Να συστηθώ: εικαστικός (αν και σιχαίνομαι τη λέξη), κάποιας ηλικίας, μεγαλύτερης από αυτές των χρηστών σου υποθέτω...
Χρόνια τώρα, μπλέκω αναγκαστικά σε συζητήσεις για τις κρατικές χορηγίες στον πολιτισμό. Μια καταστροφή, μια αρρώστια. Ίσως και μόνο που υπάρχουν, αλλά σίγουρα με τον τρόπο που δίνονται, χωρίς να εξετάζονται κριτήρια, χωρίς ουσιατικό έλεγχο (αφού αυτός που χορηγεί και αυτός που ελέγχει είναι ο ίδιος φορέας), χωρίς αξιολόγηση διαβάθμισης ποσών. Έτσι. Ανάλογα με την "άκρη" σου στην εξουσία, ανάλογα με αυτόν που γουστάρει η εξουσία.
Με το που ξέσπασε το θέμα της Βαβέλ, έψαξα να βρω άρθρα και χώρους συζητήσεων στο Δίκτυο, ελπίζοντας ότι κάποιος ουσιαστικός διάλογος θα μπορούσε να ανοίξει για αυτή την ιστορία, που "ταλανίζει" (ακόμα κι αν κάποιους τους κάνει πιο πλούσιους) τους δημιουργούς και τις δημιουργικές ομάδες. Είδα οικογένειες να διαλύονται, φιλίες χρόνων να χαλάνε, δημιουργικές ομάδες να φτάνουν στα μαχαίρια, από την ώρα που αποφάσισαν να μπουν στη λογική του κρατικού χρήματος, ίσως λόγω του τρόπου που δίνεται.
Στην αναζήτησή μου βρέθηκα και στο site σας και χάρηκα όταν είδα κριτικές φωνές, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν πέρα από το "θέμα Βαβέλ" και να δούμε την ιστορία γενικότερα. Σταχυολογώ, έτσι πρόχειρα και όπως μου έρχονται στο νου: "Πώς γίνεται ένα αναρχικό περιοδικό, που περνάει γενεές δεκατέσσερις το κράτος, να απαιτεί και να παίρνει λεφτά από το κράτος;" (θέμα γενικότερο και πολύ σοβαρό για δημιουργικές ομάδες και ανθρώπους). "150.000 ευρώ ειναι πάρα πολλά για ένα Φεστιβάλ (Το πρόβλημα του απολογισμού, που πρέπει να γίνεται καθαρά και δημοσια). "Γιατί αυτοί να τα παίρνουν και άλλοι να σκίζονται να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους;" (Έλα ντε!). "Φταίει ο Λιάπης;" (όχι βέβαια, φταίει η παράλογη αυτή πολιτική και ο Λιάπης που τη συνεχίζει). "Η Βαβέλ έχει πολλές άκρες στην κυβέρνηση".
Περίμενα, όπως και πολλοί στο Δίκτυο, μια τοποθέτηση της Βαβέλ, ελπίζοντας ότι θα αποτελούσε μια αρχή διαλόγου, αφού είναι άνθρωποι διανοούμενοι, όπως του ξέρω από τα κόμικς που δημοσιεύουν, τα κείμενά τους, τη γενικότερη τοποθέτηση του περιοδικού τους.
Μπήκα πάλι στο φορουμ σας και βρήκα το κείμενο της Ελευθεροτυπίας με τη μικρή συνέντευξη. Και δυστυχώς μου επιβεβαίωσε το worst case scenario. Πρώτα από όλα, αν κατάλαβα καλά, τέρμα η εεπίθεση στον Λιάπη και πάγος σε εκείνους που σχεδίαζαν "ιντερνετικούς αγώνες". Η Βαβέλ είναι τώρα σε συνεννόηση με κάποιους ανθρώπους του Υπουργείου, που στο κάτω-κάτω δεν τοποθετήθηκε ακόμα επίαημα! Τι να τους κάνεις τους αγώνες, όταν υπάρχουν οι "άκρες";
Κι όσο αφορά τη χορηγία, δεν πρόκειται για 150.000 ευρώ (που σίγουρα είναι ήδη πολλά, πάρα πολλά, για μια τέτοιου είδους εκδήλωση -έχω δουλέψει στο θέατρο, έχω συμμετάσχει σε Φεστιβάλ, και της Βαβέλ το ξέρω καλά ως τακτικός, πολύωρος και προσεκτικός επισκέπτης). αλλά 200.000 Ευρώ, συν η χορηγία της ΓΓΝΓ (Πόση;). Και τους είχαν υποσχεθεεί και περισσότερα! Κι αν κατάλαβα καλά, παλιότερα έπαιρναν πολύ περισσότερα, αφου τελευαταία το Φεστιβάλ φτώχυνε κι από επταήμερο έγινε τετραήμερο, για λόγους οικονομικούς.
Και μια σύμπτωση: Ψάχνοντας στην αρχή στο Δίκτυο άρθρα και συζητήσεις για αυτό το θέμα, έγραψα Βαβέλ και ΥΠΠΟ κι "ανακάλυψα" ότι η Βαβέλ χορηγήθηκε εφέτος και για άλλη εκδήλωση. Στην Κίνα. Με πόσα; Με ποιές διαδικασίες; Κανείς δεν ξέρει, όπως πάντα, όπως για όλους. Και στο ίδιο search βρήκα ότι οι εκδηλώσεις στην Κίνα ήταν το καμάρι της ΝΔ, του Ζαχόπουλου και του νεόκοπου τότε Λιάπη (του φασίστα που κυνηγάει τη Βαβέλ...).
Απογοήτευση. Πλήρης απογοήτευσση. Αντί για μια γενικότερη τοποθέτηση για τις χορηγίες, αντί για συγκεκριμένα πράγματα για την περίπτωσή τους, οι άνθρωποι της Βαβέλ αναλίσκονται σε ένα πολιτικό ζιγκ ζαγκ -κουτοπόνηρο μού μοιάζει- και σε επουσιώδεις λεπτομέρειες, μιλώντας μόνο σε φίλους δημοσιογράφους και όχι ανοικτά και συγκεκριμένα όπως τους παρακάλεσαν και επισήμαναν πολλοί στο Δίκτυο.
Ακόμα μια ευκαιρία χαμένη για μένα να δω το θέμα των χορηγιών να τίθεται ουσιαστικά, αλλά και μια μεγάλη ευκαιρία χαμένη για τη Βαβέλ να ξεκαθαρίσει τη θέση της.
Εκδότες και άνθρωποι της Βαβέλ, λυπάμαι. Φοβάμαι ότι η λογική των κρατικών χορηγιών και η διαχείρισή τους απειλεί να σας βυθίσει όλους στην ανυποληψία. Όσα διάβασα στο κείμενο της Ελευθεροτυπίας, δεν έχουν καμία σχέση με τη Βαβέλ που αγάπησα και αγαπάω.
