Τι να πρωτοπεί κανείς για αυτό τον κακόγουστο κλώνο της Μαμούθ. Ας ξεκινήσουμε από την ίδια την υπόθεση:
Αν αντέχετε, ακολουθεί σε περίληψη όλη η ιστορία:
Αφού μείνατε έκθαμβοι από την υπόθεση πάμε στις επιρροές. Σχεδιαστικά έχει επιρροές από ό,τι κωμικό BD κυκλοφορούσε η Μαμούθ. Από Λούκυ Λουκ και Αστερίξ μέχρι Ιζνογκούντ αλλά και Αντιρίξ και Συμφωνίξ. Ενδεικτικά, ο αρχηγός της Διεθνούς Αστυνομίας είναι ο Λουκ με μουστακάκι και πίπα αντί τσιγάρου, ο αρχηγός των δουλεμπόρων έχει κατοικίδιο το γάτο της Μαμάς Ντάλτον και η Τζένη τον Μίκυ Μάους. Και όμως. Μέσα σ'όλα, τα τσιράκια έχουν κινήσεις λεγεωνάριων του Αστερίξ ενώ ο αρχηγός προς το τέλος κλαίει συνέχεια σαν τον τροφαντό εκατόνταρχο που εκπαίδευε τον Αστερίξ στο Ο Αστερίξ Λεγεωνάριος. Και αυτά με μια πρώτη ανάγνωση. Το τελευταίο καρέ επίσης είναι κλεψιμέικο από Αστερίξ, με τον Ταρζάν να κάθεται μαζί με την Τζένη πάνω σε ένα κλαδί τη νύχτα. Από όσο ρώτησα, μάλλον δεν κυκλοφόρησε ποτέ το #2 που διαφημίζονταν από πίσω. Τι έκανε ο Λαζούρας από τότε αναρωτιέστε; Βασικά αυτό το ΦΑΝΖΙΝ ΠΟΥ ΒΓΗΚΕ ΣΕ ΣΤΥΛ ΜΑΜΟΥΘ (ακόμα και τα εκδοτικά στοιχεία στην πρώτη σελίδα είναι ακριβής αντιγραφή!) το είχε κάνει 18 χρονώ, ιδού και η απόδειξη από την προτελευταία σελίδα:
Έκτοτε μάλλον δεν ξανασχολήθηκε με τα κόμικς και το γύρισε σε γελοιογραφία μεριά. Αντιγράφω το βιογραφικό του από το Sigma Live:
Ο μόνος λόγος που δε θα το έβαζα στα χειρότερα Ελληνικά κόμικς είναι επειδή είναι Κυπραίικο και προσωπικά μόλις το 2ο κόμικ που πετυχαίνω από τη μεγαλόνησο. Το άλλο ήταν το απείρως καλύτερο Τούνελ. Το πιο κουφό το άφησα για το τέλος. Ήταν ένα αντίτυπο μόνο του, σε σελοφάν και το πέτυχα στο βιβλιοξεπούλημα που κάνει το Metropolis.
-oo/10