Το μόνο που έχω να συμπληρώσω είναι ότι ο Κος Παχνελης μπήκε επίσημα στον Καμπάνα το 1990 που πήρε την σύνταξη του. Έως τότε έκανε ως εξωτερικός συνεργάτης κάποιες γραφιστικές εργασίες. π. χ. είχε επιμεληθεί το λογότυπο του Σπαϊντερμαν όταν ξεκίνησαν τα μικρά πορτοκαλί τεύχη. Όπως εξομολογήθηκε ο ίδιος δεν είχε ιδιαίτερες γνώσεις από Marvel και αυτά που έμαθε ήταν μετά το 90 όταν άρχισε να διαβάζει υποκινούμενος από το ενδιαφέρον και τις αναλύσεις αναγνωστών στην στήλη αλληλογραφίας που χειριζόταν. Επίσης είναι προφανές ότι ο Καμπανας εκδοτικά ήταν μεγάλος γάτος και όταν είδε ότι ποιες σειρές τραβάνε το αναγνωστικό κοινό, μετά την πρώτη περιοδο 1976-1982, σταμάτησε τους πολλούς τίτλους και τα συμπύκνωσε όλα στο μικρό ΣΠΑΙΝΤΕΡΜΑΝ από το 1982 έως το 1989 που ήταν εβδομαδιαίο όπως τα περισσότερα ανταγωνιστικά "αγοριστικα" περιοδικά της γενιάς μου. Η αλήθεια είναι ότι η Μαμούθ με τις εξαιρετικές εκδόσεις της ανέβασε τον πήχη και ας είχε ως Σουπερ τίτλο μόνο τους Χ-ΜΕΝ και κατά δεύτερο λόγο τους 4Φ. Δεν είναι τυχαίο ότι ενάμιση χρόνο μετά ο Καμπανας (η κόρη του αφού αυτός πέθανε το 85) άρχισε να βγάζει το έγχρωμο ΣΟΥΠΕΡ ΣΠΑΙΝΤΕΡΜΑΝ και ένα πολύ ποιοτικό ΥΠΕΡΤΕΥΧΟΣ Graphic Novel. Τελικά τέλος 89 με αρχές 90 το ΣΠΑΙΝΤΕΡΜΑΝ έγινε για 3 χρόνια έως το 1993 έγχρωμο μέχρι που σταμάτησε εντελώς ξαφνικά χωριό καν αποχαιρετιστήριο τεύχος μετά από 16 χρόνια. Έτσι κι αλλιώς η εποχή των κόμικ άρχισε σιγά σιγά να φθίνει καθώς εμείς είχαμε μεγαλώσει και οι πιτσιρικάδες τότε άρχισαν να περνούν περισσότερο χρόνο με τους υπολογιστές. Για το λόγου αυτό προσπάθειες κατά πολύ ανώτερες από του Καμπανά όπως της Μαμούθ και της Μοdern times είχαν μικρότερη διάρκεια.
Η Αnubis πάντως τα πάει μια χαρά με τις επιλεγμένες μη περιοδικές εκδόσεις.