεργατών του κ.ά. και αναδεικνύει τις λεπτομέρειες των σχεδίων του, τις καινοτομίες του, τις επινοήσεις του σε διαφορετικών απαιτήσεων αφηγήσεις και καθετί που τον κατέστησε ξεχωριστό και πρωτοπόρο. Και πιο ξεχωριστό ήταν σίγουρα το βλέμμα των προσώπων του λίγο πριν από το τέλος. Και το σχετικό link...