Search the Community
Showing results for tags 'ίωνας αγγελής'.
-
Αρχισυντάκτης: Ίωνας Αγγελής [ionasaggelis@gmail.com] Τεύχη: 4 Σελίδες: 52, 68 Σχήμα: 21*29,6 Art Director: Sotos Anagnos, Γιώργος Σιακαβάρας, Μάγδα Ασημακοπούλου Σχεδιασμός Λογοτύπου: Sotos Anagnos Διόρθωση Κειμένου: Γιάννης Ιατρού & Λένα Τζιογκίδου Συντονισμός Ύλης: Ίωνας Αγγελής, Σπύρος Ανδριανός, Μάνος Βασιλείου Αρώνης, Γιάννης Ιατρού, Λάζαρος Κολαξής, Αλέξανδρος Μινωτάκης, Γιάννης Παπαδόπουλος, Λένα Τζιογκίδου Συντακτική Ομάδα: Ίωνας Αγγελής, Σπύρος Ανδριανός, Μάνος Βασιλείου Αρώνης, Αρχοντούλα Γεράκη, Νίκος Γιακούμελος, Γιώργος Ζωιτάς, Γιάννης Ιατρού, Μπάμπης Ιωαννίδης, Άλκης Καζαμίας, Λάζαρος Κολαξής, Μαίρη Μαυρομάτη, Αλέξανδρος Μινωτάκης, Γιάννης Παπαδόπουλος, Θοδωρής Πρασίδης, Γιώργος Σαφέλας, Διονύσης Τζαβάρας, Λένα Τζιογκίδου, Γιώργος Τρουπάκης, Ειρήνη Χαλκιά Συνεργάτες: Μάνος Γκανάς, Μαριαλένα Λιασκώνη, Ιλέην Ρίγα Υπό την συνεργασία των ιστοσελίδων: Smassing Culture, Comicmaniacs, Comicstrends, This Is Not A Blog, Docmz, Phantom Duck, Greekcomics To δωρεάν ηλεκτρονικό περιοδικό Comic Cultura, ένα διμηνιαίο περιοδικό για την 9η τέχνη, γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 2019 μέσα από τη συνεργασία διαφόρων sites, blogs και άλλων ανθρώπων που αγαπούν την τέχνη των κόμικς. Το Comic Cultura επιδιώκει απ’ τα πρώτα του βήματα να μιλήσει για τα κόμικς αλλά και να δώσει πάτημα σε καλλιτέχνες να εκθέσουν τα έργα τους στις σελίδες του. Γι’ αυτό και μέσα στις σελίδες του περιοδικού υπάρχουν κριτικές σε κόμικς, παρουσιάσεις, συνεντεύξεις, άρθρα και αφιερώματα, αλλά και εικονογραφήσεις και κόμικς από νεότερους αλλά και από καταξιωμένους σκιτσογράφους που με θέρμη αγκάλιασαν απ’ την πρώτη στιγμή την προσπάθεια του Comic Cultura. Μετά από μία ερασιτεχνική αρχή, αποτελούμενη κυρίως από κείμενα και 2-3 σύντομες γελοιογραφίες, έγινε η μετάβαση σε πλήρως επαγγελματικό περιοδικό, με εξαιρετικό στήσιμο και πέρα από κείμενα περιείχε και πολλά κόμικς. Το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους το φιλοτέχνησε ο Κώστας Φραγκιαδάκης και του δεύτερου ο Λέανδρος. Στο προηγούμενο 3ο τεύχος (που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2019) η ομάδα του Comic Cultura ασχολήθηκε με το Diversity στα κόμικς, ένα πολύ επίκαιρο κοινωνικό ζήτημα που επηρεάζει άμεσα την nerd κουλτούρα. Το ζήτημα έχει τις ρίζες του στη ραγδαία ανάπτυξη των φεμινιστικών κινημάτων που ζητούν και στην pop κουλτούρα ίση εκπροσώπηση των γυναικών, των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων και γενικώς οποιωνδήποτε έμεναν αόρατοι στο παρελθόν γιατί διέφεραν απ’ το κυρίαρχο πρότυπο του λευκού straight άνδρα. Αυτό το πολυσέλιδο αφιέρωμα αποτελείται από άρθρα αλλά και από γνώμες δημιουργών κόμικς οι οποίοι πήραν μέρος στην κουβέντα και την εμπλούτισαν με τη δικιά τους ιδιαίτερη ματιά. Το εξώφυλλο του υπέγραψε η Φωτεινή Τυροβούζη. Η έλευση του Αυγούστου φέρνει και το 4ο τεύχος του Comic Cultura! Αυτή τη φορά η ομάδα του Comic Cultura σε πιο χαλαρή καλοκαιρινή διάθεση γυρνά σε πιο κομιξοκεντρικές συζητήσεις με ένα κεντρικό αφιέρωμα για τα Will Eisner Comic Industry Awards, που αποτελούν τα σημαντικότερα διεθνή βραβεία κόμικς. Αποτελεί ένα θεσμό που ξεκίνησε το 1988, και τιμάει τον σπουδαίο κομίστα και ιστορικό τέχνης Will Eisner, δίνοντας βραβεία σε νέους υποψηφίους κάθε χρόνο, ουσιαστικά κρατώντας την «κληρονομιά» του σπουδαίου δημιουργού. Οι συντάκτες του Comic Cultura ξεχώρισαν τα καλύτερα κόμικς της χρονιάς, τα οποία διακρίθηκαν στα φετινά Eisner Awards. Έτσι δίνεται ένας «χάρτης» στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό κόμικς που θέλει να διαβάσει τα κόμικς που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη διεθνή επικαιρότητα, αλλά είναι τόσα πολλά που μπερδεύεται κανείς διαβάζοντας ατέλειωτες λίστες με τίτλους. Σε άλλα κείμενα, ο Stefano Zanchi, φετινός καλεσμένος του Comicdom Con Athens, μιλάει στον Γιάννη Ιατρού σε μία συνέντευξη για την Disney και την επίσκεψή του στην Ελλάδα, ο Μπάμπης Ιωαννίδης παρουσιάζει το πρώτο του κεφάλαιο σε μια δική του εισαγωγή για την ιστορία των ευρωπαϊκών κόμικς και η Ειρήνη Χαλκιά μας δίνει μία εναλλακτική πρόταση στις κόμικς διοργανώσεις. Επιπλέον, το τεύχος περιλαμβάνει δύο Disney αφιερώματα, το ένα μία αφήγηση του Γιώργου Ζωιτά για το τριήμερο που πέρασε με τον Don Rosa στο φετινό The Comic Con στη Θεσσαλονίκη, και το άλλο μία γιορτή των 50 ετών του Φάντομ Ντακ αλλά και των 85 ετών του Ντόναλντ Ντακ. Επιπλέον, όπως πάντα υπάρχουν κριτικές για πρόσφατες εκδόσεις comics και για νέες ταινίες και σειρές – πάντα σε σχέση με τα κόμικς. Πέρα όμως από κείμενα, το τεύχος περιέχει και κόμικς από 11 Έλληνες καλλιτέχνες, οι οποίοι είναι οι: Ξανθός Βενιζέλος, Θανάσης Καραμπάλιος, Κωνσταντίνος Κάτσος, Περικλής Κουλιφέτης, Άρης Λάμπος, Κώστας Λουπασάκης, Malk, Ίριδα Μούζου, No Budget Epics, Soloup, Γαβριήλ Τομπαλίδης και 2 illustrations από τον Σάββα Αμπατζίδη (ThePack) και την Φωτεινή Τυροβούζη. Το εξώφυλλο του 4ου τεύχους του Comic Cultura είναι μία δημιουργία της Aniro. Το Comic Cultura κυκλοφορεί διαδικτυακά και δωρεάν στο Issuu και μπορείτε να το διαβάσετε απλά με ένα κλικ εδώ! Comic Cultura #01 Comic Cultura Magazine #1.pdf Comic Cultura #02 C0Cu2.pdf Comic Cultura #03 COMICCULTURA#3_fin.pdf Comic Cultura #04 CC #4 spreads (tel).pdf Comic Cultura #05 comicultura05.pdf
-
Εδώ και περίπου 2 μήνες το δουλεύουμεμε, και τώρα επιτέλους μπορούμε να σας ανακοινώσουμε πως το ΠΡΩΤΟ ΔΩΡΕΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΜΕ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΑ ΚΟΜΙΚΣ γίνετε πραγματικότητα! Καλά ακούσατε, το ηλεκτρονικό περιοδικό COMIC CULTURA έρχεται και περιλαμβάνει άρθρα, αφιερώματα, κριτικές, παρουσιάσεις, συνεντεύξεις, αλλά και κόμικς! Θα περιλαμβάνει εκτεταμένη αρθρογραφία πάνω σε κόμικς τόσο Ελληνικά όσο και ξένα, όπως και σε ποπ κουλτούρα σχετικά με τα κόμικς. Κριτικές-παρουσιάσεις σε νέες εκδόσεις [ελληνικής και ξένης προέλευσης] και σε κλασσικές ιστορίες κόμικς που αγαπήθηκαν και επηρέασαν τον κόσμο των κόμικς σε μεγάλο βαθμό. Αφιερώματα σε δημιουργούς, κόμικς ήρωες και τίτλους εκδόσεων. Κριτικές σε ταινίες και σειρές βασισμένες σε κόμικς. Συνεντεύξεις σε φημισμένους δημιουργούς [Έλληνες & ξένους], σε εκδότες αλλά και άτομα του χώρου. Ειδησεογραφία σε κόμικς και ποπ κουλτούρα. Όλων των ειδών κόμικς και διηγήματα. Όλα αυτά σε 68 έγχρωμες σελίδες κάθε 2 μήνες στο issuu! Με πηγή έμπνευσης το "The Comic Journal" [σε αντίθεση με το οποίο δεν έχουμε ανοίξει ακόμα ιστοσελίδα βέβαια, και δεν σχεδιάζουμε άμεσα να το τυπώσουμε], ο βασικός στόχος αυτού του διαδικτυακού περιοδικού είναι να καταφέρουμε να δείξουμε την ομορφιά των κόμικς και να δώσουμε το δικό μας στίγμα στην Ελλάδα της κρίσης και της αβεβαιότητας... Αγάπη και μεράκι υπάρχει, όρεξη για δουλειά επίσης! Το ρόστερ μας αποτελείται από 10 άτομα [στο πρώτο τεύχος τουλάχιστον] με σημαντική η προσφορά των ιστοσελίδων Smassing Culture , Docmz, ΛΕΦΑΛΟΚ, Comics Trends, Comic Maniacs , Disney Masters, Athlometro. Το πρώτο τεύχος μας θα περιλαμβάνει συνεντεύξεις των JP Ahonen, Λεωκράτης Ανεμοδουράς - και περιμένουμε απαντήσεις από άλλους δύο δημιουργούς (που δεν θα αποκαλύψουμαι ακόμα)... Τέλος, τα 4 μονοσέλιδα κόμικς είναι του διδύμου Σπύρος Ανδριανός - Έλοντι Κόλερ Ανδριανός και τα 2 διηγήματα είναι του Θανάση Λάμπρου [με τίτλο "Μέχρι Το Τέλος Του Κόσμου"] και του Νίκου Δημ. Νικολαΐδη [με τίτλο "Πορτιέρο Μάκης Ροδίτης - Η Επιστροφή"] - σε εικονογράφηση του ίδιου. Το εξώφυλλο πρόκειται να το σχεδιάσει ο Κώστας Φραγκιαδάκης! Κάπως έτσι, το πρώτο τεύχος πρόκειται να κυκλοφορήσει στο issuu, με την αρχή του νέου έτους, την Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2019! Περισσότερες πληροφορίες θα μαθαίνετε σιγά-σιγά... Το δεύτερο τεύχος δημοσιεύθηκε λοιπόν στο issuu, και επρόκειτο για μία νέα ανανεωμένη μορφή του τίτλου, που πρόκειται να θαυμάσει! Αλλάξαμε σχεδόν τα πάντα, με πιο μοντέρνα αισθητική. Βασικότερη αλλαγή στην ύλη είναι η μείωση των άρθρων για χάρη περισσότερων κόμικς. Αρχισυντάκτης: Ίωνας Αγγελής Συντακτική Ομάδα: Σπύρος Ανδριανός, Αλέξανδρος Μινωτάκης, Μάνος Βασιλείου-Αρώνης, Νίκος Γιακούμελος, Ίωνας Αγγελής, Γιάννης Ιατρού [#01-], Νίκος Δημ. Νικολαΐδης [#01], Χρήστος Ασάρβελης, Γιάννης Παπαδόπουλος, Λάζαρος Κολαξής [#2] Art Director: Ίωνας Αγγελής [#01], Sotos Anagnos [#02] Καλλιτέχνες: Soloup, Σπύρος Ανδριανός [#01-], Θεώδορος Παπαδόπουλος, Κυριάκος Σφακιανάκης, Γιώργος Μπότσος, Άρης Λάμπος, Βασίλης Χειλάς, Παναγιώτης Τσαούσης, Θάνος Κόλλιας, Κωνσταντίνος Κάτσος, Περικλής Κουλιφέτης, Σάββας Αμπατζίδης [#02] Το πρώτο τεύχος εδώ Το δεύτερο τεύχος εδώ
- 110 replies
-
- 33
-
- smassing culture
- ίωνας αγγελής
- (and 4 more)
-
Το Comic Cultura, ένα δωρεάν ψηφιακό περιοδικό κόμικς που γεννήθηκε μέσα από τη συνεργασία διαφόρων sites, blogs και άλλων ανθρώπων που αγαπούν την 9η τέχνη. Το Comic Cultura επιδιώκει από τα πρώτα του βήματα να μιλήσει για τα κόμικς αλλά και να δώσει πάτημα σε καλλιτέχνες να εκθέσουν τα έργα τους στις σελίδες του. Στις σελίδες του περιοδικού υπάρχουν κριτικές σε κόμικς, παρουσιάσεις, συνεντεύξεις, άρθρα και αφιερώματα, αλλά και εικονογραφήσεις και κόμικς από νεότερους αλλά και από καταξιωμένους δημιουργούς που με θέρμη αγκάλιασαν απ’ την πρώτη στιγμή την προσπάθεια του Comic Cultura. Μετά από 6 τεύχη ψηφιακής κυκλοφορίας, το 7ο τεύχος έρχεται για πρώτη φορά έντυπο! Τυπωμένο σε περιορισμένα αντίτυπα θα κάνει την πρώτη του εμφάνιση στο βιβλιοπωλείο Red n’ Noir, σε μια παρουσίαση του περιοδικού όσο και του κεντρικού του θέματος, τις κοινωνικοπολιτικές διαστάσεις του Τρόμου στα κόμικς. Το horror είναι από τα δημοφιλέστερα είδη κόμικς τις τελευταίες δεκαετίες. Στην Αμερική η ανάπτυξη του είδους έρχεται μετά από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μέχρι να αντιμετωπίσουν ένα ανελέητο κυνήγι μαγισσών και τη σκληρή λογοκρισία του Κώδικα Δεοντολογίας των Κόμικς (Comics Code Authority), και να περάσουν στην underground κουλτούρα. Τα horror κόμικς επίσης αναπαριστούσαν τις κοινωνικές αντιλήψεις μιας εποχής. Ειδικά μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, μιας υπαρκτής απειλής. Οι γυναίκες είχαν βγει από τα σπίτια τους, στην αγορά εργασίας, είχαν γίνει πιο δυναμικές και αποτελούσαν «κίνδυνο» για μεγάλο κομμάτι του αντρικού πληθυσμού, που μόλις είχε επιστρέψει από τον πόλεμο. Δεν ήταν σε θέση να αφομοιώσουν τη νέα συνθήκη, η αβεβαιότητα ήταν έκδηλη, ζητούσαν την επιστροφή των γυναικών στην πρότερη «ασφαλή» κατάσταση. Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα θα μας μιλήσουν ο αρχισυντάκτης του περιοδικού Ίωνας Αγγελής, η συντάκτρια του περιοδικού και ιδρυτικό μέλος του φόρουμ Comicstreet Λένα Τζιογκίδου και ο δημιουργός κόμικς Σπύρος Δερβενιώτης, στο #rednnoir_bookstore_cafe_bar (Δροσοπούλου 52, Κυψέλη) το Σάββατο, 21 Μαρτίου στις 20:00 Σας περιμένουμε! ==== EDIT!!! Η εκδήλωση αναβάλλεται μέχρι νεοτέρας εξαιτίας της ραγδαίας έξαρσης του κορωνοϊού... Λυπούμαστε πολύ και ελπίζουμε να επανέθουμε σύντομα με νέα ημερομηνία για αρχές Απριλίου...
- 7 replies
-
- 11
-
- λένα τζιογκίδου
- ίωνας αγγελής
- (and 4 more)
-
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ COMIC CULTURA #06 Κυκλοφορεί διαδικτυακά το 6ο τεύχος του δωρεάν ψηφιακού περιοδικού για τα κόμικς Comic Cultura, το οποίο γεννήθηκε μέσα από τη συνεργασία διαφόρων sites, blogs και άλλων ανθρώπων που αγαπούν την 9η τέχνη. Το Comic Cultura επιδιώκει από τα πρώτα του βήματα να μιλήσει για τα κόμικς αλλά και να δώσει πάτημα σε καλλιτέχνες να εκθέσουν τα έργα τους στις σελίδες του. Γι’ αυτό και μέσα στις σελίδες του περιοδικού υπάρχουν κριτικές σε κόμικς, παρουσιάσεις, συνεντεύξεις, άρθρα και αφιερώματα, αλλά και εικονογραφήσεις και κόμικς από νεότερους αλλά και από καταξιωμένους σκιτσογράφους που με θέρμη αγκάλιασαν απ’ την πρώτη στιγμή την προσπάθεια του Comic Cultura. Το 6ο τεύχος σηματοδοτεί το κλείσιμο ενός έτους από την κυκλοφορία του πρώτου, και εξαιτίας αυτού περιέχει 16 έξτρα σελίδες υλικό! Ακολουθώντας το μοντέλο της κεντρικής θεματικής, η συντακτική ομάδα του περιοδικού αφιερώνει μερικές σελίδες του περιοδικού για να μιλήσει για 10 ελληνικά και 10 ξένα κόμικς που ξεχώρισαν αυτή την δεκαετία (2010-2019), µε τον κάθε συντάκτη να παίρνει τον χώρο του για να παρουσιάσει, όχι το... «καλύτερο», αλλά το αγαπημένο του κόμικς σε κάθε κατηγορία. Μία λίστα καθαρά υποκειμενική -όπως όλες, άλλωστε- µε τα κόμικς που μας συγκίνησαν λίγο παραπάνω. Σε άλλα περιεχόμενα, εντός των 84 σελίδων του τεύχους φιλοξενούνται οι συνεντεύξεις δύο φετινών καλεσμένων του AthensCon, του Ιταλού καλλιτέχνη Disney κόμικς Andrea Freccero, και του διεθνώς αναγνωρισμένου σχεδιαστή του «Watchmen», Dave Gibbons, ενώ υπάρχει συνέντευξη και του διαχειριστή του Συλλόγου ΕΤουΚου και διοργανωτή του LAComicsFestival, Μέλανδρου Γκανά. Αφιερώματα και κριτικές για τις πιο ενδιαφέρουσες πρόσφατες εκδόσεις κόμικς και για τις νέες ταινίες και σειρές, ένα απολαυστικό διήγημα της Ιλέην Ρήγα (σε εικονογράφηση της Lena Decay), και, πέρα από όλα αυτά, μπορείτε να βρείτε και 20 αδημοσίευτα έργα από 27 Έλληνες καλλιτέχνες (Σάββας Αμπατζίδης (ThePack), Ιάκωβος Βάης, Ξανθός Βενιζέλος, Πανάγος Γεράκης, Μέλανδρος Γκανάς, John Zamas, Κώστας Ζυγούρης (Zgur), Βάλια Καπαδάη, Τάσος Καράς, Κωνσταντίνος Κάτσος, Περικλής Κουλιφέτης, Γιώργος Μελισσαρόπουλος (Meliss), Dionelo Muti, Κώστας Μπεκιάρης (No Budget Epics), Castalina Nistor, Δήμητρα Νικολαΐδη, Αντώνης Νικολόπουλος (Soloup), Μαρία Όλια Ντακογιάννη (Mondaki), Κώστας Παντούλας, Ήβη Παπακοσμά, Γιώργος Παπαηλίου, Θοδωρής Παππάς (TheodoreDuck), Νικόλας Στεφαδούρος (Stef), Βασίλης Χειλάς, Crazy Duck Comics). Το εξώφυλλο είναι μια δημιουργία του Νικόλα Στεφαδούρου… Εμπνευστής και αρχισυντάκτης της προσπάθειας είναι ο Ίωνας Αγγελής, με την υπόλοιπη συντακτική ομάδα να αποτελείται από τους Σπύρο Ανδριανό, Μάνο Βασιλείου Αρώνη, Νίκο Γιακουμέλο, Γιάννη Ιατρού, Άλκη Καζαμία, Λάζαρο Κολαξή, Αλέξανδρο Μινωτάκη, Σόλωνα Παπαγεωργίου, Γιάννη Παπαδόπουλο, Γιώργο Σαφελά, Διονύση Τζαβάρα, Δημήτρη Τζανόγλου και Λένα Τζιογκίδου. Την γραφιστική επιμέλεια του τεύχους ανέλαβε ο Γιώργος Σιακαβάρας, με τη συμβολή του Bryan Mince. Διαβάστε ελεύθερα με ένα κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο: issuu.com/ionasaggelis/docs/comicultura06 .
- 3 replies
-
- 15
-
- comic cultura
- ίωνας αγγελής
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Λίγη ώρα πριν τα Reflections για τα 80 χρόνια Batman, εγώ και ο Νικόλας είχαμε τη χαρά να συνομιλήσουμε με δύο από τα βασικότερα μέλη του Comic Cultura, ενός εξαιρετικού περιοδικού με comic θεματολογία, το οποίο διατίθεται μέσω της πλατφόρμας Issuu. Συζητήσαμε με τον Ίωνα Αγγελή, εμπνευστή και αρχισυντάκτη του Comic Cultura, και συντάκτη του αγαπημένου μας site Smassing Culture, και τον Σπύρο Ανδριανό, μόνιμο συνεργάτη του Comic Cultura, και κάτοχο του blog για τα κόμικς, Comicmaniacs. Τ: Πώς ξεκίνησε το Comic Cultura και από ποιους; Ι: To Comic Cultura ξεκίνησε από εμένα, τον Ίωνα Αγγελή, και τον Σπύρο Ανδριανό. Αρχικά ως μία προσπάθεια για να υπάρξει ένα περιοδικό με κυρίως αρθρογραφία για τα κόμικς, με ιδέες για εφημερίδα ή έντυπο. Τελικά εξελίχθηκε όσο περνούσε ο καιρός. Η έμπνευση ήρθε το καλοκαίρι του 2018. Ν.: Σαν έντυπο ή σαν ένθετο; I.:Ή σαν έντυπο είτε σαν μία μικρή εφημερίδα… Σ.: Πώς ήταν το «Καρέ-Καρέ» ίσως… Ι.: Κάτι παρόμοιο. Αλλά τελικά αποφασίσαμε να γίνει ψηφιακό. Σ.: Τον Νοέμβρη του ’18, καταλήξαμε στη μορφή του ψηφιακού περιοδικού. Ι.: Επειδή παρακολουθούσα τι συνέβαινε στο issuu, είπα «Να μια πλατφόρμα που μπορούμε να εκφραστούμε κι εμείς». Και από κόμικς στο περιοδικό ξεκινήσαμε με δύο strip στο πρώτο τεύχος και από το δεύτερο και μετά βάζαμε όλο και περισσότερα comics. Το έχουμε κάπως 50-50 πλέον… Σ.: Αρθρογραφία και comics γνωστών και νέων καλλιτεχνών. Τ.: Πείτε μας μερικούς κομίστες και αρθρογράφους που συμμετέχουν. Σ.: Αρθρογράφος είναι κι ο Ίωνας, είμαι κι εγώ, ο Γιώργος ο Σαφελάς, τα παιδιά από το Smassing Culture, η Λένα Τζιογκίδου… Ι.: Ο Λάζαρος Κολαξής από το This is not a blog, ο Γιάννης Παπαδόπουλος, ο Διονύσης Τζαβάρας, ο Γιάννης Ιατρού και πολλοί άλλοι. Από κομίστες τον Κωνσταντίνο Κάτσο, τον Άρη Λάμπο, τον Θανάση Καραμπάλιο, την Φωτεινή Τυροβούζη, τον Λέανδρο, την Aniro, τον Σάββα Αμπατζίδη, τον Κώστα Μπεκιάρη, τον Παναγιώτη Τσαούση, τον Σπύρο Ανδριανό, τον Soloúp, τον Θοδωρή Παπαδόπουλο, και πάρα πολλούς άλλους, που συμπεριλαμβανομένου αυτούς που θα ακολουθήσουν στα επόμενα τεύχη, θα άγγιζε ώρα η απαρίθμηση. Γενικώς, το κάθε τεύχος προσθέτει και νέα άτομα στην ομάδα του, τόσο στα comics όσο και στα άρθρα, επειδή γενικότερα θέλουμε να έχουμε πολυφωνία και να πειραματιζόμαστε. Ν.: Αυτό ήθελα να σε ρωτήσω κι εγώ. Φαντάζομαι ότι κάθε τεύχος είναι διαφορετικό. Δεν είναι ότι «θα βάλουμε τόσα comics και τόσα άρθρα». Σ.: Μολονότι είναι ψηφιακό περιοδικό, κι αν έχουμε δυο-τρεις σελίδες στο ένα τεύχος παραπάνω δε χάθηκε ο κόσμος, προσπαθούμε να έχουμε τον ίδιο αριθμό σελίδων και να μοιράζονται τα comics με τα άρθρα. Σε κάθε τεύχος έχουμε ένα διαφορετικό αφιέρωμα. Ένα διαφορετικό κεντρικό θέμα. Ν.: Υπάρχει δηλαδή ένας βασικός άξονας και ταυτόχρονα υπάρχουν και άλλα. Τ.: Ένα παράδειγμα κεντρικού θέματος; Ι.: Στο τρίτο τεύχος μιλήσαμε για το diversity στα comics, τόσο για τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, όσο και γενικότερα. Το εξώφυλλο υμνεί το diversity, καθώς μας παρουσιάζει τους Ρομά, ενώ στο τέταρτο συζητήσαμε για τα βραβεία Eisner. Θέλω και να προσθέσω κάτι, πάνω σε αυτό που είπε ο Σπύρος προ ολίγου: Δεν έχουμε συγκεκριμένες σελίδες πάντα. Κινούμαστε στο 50-50. Ισχύει αυτό. Από τη στιγμή όμως που εμείς δεν πληρώνουμε τους καλλιτέχνες και τους αρθρογράφους κι επειδή πολλές φορές μπορεί κάποιος να μην προλάβει να ετοιμάσει το υλικό που κανονίσαμε, έχουμε δηλαδή τέτοιου είδους ανατροπές, δεν έχουμε κάποιο προκαθορισμένο πρόγραμμα. Έχουν υπάρξει και περιπτώσεις που το πρόγραμμα αλλάζει και μία εβδομάδα πριν κυκλοφορήσει το τεύχος. Σ.: Αυτό παντού συμβαίνει. Απλώς εμείς τρέχουμε και δε φθάνουμε μετά. Ειδικά ο Ίωνας θα γεράσει πριν την ώρα του. Ν.: Νομίζω είναι φυσιολογικό, όταν συνεργάζεσαι με πάρα πολλά άτομα, κάποιος να μην προλάβει. Τ.: Τα deadlines είναι αυστηρά ή έχετε αφήσει πιο ελαστικά περιθώρια; Σ.: Στην αρχή μας κάνει αυστηρά deadlines, αλλά κατά την πορεία, όπως είπε κι ο ίδιος, ακόμη και δυο-τρεις μέρες πριν κλείσει το τεύχος παραδίδονται άρθρα έως και κόμικς. Ι.: Όχι, δεν έχουμε deadlines συγκεκριμένα, το αφήνουμε αόριστο. Πλέον επικοινωνούμε πολύ καιρό πριν με τους αρθρογράφους και τους καλλιτέχνες. Ν.: Σας έχουν δώσει ποτέ έτοιμο κείμενο, ή κάπου αλλού δημοσιευμένο; Σ.: Όχι. Προσπαθούμε να μην παίρνουμε δημοσιευμένα κείμενα, αν και στα πρώτα τεύχη είναι η αλήθεια ότι τα δικά μου κείμενα προέρχονταν από το blog μου, το Comic Maniacs, με κάποιες παραλλαγές: Πρόσθετα κάτι, αφαιρούσα κάτι άλλο. Αυτό όμως γινόταν λόγω έλλειψης χρόνου. Οι περισσότεροι δίνουν πρωτότυπα κείμενα. Και με το Smassing Culture γινόταν και γίνεται αυτό. Τα είχαν βάλει στο site τους και μετά σ’ εμάς. Και αυτό γινόταν όμως λόγω έλλειψης χρόνου. Σε κάποιους συνεργάτες, που δεν αποτελούν τη μόνιμη συντακτική ομάδα, τα κείμενα είναι πάντοτε πρωτότυπα. Ι.: Πάνω σ’ αυτό να προσθέσω κι εγώ ότι μερικές φορές βάζουμε κείμενα από άλλα sites, μόνο επειδή τυχαίνει να έχουμε στήλες για κριτικές σε comics και ταινίες. Όπως και να ‘χει, αν θέλω να βάλω μια κριτική σε ένα comic, μπορεί ο Σπύρος να έχει ήδη γράψει, οπότε θα χρησιμοποιήσω πάλι εκείνη. Απλά, σε κάθε κείμενο που έχουμε ήδη βάλει μέσα, ή θα πέσει κόψιμο, ή θα πέσει μία νέα εκδοχή του ίδιου αρθρογράφου. Εγώ θεωρώ ότι όλα είναι πρωτότυπα τα κείμενα. Ακόμη και αν τα ανακυκλώνουμε, γίνονται αλλαγές. Σ.: Τίποτα δεν είναι ολόιδιο δηλαδή. Copypaste δεν κάνουμε στο Comic Cultura. T.: Ερώτηση. Στα περιοδικά υπάρχουν πλατφόρμες όπως το Spotify, οι οποίες μπορούν να σου δώσουν βήμα κι ένα μεγαλύτερο κοινό ίσως; Ι.: Επειδή είχα ψάξει σε κάποια φάση τι γίνεται, να ξεκαθαρίσω πως από το πρώτο τεύχος ξεκίνησα με το Issuu, επειδή ήταν η πιο γνωστή σε έμενα πλατφόρμα, αν και έπειτα συνειδητοποίησα πως όσο καλό κι αν φαίνεται δεν είναι. Είναι μεν μία δωρεάν πλατφόρμα, όπου μπορείς να ανεβάζεις τεύχη, αλλά όπως και να ‘χει αναλυτικά στατιστικά δεν υπάρχουν. Ηλικιακό κοινό αναγνωστών π.χ.. Δεν μου δίνει διάφορα. Μου δίνει μόνο αναγνώσεις όπου και πάλι υπάρχουν πολλά προβλήματα. Για να έχεις μια καλύτερη ανταπόκριση με το Issuu πρέπει να πληρώσεις το premium πακέτο. Τ.: Ξεχνάς δηλαδή πρόσβαση σε Analytics. I.: Ναι. Δεν έχουμε πολλά στατιστικά. Έχουμε μόνο τα 3-4 βασικά. Όπως και να ‘χει δεν είναι εξυπηρετικά. Επειδή όμως είχα ψάξει αρκετά, υπάρχουν μερικές πλατφόρμες, οι οποίες όμως δεν πάνε καθόλου καλά σε επισκεψιμότητα. Δεν έχουν καν πολλά ανεβάσματα από περιοδικά. Αλλά ναι. Είναι φτωχός αυτός ο χώρος. Και ψηφιακά, πέρα από εμάς, μόνο μέσω κάποιας ιστοσελίδας μπορεί ένας δημιουργός να ανεβάσει κάποιο comic ή μέσω του deviant art. Σ.: Κάπως έτσι. Βέβαια εγώ κομίστας δεν βάζω εκεί μέσα (deviant art) γιατί φοβάμαι μην μου πάρουν ιδέες. Δεν ξέρω αν κατοχυρώνομαι ως δημιουργός. Πετάνε ένα copyright και όλα καλά. Δεν ξέρω αν κατοχυρώνονται. Ν.: Πλατφόρμες για περιοδικά δεν υπάρχουν, αλλά για comics έχουμε δει. Έτσι; Ι.: Ναι, στην Ελλάδα το So Comic είναι το πιο γνωστό. Ν.: Και στο εξωτερικό έχουν αναδειχθεί. Τ.: Πώς μπορεί κάποιος να κατεβάσει κάθε τεύχος του Comic Cultura; Ι.: Μέσω επικοινωνίας στη σελίδα μας στο facebook, είτε mail και λοιπά. Τ.: Από το Issuu; Ι.: Μέσα από το Issuu όχι δεν μπορεί. Πρέπει να βάλουμε το premium πακέτο και να πληρώσουμε ώστε να ελευθερώσουμε αυτή την επιλογή. Υπάρχει στα σκαριά μία ιδέα, μήπως κάνουμε κάποιο site δικό μας, αλλά οι απόψεις μεταξύ των μελών διαφέρουν. Αλλά όπως και να ΄χει, για να κατεβάσει κάποιος το τεύχος, πρέπει να επικοινωνήσει με μας. Δεν γίνεται αλλιώς. Ν.: Δε θα μπορούσατε να το δώσετε σε κάποιο site και να το κατεβάσουν από εκεί; Ι.: Η αλήθεια είναι ότι δεν το έχουμε δοκιμάσει, αλλά μπορούν να το ανεβάσουν στο site τους ποστάροντας το link, αλλά και πάλι οι αναγνώσεις δεν προσμετρούνται στο Issuu. Αυτό δημιουργεί ένα ακόμη πρόβλημα, ότι έχουμε εμείς 2000 κάτι αναγνώσεις. Τη στιγμή που έχει ανεβεί στο Smassing για παράδειγμα ως copied link δεν προσμετράτε. Στα blogs γίνεται κανονικά, αλλά σε sites διαφέρει το πράγμα. Τ.: Είδαμε ότι ο Μπλε Κομήτης σταμάτησε την λειτουργία του. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό; Ν.: Είναι σημάδι των καιρών ή οφείλεται στην έλλειψη ενδιαφέροντος από μεγάλο μέρος του κοινού. Σ.: Εγώ δε θέλω να πιστέψω ότι η έντυπη μορφή του comic έχει πεθάνει ή έχει σβήσει. Μολονότι αυτό λένε και άνθρωποι που ακόμη ασχολούνται με τα comics, που ζούνε από αυτό. Σαν μαγαζάτορες πχ. Από τη μία γίνονται εκδηλώσεις, γίνονται φεστιβάλ, βλέπεις ότι κάτι έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια και από την άλλη δεν μπορεί να επιβιώσει ένα περιοδικό. Δεν μιλάμε τώρα για πολλά. Να υπήρχανε καμιά δεκαριά και να λέγαμε ότι το ένα τρώει το άλλο ή ότι δεν μπορεί να σηκώσει η αγορά τόσα. Ένα περιοδικό και δεν μπορεί να επιβιώσει; Κάπου είναι αντιφατικά αυτά τα πράγματα. Αλλά θέλω να πιστεύω ότι ακόμη δεν έχει πεθάνει η έντυπη μορφή του comic. Σίγουρα υπάρχει μία πτώση σε πωλήσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Το φαινόμενο είναι παγκόσμιο. Τ.: Θα σου πω ένα ελληνικό φαινόμενο και θέλω τη γνώμη σου σε αυτό. Βγαίνει ένα comic, θα δούμε 2, 3, 4, 5 τεύχη, επειδή είναι διάσημο και θα πουλήσει στην αρχή, και μετά θα εξαφανιστεί. Δε θα βγει η συνέχεια. Το έχουμε ζήσει πολλές φορές. Σ.: Άμα είναι ξένο comic, έχει να κάνει με τα δικαιώματα. Ή κάνει κάτι ο εκδότης, που δεν ευχαριστεί τον ξένο εκδότη, και του παίρνει τα δικαιώματα. Δηλαδή, αν εμένα μου δώσει ο Bonelli να βγάλω comic και πάω και βάλω και Spiderman μέσα, θα μου πάρει και τα δικαιώματα ο Bonelli, θα τ’ ακούσω και από την Marvel. T.: Άρα δεν πιστεύεις ότι μπορεί να είναι παθογένεια κάποιου εκδοτικού οίκου, που πάει να μαζέψει π.χ. λεφτά στην αρχή και στη συνέχεια το αφήνει τελείως; Εμένα εκεί πηγαίνει το μυαλό μου. Σ.: Κι αυτό γίνεται! Εγώ θεωρούσα ότι, ενώ στη δεκαετία του ΄60 και ΄70 έβγαιναν ένας σκασμός περιοδικά, οι περισσότεροι Έλληνες εκδότες ήταν λιαν επιεικώς τσαρλατάνοι. Λίγοι ήταν οι σωστοί επιχειρηματίες. Ένας Τερζόπουλος πχ. Οι άλλοι ήταν άρπα κόλλα. Τώρα όμως, τα τελευταία χρόνια, ότι βγαίνει από Έλληνες εκδότες είναι καλό. Ι.: Επειδή είμαι ιδιαίτερα νέος στο χώρο και το Comic Cultura με βοήθησε να γνωρίσω πράγματα, θεωρώ ότι το πρόβλημα του Κομήτη, ήταν πως επρόκειτο για ένα αρκετά μονοδιάστατο περιοδικό. Ζούμε σε μία εποχή που ζητάμε το τέλειο πλέον, ο Κομήτης αυτή τη στιγμή έδινε τέλειες ιστορίες, ωραία κείμενα, λίγα αλλά καλά, τα γραφιστικά του ήταν οκ, όχι κάτι ιδιαίτερο. Αλλά επαναλάμβανε ένα συγκεκριμένο μοτίβο. Εγώ θεωρώ ότι κούρασε. Εμένα όχι, τον Σπύρο όχι, αλλά ίσως έναν άλλον αναγνώστη, που δεν έχει την ίδια τρέλα με εμάς. Ο μπλε κομήτης δεν πειραματιζόταν. Σ.: Θέλω να προσθέσω κάτι σε αυτό που είπε ο Ίωνας, για το μονοδιάστατο. Καλώς ή κακώς, τα περισσότερα περιοδικά ακολούθησαν τη συνταγή της Βαβέλ. Και το 9 της Ελευθεροτυπίας και ο Μπλε Κομήτης, κάτι που εμείς θέλουμε να το αποφύγουμε στο Comic Cultura και ευτυχώς το έχουμε καταφέρει. Πράγματα που ίσως δεν άρεσαν στον αρχισυντάκτη τους, τα αγνοούν τελείως και βάζουν μόνο όσα τους αρέσουν. «Τι μου αρέσει εμένα; Μου αρέσει το ευρωπαϊκό comic; Ε μόνο ευρωπαϊκό comic θα μπαίνει μέσα. Δε θα βάλω αμερικάνικο, δε θα βάλω manga». Δεν πάει όμως έτσι. Ο αείμνηστος ο Άγγελος Μαστοράκης στο «9» της Ελευθεροτυπίας, λάτρευε την Επιστημονική Φαντασία. Το διήγημα ήταν μόνο Επιστημονικής Φαντασίας. Το κοινό σου όμως δεν είναι μόνο αυτό. Μπορεί στον άλλο να αρέσει το horror. Βάλε κι ένα κείμενο horror. Ή δεν είχε βάλει τίποτα αμερικάνικο. Το μοναδικό αμερικάνικο comic που μπήκε στο «9» όλα αυτά τα χρόνια, ήταν το «League of Extraordinary Gentlemen». Δεν μπήκε κάτι άλλο αμερικάνικο. Δε μπορεί να είναι όλα άχρηστα. Εντάξει, μπορεί να μη σου αρέσουν οι σούπερ ήρωες. Θα πεις εγώ δε θα βάλω Batman και Spiderman και κλωτσοπατινάδα. Δεν είναι όμως όλα άχρηστα. Υπάρχουν και κάποια καλά. Βάλε Image. I.: Πάνω στον Μπλε Κομήτη θέλω να προσθέσω και κάτι ακόμη. Να ξεκαθαρίσουμε κατ’ αρχήν ότι ο Κομήτης είχε μερικές βάσεις. Ζητούσε εξαιρετική ποιότητα comic, τέλειο σενάριο, τέλειο σχέδιο, την καλύτερη συνέντευξη, τα καλύτερα κείμενα. Όταν βάζεις τόσο ψηλά τον πήχη τα πράγματα δυσκολεύουν. Είχαν θέσει ψηλά τον πήχη και σε θέμα χαρτιού, στην ποιότητα εκτύπωσης που εγώ το θεωρώ το καλύτερο χαρτί και το οποίο προμηθεύονταν από το εξωτερικό, δεν είναι καν ελληνικό αυτό το χαρτί. Είχαν θέσει τόσο ψηλά τον πήχη, κάτι που ίσως να προκαλέσει πρόβλημα και σε εμάς αν προχωρήσουμε σε έντυπο, αλλά και σε άλλα περιοδικά. Ο Κομήτης ήταν τόσο τέλειος σε μερικά βασικά τεχνικά θέματα. Ίσως γίνουν συγκρίσεις. Αν εγώ βγω τώρα έξω, με ένα Comic Cultura έντυπο, θα αντιμετωπίσω σύγκριση. Σ.: Από τη Βαβέλ και μετά συμβαίνει διαρκώς βέβαια αυτό, γιατί η Βαβέλ έκανε το πιο μεγάλο ΜΠΑΜ και διατηρήθηκε τόσα χρόνια, οτιδήποτε βγαίνει πάντοτε το συγκρίνουμε με τη Βαβέλ. Σ.: Όταν του μιλήσουν για τη Βαβέλ θα την κάνει τη σύγκριση. Τ.: Θέλω να πω ότι ζούμε σε μία εποχή μετά την κρίση, έχουν αλλάξει κάποια πράγματα και πλέον οι νέοι έχουν άλλες προσδοκίες. Μπορεί ναι μεν οι παλαιότεροι να είναι κάπως πιο «κολλημένοι», αλλά οι νέοι αναγνώστες είναι πιο «προσγειωμένοι». Ι.: Ως 17-χρονος, όπως και προείπα, ζούμε σε μία εποχή που τα θέλουμε όλα τέλεια. Και η γενιά μου το πιστεύει αυτό. Έχουμε τοποθετήσει πολύ ψηλά τον πήχη. Εντάξει, κι εμείς που είμαστε πιο πολύ της κουλτούρας άνθρωποι, ίσως είμαστε και πιο συμβατικοί. Σ.: Αν δεις ότι γίνεται πραγματική προσπάθεια με μεράκι, παραβλέπεις και κάποια τεχνικά προβληματάκια που θα υπάρχουν. Ι.: Δε διαφωνώ σε αυτό. Σ.: Ο κάθε ένας αναγνώστης, ξεχωριστά σαν οντότητα, θα είναι ευχαριστημένος όταν γίνεται το δικό του. Αν δείτε περιοδικά που έχουν στήλη αλληλογραφίας, ο καθένας κάνει τις προτάσεις του και αυτές τις θεωρεί σωστές. Αυτό που λέω εγώ θα γίνει. Βάλε αφίσες. Βάλε αφιέρωμα. Κάνε εκείνο. Κάνε το άλλο. Αλλιώς δε θα αγοράσω ξανά. Ο Έλληνας αναγνώστης εμ δεν αγοράζει, δε γκρινιάζει κι από πάνω. Αν ακούσεις τι ζητάει ο Έλληνας αναγνώστης… Ι.: Εμείς πάλι καλά δεν το έχουμε βιώσει ακόμη αυτό. Δεν υπάρχουν πολλές απαιτήσεις από εμάς. Σ.: Βάλε στήλη αλληλογραφίας να σου πω εγώ (γέλια). Ι.: Το περιμένω πως και πως η αλήθεια είναι. Θέλω προτάσεις από τους αναγνώστες. Τους ζητάω πολλές φορές να μου σχολιάσουν το τεύχος. Ζητάω την κριτική. Ν.: Είναι αυτό, ότι είμαστε μικρό κοινό και ταυτόχρονα θέλουμε τα πάντα να συμβαδίζουν με τις απαιτήσεις μας. Ι.: Ακόμη κι αν ακούς τους πάντες, πρέπει να έχεις κι εσύ κριτική σκέψη. Δηλαδή αν έρθει κάποιος με μία πρόταση ανέφικτη, θα του πω ωραία πρόταση, αλλά δε γίνεται. Ν.: Είπατε πριν ότι ο Μπλε Κομήτης ήταν λίγο μονοδιάστατος. Ήταν τι άρεσε στον αρχισυντάκτη ή τη συντακτική ομάδα, γιατί μπορεί και να συμπίπτουν τα γούστα. Η πολυσυλλεκτικότητα είναι ένας παράγοντας επιτυχίας ή κάπου χάνεται η μπάλα; Σ.: Εγώ νομίζω πως ναι. Γιατί καλύπτεις πλέον όλες τις ανάγκες των αναγνωστών σου. Ένας που του αρέσει το αμερικάνικο comic, δε θα αγόραζε Μπλε Κομήτη. Θα σου πετούσε κάτι καλό μέσα, θα το ‘χε πάρει κι αυτός. Όταν στο απορρίπτουν όμως, σου λένε «όχι αυτό δε θα μπει εδώ μέσα, με τίποτα», τότε τι γίνεται; Έπρεπε να γίνει το σχίσμα στη Βαβέλ για να πάει ο συχωρεμένος ο Μπαζίνας να βγάλει το «Dark Knight Returns» του Miller. Η Βαβέλ δε θα το είχε βγάλει ποτέ. Αμερικανιά θα ‘λεγε. Κι ας σατίριζε ο Μίλλερ την Αμερική και τα ιδανικά της. Ι.: Επειδή κι εγώ είμαι πολιτικά φορτισμένος σε κάποια θέματα και μπορεί να συμφωνούσα με τη Βαβέλ σε μερικά από αυτά, όπως και να ‘χει σαν αρχισυντάκτης δέχομαι comics, επικοινωνώ με καλλιτέχνες. Εμένα μου αρέσει το πολιτικό comic ή το horror. Δεν θέλουμε όμως να κάνουμε ένα περιοδικό αποκλειστικά horror ή αποκλειστικά political. Για αυτό και ψάχνουμε πολυφωνία. Να είναι πολυδιάστατο αυτό που δίνουμε έξω. Σ.: Και δε σημαίνει ότι θα σου βγει και πάντα. Μπορεί κάτι να μη σου βγει. Να μην άρεσε σαν τεύχος. Το έκανες όμως. Το προσπάθησες. Ν.: Πώς βλέπετε τους Έλληνες εκδότες όσον αφορά τα comics; Υπάρχουν λίγοι μεγάλοι παίκτες. Πώς βρίσκετε την αγορά; Τ.: Είναι φυσιολογικό να υπάρχει ένα τέτοιο ολιγοπώλειο; Ι.: Επειδή έχουμε επικοινωνία με τους περισσότερους εκδότες, πλέον το αναγνωστικό κοινό είναι μικρό. Πχ με την Τζέμα, με την οποία πρόσφατα έχω μια επικοινωνία, βλέπω ότι τα τιράζ που βγάζουν είναι πολύ μικρά. 500, 1000. Βλέπεις τον Λεωκράτη Ανεμοδουρά, ο οποίος συνεχίζει με ένα συγκεκριμένο μοντέλο, αλλά και πάλι τα τιράζ του τα έχει κόψει. Η Polaris, με τον Μπλε Κομήτη, ίσως έχασε από αυτό. Δεν ξέρω τι τιράζ είχε ο Μπλε Κομήτης, σίγουρα είχε τεράστιο, αν συγκρίνουμε με τα νούμερα του πρώτου τεύχους, που άκουσα πως πέρασαν τις 3000. Σ.: Δεν υπάρχουν μεγάλα τιράζ πλέον. Ξεχάστε τα. Κάποτε το Μίκυ Μάους πουλούσε 300.000 αντίτυπα τη βδομάδα και τώρα ζήτημα να πουλάει 1000. Έχουν αλλάξει οι εποχές. Με την τηλεόραση, τα videogames, τα social media. Πάντως εγώ πιστεύω ότι οι Έλληνες εκδότες, όσοι έχουν απομείνει, οι άνθρωποι είναι ρομαντικοί και απλώς αγαπάνε το μέσο και βγάζουν. Κέρδος δεν έχουν. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Ι.: Βλέπεις όμως ότι υπάρχουν και μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι, πχ Πατάκης ή Ίκαρος, οι οποίοι βγάζουν comics. Εκείνοι θα βγάλουν ένα δύο το χρόνο, τα οποία έχουν το προνόμιο ότι θα πάνε στα ΕΒΚ, θα πάρουν κάμποσα βραβεία. Ξέρουν ότι θα έχουν τεράστια αποδοχή. Και αυτό που διάβασα πρόσφατα, ο «Γιαννούλης Χαλεπάς», το βιογραφικό αυτό comic που έκανε ο Θανάσης ο Πέτρου με τον Δημήτρη τον Βανέλλη, ήταν ένα απίστευτο comic. Έπαθα την πλάκα μου. Και είχε βγει από τον Πατάκη. Και ο Πατάκης γενικώς βγάζει πολύ καλές εκδόσεις κόμικς τελευταία. Σ.: Έχει μπει στο παιχνίδι. Βγάζει και καλές δουλειές. Ν.: Από το comic πάντως, οι περισσότεροι εκδοτικοί «μπαίνουν» μέσα. Τ.: Πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι η επιβίωση για τους δημιουργούς που βρίσκονται στον ελλαδικό χώρο; Είναι κι εκείνοι ρομαντικοί, όπως οι εκδότες; Σ.: Εκείνοι δεν είναι απλώς ρομαντικοί. Κουβαλούν και μία δόση τρέλας. Σου μιλάω εκ πείρας. Το κάνουμε επειδή αυτό το πράγμα μας αρέσει. Ξέρουμε εξ’ αρχής ότι λεφτά δε θα βγάλουμε από αυτό. Εγώ δηλαδή, δύο άτομα ξέρω που να έχουν βγάλει λεφτά στην Ελλάδα με τα comics τους, με τις δημιουργίες τους. Ο πιο γνωστός ο Αρκάς. Από ‘κει και πέρα, αν δεν απορροφηθούν από την αγορά του εξωτερικού, δεν βγάζεις λεφτά στην Ελλάδα από το comic. Εκτός αν γίνεις ελαιοχρωματιστής ή κάνεις κανένα εξώφυλλο για κάποιο παραμυθάκι. Άλλο εικονογράφηση και άλλο το κόμικ. Ν.: Επειδή στο comic μπορεί να υπάρχει και σεναριογράφος και σχεδιαστής, ποιος από τους δύο επιβιώνει πιο εύκολα; Γιατί αν είσαι σεναριογράφος, δεν μπορεί εύκολα από το βιβλίο να πας στο comic. Έχει τις ιδιαιτερότητές τους. Σ.: Και για τους δύο είναι δύσκολο, αλλά για το σχεδιαστή περισσότερο. Ι.: Εγώ θεωρώ ότι υπάρχουν τρεις Τέχνες που συνδυάζονται άμεσα: Λογοτεχνία, Comic, Κινηματογράφος. Η Λογοτεχνία είναι αυτό, τέλος. Τα Comics έχουν και Λογοτεχνία και Ζωγραφική. Ενώ ο Κινηματογράφος συνδυάζει τα υπόλοιπα δύο και σου βάζει και την κάμερα. Στην Ελλάδα είναι δύσκολο. Πάρα πολλοί λίγοι ζουν από αυτές τις Τέχνες. Και στα κόμικς, μιλάμε για περιπτώσεις καλλιτεχνών που τα ονόματά τους τα έχουμε δει εκατοντάδες φορές, είτε σε περιοδικά, είτε σε άλμπουμ, αλλά ναι, οι περισσότεροι είναι ρομαντικοί. Ο καθένας έχει τη δουλειά του και θα κάνει κι ένα comic. Σ.: Και το Comic Cultura για ρομαντικούς λόγους έγινε. Για την τρέλα μας. Τ.: Κλασσική ερώτηση που κάνουμε στην εκπομπή και θα ήθελα να μου απαντήσετε ξεχωριστά. Marvel ή DC; Σ.: Εγώ τρέφω αγάπη και για τις δύο εταιρίες. Έχω μεγαλώσει με comics τους, τα συλλέγω χρόνια, σίγουρα όμως ένα μέρος στην καρδιά μου για την Marvel. Αυτό δε σημαίνει ότι απορρίπτω τη DC ή βάζω διλήμματα. Σίγουρα έχω μία σχέση καλύτερη με τη Marvel, αλλά και τη DC την αγαπώ. Και δεν ασχολούμαι με τις ταινίες για να σχολιάσω τα Cinematic Universes. Μιλάω για τα comics. Ι.: Από άποψη comics, ότι και να κάνεις, η DC είναι κορυφή. Είμαι πολύ κάθετος, γιατί η DC πειραματίστηκε τόσο καιρό. Έκανε και κάνει τρομερά πράγματα. Η Vertigo έκλεισε, κλαίμε ναι. Σ.: Αυτό ήταν τρομερό δηλαδή με τη Vertigo; Ή το New 52 το θεωρείτε επαναστατικό; Ξέγραψαν μέσα σε ένα χρόνο και γύρισαν οι μισοί ήρωες εκεί που ήταν; Οι άλλοι μισοί έχουν μείνει στο New 52 κι είναι ένας αχταρμάς; Ν.: Είναι λίγο αχταρμάς, αλλά έβγαλε και ωραίες ιστορίες το New 52. Σ.: Βεβαίως έβγαλε. Ι.: Στις ταινίες, επίσης, αν μου πεις ότι η DC είναι καλύτερη, πάλι θα έχουμε θέμα. Είμαι φουλ Marvel. Εγώ θεωρώ ότι η DC βέβαια αρχίζει και πειραματίζεται. Πχ το Joker που έρχεται σύντομα. Όπως και να ‘χει, η Marvel έχει ένα μοντέλο που λειτουργεί και μου αρέσει. Μιλάμε για ταινίες, όπως το Endgame, την πιο επική ταινία που έχει βγει. Γι’ αυτό πρέπει να τα λέμε. Τ.: Ποια είναι τα αγαπημένα σας αναγνώσματα, όσον αφορά τα comics; Ι.: Εγώ ξεκίνησα με τα κλασικά: Λούκυ Λουκ, Αστερίξ. Αλλά μέσα σ’ όλα αυτά διάβαζα πάρα πολύ Μπλεκ και Μαρκ. Και μετά απέκτησα κόλλημα με την Ντίσνεϊ. Είχα μείνει πολλά χρόνια σ’ αυτό το όριο των 80s, των κλασικών comics και όχι Βαβέλ και λοιπά. Νομίζω ότι γύρω στα 15 μου άρχισα να ψάχνω το αντικείμενο ιδιαίτερα. Σιγά-σιγά. Κομήτης, Βαβέλ, 9. Τώρα σε καλύτερα comics, σίγουρα «Οι νέες περιπέτειες του Φάντομ Ντακ» είναι κορυφή από κάθε άποψη. Το Dark Knight Returns σίγουρα. Ήταν απίστευτο. Και το Watchmen. Πολύ κλασικές επιλογές. Αλλά και το Colombo του Altan ήταν τρομερό. Το «Saga», επίσης. Το «Understanding Comics» του Scott McCloud, το οποίο το διάβασα το Πάσχα, και μου άλλαξε την όλη μου αντίληψη για τον χώρο. Τελευταίο ήταν το «Mister Miracle» του Tom King. Σίγουρα έχω ξεχάσει πολλά να αναφέρω. Σ.: Εγώ, όπως όλα τα παιδιά, ξεκίνησα με της Ντίσνεϊ, Μίκυ Μάους, Λούκυ Λουκ και Αστερίξ. Αρχές ’80 γνώρισα τα υπερηρωικά comics κι έγινα μανιώδης συλλέκτης μέχρι και σήμερα. Αλλά γενικά μου αρέσει και η Γαλλοβελγική Σχολή και Manga έχω διαβάσει και το ερωτικό comic μου αρέσει. Δεν υπάρχει κάτι που να μην μου αρέσει στα comics. Σίγουρα στα Αμερικάνικα έχω μία μεγαλύτερη αγάπη. Έχω διαβάσει τα περισσότερα. Ι.: Πάντως το comic που θεωρώ καλύτερο όλων των εποχών και έχω ως σημείο αναφοράς, είναι σίγουρα το «Κόρτο Μαλτέζε». Ήταν το πρώτο σοβαρό comic και που με ενθουσίασε με ιδιαίτερο τρόπο. Σ.: Φυσικά αν μιλάμε για comic strip, θα πούμε το Crazy Cat. Απίστευτη δουλειά. Το ζητούσα από γνωστό κομιξάδικο και δεν ήξεραν πιο είναι. Μου έλεγαν ποιο είναι αυτό; Τ.: Τι στόχοι υπάρχουν για το Comic Cultura; Ι.: Το Comic Cultura, ως τώρα, έχει ως στόχο να δώσει βήμα σε νέους καλλιτέχνες να εκθέσουν τη δουλειά τους. Και καταξιωμένους, αλλά κυρίως νέους. Να επεκτείνει λίγο τον όρο αρθρογραφία στα comics. Στην αρθρογραφία θέλουμε να φέρουμε θέματα που είναι ή αμφιλεγόμενα, ή έχουν σχέση με κοινωνικοπολιτικά ζητήματα. Υπάρχει πόλωση και πολλές φορές πρέπει να πιάσεις μία πλευρά και να κλείσεις αυτό το κομμάτι. Η αλήθεια είναι πως εμείς το έχουμε ψιλοορίσει. Τι είμαστε και ποιες πολιτικές απόψεις έχουμε. Όπως και να ‘χει, οι στόχοι μας είναι αυτοί. Να επεκτείνουμε λίγο τον ρόλο των comics στην Ελλάδα και για αυτό το ψηφιακό ίσως βοηθάει σε αυτό το κομμάτι, καθώς είναι δωρεάν, αλλά είναι και ψηφιακά. Αν καταφέρω να δείξω την Τέχνη αυτή, σε άτομα που δεν έχουν σχέση με τα comics και καταφέρω να τους κάνω αναγνώστες, εγώ θα μείνω ικανοποιημένος. Σ.: Αυτό θα είναι το μεγαλύτερο κέρδος. Ι.: Και από το 5ο τεύχος, που εισάγουμε το English version του Comic Cultura, είναι κάτι πολύ σημαντικό, και κάτι που θεωρώ μεγάλο επίτευγμα. Εάν δούμε νέους Έλληνες καλλιτέχνες να εκδίδουν δουλειές στο εξωτερικό, μπορώ να πω με το χέρι στη καρδιά πως θα μπορώ να πεθάνω ήσυχος –ναι στα 17 μου συζητάω για το θάνατο, όσο περίεργο και αν φαίνεται. Ν.: Ένα μήνυμα για τους αναγνώστες του anthem.gr; Ι.: Η underground φάση, που ευδοκιμεί στις μέρες μας, το ρετρό και όλα αυτά τα ρεύματα, πρέπει να τα αποδεχόμαστε, πρέπει να τα βλέπουμε με θετική σκέψη. Γενικότερα, εμείς καλούμε τον κάθε αναγνώστη, τον κάθε άνθρωπο της κουλτούρας να έρθει σε μας, είτε να συνεργαστούμε, είτε να μας διαβάσει, είτε να μας πει δύο απόψεις. Θέλουμε να ενισχύσουμε το χώρο όσο γίνεται και να στηρίξουμε τις Τέχνες. Και το anthem.gr χαίρομαι που αντιπροσωπεύει με τόσο όμορφο τρόπο την underground, και την κουλτούρα των τεχνών… Σ.: Και γενικά κάντε αυτό που αγαπάτε. Ότι κι αν είναι αυτό από pop κουλτούρα. Είτε είναι μουσική, είτε κινηματογράφος. Ό, τι και να σας λένε, εσείς κάντε αυτό που αγαπάτε. Αυτό που σας αγγίζει περισσότερο. Και ευχαριστούμε πολύ για τη φιλοξενία. --- Link
- 3 replies
-
- 11
-
- comic cultura
- ίωνας αγγελής
- (and 3 more)
-
-
- 4
-
- achdé
- ίωνας αγγελής
-
(and 3 more)
Tagged with:
-
Γίνονται τόσο πολλά πράγματα γύρω από τα κόμικς τα τελευταία χρόνια που είναι δύσκολο να τα προλάβεις όλα. Μοιραία, μεταθέτεις τις παρουσιάσεις νέων εκδόσεων και τις αναφορές σπουδαίων γεγονότων σε μελλοντικά τεύχη. Και κάποια στιγμή συνειδητοποιείς ότι έχεις αφήσει εδώ και καιρό στην «άκρη» κάποιο από τα καλύτερα. Το διμηνιαίο περιοδικό Comic Cultura είναι «από τα καλύτερα» που έχουν κυκλοφορήσει στον, έστω και αμιγώς ηλεκτρονικό, εξειδικευμένο Τύπο για τα κόμικς. Και έφτασε ήδη στο τρίτο τεύχος του με πλούσια ύλη, τόσο καλλιτεχνικά όσο και δημοσιογραφικά. Στις 68 σελίδες του φιλοξενούνται γελοιογραφίες και κόμικς από Ελληνες δημιουργούς (Σάββας Αμπατζίδης, Ξανθός Βενιζέλος, Ελενα Γώγου, Αλέξανδρος Θωμάς, Κωνσταντίνος Κάτσος, Περικλής Κουλιφέτης, Αρης Λάμπος, Κώστας Λουπασάκης, Χάρης Μακρυγιάννης, Παναγιώτης Μητσομπόνος, Θεόδωρος Παπαδόπουλος, Soloup, Κωνσταντίνος Σκλαβενίτης, Τέτη Σώλου, Παναγιώτης Τσαούσης) και πολλά ενδιαφέροντα άρθρα. Ανάμεσά τους το μεγάλο αφιέρωμα στη διαφορετικότητα στο οποίο εντάσσεται και το πανέμορφο εξώφυλλο της Φωτεινής Τυροβούζη με μια μητέρα Ρομά, αγκαλιά με το παιδάκι της, συνέντευξη του διαδόχου του Morris στις ιστορίες του Λούκυ Λουκ, Achde από τον Γιάννη Ιατρού και τον Ιωνα Αγγελή, παρουσιάσεις νέων ελληνικών και ξένων εκδόσεων, κινηματογραφικών ταινιών και τηλεοπτικών σειρών, ρεπορτάζ κ.ά. Και όλα αυτά εντελώς δωρεάν στην ηλεκτρονική πλατφόρμα isuu.com όπου φιλοξενούνται, επίσης δωρεάν, και τα δύο προηγούμενα τεύχη. Το πιο εντυπωσιακό, όμως, με το Comic Cultura είναι ότι κυκλοφορεί υπό τη διεύθυνση και την επιμέλεια ενός δεκαεπτάχρονου παιδιού, του Ιωνα Αγγελή, που έχει καταφέρει να συγκεντρώσει πλειάδα σημαντικών δημιουργών και αρθρογράφων και να συνθέσει ένα επαγγελματικού επιπέδου περιοδικό. Οταν γνωρίσαμε από κοντά τον Ιωνα κατά τη διάρκεια του Comicdom, στην εκδήλωση για τα πέντε χρόνια του Καρέ Καρέ, η ωριμότητά του και το όραμά του για τα κόμικς μάς εξέπληξαν. Το περιοδικό του ήταν ακόμη μία ευχάριστη έκπληξη στο πρώτο τεύχος. Τώρα πια, ήδη στο τρίτο τεύχος και με το τέταρτο στα σκαριά, είναι βέβαιο ότι το Comic Cultura δεν αποτελεί «έκπληξη» ούτε παροδική προσπάθεια. Είναι ένα περιοδικό που έχει και μπορεί να προσφέρει πολλά στα ελληνικά κόμικς. Πηγή Το τρίτο τεύχος του Comic Cultura
-
- 8
-
- ίωνας αγγελής
- comic cultura
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
"Όταν φύγω να είσαι δυνατός γιε μου... σκληρός όπως μία πέτρα σαν την πέτρα από το τσεκούρι σου. Να κόβεις όταν είναι ανάγκη και να χτυπάς μόνο όταν πρέπει. Να είσαι σκληρός γιε μου, αλλά να γίνεις σωστός άντρας... και να φέρνεις σκληρή δικαιοσύνη γιε μου σκληρή όπως μία πέτρα σαν την πέτρα από το τσεκούρι σου!" - Φίτζι Ο θρυλικός Ιταλικός ήρωας Zagor, επιστρέφει για άλλη μία περιπέτεια, των Giusfredi - Laurenti, με τίτλο "Η Δικαιοσύνη Του Περιπλανώμενου Φίτζυ"! Εκδόθηκε στο Color Zagor #7, την 1η Αυγούστου 2018, σε σενάριο του Giorgio Giusfredi και σε σχέδιο του Mauro Laurenti, από την εκδοτική Sergio Bonelli Editore. Το εξώφυλλο το υπογράφει ο Alessandro Piccinelli. Στην Ελλάδα δημοσιεύθηκε στοΖαγκόρ #1 - Η Δικαιοσύνη Του Περιπλανώμενου Φίτζυ, στις 5 Οκτωβρίου 2018, από την εκδοτική Μικρός Ήρως. Εκτείνεται σε 126 έγχρωμες σελίδες. Η ιστορία πάει ως εξής: Από τότε που ήταν ακόμη πολύ νέος και περιπλανιόταν στο δάσος του Ντάρκγουντ, υπό την επίβλεψη του θετού του πατέρα Φίτζι, ο Ζαγκόρ ή αλλιώς Πάτρικ Ουίλντιγκ ή με το ινδιάνικο του όνομα Za-Gor-Te-Nay (το Πνεύμα με το Τσεκούρι) υπερασπίζεται το δίκαιο. Μία σκοτεινή ιστορία όμως από το παρελθόν του έρχεται στο φως, με πρωταγωνιστές δύο νεαρά παιδιά, το ένα είναι η Άνταχ, ένα όμορφο τυφλό κορίτσι και το άλλο ένα αγόρι, ο Πέρσυ, που γεννήθηκε παραμορφωμένο στο πρόσωπο, με ένα χαμόγελο να σχηματίζεται. Μπορεί η αγάπη τους να μείνει ζωντανή όταν ένας δολοφόνος προσπαθεί να παγιδεύσει το αγόρι, σκοτώνοντας ινδιάνους βάζοντας στα πρόσωπά τους ένα... χαμόγελο; Ως η 7η κατά σειράν Color ιστορία του ήρωα, μας δίνει μία ακόμα προσωπική περιπέτεια ενός "συντρόφου" του Ζαγκόρ, αυτή τη φορά στο πρόσωπο του 'Περιπλανώμενου' Φίτζι - στις προηγούμενες είχαμε τον Φίσλεγκ (Μπλεκ #19-21), Γκάθραμ (Μπλεκ #22-24), Τζίμμυ 'Κιθάρα' (Ζαγκόρ Ειδική Έκδοση #1), Πέρρυ (Ζαγκόρ #1), Μετρέλεβιτς (#7-8) και Ντίγκινγκ Μπιλ (#11-12) - αλλά σε αυτή την ιστορία δεν έχουμε απλά μία διήγηση μίας ιστορίας από το παρελθόν του Φίτζι αλλά και του Ζαγκόρ στην παιδική του ηλικία! Άρα η ιστορία έχει 3 στόχους μία να μας χτίσει τον θρύλο του Ζαγκόρ, άλλη να μας δείξει εις βάθος τον χαρακτήρα του Περιπλανώμενου Φίτζι σε όλο του το μεγαλείο, και μία τραγική ιστορία αγάπης. Όλα αυτά δεμένα εξαιρετικά σε ένα αριστουργηματικό σενάριο του Giusfredi. Οι δημιουργοί Giorgio Giusfredi και Mauro Laurenti επιστρέφουν στη δημιουργική ομάδα του Ζαγκόρ για αυτή την τρομερή περιπέτεια! Ο Giusfredi επιστρέφει μετά από 4 χρόνια στη συγγραφή ιστοριών του Ζαγκόρ (πρώτη και τελευταία του ιστορία στα Zagor #589-590, 2014) και αναμεταξύ είχε δουλέψει στο Dampyr για 4 τεύχη αλλά και έγραψε μία ιστορία για το Color Tex #12, την οποία διαβάσαμε στο Ζαγκόρ #13, κάνοντας το Η Δικαιοσύνη Του Περιπλανώμενου Φίτζι την 2η ιστορία Ζαγκόρ που γράφει. Σε αντίθεση με τον Giusfredi, ο Laurenti βρίσκεται στην θέση του σκιτσογράφου του Ζαγκόρ για πάνω από 25 χρόνια (πρώτο τεύχος #634) για 33 τεύχη μέχρι και το πρόσφατο, #633, του Απριλίου του 2018. Ανάμεσα στην δουλεία του στο Ζαγκόρ, σχεδίασε και 5 τεύχη Dampyr και μία ιστορία στο Color Tex #10, που την διαβάσαμε στο Mister NO και οι άλλοι #23. Στην Ελλάδα διαβάσαμε ιστορίες του Ζαγκόρ, στην έκδοση του 1999, στα πρώτα 2 τεύχη! Ο Alessandro Piccinelli που σχεδίασε το εξώφυλλο, έχει οριστικοποιηθεί τα τελευταία 2 χρόνια ως συνεχιστής του Gallieno Ferri στη σχεδίαση όλων των εξώφυλλων του ήρωα. Πριν από αυτό σχεδίαζε ιστορίες Τεξ. "Δώστε μου ένα περιθώριο! Ξέρεις ότι κρατάω τον λόγο μου, Άσκοοκ! Αν αυτό που σκέφτομαι είναι αλήθεια, δεν θα ξαναανατείλει ο ήλιος χωρίς να έχει αποδοθεί δικαιοσύνη!" - Φίτζι Η ιστορία αποτελεί πέρα από μία ακόμα περιπέτεια του Ζαγκόρ, μία προσαρμογή του βραβευμένου φημισμένου έργου του αείμνηστου Victor Hugo, "The Man Who Laughs" ("Ο Άνθρωπος Που Γελά"), που δημοσιεύθηκε το 1869. Είναι μία "φτωχή" προσαρμογή του έργου με μερικά μονάχα σημεία να μεταφέρονται αυτούσια. Τα στοιχεία τα οποία αποτυπώθηκαν στην ιστορία είναι τα εξής: η ερωτική σχέση ανάμεσα σε ένα τυφλό κορίτσι και ένα παραμορφωμένο αγόρι, ένα συνομήλικο αγόρι στο κόμικς, αστυνομικός στο βιβλίο θέλει να γελοιοποιήσει το αγόρι, η μάνα του αγοριού είναι και στα 2 χειρομάντισσα και το φινάλε τελειώνει τον ίδιο τραγικό τρόπο (όχι πρακτικά αλλά ποιητικά). Από τις μεγαλύτερες διαφορές που έγιναν ήταν φυσικά το περιβάλλον και η χρονική τοποθέτηση (στο βιβλίο βρισκόμαστε στη Γαλλία του 17ου αιώνα σε αντίθεση με του Ζαγκόρ που βρίσκετε στο Ντάρκγουντ στα μέσα του 19ου αιώνα), το αγόρι του είχαν χαράξει το χαμόγελο στο πρόσωπο ενώ στο κόμικς είναι εκ γενετής και φυσικά τα ονόματα των χαρακτήρων και η πλοκή η οποία είναι κατά 99% διαφορετική από του κόμικς. Πρέπει πιστεύω οπωσδήποτε να σταθώ στον χαρακτήρα του Φίτζι. Προσωπικά, μετά το Ο Ζαγκόρ Διηγείται... είχα μπερδευτεί με τον χαρακτήρα καθώς το έβρισκα περίεργη επιλογή να πάρει κάποιος ένα παιδί υπό την επίβλεψή του σε μία απόφαση δευτερολέπτων. Η παρούσα ιστορία όμως ψάχνοντας βαθύτερα στον Φίτζι, λύθηκαν πιστεύω οι απορίες μου. Ένας δυναμικός, επαναστατικός χαρακτήρας με τόλμη και ελεύθερο πνεύμα. Το ιδανικό κατ εμέ είδος ανθρώπου. Η ανάπτυξή του έγινε με υπέροχο τρόπο, και δηλώνω πως ήταν αδιαμφισβήτητα ο καλύτερος χαρακτήρας από την ιστορία! Οι δυσάρεστες αναμνήσεις του παρελθόντος και πως πρέπει να τις ξεπεράσουμε και να προχωρήσουμε στη ζωή μας είναι το βασικό μήνυμα της ιστορίας. Όπως και στο βιβλίο του Hugo, αντιμετωπίζονται διάφορα κοινωνικά προβλήματα, με βασικότερο τις διακρίσεις. Ένας άσχημος ερωτεύεται μία τυφλή και εκείνη ερωτεύεται έναν άσχημο. Είναι αρκετά ποιητικό και ρομαντικό για την κοινωνία της εποχής η οποία έκρινε τους πάντες βάση χαρακτηριστικών και ιδιοτήτων. Είναι μία τραγική αλλά τόσο αληθινή ιστορία που την κάνει ακόμα πιο δραματική. Ένα ακόμα δυνατό σημείο της ιστορίας είναι η εξιστόρηση του παρελθόντος του Ζαγκόρ. Αρχικά, κατά τη διάρκεια βλέπουμε μία νέα αναπαράσταση του θανάτου των γονιών του Ζαγκόρ, αλλά και της στιγμής που ο Ζαγκόρ ορκίζεται στον τάφο των γονιών του εκδίκηση αλλά και τη στιγμή του θανάτου του Φίτζι, όλες σκηνές που πάρθηκαν από το Ο Ζαγκόρ Διηγείται... (Ζαγκόρ #9-10) σε σχέδιο Gallieno Ferri και διάλογο γραμμένο από τον Guido Nollita, οι οποίες μεταφέρθηκαν με εξαιρετικό τρόπο σε σχέδιο Mauro Laurenti. Επιπροσθέτως, στην ιστορία μαθαίνουμε νέα πράγματα, ένα σχετικά με την προέλευση του ξακουστού τσεκουριού του αλλά και δύο μαθαίνουμε τον χαρακτήρα του ανθρώπου που τον ανέθρεψε και τον μετέτρεψε στον Ζαγκόρ, που όλοι γνωρίζουμε! Τέλος, μας δείχνει την καθημερινή ζωή του νεαρού Πάτρικ, που δεν είχαμε ξαναδιαβάσει ποτέ πριν σε ιστορία. Τα flashbacks, οι διάφορες αναδρομές στο παρελθόν και "επιδρομές" στο παρόν είναι ένα ακόμα αξιοσημείωτο στοιχείο. Ο Giusfredi με αριστουργηματικό τρόπο, έδεσε όλες τις διάφορες πλοκές και εξισορρόπησε τόσο τις σκηνές του παρόντος αλλά και του παρελθόντος και χρειάζεται πολλά συγχαρητήρια! Η ιστορία χαρακτηρίζεται από το σκοτεινό, βίαιο, ενήλικο περιεχόμενό της κάνοντάς της απολαυστικότατη. Το είδος θα το χαρακτήριζα ως δράμα, με πολλές σκηνές μέσα στην ιστορία να είναι συναισθηματικά φορτισμένες. Πολλές σκηνές χαράζονται στη μνήμη σου μετά από την πρώτη ανάγνωση, κάνοντάς την μία ευχάριστη ώρα για τον κάθε αναγνώστη. Ας μιλήσουμε όμως τώρα για το σχέδιο. Πιστεύω πως το σχέδιο, αν και είναι ίσως το πιο διαφορετικό που έχουμε δει, εξυπηρετεί πανέμορφα την ιστορία. Προσωπικά μου αρέσει αυτό το σχέδιο, και είναι από τα καλύτερα στον Ζαγκόρ. Απλά μου δημιουργεί ένα αίσθημα γαλήνης και ευημερίας που με προσελκύει αφάνταστα. Το χρώμα είναι τρομερό, επίσης! Ταιριάζει απόλυτα με την ιστορία, αν και για να είμαι ειλικρινής σε σχέση με τα προηγούμενα Color, όπου το χρώμα "βοηθούσε" στην ιστορία, εδώ το χρώμα είναι απλά εκεί. Δεν προσδίδει απολύτως τίποτα πέρα από ομορφιά. Σεναριακά νομίζω έχω καλύψει την άποψή μου παραπάνω. Πρέπει να σταθώ στους διαλόγους, που ξεχωρίζουν σε κάθε σκηνή! Στον Φίτζι αλλά και στον Ζαγκόρ, τους δίνετε με μεγάλη προσοχή η κάθε τους φράση. Το φινάλε, ειδικά, έχει από τους καλύτερους διαλόγους σε Ιταλικά κόμικς. Η σκηνοθεσία είναι υπέροχη, με την σκηνή στην κορυφή του Κόρακα να ξεχωρίζει! Κλείνοντας, να πω πώς είναι μία απο τις καλύτερες ιστορίες Ζαγκόρ, και για όποιον θέλει να ξεκινήσει τον χαρακτήρα από αυτή την ιστορία του το προτείνω αφύλαχτα. Να δώσω συγχαρητήρια και στις εκδόσεις Μικρός Ήρως για την εξαιρετική, graphic novel, έκδοση που μας έδωσαν και να ευχηθώ τα καλύτερα, και φυσικά πολλές συνέχειες! "When I' ll be gone be strong son, tough like a stone, like the stone of your axe. Cut when you have to and hit only when you must be tough son... But try to become a right kind of man... And bring tough justice son, like a stone, like the stone of your axe!" ΠΗΓΗ
- 3 replies
-
- 8
-
- εκδόσεις μικρός ήρως
- comics trends
- (and 4 more)