Αναζήτηση στην Κοινότητα

Οι “Ιστορίες επιτυχούς αποτυχίας” αποτελεί μία ανθολογία ιστοριών του καλλιτέχνη Δημήτρης Παγώνα, ο οποίος επιμελήθηκε τόσο το σενάριο όσο και το σχέδιο και οι οποίες για πρώτη φορά ήρθαν σε επαφή με το αναγνωστικό κοινό το χρονικό διάστημα 2012-2018. Η θεματολογία τους χαρακτηρίζεται από έναν ωμό ρεαλισμό, πλαισιωμένο από έντονα στοιχεία απαισιοδοξίας κι απώλειας. Κάθε μία καταπιάνεται με κάτι διαφορετικό, δεν υπάρχουν μανιέρες που θα κάνουν τον αναγνώστη να βαρεθεί με τις επαναλήψεις, καθώς επίσης συναντούμε σενάρια που πατούν γερά την Γη κι αντλούν έμπνευση από την σκληρή καθημερινότητα, ενώ άλλα έχουν μεταφυσική χροιά. Οι τίτλοι των ιστοριών (και δύο λόγια γι’ αυτές) είναι οι εξής: ● “Σήμερα”: Ένα δισέλιδο αφιέρωμα για την τρομερή ηλεκτρονική επανάσταση που έχει παρασύρει τα πάντα στο πέρασμά της. ● “Λίζα”: Μία κοπέλα που δουλεύει άβουλα σε μία καφετέρια κι έχει να κάνει με έναν περίεργο, αλλά φιλοσοφημένο άντρα. ● “Ο Σουλτάνος”: Ένας Σουλτάνος που όλοι τον χαρακτηρίζουν μ@λ@κ@, αλλά στο τέλος αναθεωρούν. ● “Καλικάντζαρος”: Η φιλία ενός παιδιού με έναν καλικάντζαρο. ● “Σκαφτιάδες”: Ένα ζευγάρι σκάβει διακαώς μέσα στο λιοπύρι του καλοκαιριού για να βρει έναν χαμένο θησαυρό. ● “Evil”: Ένας Αστυνομικός σταματά για έλεγχο ένα αυτοκίνητο κι όταν συνειδητοποιεί ότι ο οδηγός φέρεται περίεργα, αποφασίζει να ανοίξει το πορτ μπαγκάζ. ● “500”: Ο αριθμός ενός αστικού λεωφορείου και το δρομολόγιό του μέσα στην νύχτα. ● “Η μέρα της κρίσης”: Η φιλοσοφική ανάλυση ενός κρατουμένου που πηγαίνει να δικαστεί. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στις “Νησίδες” #03 της EFSYN. ● “Πάρτυ”: Δύο νέοι έρχονται πιο κοντά κι αφορμή γι’ αυτό στέκεται ένα πάρτυ. ● “Ασκήσεις Ηλεκτρομαγνητισμού”: Δύο παλιοί εραστές συναντιούνται τυχαία στον δρόμο. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στον “Μπλε Κομήτη” #03. ● “Ρε-Blues”: Η περιπέτεια ενός ρεμπέτη της δεκαετίας του 1930 όταν χάνεται στην Αμερική. Με εξαίρεση μία-δύο, όλες οι υπόλοιπες είχαν κάτι να πουν, ενώ αρκετές προσφέρονται για περισυλλογή. Οι ιστορίες που ξεχώρισα είναι το “Ρε-Blues”, τον “Καλικάντζαρο” και την “Λίζα”, ενώ θα ήθελα να διαβάσω το “Evil” σε μεγαλύτερη έκταση. Τέλος, τις “Ασκήσεις Ηλεκτρομαγνητισμού” τις βρήκα πανέξυπνες σεναριακά. Εν κατακλείδι, μιλάμε για μία ανθολογία ιστοριών που δικαιολογεί στο απόλυτο τον τίτλο της και προτείνεται στους εναλλακτικούς αναγνώστες κι εκείνους που αρέσκονται σε σύντομες ιστορίες κοινωνικού περιεχομένου. Εκείνοι που θέλουν να διαβάζουν κάτι πιο ανάλαφρο ή περιπετειώδες καλύτερα να προσπεράσουν. Από την στιγμή που μιλάμε για ανθολογία ιστοριών και μάλιστα που δεν έχουν δημιουργηθεί στο ίδιο χρονικό πλαίσιο, ο εικαστικός τομέας έχει κι εκείνος πλουραλισμό στην τεχνοτροπία του. Τολμώ να πω, όμως, ότι αν κι άνισες μεταξύ τους, καμία δεν με απογοήτευσε σχεδιαστικά. Κάποιες θυμίζουν κόμικ της δεκαετίας του 1960, κάποιες είναι περισσότερο αφηρημένες και με επιμονή στο μελάνωμα, κάποιες έχουν λιγότερες λεπτομέρειες, κάποιες περισσότερες, κάποιες θυμίζουν γκραβούρες εποχής και κάποιες υιοθετούν την καθαρή γραμμή. Η συντριπτική πλειοψηφία τους είναι ασπρόμαυρες, με μοναδική εξαίρεση τις δύο σελίδες που αποτελούν την ιστορία “Η μέρα της κρίσης”, καθώς επίσης και κάποιοι τόνοι του καφέ και του μπλε που συναντούμε στο “Ρε-Blues”. Εκδοτικά έχουμε μία αξιόλογη προσπάθεια. Το έντυπο έχει μεσαίο μέγεθος και οι σελίδες του είναι δεμένες με κόλλα. Το χαρτί στο εσωτερικό είναι ματ, αλλά καλοτυπωμένο και με ικανοποιητικό πάχος, ενώ το γυαλιστερό χαρτί του εξώφυλλου υπόσχεται, με την σειρά του, ότι το τεύχος θα αντέξει την (ήπια) κακομεταχείριση. Εκτός από τον πίνακα περιεχομένων, τους λογαριασμούς στα social του δημιουργού και μία σελίδα που αποτελεί την ταυτότητα της έκδοσης, δεν βλέπουμε κάποιο άλλο συνοδευτικό υλικό. Ο λογαριασμός του δημιουργού στο Deviantart