Αναζήτηση στην Κοινότητα

Η Jo The Dino (κατά κόσμον Γιάννα Ασημακοπούλου) συλλέγει ιστορίες από την εμπειρία της στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και μας συστήνει τη σουρεαλιστική της καθημερινότητα στον χώρο του σχολείου. Έφτασε λοιπόν η ώρα για την επιστροφή χιλιάδων μαθητών στα θρανία. Όλοι και όλες έχουμε σχετικές αναμνήσεις από τα σχολικά μας χρόνια: η ανία του πρωινού ξυπνήματος, το χτύπημα του κουδουνιού, τα αγαπημένα και τα λιγότερο αγαπημένα μας μαθήματα, οι παρέες του διαλείμματος, τα πρώτα μας χτυποκάρδια… Για κάποιους συνομηλίκους μας πάντως, το σχολείο δεν αποτελεί μακρινή ανάμνηση του παιδικού παρελθόντος, αλλά εξακολουθεί να είναι καθημερινότητα στο ενήλικο παρόν. Αναφερόμαστε βέβαια στους εκπαιδευτικούς. Και ενώ όλοι μας μπορούμε να αφηγηθούμε ιστορίες από τη σκοπιά των μαθητ(ρι)ών, λίγα άτομα έχουν το… προνόμιο να μας αφηγηθούν ιστορίες και από τη σκοπιά των εκπαιδευτικών. Μια τέτοια περίπτωση είναι της Γιάννας Ασημακοπούλου, εκπαιδευτικού στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Εκτός από δασκάλα στο Δημοτικό για 15η χρονιά, η Γιάννα είναι και ερασιτέχνις σκιτσογράφος – έχοντας έτσι την ευχέρεια να μεταφέρει με χιουμοριστικό τρόπο στο χαρτί το κλίμα της σχολικής αίθουσας. «Ιστορίες από το σχολείο» ονομάζονται τα δύο πρώτα φανζινάκια που εξέδωσε πρόσφατα (υπογράφοντάς τα ως Jo The Dino), συλλογές σκίτσων και κόμικ στριπ τα οποία δημοσίευε στον λογαριασμό της στο instagram. Σε αυτά, η δασκάλα-σκιτσογράφος αφηγείται τις καθημερινές σχολικές της «περιπέτειες» με πρωταγωνιστές τους ίδιους τους μαθητές της. Ατάκες που κινούνται μεταξύ αθωότητας και προβοκατόρικης διάθεσης, πειράγματα, φάρσες και απροσδόκητες υπαρξιακές στιχομυθίες συνθέτουν μια σουρεαλιστική καθημερινότητα, η οποία ξεπερνάει τη συμβατική σχολική διαδικασία εμπλέκοντας την εκπαιδευτικό σε άκρως κωμικές καταστάσεις. Είχαμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε τις δουλειές της στο Comicdom Con Athens 2023, όπου προμηθευτήκαμε τα φάνζιν της, κονκάρδες, αυτοκόλλητα, καθώς και υπέροχα αφισάκια (με θέματα από επιδέξια τεχνική ακουαρέλας). Αν και πρωτοεμφανιζόμενη δημιουργός στον χώρο των κόμικς, η Γιάννα Ασημακοπούλου δεν ανακάλυψε τώρα την αγάπη της για το σκίτσο. Ως έφηβη είχε την τύχη να σπουδάσει στο παιδικό τμήμα σκίτσου του εργαστηρίου εφαρμοσμένων τεχνών Ορνεράκης, στην τάξη του αείμνηστου εικονογράφου Χρήστου Δήμου. Τα τελευταία χρόνια επανήλθε στη σχολή, όπου παρακολουθεί μαθήματα σκίτσου και εικονογράφησης για ενήλικες. Ενώ εκτός από δασκάλα και εκπαιδευόμενη εικονογράφος, παίζει ντραμς στην post grunge μπάντα ForeverBox και τον τελευταίο χρόνο ξεκίνησε μαθήματα θεατρικού παιχνιδιού και αφήγησης παραμυθιού. Το μέσο των κόμικς αποδεικνύεται σημαντικό εργαλείο στα χέρια μιας δασκάλας η οποία ξέρει να το χειρίζεται στην εκπαιδευτική διαδικασία προς όφελος των παιδιών. Με τις «Ιστορίες από το σχολείο» της, η Jo The Dino (όπως και άλλοι συνάδελφοί της-δημιουργοί κόμικς όπως ο Αντώνης Βαβαγιάννης και ο Ντένης Φάκος) αποδεικνύει ότι η αλληλεπίδραση αυτή είναι αμοιβαία, καθώς και τα παιδιά ως αστείρευτη πηγή έμπνευσης προσφέρουν μεγαλειώδεις υπηρεσίες στο σουρεαλιστικό χιούμορ. ▍ Βρείτε την στο instagram: @jo_the_dinosaur Και το σχετικό link...

Η Γιάννα Ασημακοπούλου μεταφέρει με χιουμοριστικό τρόπο το κλίμα που επικρατεί σε μία σχολική τάξη, σχεδιάζοντας αυτοτελείς ιστορίες. Θα τις βρείτε στο Comicdom Con Athens. Εύλογες απορίες, υπαρξιακά ζητήματα, αποστομωτικές ατάκες. Όταν τα παραπάνω προέρχονται από τα στόματα παιδιών δημοτικού, βγαίνουν αφιλτράριστα, χωρίς δεύτερες σκέψεις. Για τη Γιάννα Ασημακοπούλου, η καθημερινότητα της ως δασκάλα σε δημοτικό σχολείο τα τελευταία 14 χρόνια αποτελεί και την έμπνευση πίσω από τις αυτοτελείς ιστορίες κόμικς που υπογράφει ως Jo The Dino και που τις βρίσκει κανείς στο επερχόμενο Comicdon Con Athens (12-14 Μαϊου) στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, στο βιβλιοπωλείο «εκτός των τειχών» και στον λογαριασμό της στο Instagram. Η ίδια σπούδασε παιδαγωγικά αλλά η αγάπη της για τη μουσική και τις συναυλίες την ώθησε να μάθει τύμπανα. Στον ελεύθερο χρόνο της παίζει ντραμς με τους foreverbox, ένα σχήμα που μοιράζεται την ίδια αγάπη για την grunge σκηνή των ’90s. Το σκίτσο ήταν κάτι που λάτρευε σε όλη της τη ζωή, και ως έφηβη φοιτούσε στη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών Ορνεράκη. Μόλις τα τελευταία δύο χρόνια αποφάσισε να ασχοληθεί περισσότερο εντατικά, συνδυάζοντάς το με τη δουλειά της, κι έτσι επέστρεψε στη σχολή. «Όλοι οι εκπαιδευτικοί, ακούμε καθημερινά απίστευτες ατάκες. Κάποια στιγμή ξεκίνησα να τις σημειώνω για να μην τις ξεχνάω. Βρίσκω μαγευτικό τον τρόπο που αντιλαμβάνονται τα παιδιά τον κόσμο, και την αμεσότητα με την οποία μιλάνε. Πέρσι ήταν ένα πλούσιο ακαδημαϊκό έτος, και οι ατάκες άρχισαν να… πληθαίνουν. Σχεδόν καθημερινά είχα υλικό και έτσι σκέφτηκα να ξεκινήσω να τις σκιτσάρω και να τις δημοσιεύω, για να μεταδώσω το κλίμα της τάξης. Γενικά είναι αυτοτελείς ιστορίες». Για έναν εκπαιδευτικό σήμερα, οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει στην τάξη είναι σαφώς μεγαλύτερες. «Τα παιδιά δέχονται άπειρο όγκο πληροφοριών μέσω των social media, και έχουν πολύ περισσότερες απορίες από ότι είχε η γενιά μας. Είναι εκτεθειμένα σε ό,τι μπορεί να “τρεντάρει” στο ίντερνετ, χωρίς να μπορούν πάντα να το διαχειριστούν». Για τη Γιάννα Ασημακοπούλου, οι πιο τρελές απορίες των παιδιών – και σίγουρα αυτές για τις οποίες δεν έχει προετοιμαστεί ένας δάσκαλος – είναι υπαρξιακού/φιλοσοφικού περιεχομένου. «Συχνά ανοίγουν θέματα στην τάξη για το από πού προερχόμαστε, τι συμβαίνει όταν πεθαίνουμε, πώς γνωρίζουμε ότι υπάρχουμε, πράγματα δηλαδή που σκέφτονται όλοι οι άνθρωποι με το που αποκτήσουν συνείδηση του εαυτού τους». Το χιούμορ είναι απαραίτητο για να αντιμετωπίσει κάθε κατάσταση αλλά και για να γίνει πιο ευχάριστα η μετάδοση της γνώσης. Άλλωστε για την ίδια δε νοείται μάθημα χωρίς αυτό. «Από την εμπειρία μου τα παιδιά έχουν μια πιο φυσική προσέγγιση στο διαφορετικό, και όντως πολλές φορές αυτή την προσέγγιση τη σαμποτάρουν οι ενήλικες. Επειδή όμως σχολιάζουν χωρίς φίλτρο, πολλές φορές μπορεί και να γίνονται σκληρά. Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω πως η ενσυναίσθηση είναι κάτι που ναι μεν ενυπάρχει στα παιδιά, αλλά μπορεί να καλλιεργείται και να διδάσκεται». Τελικά, τι μαθαίνει κανείς δουλεύοντας με παιδιά; Όσο κλισέ κι αν ακούγεται, η Γιάννα έχει μάθει ότι τα παιδιά σε διδάσκουν και ότι μέσα από τη δουλειά του δασκάλου μπορείς να γίνεις καλύτερος άνθρωπος. «Μαθαίνεις να είσαι περισσότερο υπομονετικός, να διαχειρίζεσαι τη ματαίωση, να είσαι ρεαλιστής αλλά και αισιόδοξος», καταλήγει. Ραντεβού στο Comicdon Con Athens λοιπόν. Και το σχετικό link...