Jump to content

Search the Community

Showing results for tags 'τζορτζ όργουελ'.

  • Search By Tags

    Type tags separated by commas.
  • Search By Author

Content Type


Forums

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Find results in...

Find results that contain...


Date Created

  • Start

    End


Last Updated

  • Start

    End


Filter by number of...

Joined

  • Start

    End


Group


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


City


Profession


Interests

Found 4 results

  1. Τα τρία κορυφαία δυστοπικά μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας του 20ού αιώνα και η ιστορία της πρώτης ατομικής βόμβας σε graphic novel. Στο βιβλίο του «Θαυμαστός καινούργιος κόσμος» ο Huxley περιγράφει τον εφιάλτη ενός κόσμου όπου απαγορεύεται η ανάγνωση των βιβλίων, στο «1984» ο Orwell έτρεμε εκείνους που θα απαγόρευαν την ανάγνωση των βιβλίων, ενώ το βασικό καθήκον στον κόσμο του πυροσβέστη Γκάυ Μόνταγκ στο «Φαρενάιτ 451» του Ray Bradbury είναι να καίει βιβλία! Όπως και να το αντιλαμβάνεται ο καθένας από τους τρεις συγγραφείς, η εξαφάνιση με κάθε τρόπο και μέθοδο των βιβλίων είναι μια από τις βασικές επιδιώξεις των ολοκληρωτικών καθεστώτων. Στον «Θαυμαστό καινούριο κόσμο» σκιαγραφείται η εφιαλτική προοπτική ενός τέλειου τεχνοκρατικά πολιτισμού που εδράζεται στον φυσικό και ψυχολογικό καταναγκασμό. Στο «1984» – και ύστερα από την εμπειρία του σταλινισμού – περιγράφεται ένα ολοκληρωτικό αστυνομικό κράτος, όπου τα πάντα βρίσκονται κάτω από την εποπτική παρακολούθηση του Μεγάλου Αδελφού. Στο «Φαρενάιτ 451» οι άνθρωποι οφείλουν να εμπιστεύονται το κράτος και κάθε παρέκκλιση σε σκέψεις και στοχασμούς είναι επικίνδυνη όσο και η εμπιστοσύνη στους γύρω τους. Και όλα τα βιβλία πρέπει να καούν! Τέλος, στην «Ιστορία της πρώτης ατομικής βόμβας» η ανάπτυξη της τεχνολογίας ξεφεύγει από τα όρια μιας δυσοίωνης προφητείας και γίνεται μια πραγματική απειλή αφανισμού για την ανθρωπότητα! Aldous Huxley Θαυμαστός καινούργιος κόσμος Διασκευή – Εικονογράφηση: Fred Fordham Μετάφραση: Βασίλης Μπαμπούρης Εκδόσεις: Οξύ Σελ.: 234 Ποιο είναι άραγε εκείνο το δαιμόνιο που ενεργοποιεί τους ανθρώπους να εκφράζονται καλλιτεχνικά, με δυο λόγια να γράφουν, να ζωγραφίζουν, να τραγουδούν; Η φθαρτή τους φύση, οι φουρτούνες της ανθρώπινης ζωής, η αναζήτηση μιας ανώτερης ιδέας, η ουτοπία ενός καλύτερου κόσμου; Τι θα μας χρειάζεται ωστόσο, η λογοτεχνία σε μιαν ιδεατή κοινωνία όπου δεν θα υπάρχει κανένα ψεγάδι που θα ενεργοποιήσει τη δημιουργικότητα και τη φαντασία μας; Όταν η επιστήμη κατασκευάσει μιαν αψεγάδιαστη παγκόσμια κοινωνία που θα παράγει παγκόσμια ευτυχία, τι απόλαυση ή τι παραπάνω θα μπορεί να προσφέρει ένα θεατρικό έργο, μια μουσική, ένα ποίημα, ένας ζωγραφικός πίνακας; Στο εμβληματικό μυθιστόρημα του Huxley «Θαυμαστός καινούργιος κόσμος», που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1932, τα επιστημονικά επιτεύγματα, οι κοινωνικές ανακατατάξεις στην Αγγλία και στον δυτικό κόσμο αλλά και το κομμουνιστικό πείραμα που είχε πια δρομολογηθεί στη Σοβιετική Ένωση δημιούργησαν τον καμβά μιας φανταστικής προφητικής τους προβολής στο μέλλον – ένα μέλλον που έχει επιβεβαιωθεί ήδη καθώς βιώνουμε πλέον το μέλλον ως παρόν. Ωστόσο, είχε προηγηθεί μια δεκαετία ευτυχίας η οποία «προσγειώθηκε» απότομα το 1929 με τη Μεγάλη Ύφεση, που δημιούργησε ένα τρομακτικό ντόμινο ανακατατάξεων. Μέσα σ’ αυτό το ζοφερό κλίμα που είχε συνέπειες σε ολόκληρο τον κόσμο, ο Huxley θα συνθέσει ένα δυστοπικό μυθιστόρημα όπου προβάλλεται η μεγάλη του ανησυχία για τον εφιαλτικά πραγματικό κίνδυνο της απώλειας της ανθρώπινης ταυτότητας και κατά συνέπεια του πολιτισμού μέσα από τη δημιουργία μιας σειράς τυποποιημένων ανθρωποειδών ως αποτέλεσμα των μελλοντικών εξελίξεων. Αυτό το δυστοπικό αριστούργημα διασκεύασε και εικονογράφησε ο Fred Fordham με ιδιαίτερη λεπτότητα στη μορφή του graphic novel, που απευθύνεται κυρίως στη νέα γενιά αναγνωστών. Το μυθιστόρημα προηγείται χρονικά άλλων δυστοπικών μυθιστορημάτων παρεμφερούς θέματος, με πιο διάσημα το «1984» του George Orwell που εκδόθηκε το 1949, και το «Φαρενάιτ 451» του Ray Bradbury λίγα χρόνια αργότερα, το 1953. 1984 Βασισμένο στο έργο του Τζορτζ Όργουελ Ζαν Κριστόφ Ντεριέν – Ρεμί Τορεγκροσά Μετάφραση: Κλαιρ Νεβέ Εκδόσεις: Μίνωας Σελ.: 128 Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, με την εμπειρία αυτή τη φορά του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και τις απαρχές του Ψυχρού, ο Τζορτζ Όργουελ κυκλοφορεί τη δική του εκδοχή, θα έλεγε κανείς, σαν συνέχεια ή στο ίδιο πνεύμα με τον «Θαυμαστό καινούργιο κόσμο» του Huxley. «Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά ορισμένα ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα». «Η φάρμα των ζώων» του Τζορτζ Όργουελ, με αυτή την παροιμιώδη φράση που βρίσκεται στα χείλη όλων όσοι έρχονται αντιμέτωποι με τις διάφορες εκφάνσεις του ολοκληρωτισμού, είχε προηγηθεί του μοναδικού «1984», ενός μυθιστορήματος που επιχειρούσε την πιο βαθιά πολιτική φιλοσοφική ανατομία των κατασταλτικών μηχανισμών που ελλόχευαν στο μέλλον. Η εμπειρία του από τον Ισπανικό Εμφύλιο όπως και από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, που κάλυψε ως ανταποκριτής του BBC, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην πολιτική του διαμόρφωση αλλά και στην άποψή του για την ανθρώπινη φύση. Ο Όργουελ ήταν από τους ελάχιστους συγγραφείς της εποχής του που δεν επικεντρώθηκε μονομερώς στα διάφορα προσωπεία του ολοκληρωτισμού. Πιο συγκεκριμένα, οι περισσότεροι εστίαζαν στο φαινόμενο του ναζισμού που ωστόσο με την κατάρρευση του Χίτλερ δεν έδειξε σημάδια ανάκαμψης, ενώ παρέβλεπαν την επίσης διαστροφική του εκδοχή στο κομμουνιστικό στρατόπεδο και στις θηριωδίες του Στάλιν. Στο «1984» διερευνώνται με ενορατική διεισδυτικότητα οι τρομακτικοί μηχανισμοί της εξουσίας, οι οποίοι ελέγχουν όχι μόνο τις πράξεις των υπηκόων αλλά και τις σκέψεις ή ακόμα και τις ενδεχόμενες προθέσεις τους. Πρόκειται για την απόλυτη εποπτεία του καθεστώτος στο οποίο κυριαρχεί το πρότυπο του Στάλιν, ως του Μεγάλου Αδελφού, πάνω στις ζωές και στις σκέψεις των ανθρώπων. Στην έκδοση αυτή ο Ζαν Κριστόφ Ντεριέν και ο Ρεμί Τορεγκροσά συνεργάζονται ιδανικά, μεταφέροντας επιτυχώς το μεγάλο αυτό μυθιστόρημα σε μορφή κόμικς! Ray Bradbury – Tim Hamilton Φαρενάιτ 451 Μετάφραση: Αλέξης Καλοφωλιάς Εκδόσεις: Μεταίχμιο Σελ.: 160 «Τα βιβλία έπρεπε να καούν, μαζί με τα σπίτια όπου ήταν κρυμμένα». Πρόκειται για ένα από τα θρυλικά βιβλία του 20ού αιώνα ενός συγγραφέα που κατάφερε να αφήσει το αποτύπωμά του στη λεγόμενη λογοτεχνία του φανταστικού! Χαρακτηριστικό της επίδρασης που άσκησε αυτό το βιβλίο είναι το γεγονός ότι στην επιτύμβια στήλη του συγγραφέα στο νεκροταφείο Westwood Memorial Park του Λος Άντζελες ο επισκέπτης διαβάζει: «Ρέι Μπράντμπερι, 1920-2012. Συγγραφέας του “Φαρενάιτ 451”». Στην προσπάθειά τους να μιλήσουν για τα δυσοίωνα σημάδια της εποχής τους, αρκετοί συγγραφείς της επιστημονικής φαντασίας καταφεύγουν στο μέλλον. Ο Bradbury δανείζεται ένα σημαντικό θέμα από την ιστορία, δηλαδή από το παρελθόν, αυτό της καύσης των βιβλίων, με ό,τι μπορεί να σημάνει μια παρόμοια πράξη, και την ξαναπροβάλλει σαν μια μελλοντική ιστορία όπου οι πυροσβέστες (καταπληκτικό εύρημα!) αντί να σβήνουν τις φωτιές έχουν ως αποστολή τους να καίνε τα βιβλία όπου τα βρίσκουν. Η αξία του μυθιστορήματος έγκειται στο ότι ο συγγραφέας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου όσον αφορά τον δυτικό πολιτισμό: ο νέος, πολλά υποσχόμενος κόσμος αναπροσαρμόζει τον κώδικα των αξιών του με την επέλαση του κομφορμισμού αποπνευματοποιώντας την κοινωνία και ανατρέποντας όλο το αξιακό σύστημα. Σημειώνουμε ότι το «Φαρενάιτ 451» κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1953. Το δυστοπικό μυθιστόρημα μεταφέρθηκε το 1966 στον κινηματογράφο από τον Φρανσουά Τρυφώ. Το μυθιστόρημα αυτό κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Μεταίχμιο ως graphic novel, σε εικονογράφηση Tim Hamilton. Οι άνθρωποι ζουν σε μιαν εποχή όπου κυριαρχεί η τεχνολογία, όλα είναι εικόνα και μια συνεχής ροή ειδήσεων που έχει εκφυλίσει κάθε δυνατότητα σκέψης. «Μη σκέφτεσαι. Είναι επικίνδυνο. Μην εμπιστεύεσαι κανέναν άλλο εκτός από το κράτος. Πρόδωσε τους γείτονές σου. Και το κυριότερο: Κάψε όλα τα βιβλία». Jonathan Fetter-Vorm Τρίνιτι Η ιστορία της πρώτης ατομικής βόμβας Μετάφραση: Χριστόφορος Λιθαρής Εκδόσεις: Παπαδόπουλος Σελ.: 160 Ως Τρίνιτι, αγγλιστί Trinity, δηλαδή «Τριάδα», έμεινε γνωστή η πρώτη στην ανθρώπινη ιστορία δοκιμή της ατομικής βόμβας. Την ονομασία την έδωσε ο ίδιος ο Ρόμπερτ Οπενχάιμερ, από ποίημα του Άγγλου ποιητή και λογίου Τζων Ντον. Ο Jonathan Fetter-Vorm στο πρώτο του graphic novel διηγείται την ιστορία του «Σχεδίου Μανχάταν», μέσω του οποίου ουσιαστικά η ανθρωπότητα εισάγεται στην ατομική εποχή. Η πρώτη πυρηνική δοκιμή πραγματοποιήθηκε από τον αμερικανικό στρατό τα ξημερώματα της 16ης Ιουλίου 1945, στο σημερινό Πεδίο Δοκιμών Χουάιτ Σαντς του Νέου Μεξικού, ως ένα μέρος του «Σχεδίου Μανχάταν». Ο Ρόμπερτ Οπενχάιμερ υπήρξε ο εμπνευστής και επικεφαλής αυτού του πρωτοφανούς στην ανθρώπινη ιστορία σχεδίου, που άλλαξε τα δεδομένα τόσο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου όσο και της μεταπολεμικής εποχής. Υπήρξε ο Προμηθέας της Αμερικής, «ο πατέρας της ατομικής βόμβας», ο ήρωας που ανέλαβε την πρωτάκουστη αποστολή εν καιρώ πόλεμου και υπό την πίεση των παγκόσμιων εξελίξεων να ανακαλύψει το μεγάλο όσο και τρομακτικό μυστικό του Ήλιου για χάρη της χώρας του. Ταυτόχρονα όμως επωμίστηκε μια δυσανάλογη για ανθρώπινο ον ηθική ευθύνη, καθώς γνώριζε πολύ καλά τι σήμαινε η ανακάλυψή του και πόσο εφιαλτική ήταν η αναπόφευκτη εξέλιξη να πέσει σε λάθος χέρια… Στο πρωτότυπο αυτό graphic novel περιγράφονται αυτές οι ιστορικές στιγμές μιας συναρπαστικής όσο και επικίνδυνης ανακάλυψης, που δυνητικά θα μπορούσε να οδηγήσει την ανθρωπότητα στην καταστροφή. Παράλληλα εκτυλίσσεται το υπαρξιακό δράμα όπου η ανθρώπινη ύπαρξη αδυνατεί να επωμιστεί το βάρος ενός τέτοιου επιστημονικού άθλου: μια βόμβα που αν σκάσει στα χέρια της ανθρωπότητας θα την τινάξει στον αέρα. Το πείραμα Τρίνιτι υπήρξε μια κληρονομιά θριάμβου του ανθρώπινου πνεύματος και συνάμα μια παρακαταθήκη για την καταστροφή του. Και το σχετικό link...
  2. Αστυνομικός στη Βιρμανία. Άστεγος στην Αγγλία. Επαναστάτης στον Ισπανικό Εμφύλιο. «Εκείνη τη στιγμή μιλούσα με τους φρουρούς για την αλλαγή σκοπιάς. Ξαφνικά στη μέση της φράσης ένιωσα… Μου είναι δύσκολο να περιγράψω αυτό που ένιωσα… Σαν να άκουσα κοντά μου έναν δυνατό κρότο και είδα μία εκτυφλωτική αστραπή… Την επόμενη στιγμή τα γόνατά μου λύγισαν», είναι οι λέξεις που χρησιμοποίησε ο George Orwell για να περιγράψει γλαφυρά τον τραυματισμό του στον Εμφύλιο της Ισπανίας. Η σφαίρα είχε διαπεράσει τον λαιμό του. Γλίτωσε ξεκάθαρα από θαύμα. Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι συγγραφείς που έχουν ζήσει μία μυθιστορηματική ζωή. Απλά, στην περίπτωση του φλεγματικού Βρετανού, τα έργα και οι ημέρες του ξεπερνούν κάθε φαντασία. Ο άνθρωπος πίσω από το εμβληματικό 1984 (εκδ. Μεταίχμιο) και τη σατιρική Φάρμα των Ζώων (εκδ. Ψυχογιός) είχε δοκιμάσει σχεδόν όλες τις εκδοχές του ανθρώπινου βίου. Μπορούσε να κινηθεί με την ίδια ευκολία ανάμεσα στα πιο αριστοκρατικά σαλόνια του Λονδίνου και τα πτωχοκομεία της βρετανικής πρωτεύουσας. Οι αποφάσεις που έπαιρνε στη ζωή φαίνεται πως ήταν αποτέλεσμα κάποιας προσωπικής ιδεολογικής πυξίδας. Πρωτοπόρος, πεισματάρης, sui generis, συχνά αντιφατικός, ο Orwell δύσκολα έμπαινε σε καλούπια. Τι γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος για τον κατά κόσμον Eric Arthur Blair που ερχόταν στη ζωή πριν ακριβώς 120 χρόνια; Για τους περισσότερους, είναι ο άνθρωπος που υπογράφει το ίσως πιο προφητικό βιβλίο του 20ου αιώνα (1984) και την πιο σκληρή λογοτεχνική κριτική που ασκήθηκε ποτέ στη Σοβιετική Ένωση (Η φάρμα των ζώων) με τον πλέον έμμεσο τρόπο. Ελάχιστοι όμως γνωρίζουν τις δύσκολες μέρες και τις επικές περιπέτειες που έζησε αυτός ο άνθρωπος στη σύντομη ζωή του. Μία μυθιστορηματική ζωή «Δεν είχα όρεξη να σκοτώσω τον ελέφαντα. Αλλά δεν είχα άλλη επιλογή. Το πλήθος σιώπησε απότομα, ακινητοποιήθηκε και ένας βαθύς αναστεναγμός βγήκε από χίλια χείλη», διαβάζουμε στο εξαιρετικό βιογραφικό graphic novel των Pierre Christin και Sebastien Verdier που κυκλοφόρησε πριν κάποια χρόνια από τις εκδόσεις Μίνωας. Ειλικρινά, ποιος περίμενε ότι ο Orwell – γόνος μεσοαστικής οικογένειας, δημοσιογράφος και συγγραφέας με σαφέστατα δημοκρατικές και σοσιαλιστικές πεποιθήσεις – είχε διατελέσει αστυνομικός στη Βιρμανία; Και όμως ήταν η πρώτη του δουλειά. Λίγο πριν, είχε αποφοιτήσει από το ξακουστό κολλέγιο του Eton. Λίγο αργότερα, θα αποφάσιζε να τα παρατήσει όλα και να ζήσει ως πλάνητας δίπλα στους άστεγους και τους φτωχοδιάβολους της πατρίδας του. Έτρωγε σε συσσίτια, σύχναζε σε κακόφημες pubs, συναγελαζόταν με το «αλάτι της Γης»· απλούς ανθρώπους που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα. Μία εργατική τάξη που τυραννιόταν από τα σκληρά ωράρια, τις πενιχρές αμοιβές, τον υποσιτισμό και το κρύο. Έζησε για κάποιο καιρός ως άστεγος για να γνωρίσει αυτόν τον κόσμο από κοντά – αν και παρότι φορούσε κουρέλια, εκείνοι καταλάβαιναν την ταξική καταγωγή του καθώς δεν μπόρεσε ποτέ, σε όλη του τη ζωή, να αποβάλλει την αριστοκρατική προφορά του Eton από την ομιλία του. Ο Orwell χρειάστηκε να παλέψει πολύ για να τα καταφέρει στον κόσμο των γραμμάτων. Οι απορρίψεις για τα πρώτα του μυθιστορήματα διαδέχονταν η μία την άλλη. Έτσι, στράφηκε προς τη δημοσιογραφία για να μπορέσει να εξασφαλίσει τα προς το ζην για μία αξιοπρεπή διαβίωση. Όταν όμως τελικά τα κατάφερε, και όντας μόλις για λίγο καιρό παντρεμένος, τα παράτησε όλα. Ένιωσε να τον καλεί ένα ιδεολογικό καθήκον. Σε αντίθεση με αρκετούς συγγραφείς, όπως ο Ernest Hemingway, που βρέθηκαν στον Ισπανικό Εμφύλιο κατέχοντας τον ρόλο του ρεπόρτερ, εκείνος άφησε πίσω τη γυναίκα του, ταξίδεψε μέχρι τη Βαρκελώνη, κατατάχθηκε στο POUM (Partit Obrer d’ Unificació Marxista) και ανέβηκε στο βουνό με το ντουφέκι στα χέρια. Εκεί ήταν που τον βρήκε και η σφαίρα που παραλίγο να του στερήσει τη ζωή. Μάλιστα οι περιπέτειές του δε σταμάτησαν σε αυτό, αφού τελικά χρειάστηκε να φυγαδευτεί με κινηματογραφικό τρόπο από την Ισπανία, γλιτώνοντας στο τσακ τη σύλληψη όχι από τους φασίστες του Franco, αλλά από τους φιλοσοβιετικούς επαναστάτες που είχαν πάρει τα ηνία του Δημοκρατικού Στρατού. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η τόσο πλούσια σε εμπειρίες ζωή του Orwell δεν είχε συνδυαστεί με κάποια μεγάλη εκδοτική επιτυχία. Έπρεπε να ζήσει τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, να καταταγεί στην Εθνοφρουρά, να νοσήσει σοβαρά από φυματίωση, να υιοθετήσει ένα αγόρι, να χάσει την πρώτη του γυναίκα, να αυτοεξοριστεί στη νήσο Jura, να παντρευτεί τη δεύτερη, για να ζήσει το συγγραφικό μεγαλείο: Η Φάρμα των ζώων και το 1984 τον έβαλαν, καθόλου άδικα, στο πάνθεον με τους σπουδαίους συγγραφείς. Εκατόν είκοσι χρόνια μετά τη γέννησή του, και καθώς ο κόσμος μας βυθίζεται σε νέες δυστοπίες (πανδημίες, άνοδος απολυταρχικών πολιτικών, παντελής έλλειψη ιδιωτικότητας), ο Orwell είναι πιο επίκαιρος από ποτέ. Μόνο τυχαίο δεν είναι άλλωστε το γεγονός ότι τα κορυφαία έργα του εκδόθηκαν τα τελευταία χρόνια ξανά όχι από έναν, ούτε δύο, αλλά τουλάχιστον τρεις ελληνικούς εκδοτικούς οίκους. Ο Βρετανός συγγραφέας παραμένει σημείο αναφοράς με τα κείμενά του. Πόσο καλός γραφιάς ήταν όμως ο George Orwell; Αυτή είναι μία άλλη τρομερά ενδιαφέρουσα ιστορία για μία από τις πιο εύστοχες πένες του 20ου αιώνα. Ενός συγγραφέα τόσο σημαντικού ώστε να διαθέτει τον δικό του επιθετικό χαρακτηρισμό: Όταν ακούμε «οργουελιανή ατμόσφαιρα», όλοι καταλαβαίνουμε κατευθείαν τι θέλει να πει ο ποιητής. Και το σχετικό link...
  3. Πάνω από εβδομήντα χρόνια μετά τον θάνατο του Βρετανού μυθιστοριογράφου Τζορτζ Όργουελ, μαθαίνουμε για τη ζωή του και ξαναδιαβάζουμε τα εμβληματικά έργα του μέσα από εξαιρετικά καλαίσθητα κόμικς. Υπήρξε φοιτητής στο Ίτον, αστυνομικός στη Βιρμανία και εθελοντής κατά του Φράνκο στον Ισπανικό Εμφύλιο. Ήταν σοσιαλιστής και επαναστάτης αλλά και εχθρός του σταλινισμού. Και βέβαια, ήταν δημοσιογράφος και μυθιστοριογράφος, ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του 20ού αιώνα. Πάνω απ’ όλα όμως, ήταν οραματιστής. Ένας άνθρωπος πολύ μπροστά από την εποχή του. O Τζορτζ Όργουελ (συγγραφικό ψευδώνυμο του Έρικ Άρθουρ Μπλερ) απέδειξε ότι και στην εποχή μας συνεχίζουν να βγαίνουν προφήτες. Το ψευδώνυμο που υιοθέτησε έγινε πολιτικός όρος, για να περιγράψει την εξουσιαστική διαστρέβλωση της πραγματικότητας, την απολυταρχία, τη δυστοπία. Ενώ τα βιβλία του έχουν εμπνεύσει ταινίες, θεατρικές παραστάσεις, animation και τηλεοπτικές σειρές. Το «1984» διά χειρός Fido Nesti Από την 1η Ιανουαρίου του 2021 και αφού έχουν συμπληρωθεί 70 χρόνια από τον θάνατο του συγγραφέα, τα πνευματικά δικαιώματα των βιβλίων του έπαψαν να ισχύουν. Το γεγονός αυτό πυροδότησε έναν (αναμενόμενο) εκδοτικό οργασμό παγκοσμίως. Μόνο στην ελληνική αγορά, κατά τη διετία 2020-2021, το δημοφιλές «Χίλια εννιακόσια ογδόντα τέσσερα» κυκλοφόρησε σε δώδεκα διαφορετικές μεταφράσεις! Ανάμεσα στις πάμπολλες αυτές εκδόσεις, ξεχωρίζουμε κάποια κόμικς μέσα από τα οποία οι αναγνώστριες και οι αναγνώστες μπορούν να έρθουν σε επαφή με τη ζωή και τα μυθιστορήματα ενός σπουδαίου συγγραφέα, ο οποίος δεν διαβάζεται απλά ως fiction novelist αλλά ως πολιτικός στοχαστής… Μια συναρπαστική ζωή «Η ζωή του ήταν εξίσου συναρπαστική με τα βιβλία του», μας προδιαθέτει η παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του κόμικς «Όργουελ». Και πράγματι, η ανάγνωση αυτού του εξαιρετικά καλοσχεδιασμένου βιογραφικού έργου (σε σενάριο Πιερ Κριστέν και σχέδιο Σεμπαστιέν Βερντέ) επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές: «Απόφοιτος του Ίτον, αστυνομικός, προλετάριος, δανδής, πολιτοφύλακας, δημοσιογράφος, επαναστάτης, μυθιστοριογράφος, εκκεντρικός, σοσιαλιστής, πατριώτης, κηπουρός, ερημίτης, προφητικός» είναι οι ιδιότητες που χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο που έζησε μόλις 47 χρόνια· αλλά τι χρόνια! Μιλάμε για το πρώτο μισό του 20ού αιώνα: μια εποχή πυρός και σιδήρου, που άφησε το αποτύπωμά της στον νεαρό Έρικ Μπλερ, γεννημένο στη Βεγγάλη της βρετανοκρατούμενης Ινδίας, γιο Βρετανού αξιωματούχου της αποικιακής διοίκησης και μιας ιδιαίτερα καλλιεργημένης Γαλλίδας. Το «1984» διά χειρός Τορεγκροσά Το κόμικς περιγράφει όλη τη ζωή του Έρικ πίσω από τον… Όργουελ. Του θλιμμένου μοναχικού αγοριού που «βυθιζόταν» παιδιόθεν στα βιβλία. Του μαθητή στο σχολείο του Αγίου Κυπριανού και φοιτητή στο Ίτον. Του μετέπειτα αστυνομικού στη Βιρμανία που, μέσα από την υπηρεσία του στην Αυτοκρατορική Αστυνομία, αντιλήφθηκε τις ταξικές διαφορές και αποστράφηκε τον ιμπεριαλισμό. Του «συντηρητικού» ως προς την αισθητική, αλλά αναρχικού ως προς τον τρόπο ζωής. Του αυτοδίδακτου και επίμονου γραφιά, που επέλεξε το λογοτεχνικό του ψευδώνυμο από το όνομα του ποταμού στον οποίο ψάρευε. Του μαχητή των Διεθνών Ταξιαρχιών που, μέσα από την εμπειρία του στην Καταλονία (αλλά και εξαιτίας των νέων που κατέφθασαν αργότερα για τις Δίκες της Μόσχας), ένιωσε περιφρόνηση για τον σταλινισμό και το σοβιετικό μοντέλο. Του εθελοντή της Εθνοφρουράς στη διάρκεια των γερμανικών βομβαρδισμών του Λονδίνου. Του θετού πατέρα, που πέθανε από φυματίωση. Ο «Όργουελ» των Κριστέν και Βερντέ εκδόθηκε πρώτη φορά στα γαλλικά το 2019 από τις παριζιάνικες εκδόσεις Dargaud. Κυκλοφόρησε στα ελληνικά το 2020 από τις εκδόσεις Μίνωας. Η Φάρμα των Ζώων «Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τ’ άλλα» είναι η περίφημη φράση που μας παραπέμπει απευθείας στη «Φάρμα των ζώων». Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1945 και έγινε αμέσως επιτυχία, αποφέροντας στον συγγραφέα του δόξα και χρήματα. Και μόνο η έκδοσή του θα αρκούσε να προσδώσει στον Όργουελ τον χαρακτηρισμό ενός από τους σημαντικότερους Βρετανούς συγγραφείς όλων των εποχών – αν τη δόξα του δεν «επισκίαζε» στη συνέχεια το «1984». Γραμμένη εν μέσω του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η διάσημη αυτή μυθοπλασία αποτελεί μια διαχρονική πολιτική αλληγορία για τους μηχανισμούς της εξουσίας, την εξέγερση ενάντια σε ένα καθεστώς καταπίεσης, καθώς και τις αδυναμίες που οδηγούν στη διάβρωση και στον εκφυλισμό των επαναστατικών ιδεών. Μεταφέροντας τη «Φάρμα των Ζώων» σε μορφή κόμικς (κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κάκτος), ο Βραζιλιάνος εικονογράφος Bernardi Odyr κατάφερε με τα ακρυλικά μελάνια του να μετατρέψει αυτό το «αγροτικό παραμύθι» σε αληθινό έργο τέχνης. 1984 «Ο πόλεμος είναι ειρήνη. Η ελευθερία είναι σκλαβιά. Η άγνοια είναι δύναμη». Η παραπάνω φράση συνοψίζει τα τρία συνθήματα του κόμματος στο κράτος της Ωκεανίας. Εκεί, ο Γουίνστον Σμιθ, υπάλληλος επιφορτισμένος να αναθεωρεί την Ιστορία, προσπαθεί να επιβιώσει κάτω από το ολοκληρωτικό καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού, το οποίο παρακολουθεί τους πάντες και τα πάντα, μέσα από αμέτρητες τηλεοθόνες, ασκώντας τον απόλυτο έλεγχο στις συνειδήσεις και τις πράξεις των ανθρώπων. Το Κόμμα κατέχει την απόλυτη αλήθεια. Είναι ο μόνος αλάθητος μηχανισμός, του οποίου η ακλόνητη πηγή ισχύος είναι ο έλεγχος του παρελθόντος και, δι’ αυτού, ο έλεγχος του μέλλοντος. Αναμφίβολα, η μεγαλύτερη προσφορά του οργουελικού έργου στη σύγχρονη πολιτική σκέψη είναι η σύλληψη της περίφημης Newspeak, αποδιδόμενης ως «Νέας Ομιλίας» ή «Νεογλώσσας». Για παράδειγμα, στο «1984» η λέξη «ελευθερία» μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μόνο σε φράσεις όπως «ο δρόμος είναι ελεύθερος», αλλά όχι με τις παλαιές έννοιες της πολιτικής ή της διανοητικής ελευθερίας. Τα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας αποδίδονται στη Νεογλώσσα ως «κατασκηνώσεις χαράς», το υπουργείο Πολέμου ως «υπουργείο Ειρήνης». Κάθε παρέκκλιση από αυτό το σύστημα χαρακτηρίζεται ως «έγκλημα σκέψης». Σε αυτό το θανάσιμο αμάρτημα υποπίπτει ο πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος, μέχρι που συλλαμβάνεται και περνάει μέσα από μια επώδυνη διαδικασία αναμόρφωσης, μέχρι να αγαπήσει τον Μεγάλο Αδελφό. Αν και καμία άλλη μορφή τέχνης δεν μπορεί να υποκαταστήσει την απόλαυση της ανάγνωσης αυτού του τόσο συγκλονιστικού βιβλίου, γεγονός είναι ότι και τα δύο κόμικς, που κυκλοφόρησαν το 2021 στα ελληνικά, αποδίδουν με μεγάλο σεβασμό την ατμόσφαιρα και τους κραδασμούς του κειμένου. H διασκευή του Fido Nesti, εικονογράφου από το Sao Paolo, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος. Η λιτότητα και η καθαρότητα της γραμμής, σε συνδυασμό με τις μονόχρωμες και τις δίχρωμες παλέτες των εικόνων, δίνουν άπλετο χώρο στη ροή του πρωτότυπου κειμένου. Ενώ η γαλλική διασκευή του Ζαν-Κριστόφ Ντεριέν, σε εικονογράφηση Ρεμί Τορεγκροσά (κυκλοφορεί από τις εκδ. Μίνωας) υιοθετεί πιο ρεαλιστική σχεδίαση και τόνους του γκρίζου, παραπέμποντας στον ζόφο του οργουελικού έργου. Ο Όργουελ σε σχέδιο Βερντέ Η σύγχρονη εκδοχή της Newspeak Στο «1984» η Newspeak επινοήθηκε για να εκφράσει την κοσμοθεωρία του ΑΓΓΣΟΣ ή Αγγλικού Σοσιαλισμού, αλλά και για να καταργήσει κάθε άλλον «αιρετικό» τρόπο σκέψης περιορίζοντας τον διανοητικό ορίζοντα των υπηκόων του. Στην εποχή μας, η Newspeak έχει περάσει σε level που θα ξάφνιαζε ακόμη και τον Όργουελ. Π.χ. η παραμορφωτική προπαγάνδα βαφτίζεται «επικοινωνιακή διαχείριση», οι μαζικές απολύσεις «εξορθολογισμός» και η υποδούλωση σε μαφιόζικα κέντρα εξουσίας «συνεργασία με τους θεσμούς». Σχεδόν μια ολόκληρη δεκαετία πίσω, στα τέλη Νοεμβρίου του 2013, μια εξαιρετική έκθεση γελοιογραφίας των Τάσου Αναστασίου και Σπύρου Δερβενιώτη είχε ακριβώς αυτόν τον τίτλο: Newspeak. Μέσα στην καρδιά του μνημονιακού «χειμώνα», οι δύο γνωστοί δημιουργοί σε συνεργασία με τη facebook σελίδα «Λεξικό Ελληνικής Νεογλώσσας», εμπνεύστηκαν από τον Όργουελ και εξέθεσαν γελοιογραφίες που είχαν φτιάξει από την αρχή της κρίσης «για να εκθέσουν τη νεογλώσσα της εξουσίας». Μότο της έκθεσης: «Όταν η νεογλώσσα επικρατήσει, κάθε αιρετική σκέψη θα είναι αδύνατη». Δέκα χρόνια μετά, η νεογλώσσα της εξουσίας φαίνεται να έχει επικρατήσει για τα καλά στους υπηκόους. Μένει να δούμε εάν, στο μέλλον, και ο τελευταίος αιρετικός «θα κερδίσει τη μάχη ενάντια στον εαυτό του», αγαπώντας τον Μεγάλο Αδελφό… Και το σχετικό link...
  4. Ένα διαχρονικό βιβλίο που το διαβάζουν με το ίδιο ενδιαφέρον μικροί και μεγάλοι σε ηλικία αναγνώστες, η «Φάρμα των Ζώων» του Τζορτζ Όργουελ, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος σε μια εξαιρετική προσαρμογή του Βραζιλιάνου δημιουργού Odyr. «Όλα τα ζώα είναι ίσα αλλά μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα» είναι η πιο εμβληματική φράση από τη «Φάρμα των Ζώων», το αριστούργημα του Βρετανού συγγραφέα Τζορτζ Όργουελ που εκδόθηκε πρώτη φορά το 1945. Γι’ αυτό το βιβλίο του αλλά και για το «1984» καθώς και για το «Πεθαίνοντας στην Καταλονία», όλα βαθύτατα πολιτικά έργα, ο Όργουελ θεωρείται σήμερα ένας από τους σημαντικότερους Βρετανούς συγγραφείς του 20ού αιώνα που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία. Η ιστορία της «Φάρμας» είναι λίγο-πολύ γνωστή στους περισσότερους, που όλο και κάποτε θα την έχουν διαβάσει ή θα έχουν ακούσει γι’ αυτήν. Τα ζώα, γουρούνια, πρόβατα, κότες, άλογα, σκύλοι, σε μια φάρμα της Αγγλίας βιώνουν την κακομεταχείριση, τις συνεχείς κακοποιήσεις, τα βασανιστήρια του ιδιοκτήτη κυρίου Τζόουνς. Υπό την καθοδήγηση των γουρουνιών οργανώνουν την επανάστασή τους και τα καταφέρνουν. Διώχνουν τους ανθρώπους, αφεντικό κι εργάτες, και αναλαμβάνουν τα ίδια τις τύχες τους και τη λειτουργία της φάρμας πάνω σε εντελώς νέα πρότυπα. Ο Γερο-Στρατηγός ήταν αυτός που έδωσε την έμπνευση και με τον πύρινο λόγο του παρακίνησε τα ζώα να εξεγερθούν: «Η απάντηση σε όλα μας τα προβλήματα συνοψίζεται σε μία μόνο λέξη: Άνθρωπος. Ο άνθρωπος είναι ο πραγματικός εχθρός μας. Ο άνθρωπος είναι το μόνο ον στον κόσμο που παίρνει χωρίς να δίνει. Δεν δίνει γάλα, δεν γεννάει αυγά και είναι πολύ αδύναμος να σύρει το αλέτρι. Παρ’ όλα αυτά είναι ο αφέντης των ζώων. Ας ξεφορτωθούμε τον άνθρωπο και οι καρποί της εργασίας μας θα είναι δικοί μας. Σχεδόν μέσα σε μια νύχτα θα μπορούσαμε να γίνουμε πλούσιοι κι ελεύθεροι. Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε; Τι άλλο από το να εργαστούμε νύχτα και μέρα με όλη μας την ψυχή και το σώμα για να πετάξουμε από πάνω μας τον ανθρώπινο ζυγό; Αυτό είναι το μήνυμά μου, σύντροφοι: Επανάσταση! Να θυμάστε: Ό,τι έχει δύο πόδια είναι εχθρός. Ό,τι έχει τέσσερα πόδια ή φτερά είναι φίλος. Στον αγώνα μας ενάντια στον άνθρωπο δεν πρέπει να καταντήσουμε σαν αυτόν. Κανένα ζώο δεν πρέπει ποτέ να ζήσει σε σπίτι ή να κοιμηθεί σε κρεβάτι, να φορέσει ρούχα, να πιει αλκοόλ, να κάνει εμπόριο ή να σκοτώσει. Όλες οι συνήθειες του ανθρώπου είναι κακές. Και πάνω απ’ όλα δεν πρέπει ποτέ κανένα ζώο να καταπιέσει τη φυλή του. Είμαστε όλοι αδέρφια. Όλα τα ζώα είναι ίσα». Τα λόγια αυτά συνεπαίρνουν τα ζώα της φάρμας. Πάπιες, άλογα, κουτάβια και γουρουνάκια κοιτάζουν με ανοιχτό το στόμα. Και συμμετέχουν ενεργά. Η ενότητά τους είναι συγκινητική. Αλλά δυστυχώς για τα ζώα, ο Γερο-Στρατηγός πεθαίνει νωρίς και, ευτυχώς για τον ίδιο, δεν προλαβαίνει να δει τα ιδανικά της επανάστασης να ξεφτίζουν ένα ένα. Όπως ο Λένιν πέθανε νωρίς μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση και δεν πρόλαβε να δει τον Στάλιν να ανεβαίνει στην ιεραρχία της Σοβιετικής Ένωσης, έτσι και ο Γερο-Στρατηγός δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι ο Ναπολέων, ένα φιλόδοξο γουρούνι με ηγετικές ικανότητες, θα γινόταν η αρχή και το τέλος της επανάστασης. Ο Ναπολέων πρώτα απαλλάχθηκε από τον Σνόουμπολ, κατά πολλούς μια μεταφορά του Τρότσκι, στη συνέχεια ανέλαβε αποκλειστικά την εξουσία χωρίς να συμβουλεύεται κανέναν, εφάρμοσε σιδηρά πειθαρχία και άρχισε να εκτελεί αντιφρονούντες. Και έτσι δίπλα στο σύνθημα χειραφέτησης, ελευθερίας, ισότητας, αλληλεγγύης και δικαιοσύνης «Όλα τα ζώα είναι ίσα» προστέθηκε η φράση «…αλλά μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα». Μέχρι που τα γουρούνια άρχισαν να μοιάζουν όλο και περισσότερο στους ανθρώπους, να φορούν κοστούμια, να περπατούν στα δύο πόδια, να πίνουν αλκοόλ και να κοιμούνται σε κρεβάτια. Η επανάσταση είχε πια σβήσει. Αυτό που κάνει ξεχωριστή και ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα τη νέα έκδοση του Κάκτου (βασισμένη στη μετάφραση της Νίνας Μπάρτη σε διασκευή μετάφρασης του Γιώργου Προεστού) είναι η σχεδιαστική προσέγγιση και η προσαρμογή-διασκευή του Βραζιλιάνου εικονογράφου, σχεδιαστή και δημιουργού κόμικς Odyr. Ο Odyr επιλέγει να αποδώσει πολλές σκηνές από την εποχή της ελευθερίας με φωτεινά χρώματα και «απαθανατίζοντας» τα ζώα σε στιγμές χαλάρωσης, ξεγνοιασιάς και αρμονίας με τη φύση. Οι «πολεμικές» σκηνές και οι συγκρούσεις είναι λίγες, αλλά εξαιρετικά βίαιες. Χρησιμοποιώντας ακρυλικά μελάνια παρουσιάζει τα ζώα όπως στην πραγματικότητα είναι και όχι εξανθρωπισμένα παρά μόνο στις τελευταίες σελίδες του. Έτσι συνθέτει μια πανέμορφη αλληγορία που υμνεί την ελευθερία και τη φύση. Αλλά και απαισιόδοξη ταυτόχρονα, καθώς η επανάσταση προδίδεται και λήγει άδοξα. Τα προδομένα ζώα θα επιστρέψουν στην παλιά, τραγική ζωή τους. Η επανάσταση μπορεί να ήταν βραχύβια. Αλλά αργά ή γρήγορα θα έρθουν άλλα ζώα. Πιο οργισμένα και πιο αποφασισμένα. Και το σχετικό link...
×
×
  • Create New...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.