Τι διαβάσατε τελευταία; [ ...αυστηρά κόμικς μόνο ] part 2

[Lord Makro]

Ξεφεύγουμε λίγο από το θέμα αλλά ένας δημιουργός που εμφανώς "χάλασε" στα δικά μου μάτια είναι ο Mike Deodato. Παλιός και αγαπημένος, τα τελευταία χρόνια ειδικά τα φόντα του είναι σκέτη κομπιουτερίλα!

[GeoTrou]

Pachyderme του Frederik Peeters. Κάποιος έγραψε ότι μοιάζει με ταινία γραμμένη από τους David Lynch, Milan Kundera, Chuck Palahniuk και Jean-Paul Sartre μαζί. Γι' αυτό και κλείνοντας το κόμικ σκέφτηκα «Τι διάλο διάβασα τώρα;»

Πραγματικά, από τις λίγες φορές που δεν μπορώ ν' αποφασίσω αν μου άρεσε ή όχι ένα κόμικ. Εικαστικά είναι φανταστικό, αλλά σεναριακά πολύ μπέρδεμα. Κι ενώ κάπως ξεδιαλύνει στο τέλος, η ροή είναι μάλλον απότομη. Πάντως θα του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία.

 

Υ.Γ.: Υπάρχει κανείς που το έχει διαβάσει για να το κουβεντιάσουμε;

[Kabuki]

Pachyderme του Frederik Peeters. Κάποιος έγραψε ότι μοιάζει με ταινία γραμμένη από τους David Lynch, Milan Kundera, Chuck Palahniuk και Jean-Paul Sartre μαζί. Γι' αυτό και κλείνοντας το κόμικ σκέφτηκα «Τι διάλο διάβασα τώρα;»

Πραγματικά, από τις λίγες φορές που δεν μπορώ ν' αποφασίσω αν μου άρεσε ή όχι ένα κόμικ. Εικαστικά είναι φανταστικό, αλλά σεναριακά πολύ μπέρδεμα. Κι ενώ κάπως ξεδιαλύνει στο τέλος, η ροή είναι μάλλον απότομη. Πάντως θα του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία.

 

Υ.Γ.: Υπάρχει κανείς που το έχει διαβάσει για να το κουβεντιάσουμε;

με ιντριγκαρισε πολυ η περιγραφη

δανεισε μου το να τα συζητησουμε μετα

[GeoTrou]

Βεβαίως να στο δανείσω. Επειδή ξέρω ότι είσαι λυντσεϊκιά και στον πρόλογο ο Moebius το συγκρίνει με το Mulholland Drive, πιστεύω θα σου αρέσει.

[The_Sandman]

Δεν φαντάζεσαι ΠΟΣΟ με έχεις ψήσει να το βρω και να το διαβάσω. Δεν φαντάζεσαι...

[GeoTrou]

Διάβασα τον πρώτο τόμο του Scarlet, των Bendis & Maleev.

Μια τύπισσα εξοργίζεται με τον σάπιο κόσμο μας, επειδή ένας διεφθαρμένος μπάτσος σκοτώνει χωρίς λόγο το αγόρι της και πυροβολάει την ίδια. Οι μετέπειτα πράξεις της οδηγούν αρκετούς ανθρώπους στο δρόμο.

Λοιπόν... μιεχ... Δυσκολεύομαι πολύ να βρω έστω και κάτι θετικό. Το σενάριο είναι ενοχλητικά αφελές και επιφανειακό. Το σχέδιο δεν το λες κακό, αλλά δεν ξεφεύγει από το «απλώς λειτουργικό». Δεν πολυκαίγομαι να διαβάσω τη συνέχεια.

Ευχαριστώ Λένα για το δανεισμό και συγγνώμη για την κριτική, γιατί ξέρω ότι σου αρέσει.

[Kabuki]

Διάβασα τον πρώτο τόμο του Scarlet, των Bendis & Maleev.

Μια τύπισσα εξοργίζεται με τον σάπιο κόσμο μας, επειδή ένας διεφθαρμένος μπάτσος σκοτώνει χωρίς λόγο το αγόρι της και πυροβολάει την ίδια. Οι μετέπειτα πράξεις της οδηγούν αρκετούς ανθρώπους στο δρόμο.

Λοιπόν... μιεχ... Δυσκολεύομαι πολύ να βρω έστω και κάτι θετικό. Το σενάριο είναι ενοχλητικά αφελές και επιφανειακό. Το σχέδιο δεν το λες κακό, αλλά δεν ξεφεύγει από το «απλώς λειτουργικό». Δεν πολυκαίγομαι να διαβάσω τη συνέχεια.

Ευχαριστώ Λένα για το δανεισμό και συγγνώμη για την κριτική, γιατί ξέρω ότι σου αρέσει.

εδω έχεις θάψει Daniel Clowes, αυτο θα με χαλάσει;

Η αλήθεια είναι ότι και αυτό και το Number 73304-23-4153-6-96-8 του Ott που σου δάνεισα μου άρεσαν, χωρίς όμως να με ξετρελάνουν

Έχουν όμως και τα δύο πολύ αξιόλογα στοιχεια κατα τη γνώμη μου

Η παρουσίαση του Scarlet ειναι εδω

 

 

Αυτες τις μερες διαβαζω Gotham Central

θα επανέλθω όταν το τελειωσω

[Sgt.Rock]

Βροχερές μέρες στην Θεσσαλονίκη οπότε τι καλύτερο από λίγο japanese horror; Ξαναδιαβάζω το Uzumaki αυτές τις μέρες και το συνδυάζω με setlists από αντίστοιχες ιαπωνικές ταινίες. Πολύ διαφορετική εμπειρία!

Για τον Junji Ito τι να πει κανείς; Αξεπέραστος στον τομέα του. Αυτό που μου αρέσει με αυτόν τον άνθρωπο είναι ότι πέφτει κατευθείαν με τα μούτρα στην πλοκή και δεν σ'αφήνει σελίδα να ηρεμήσεις.Απλά τσεκάρετε λίγο το σχέδιο στο google να δείτε για πόσο άρρωστο άνθρωπο μιλάμε! Μέχρι τώρα δεν έχω βρει αξιόλογο μη-manga που να με κάνει να τρομάξω όπως τα δικά του.  

Επεξεργασία Οκτωβρίου 10, 2016 από Sgt.Rock

[dimious200]

Μου αρεσε παρα πολυ το uzumaki και ειδα απο το θεμα των προτασεων του amazoncaza οτι θα βγαλει η viz και αλλον τομο με horror του ito. Το εχει διαβασει αραγε κανεις εκεινο; Γνώμες;;

[GeoTrou]

Τίτλος;

 

Το Tomie θα λες. Δεν το έχω διαβάσει, αλλά είναι από τα πιο γνωστά του. Αν δεν κάνω λάθος, είναι μικρές ιστορίες.

[Θρηνωδός]

Το tomie είναι συμπαθητικό, καλύτερο από fragments of horror αλλά δύσκολα στέκεται δίπλα σε gyo (προσωπικά αγαπημένο) ή uzumaki. Αλλά για πρώτη δουλειά του Ito δεν είναι καθόλου κακό.

 

Έχει εκδοθεί άλλες δύο φορές στα Αγγλικά από την ComicsOne το 2001 (junji ito's horror comic collection) και από την dark horse το 2006 (museum of terror 1&2) , οπότε η VIZ ως συνήθως σε oneshots σερβίρει ξαναζεσταμένο φαγάκι (αν τελικά επανεκδίδει αυτό).

 

Μικρές ιστορίες όντως, περιστρέφονται γύρω από το ίδιο άτομο την Tomie, η οποία είναι κάποιου είδους δαίμονας στιλ succubus που χειραγωγεί άντρες, γυναίκες, ζώα, φυτά και δεν συμμαζεύεται. Διάφορα creepy γεγονότα την περιβάλλουν και ο Ito χτίζει με φοβερό τρόπο τον μύθο της. Από κει και πέρα είναι σπόϊλερ οπότε παραπέμπω εδώ για μια μεταμεσονύκτια αναγνωσούλα.

 

Δεν έχει παρουσίαση το tommy ε; Να δω τι θα πρωτοπαρουσιάσω 

[DaDiRa]

Διάβασα το Star Wars: Episode IV - A New Hope της Καθημερινής. Το μετάνιωσα που τόσο καιρό το είχα μαζί με τους άλλους 2 τόμους στην βιβλιοθήκη μου χωρίς να ασχολούμαι. Δεν είχα ιδέα από το universe του Star Wars πέρα από σκόρπια ονόματα που έβλεπα στις άπειρες αναφορές που υπάρχουν στο internet (και όχι μόνο) και χαίρομαι που επιτέλους γνώρισα ένα κομμάτι του. Όπως έχουν γράψει και υπόλοιποι στηρίζεται κυρίως στην άμεση αφήγηση, παρά στους διαλόγους, αλλά δεν με κούρασε καθόλου. Το σχέδιο του το βρίσκω πολύ ωραίο, αν και με ξενίζουν λίγα τα κοντινά σε πρόσωπα. Ανυπομονώ να διαβάσω και τα υπόλοιπα. Ευτυχώς, με τους ρυθμούς που διαβάζω θα με κρατήσουν απασχολημένο για καιρό.

Τελείωσα σήμερα το Episode V και ομολογώ πως ο αρχικός μου ενθουσιασμός έχει καταλαγιάσει.

Το πρώτο μισό με κούρασε πολύ με την αφήγηση του και το διάβασα σε τρία διαφορετικά "καθίσματα" με μεγάλα κενά μεταξύ τους (όχι ώρες, μέρες!). Σε αυτό δεν αποκλείω να φταίω εγώ, δηλαδή ίσως να ήταν στα χνάρια του IV, απλά εδώ να το εξέλαβα διαφορετικά. Μετά τη μέση με έκανε να ενδιαφερθώ παραπάνω και νομίζω πως η υπόθεση κύλησε καλύτερα. Προς το τέλος παρατήρησα κάτι "πηδήματα" στη ροή (όπως π.χ. πότε μπήκε ο Λουκ στο Φαλκόν) που φαίνονταν και στο σχέδιο επειδή έδειχνε άλλο σκηνικό ενώ η αφήγηση εξηγούσε τι έγινε μεταξύ του προηγούμενου και αυτού του πάνελ.

Το σχέδιο ακόμα το λατρέυω, με εξαίρεση (και πάλι) τα πρόσωπα που φαίνονται τελείως παραμορφωμένα σε μερικά πάνελς.

Για την έκδοση, που δεν είχα γράψει στο προηγούμενο ποστ, έχω μόνο καλά λόγια. Το χαρτί (που υποθέτω πως είναι "φθηνό") μου αρέσει πολύ και δίνει πιο ρετρό χαρακτήρα στο κόμικ απ' ότι αν είχε γυαλιστερό. Μου αρέσει που είναι hardcover και ανοίγει διάπλατα και φυσικά ήταν πάμφθηνο. Το μόνο που με χαλάει είναι εκείνη η καταραμένη γραμματοσειρά από το windows paint στην πρώτη σελίδα.

 

Και επειδή μου μπήκε η υποψία ότι δεν είμαι αρκετά αυστηρός με το κόμικ επειδή είναι "μεγάλο όνομα" (είμαι σίγουρα επηρεασμένος επειδή δεν ανακαλύπτω από το μηδέν μια ιστορία, αλλά μπαίνουν σε σειρά τα διάσπαρτα πράγματα που έχω διαβάσει με τα χρόνια δεξιά-αριστερά), θα ήθελα να ρωτήσω πόσο πιστό είναι στις ταινίες. Υποθέτω πως δεν χωράει όλο το υλικό, αλλά θα ήθελα να ξέρω πόσο μεγάλο κομμάτι του μένει απ' έξω. Και αυτό γιατί νομίζω πως αν αποτελούσε βασικό run ενός κόμικ χωρίς να υπάρχει επιπλέον υλικό αλλούν(κατανοώ ότι εδώ μιλάμε για universe), θα εισήγαγε πολλά πράγματα (ιδέες, μηχανές, χαρακτήρες, τοποθεσίες) χωρίς να τα αναπτύσσει αρκετά (έως και καθόλου). Αν είναι το κατα δύναμιν πιστό στο περιεχόμενο τις ταινίας, μιλάμε για χαρακτηριστικό (πρόβλημα[?]) του Star Wars, όχι του κόμικ.

[TinTin]

Hello. Τις τελευταιες μερες, καταφερα και πηρα καποια κομματια που ειχα σταμπαρει εδω και καιρο. Οταν ερθει ολο το πακετο θα ακολουθησει και ποστ στο αντιστοιχο θεμα.

Θα αναφερω, λοιπον, οσα εχω προλαβει να διαβασω:

1. Τρεις Σκιές: Αγνοουσα παντελως την υπαρξη του. Το ξεφυλλισα στην πολιτεια και μου φανηκε ενδιαφερον. Βασικα, με κερδισε το σκιτσο του κατευθειαν. Το πρωτο πραγμα που σκεφτηκα ηταν «φαντασου να ειχε και χρωμα». Τεσπα, οταν γυρισα το κατασπαραξα. Ενα υπεροχο ταξιδι με πολυ ωραια νοηματα και συναισθηματα. Το σχεδιο θυμιζε επικη περιπετεια αλλα το σεναριο ηταν αληθινο, ανθρωπινο και διδακτικο. Παρα την καταθληπτικη του θεματολογια, σου αφηνει μια ωραια, γλυκοπικρη αισθηση. Εξαιρετικη εκδοση..

2. Η Μεγαλη Απατη και Ο Ιγκουανα: Τα ειχα διαβασει παλιοτερα αλλα ελειπαν απο την συλλογη μου. Τα ξανατιμησα πολυ ευχαριστα. Αστυνομικο noir, μεγαλη μου αγαπη. Προφανως τα εχετε διαβασει ολοι, οποτε δεν θα επιμεινω. Η μεγαλη απατη σκετο επος. Γρηγορος ρυθμος, σιχαμενοι χαρακτηρες σε μια σαπια και διεφθαρμενη κοινωνια. Ατελειωτο κυνηγι και ωραια σεναριακη αναπτυξη. Το 2ο... μεχ. Το σχεδιο μια απολαυστικη παρανοια.

3. Νταξει, αργησα λιγο αλλα... Συμβολαιο με τον Θεο. Υπεροχο σχεδιο. Το σεναριο ωμο και καθημερινο. Περιγραφει με ξεχωριστο τροπο την χρονικη περιοδο που τον σημαδεψε. Μου αρεσε ο τροπος που σε πεταει μεσα στην καθε ιστορια και σε κανει να ενδιαφερθεις για τον πρωταγωνιστη, χωρις κοινοτοπες αφηγηματικες τεχνικες. Ενα ωραιο, επισης, στοιχειο ειναι οτι δεν δημιουργει εμφανη μετωπα (αυτος ειναι ο καλος και τον συμπαθουμε και ολους τους υπολοιπους οχι). Απλα σε αφηνει να επιλεξεις μεσω της σταθερης αναπτυξης και της ροης της καθε ιστοριας. Εξαιρετικη εκδοση και αυτη.

4. Ξαναπιασα λιγο και τον 1ο τομο της Βιβλιοθηκης Κομιξ, διοτι μου ελειψε το μεγαλειο του Ροσα.

Αυτα, to be continued.

[Blackbeard]

Διάβασα το πρώτο τεύχος Shipwreck. Καινούρια δουλειά του Warren Ellis με τον Phil Hester στο σκίτσο. Είχε πολύ καιρό να με κάνει κόμικ να ψήνομαι υπερβολικά για τη συνέχεια. Έχει μια ατμόσφαιρα ονείρου και μυστηρίου που δουλεύει πάρα πολύ καλά. Μου θύμισε λίγο το Supreme: Blue Rose του Ellis που είχα λατρέψει. Ουσιαστικά όσο διάβαζα το κόμικ είχα ξεχάσει οτιδήποτε άλλο. Ελπίζω, βέβαια, να κρατήσει η ατμόσφαιρα και να μην είναι απογοήτευση η συνέχεια. Αν και δύσκολο γιατί έχει ενδιαφέρον και σαν πλοκή και σαν storytelling. Το σκίτσο απίστευτο. Ο Hester φαίνεται να έχει δουλέψει σε αρκετά πράγματα αλλά δεν τον είχα ξανακούσει. Πολύ ωραία στυλιζαρισμένο σχέδιο που δε συναντώ συχνά. 

 

Στο τέλος του τεύχους είχε και τη διαδικασία δημιουργίας 2 σελίδων. Δηλαδή σενάριο, μολύβια, μελάνια, χρώματα, lettering. Ελπίζω να υπάρχουν παρόμοια πράγματα και στα επόμενα τεύχη γιατί είχε ενδιαφέρον το πόσο απλό ήταν το σενάριο του Ellis και πως χειρίστικε την ελευθερία αυτή ο Hester.

[Murphy Pendleton]

Pathfinder: Worldscape #1

 

Μου πήρε μιάμιση ώρα για να διαβάσω το τεύχος. Όχι γιατί ήταν βαρετό ή πυκνογραμμένο αλλά γιατί ήταν πραγματικά υπέροχο. Ήθελα να απολάυσω το παραμικρό speech bubble και το κάθε panel αυτού του νέου κόσμου.

To setting είναι απλό όπως συνηθίζεται σε τέτοιου είδους crossovers. Βρισκόμαστε στο Worldscape, ένα αμάλγαμα κόσμων [Golarion (Pathfinder), Barsoom (John Carter), και Earth (διάφορες χρονικές περίοδοι συμπεριλαμβανομένης και της Hyborian Age)] όπου η αυτοκράτειρα Camilla (Jungle Comics #1 1940) διεξάγει μονομαχίες σε αρένα για να βρει τον πρωταθλητή της.

Μέσα στις σελίδες αυτού του mini-series θα περελάσουν πάρα πολλοί χαρακτήρες από το RPG Pathfinder, από τις νουβέλες του Edgar Rice Burroughs (Tarzan, John Carter) και του Robert E. Howard (Red Sonja) καθώς και δημιουργίες του Frank Frazetta (Thun'Da και Pha) και άλλοι ξεχασμένοι χαρακτήρες από pulp περιοδικά περασμένων δεκαετιών (Camilla, Fantomah κ.τλ.).

Οι λάτρεις της φαντασίας και της περιπέτειας δε πρέπει να το χάσουν.

 

Highly recommended

[Θρηνωδός]

Το παίζω σε διπλό ταμπλό. Διαβάζω το Man without fear των JRJr και Miller και το Heavy Liquid του Paul Pope. Στο πρώτο είμαι λίγο μετά την μέση και ενώ το σενάριο με μπριζώνει να συνεχίσω το σχέδιο μου είναι εξαιρετικά απωθητικό. Το δεύτερο μέχρι στιγμής το βρίσκω επιεικώς εξαιρετικό. Και στο σχέδιο, και στο σενάριο, και στο χρώμα, και στη σκηνοθεσία των καρέ. Πάααρα πολύ καλό  

[Dredd]

Πολύ ωραίο το Scorpion. Πάρα πολύ ωραίο το Scorpion. ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΤΟ SCORPION!!!!

 

Συγνώμη για τις φωνές, αλλά πραγματικά ξετρελάθηκα και ξεπέταξα 6 τόμους της Cinebook ( αντίστοιχα οι 8 πρώτοι γαλλικοί ) μέσα σε 2 ημέρες. Σχέδιο απίστευτο, σενάριο όχι πρωτότυπο αλλά πολύ ωραία δοσμένο. Διαβάστε το, αξίζει.

 

Χθες ξεκίνησα το Whiteout, η πρώτη δουλειά του Greg Rucka. Το είχα διαβάσει πριν 273 χρόνια και δεν το θυμόμουν καθόλου. Διάβασα το πρώτο τεύχος μόνο, είναι κλασσικός Rucka. Γυναίκα πρωταγωνίστρια, φόνος κλπ κλπ.

Για να (ξανα)δούμε....

[Θρηνωδός]

Τελείωσα το heavy liquid και αν και μου έφυγε η πρώτη εντύπωση - ομολογουμένως στην αρχή σε αφήνει κόκκαλο με το στιλ αφήγησης και τα χρώματα - παρέμεινε ένα καλό κόμικ που ευχαριστήθηκα. 

 

Χθες ξεκίνησα τον πρώτο τόμο του el eternauta και με έχει συνεπάρει. Λογικά σήμερα θα τον τελειώσω και θα ξεκινήσω το δεύτερο.  

[zade]

Το MKF OMNIBUS 1

 

Δεν μπορεί να είναι τόσο καλό. Δεν γίνεται !

 

Δεν το πιστεύω ότι είναι τόσο μεγαλειωδώς καλό. 

 

Το διαβάζω με φειδώ γιατί φοβάμαι μην μου τελειώσει. Τόσο καλό λέμε!

[Dredd]

Τελείωσα το Whiteout. Καλό αλλά δεν τρελάθηκα. Δεν το μετανιώνεις αλλά έχει ο Rucka πολύ καλύτερα. Το σχέδιο ασπρόμαυρο και ταιριαστό με τις αχανείς παγωμένες εκτάσεις της Αλάσκα όπου διαδραματίζεται η ιστορία. Προτείνεται για ένα γρήγορο διάβασμα.

 

Έπιασα το Lucifer, λογικά όμως θα αργήσω να το τελειώσω. 11 trades είναι αυτά plus έχω μείνει πίσω στα καινούρια της Marvel, οπότε θα πάρει καιρό.

[Θρηνωδός]

Προχθές τελείωσα το batman: Deathblow των Azarello/Bermejo. Φοβερό σχέδιο, μέτριο προς κακό σενάριο. Ξαφνιάστηκα μιας και ο Azarello από 100 Bullets και Luthor με είχε συνηθίσει σε καλύτερες ιστορίες. Τo Deathblow ήταν πολύ μπερδεμένο και από ένα σημείο και μετά δεν ήταν detective story αλλά μια παρακυβερνητική συνωμοσία μεταξύ CIA, I.O. και τρομοκρατών. Κάπου μέσα σε όλο αυτό το χαμό ήταν και ένας Batman χαμένος στο διάστημα.

 

Χθες ξεκίνησα το Kilroy was is here του Joe Pruett και Ken Meyer Jr. Μιξ μυστηρίου και νουάρ, καλό μέχρι στιγμής αλλά αλλάζει 2-3 σκιτσογράφους και χτυπάει άσχημα η ασυνέχεια στο σχέδιο από κεφάλαιο σε κεφάλαιο. Το σενάριο πάντως έχει να κάνει με ένα υπερφυσικό πλάσμα που έχει την μορφή άντρα και απονέμει δικαιοσύνη σε κάθε εγκληματία που πέφτει στο δρόμο του.Όχι με τον καλύτερο τρόπο.

 

  

[Θρηνωδός]

Τελείωσα το Kilroy is here και αμφιταλαντεύομαι για το αν θα το παρουσιάσω. Δεν θέλω να είμαι υπεύθυνος για τα αρνητικά συναισθήματα που προκαλεί με τον ωμό ρεαλισμό του και τον αφοπλιστικό τρόπο που απεικονίζει την σάπια ψυχή της ανθρωπότητας. Πολύ σκληρό και πολύ αληθινό με στοχευμένες μεταφορές και αναφορές σε πολλές μαύρες σελίδες της ιστορίας.

 

Τελείωσα επίσης τις Φάλαγγες της Μαύρης Τάξης, το πρώτο μέρος του "The Chaos Effect" της Humanoids (το δεύτερο είναι η "Παρτίδα Κυνηγιού"). Είχα ακούσει πολλά και αναρωτιόμουν γιατί τόσος χαμός. Εκ των υστέρων όλα απολύτως δικαιολογημένα. Περισσότερα στην παρουσίαση του, αλλά θέλω να διαβάσω και την παρτίδα κυνηγιού πρώτα. Δεν θα είχα ανακαλύψει αυτό το αριστούργημα χωρίς το φόρουμ. Φχαριστώ φόρουμ! 

[The_Sandman]

Τα οποία επανακυκλοφόρησαν στα αγγλικά σε μία πολύ προσεγμένη σκληροδετη έκδοση από την ΤΙΤΑΝ πριν λίγες μέρες

[Dredd]

Τα οποία επανακυκλοφόρησαν στα αγγλικά σε μία πολύ προσεγμένη σκληροδετη έκδοση από την ΤΙΤΑΝ πριν λίγες μέρες

 

Έχεις κάποιο link? Δεν το βρίσκω πουθενά.

[zade]

Tελείωσα το batman Elseworlds vol #1 Νταξ, δεν ήταν τίποτα το αριστουργηματικό , αλλά καλό ήταν. Άλλες ιστορίες ήταν μάπα (Robin 2000) , άλλες ήταν καλές αλλά τελικά γινόντουσαν εντελώς cult (Batman dark allegiances δηλαδή Μπάτμαν εαντίον ΚΚΚ και Χίτλερ δια χειρός Howard Chaykin) και άλλες ήταν πραγματικά καλές (batman-the tower) . Για τα λεφτά που το πήρα, ήταν πολύ τίμιο.

 

Επίσης τελειώσα το Master of Kung Fu OMNIBUS #1. Αν σας πω ότι σταναχωριέμαι που το τελείωσα; Γιατί τώρα πρέπει να αρχίσω το δεύτερο και αυτό αυτομάτως σημαίνει λιγότερο MOKF για αργότερα.

[guskoin]

O φίλος Sandman μάλλον θα εννοεί το Century's End από την Titan comics ,που περιέχει  Τις Φάλαγγες της Μαύρης Τάξης και το Παρτίδα Κυνηγιού!

[The_Sandman]

Έχεις κάποιο link? Δεν το βρίσκω πουθενά.

 

 

O φίλος Sandman μάλλον θα εννοεί το Century's End από την Titan comics ,που περιέχει  Τις Φάλαγγες της Μαύρης Τάξης και το Παρτίδα Κυνηγιού!

 

Με πρόλαβες Και αφού με πρόλαβες και έβαλες το λινκ, για να έχει κάποιο νόημα αυτό το ποστ, ας προσθέσω μερικές φωτογραφίες για να πάρετε μια ιδέα

 

    

 

[Malk]

Yποχρεωτικό ανάγνωσμα, ε...

 

(τσιμπήστε το όσοι δεν το κάνατε- δεν θα μετανιώσετε -δεν είναι καινούργια έκδοση)

 

Ο κος. Τόνυ είναι σεναριογράφος στις αμερικάνικες κομικοεταιρίες- και καλός μάλιστα.

 

[DaDiRa]

Έκανα catch-up στο Kill or Be Killed. Μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι δεν μου αρέσει εκεί που πηγαίνει.

[rage] Αυτό το στυλάκι του πρωταγωνιστή (που - πείτε με προπέτη - είναι κόπια του αξιοθρήνητου Elliot στο Mr. Robot), όπου ως ξεχωριστός και εσωστρεφής χαρακτήρας μας πιάνει από το χεράκι να μας πάει βόλτα στη σαπίλα της κοινωνίας που εμείς οι ρουτινιασμένοι χαζούληδες αγνοούμε μπροστά στα μάτια μας, έχει αρχίσει να γίνεται κάτι παραπάνω από κλισέ. Είναι μια πολύ ρηχή προσέγγιση για έναν χαρακτήρα. Προσπαθεί να το παίξει ψαγμένη χωρίς δικαιολογία και με εκνευρίζει το πόσο μονοδιάστατη είναι. [/rage]

Μπορεί να είμαι υπερβολικός (4 τεύχη είναι αυτά), αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να με ξενερώνει περισσότερο σε κόμικ/σειρά/ταινία. Το σχέδιο είναι ωραίο (αν και σε σημεία φαίνεται πρόχειρο, που ενώ καταλαβαίνω πως γίνεται επίτηδες, δεν σταματάει να μου φαίνεται πρόχειρο ) και το γενικό κόνσεπτ έξυπνο (ακόμα και αν ο δαίμονας είναι απλά μια ψυχική ασθένεια). Θέλω, όμως, να μου παρουσιαστεί με πιο πρωτότυπο τρόπο. Αλλιώς όλη η αξία του κόμικ συγκεντρώνεται γύρω από ένα σημείο - αυτό του μεγάλου τουίστ που κατά πάσα πιθανότητα θα χτιστεί σε λεπτομέρειες που δεν είχαν καμία αξία έως τότε.

 

Αυτά. Μακάρι όλα τα κλισοραντάρ μου να δυσλειτουργούν.

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 23, 2016 από ΔαΔηΡάθυμος

[alexpap]

Έκανα catch-up στο Kill or Be Killed. Μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι δεν μου αρέσει εκεί που πηγαίνει.

[rage] Αυτό το στυλάκι του πρωταγωνιστή (που - πείτε με προπέτη - είναι κόπια του αξιοθρήνητου Elliot στο Mr. Robot), όπου ως ξεχωριστός και εσωστρεφής χαρακτήρας μας πιάνει από το χεράκι να μας πάει βόλτα στη σαπίλα της κοινωνίας που εμείς οι ρουτινιασμένοι χαζούληδες αγνοούμε μπροστά στα μάτια μας, έχει αρχίσει να γίνεται κάτι παραπάνω από κλισέ. Είναι μια πολύ ρηχή προσέγγιση για έναν χαρακτήρα. Προσπαθεί να το παίξει ψαγμένη χωρίς δικαιολογία και με εκνευρίζει το πόσο μονοδιάστατη είναι. [/rage]

Μπορεί να είμαι υπερβολικός (4 τεύχη είναι αυτά), αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να με ξενερώνει περισσότερο σε κόμικ/σειρά/ταινία. Το σχέδιο είναι ωραίο (αν και σε σημεία φαίνεται πρόχειρο, που ενώ καταλαβαίνω πως γίνεται επίτηδες, δεν σταματάει να μου φαίνεται πρόχειρο ) και το γενικό κόνσεπτ έξυπνο (ακόμα και αν ο δαίμονας είναι απλά μια ψυχική ασθένεια). Θέλω, όμως, να μου παρουσιαστεί με πιο πρωτότυπο τρόπο. Αλλιώς όλη η αξία του κόμικ συγκεντρώνεται γύρω από ένα σημείο - αυτό του μεγάλου τουίστ που κατά πάσα πιθανότητα θα χτιστεί σε λεπτομέρειες που δεν είχαν καμία αξία έως τότε.

 

Αυτά. Μακάρι όλα τα κλισοραντάρ μου να δυσλειτουργούν.

Συμφωνω απολυτα, χωρις να σημαινει οτι διαφωνω με τον μονολογο του εκαστοτε χαρακτηρα, εχουν γινει πραγματικα κλισε και εχουν χασει πλεον οποια βαρυτητα ειχαν. Οπως περιπου οτιδηποτε εχει γραψει ο Bukowski κατ'εμε.

Το σχεδιο αν και εχει μοναδικο στυλ δεν με τρελαινει, θα το σκεφτω σοβαρα αν θα τον συνεχισω τον τιτλο.