Εσύ, τί διάβαζες στα 10; [Τουμασάτος Ηλίας, mediagreece.wordpress.com, 01/06/2017]

[Γάντζος]

Στην Πέμπτη Δημοτικού ήμασταν πλέον μεγάλοι άντρες. Τα Μίκυ Μάους, Ποπάυ, Σεραφίνο και τα τοιαύτα δεν μας αφορούσαν και τότε. Τα εβδομαδιαία αγορίστικα περιοδικά ήταν για μας παράδεισος! Τα ξεκοκαλίζαμε κυριολεκτικά, τα ανταλλάσσαμε μεταξύ μας, φανταζόμασταν ότι ήμασταν οι ήρωες στις εικονογραφημένες ιστορίες τους, παίζαμε με τα χαρτονάκια-αγωνιστικά αυτοκίνητα, μαζεύαμε τις αφίσες με τους ποδοσφαιριστές και τα αυτοκόλλητα με τις ομάδες. Εσύ, τί διάβαζες στα 10; Εγώ… τα εξής:

 

Νο 1: ΜΠΛΕΚ

 

 

Ο ΜΠΛΕΚ ήταν το αγαπημένο μου περιοδικό. Ο ξανθός μπρατσωμένος ΜΠΛΕΚ με το εμβληματικό καπέλο-ασβό δεν ήταν ο πιο αγαπημένος μου ήρωας, αλλά ο κόσμος του ΜΠΛΕΚ ήταν ο ονειρεμένος μου κόσμος.  Ποδόσφαιρο, αφίσες, σιδερότυπα, η απόλυτη ευτυχία. Η αγαπημένη μου ιστορία ήταν βέβαια ο «Τερματοφύλακας Γιατρός» και, βεβαίως, ο  «Πανίσχυρος Μόργκαν». Μακράν το καλύτερο αγορίστικο περιοδικό όλων των εποχών.

 

Νο 2: SUPER ΜΠΟΫ

 

 

Το Σούπερ Μπόι ήταν το πρώτο περιοδικό που είχε ιλουστρασιόν σελίδες και αρκετές έγχρωμες. Ήταν πολύ πιο καλοσχεδιασμένο από το ΜΠΛΕΚ αλλά ποτέ καμιά ιστορία του δεν με συγκίνησε όσο εκείνες του αγαπημένου περιοδικού.

 

Νο 3: ΒΑΒΟΥΡΑ

 

 

Η Βαβούρα ήταν ένας αχταρμάς από αστεία κόμικς, σκόρπια όπως λάχει.  Κακοτυπωμένη, ανορθόγραφη, ό,τι νάναι! Για μας τα μικρά και αθώα παιδάκια ήταν μια πηγή για να χαζογελάμε τρώγοντας δρακουλίνια και φουντούνια. Λατρεμένη!

 

Νο 4: ΑΓΟΡΙ

 

 

Ο μεγάλος ανταγωνιστής του ΜΠΛΕΚ,  δεν κατορθωσε ποτέ να το ξεπεράσει. Αγαπημένη μου ιστορία από εκεί ήταν ο «Δικαστής Ντρεντ». Κάποια στιγμή προσπάθησε να γίνει περισσότερο «μεγαλίστικο» και εφηβικό, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.

 

Νο 5: ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ

 

 

Τη μία εβδομάδα ιστορίες με τον κάπταιν ΜΑΡΚ, την άλλη με τον Όμπραξ. Προτιμούσα τα τεύχη με τον Μαρκ, δεν θυμάμαι ποτέ γιατί.

 

Νο 6: ΤΡΟΥΕΝΟ

 

 

Νομίζω κυκλοφορούσε αραιότερα από τα εβδομαδιαία Μπλεκ και Αγόρι, είχε μόνο εικονογραφημένες ιστορίες, το έπαιρνα μόνο αν δεν τύχαινε να βρω κανένα από τα προηγούμενα.

 

 

Τα πιο πολλά από αυτά τα περιοδικά έκλεισαν στα τέλη της δεκαετίας του 1980, αρχές του 1990. Ο Μπλεκ κυκλοφόρησε ξανά πρόσφατα, δεν ξέρω όμως αν το κοινό του είναι νέα παιδιά ή μεσήλικες σαν κι εμένα. Στα 1990s τα αγορίστικα περιοδικά έγιναν έγχρωμα, ιλουστρασιόν, με πολλές προσφορές, σιγά σιγά όμως έσβησαν. Η ιδιωτική τηλεόραση με τα πολλά παιδικά προγράμματα περιόρισε πολύ την κυκλοφορία τους, και τελικώς τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και το διαδίκτυο τα έσβησαν από το χάρτη. Αυτό που δεν σβήνει με τίποτα όμως είναι οι παιδικές μας αναμνήσεις, η χαρά του να σου φέρνει ο πατέρας από την πόλη το αγαπημένο σου περιοδικό, το μοναδικό σου παράθυρο στον κόσμο.

 

(Το συγκεκριμενο αρθρο ειναι γραμμενο απο εναν εξαιρετικο καθηγητη μου στο γυμνασιο και λυκειο. Αυτη η σελιδα ειναι το blog του.. ριξτε του μια ματια )

 

πηγη

 

 

 

 

 

 

[archon]

Όταν διαβάζω τέτοια άρθρα, νιώθω σαν στο σπίτι μου.

 

Βέβαια μπορεί να μη συμφωνώ για την προτίμηση στον "Μπλεκ" σε σύγκριση με το "Αγόρι", αλλά γούστα είναι αυτά, αν και τώρα μετά από τόσα χρόνια, μέσα από τα nostalgia glasses, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο...