Search the Community

Πριν από μια εβδομάδα σας είχα αναφέρει για ένα επιστημονικό πείραμα που διεξήγα, χωρίς ωστόσο να σας αποκαλύψω ούτε την φύση του πειράματος, ούτε το σκοπό του. Σήμερα λοιπόν που όλα έφτασαν στο τέλος τους, ήρθε η ώρα των απαντήσεων. Αυτό λοιπόν που ήθελα να διαπιστώσω μέσω αυτού του πειράματος είναι κατά πόσον μπορεί κανείς να αποκτήσει γλωσσική επάρκεια στα Αγγλικά μόνον μέσω της καθημερινής επαφής και τριβής με την γλώσσα μέσω του ίντερνετ, των κόμικς, των βιβλίων, της μουσικής, των ταινιών κλπ. Αυτό δηλαδή που ήθελα να δω είναι αν γίνεται να πάρεις το proficiency χωρίς μαθήματα και ιδαίτερα, παρά μόνον λόγω της σωρρευτικής γνώσης που έχεις αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια. Χρειαζόμουν λοιπόν κάποιον που δεν θα έχει το proficiency αλλά το τελευταίο χρονικό διάστημα είχε καθημερινή επαφή με τα Αγγλικά μέσω όλων των μεθόδων που ανέφερα παραπάνω. Αυτό το πειραματόζωο λοιπόν ήμουν εγώ. Έδωσα και πήρα το Lower πριν από περίπου 10 χρόνια και από κει και ύστερα πέραν των ταξιδιών μου ,δεν είχα καμία επαφή με τα Αγγλικά σε επίσημο επίπεδο, παρά μόνον σε ανεπίσημο. Τον Σεπτέμβριο που μας πέρασε λοιπόν, μου ήρθε να δοκιμάσω εάν μπορώ να αποκτήσω proficiency χωρίς εξωτερική βοηθεια, παρά μόνον με τα όσα ήδη ήξερα και με την όποια προσωπική προσπάθεια θα έκανα. Στο φροντιστήριο λοιπόν όπου κάνω Κινέζικα (διδάσκω/διδάσκομαι) συννενοήθηκα με έναν καθηγητή που διδάσκει Αγγλικά και του είπα απλά να μου παρέχει mentoring. Δηλαδή να μου πει τι να διαβάσω, να μου διορθώνει τις εκθέσεις και όταν χρειαστεί να κάνουμε δύο τρια speaking tests μαζί. Αγόρασα λοιπόν ένα βιβλίο που περιέχε τέστ και ασκήσεις παρόμοιες με το proficiency και ξεκίνησα την προετοιμασία μου. Τον Οκτώβριο πολύ χαλαρά και καθώς πλησίαζαν τα τέλη Νοεμβρίου εντατικοποιούσα τις προσπάθειες. Οι βαθμοί μου στα «δοκιμαστικά τέστ» ήταν εξ' αρχής υψηλοί και καθώς προχωρούσε η προετοιμασία μου ανέβαιναν. Το προηγούμενο Σάββατο λοιπόν , πήγα και έδωσα τα ακουστικά και τα γραπτά για το Michigan Proficiency ενώ σήμερα, Κυριακή 07/12/14 εξετάστηκα προφορικά. Θεωρώ πως πήγα πάρα πολύ καλά, βέβαια αυτό μένει να επιβεβαιωθεί και από τα αποτελέσματα, τελικά όμως το συμπέρασμά μου είναι άλλο. Τα κόμικς με 'μάθαν Αγγλικά Ειλικρινά και δίχως κανένα ίχνος ειρωνίας, θεωρω ότι όλα αυτά τα χρόνια ενασχόλησής μου με τα κόμικς συνέβαλλαν στο πολύ καλό επίπεδο Αγγλικών στο οποίο έχω φτάσει και με ωφέλησαν πολύ περισσότερο από ότι οι ώρες επί ωρών σε ένα φροντιστήριο. Κακά τα ψέμματα η περισσοτερη επαφή που είχα με τα Αγγλικά ήταν λόγω των κόμικς. Οι ταινίες και το ίντερνετ έρχονται δεύτερα σε σειρά επιρροής. Το είπα και παραπάνω. Βασικά τα κόμικς με έμαθαν Αγγλικά. Οπότε λοιπόν διαβάστε κόμικς. Ποτέ δεν μπορούν να σας βλάψουν. Μόνο να ωφελήσουν. Μόλις βγουν και επίσημα τα αποτελέσματά μου, θα τα ποστάρω για να δούμε και τι ακριβώς ψάρια πιάσαμε.

10 ήρωες κόμικ ζωγραφισμένοι με... τα μάτια κλειστά Ένας καλλιτέχνης κόμικς, της παλιάς εποχής, θα είχε ζωγραφίσει τον χαρακτήρα που είχε δημιουργήσει εκατομμύρια φορές, φανταζόμαστε. Θα είχε φτάσει πια στο σημείο να μπορεί να φτιάξει τον ήρωά του με τα μάτια κλειστά, υποθέτουμε. Μπορούσε άραγε; Η απάντηση δόθηκε το 1947, όταν το περιοδικό Life αποφάσισε να κάνει το πείραμα και να ζητήσει από δέκα διάσημους καλλιτέχνες να κάνουν αυτό που ήξεραν καλύτερα. Να ζωγραφίσουν το χαρακτήρα τους, με μία διαφορά όμως.Έπρεπε να έχουν τα μάτια τους κλειστά! Φορώντας ένα μαντίλι, οι καλλιτέχνες έφτιαξαν τα σκίτσα τους και το αποτέλεσμα ήταν ξεκαρδιστικό. Τα πρόσωπα δεν θύμιζαν τους γνωστούς ήρωες, αλλά περισσότερο πίνακες του Πικάσο.. Εντυπωσιακό, βέβαια, είναι το γεγονός ότι σχεδόν όλοι οι καλλιτέχνες έφτιαξαν σχεδόν άψογα τα μεμονωμένα κομμάτια των χαρακτήρων, όπως τα μάτια ή την μύτη, αλλά τα τοποθέτησαν σε λάθος θέση. Τα δέκα αλά Πικάσο σκίτσα πηγή