Αναζήτηση στην Κοινότητα

Να ένα βιβλίο που ήθελα πολύ καιρό να διαβάσω και η επανέκδοση του Κλειδάριθμου μου έδωσε την ευκαιρία αφού το τσίμπησα μαζί με το Κοράκι. Είναι από τις λίγες περιπτώσεις που έχω δει την ταινία πριν το διάβασμα του βιβλίου και η αλήθεια είναι ότι περίμενα με ενδιαφέρον την ανάγνωση του γνωρίζοντας ότι ο King διαφωνούσε με την απεικόνιση του Kubrick, καθώς αργότερα έγραψε και σενάριο για μεταφορά σε τηλεταινία. [imdb=tt0118460] Anyway η Λάμψη του King είναι ένα φοβερό ψυχολογικό θρίλερ και κυρίως ένα βιβλίο χαρακτήρων από αυτά που ξέρει να γράφει ο King. Τόσο o Jack, όσο και η Wendy, o μικρός Danny ή ο Hallorann έχουν μια εξαιρετική ανάπτυξη από την αρχή ως το τέλος. Όπως λέει και ο King στον πρόλογό του, θέλει να απεικονίσει τη σχέση του Jack με τον αγροίκο πατέρα του στην αντίστοιχη σχέση που έχει ο Jack με το γιο του. Για μένα ο Jack ως πρωταγωνιστής είναι γενικότερα το highlight του βιβλίου με τα backstories, τον αλκοολισμό του, τις τάσεις που τον οδηγούν στη βία να εμφανίζονται συνεχώς στην κύρια ιστορία του. Ταυτόχρονα έχεις και τη σχέση του με τη γυναίκα και το παιδί του, οι οποίοι ανησυχούν γι' αυτόν, αλλά ταυτόχρονα προσπαθούν να τον αποφύγουν όταν καταλαβαίνουν ότι έχει αποτρελαθεί. Η πορεία του Jack στην τρέλα γίνεται με ομαλό τρόπο και εξελίσσεται όπως θα περίμενε κανείς. Επίσης είναι από τα βιβλία του KIng που τρόμαξα λιγότερο, γενικότερα δε δίνει βάρος στο υπερφυσικό κομμάτι όσο δίνει στους πρωταγωνιστές και τα βιώματά τους στο ξενοδοχείο. Όσον αφορά την αναμενόμενη σύγκριση με το αριστούργημα του Kubrick, όντως το βιβλίο σε σχέση με την ταινία παρουσιάζουν τεράστιες διαφορές με τη Wendy να είναι η κυριότερη, κάτι που σημειώνει και ο King. Όντως η Wendy είναι πολύ πιο δυναμική και ενδιαφέρουσα στο βιβλίο, αλλά από την άλλη η ερμηνεία του Nickolson που πραγματικά έχει πιάσει τέλεια τον Jack και ταυτόχρονα οι διαχρονικές σκηνές της ταινίας μου καλύπτουν αυτή την αστοχία. Σίγουρα αν έχετε τσεκάρει το ένα από τα δύο πρέπει να δείτε τι παίζει και με το άλλο.