Search the Community

Πώς περνούν οι ώρες ενός φαροφύλακα; Πόσο ασφυκτικά είναι τα ντέντλαϊν των κόμικς που φιλοτεχνεί για να ξορκίσει τους δαίμονές του στην ατέλειωτη μοναξιά του; Τι συζητά με το πρόβατό του; Τελικά, ο μπούσουλας είναι που στρέφει ή ο φάρος; Ο Σταύρος Κιουτσιούκης αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση των ελληνικών κόμικς. Εδώ και περισσότερο από δύο δεκαετίες δημιουργεί ακατάπαυστα βιβλία και σειρές με χιουμοριστικά κατά κανόνα θέματα και παρά την τεράστια παραγωγικότητά του δεν χάνει ποτέ την πνευματώδη, σκωπτική του ματιά. Από τις πιο ιδιαίτερες στιγμές τής μέχρι τώρα πορείας του ήταν η συγκινητική τετραλογία μαύρου χιούμορ του «Yellow Boy» με πρωταγωνιστή ένα ετοιμοθάνατο παιδί αντιμέτωπο με τον κυνισμό ενός εσμού περαστικών από το κρεβάτι του πόνου του, αλλά και το «Έχεις πεθάνει για μένα», μια πειραματική αφηγηματική άσκηση αυτοσχεδιασμού με πολλά ζόμπι. Δεν είναι λίγα επίσης τα κόμικς ερωτικού περιεχομένου του Κιουτσιούκη, πάντα όμως με μια γενναία δόση παρωδίας και με τα γνωστά του θεματικά και εικονογραφικά φετίχ (οι vintage βέσπες, οι πατούσες κ.ά.) να επανέρχονται και να δίνουν τον τόνο. Η πιο πρόσφατη δουλειά του ωστόσο, αποτελεί έναν πανέμορφο σταθμό της πλούσιας διαδρομής του καθώς στο κατά τα άλλα μικρό της μέγεθος συμπυκνώνει πολλές από τις αρετές του, υπερβαίνοντας κάθε προηγούμενη επιτυχημένη απόπειρα «καμένου» χιούμορ και αφαιρετικά εικονογραφημένης αφήγησης. Ο «Καπτάν Ίγγλος» (εκδόσεις Jemma Press, 32 σελίδες) με υπότιτλο «Στιγμιότυπα της ζωής ενός κομιξά φαροφύλακα» είναι μια πανέξυπνη, συγκινητική και ξεκαρδιστική μέσα στην εσκεμμένη αυτοαναφορικότητά της συλλογή από μονοσέλιδα στριπάκια. Πρωταγωνιστής είναι ένας μοναχικός φαροφύλακας που αυτοπροσδιορίζεται και ως ναυτικός καθώς (φαντάζεται ότι;) ο φάρος του ταξιδεύει σε φουρτουνιασμένες θάλασσες και άγρια πελάγη. Μόνη του συντροφιά και αποδέκτης των υπαρξιακών φιλοσοφικών μονολόγων του, φορτωμένων με όλα τα βαρύγδουπα κλισέ της ταξιδιωτικής λογοτεχνίας και των αφηγήσεων των ναυτικών, ένα στρουμπουλό πρόβατο που αποκρίνεται με βαριεστημένα «μπεε» ανάμεσα στις ατέλειωτες ώρες της κατά μόνας δημιουργίας κόμικς με αντίπαλο ένα ολόλευκο χαρτί και της προσμονής για ένα καράβι ανεφοδιασμού, για μια αχτίδα φωτός μετά την καταιγίδα, για κάτι που θα σπάσει τη ρουτίνα. Αρκεί να μην είναι ένα πλοίο που έπεσε πάνω στον φάρο επειδή ο Καπτάν Ιγγλος απορροφημένος στις σκέψεις του ξέχασε να ανάψει τη λάμπα. Μαζί με το πρόβατο ο κομιξάς φαροφύλακας απολαμβάνει ντολμαδάκια γιαλαντζί, τηγανιτά αυγά και παγωτό φιστίκι παλεύοντας να κουμαντάρει τον φάρο, να αποφύγει τα παγόβουνα και να σηκώσει την άγκυρα που έχει πιαστεί σε ένα σεντούκι θησαυρού, σε ένα ναυάγιο, σε ένα βιολοντσέλο. Όλα μπορούν να συμβούν στη ζωή και στη φαντασία ενός φαροφύλακα όταν αναπολεί «τα μαλλιά της» και χαζεύει μαγεμένος τα αποδημητικά σκυλιά να σκίζουν τους ουρανούς ταξιδεύοντας για πιο θερμά κλίματα. Φιλοτεχνώντας (ο Καπτάν Ίγγλος και ο Κιουτσιούκης) ένα υπέροχο σουρεαλιστικό ημερολόγιο για τη μοναξιά, τη δημιουργία, τη φιλία και την αχαλίνωτη φαντασία που κάποιες φορές γίνεται πραγματικότητα. Και το σχετικό link...