Η άνοδος κι η άνοδος του ελληνικού κόμικ [ Βαλλάτος Φώτης, LIFO τ. 249, 19/5/2011 ]

[leonidio]

Από το τελευταίο φύλλο (19/5/2011) της Lifo αυτό το αρθράκι μέσα σε ένα αφιέρωμα για τα βιβλία. Από την ιστοσελίδα της εφημερίδας, γιατί η έντυπη έκδοση δεν χωράει στο σκάνερ μου. Το άρθρο βρίσκεται εδώ

 

Η άνοδος κι η άνοδος του ελληνικού κόμικ

 

5 Έλληνες κομίστες και 2 εκδότες αναλύουν το φαινόμενο της έκρηξης των εικονογραφημένων ιστοριών. Από τον Φώτη Βαλλάτο.

 

Στο φετινό Comicdom Com της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης παρουσιάστηκαν πάνω από τριάντα νέες εκδόσεις Ελλήνων δημιουργών. Παρόλο το κλείσιμο του ενθέτου «9» της «Ελευθεροτυπίας» (που έβαζε τον κόσμο του κόμικ εβδομαδιαία σε χιλιάδες σπίτια) και της γενικότερης οικονομικής κρίσης, το ελληνικό κόμικ μοιάζει να βρίσκεται στην καλύτερή του φάση. Το παρακάτω ρεπορτάζ βασίστηκε σε μια αρχική, καθολική διαπίστωση ότι βρίσκομαστε στην αυγή του ελληνικού graphic novel, ακολουθώντας το αντίστοιχο αμερικανικό hype των τελευταίων ετών. Η αλήθεια είναι ότι οι ίδιοι οι comic artists κι όσοι ασχολούνται με τον χώρο δεν δέχονται τον όρο graphic novel.

 

«Το graphic novel είναι ένας αδόκιμος όρος, που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον όρο κόμικ μ’ ένα πιο φανταχτερό “περιτύλιγμα”. Κι ο όρος κόμικ μπορεί να είναι αδόκιμος –όλα τα κόμικς δεν είναι κωμικά- αλλά τουλάχιστον είναι ένα όρος καθιερωμένος κι έχει διαρκέσει σχεδόν έναν αιώνα. Ευτυχώς, αυτή δεν είναι μόνο δική μου θέση αλλά και πολλών σημαντικών δημιουργών, όπως ο Neil Gaiman και ο Alan Moore, καθώς και εκδοτών του χώρου, που δεν ντρέπονται να λένε πως φτιάχνουν ή εκδίδουν κόμικς», λέει ο Λευτέρης Σταυριανός, εκδότης της Jemma Press και ιδιοκτήτης των comic-shops Jemma Books & Comics. Πάντως, όλοι δέχονται ότι τουλάχιστον όταν ένα κόμικ είναι αυτοτελές, μπορεί να θεωρηθεί graphic novel.

 

«Πλέον, ένας δημιουργός δεν έχει λόγο να κάνει μικρές ιστορίες, αυτοτελείς ή σε συνέχειες, από τις οποίες θα αμειφθεί άμεσα και που κάποια στιγμή θ’ αποτελέσουν ένα πιθανό άλμπουμ. Νομίζω πως θα πάρει ευκολότερα την απόφαση να κάνει μια μεγαλύτερη αυτοτελή ιστορία, να την εκδώσει και να περιμένει από τις πωλήσεις για όποιο κέρδος. Φυσικά, αυτό ακόμα είναι πολύ μικρό για πολλούς λόγους. Εγώ βλέπω πως οι δημιουργοί που ξεπετάχτηκαν την τελευταία δεκαετία στον χώρο των κόμικς στην Ελλάδα, αν επιλέξουν τα graphic novels ως φόρμα αφήγησης, τώρα πλέον είναι έτοιμοι να μας δώσουν αρκετά καλά πράγματα, αρκεί, βέβαια, να στηριχτούν από εκδότες και κοινό», λέει ο κομίστας Γιώργος Γούσης, που πρόσφατα κυκλοφόρησε το καταπληκτικό Ιστορίες απ’ τις αθώες εποχές στις εκδόσεις ΚΨΜ. Το Logicomix των Απόστολου Δοξιάδη, Χρίστου Παπαδημητρίου κι Αλέκου Παπαδά- του, που κυκλοφόρησε στα τέλη του 2008, ήταν στην ουσία αυτό που άρχισε να κινητοποιεί αυτού του είδους την αγορά, βάζοντας ψηλά τον πήχη για τους επίδοξους συνεχιστές του είδους. Ήταν όμως το πρώτο; «Όχι, το ξεκίνημα δεν έγινε με το Logicomix. Υπήρχαν και πιο παλιά ελληνικά graphic novels: Το μαύρο είδωλο της Αφροδίτης του Γιάννη Καλαϊτζή (1990), το Χαμένο Φάσμα του Τάσου Αποστολίδη και της Μαρίας-Ηλέκτρας Ζογλοπίτου (1995), ο Παρίας του Λέανδρου (1999) κι η Γεννήτρια του Βασίλη Λώλου (2004), για να αναφέρω μόνο μερικά.

 

»Αυτό, όμως, που κατάφερε το Logicomix ήταν να πουλήσει πάρα πολλά αντίτυπα. Αντίτυπα που δεν είχε φανταστεί κανείς ότι θα μπορούσε να πουλήσει κάποιο ελληνικό comic/graphic novel», λέει ο Τάσος Παπαϊωάννου, κομίστας και ιδρυτής της εκδοτικής Giganto Books. «Από τα καλύτερα ελληνικά κόμικς είναι τo Μια καρδιά για τον Λεοντόκαρδο του Ηλία Κυριαζή από την Jemma Press, το Δεν είναι αυτό που νομίζεις του Τάσου Ζαφειριάδη (σε σενάριο του Λουκά Τσουκνίδα και σχέδιο του Παναγιώτη Πανταζή) και το ΖΧ του Ηelm από τις εκδόσεις Comicworld», λέει ο Γιώργος Γούσης. «Εξαιρετικό είναι και το Old city blues του Γιάννη Μιλονογιάννη που μπορείτε να το διαβάσετε και online στο oldcityblues.com», λέει ο Τάσος Μαραγκός (woodencrown.com), που μόλις κυκλοφόρησε το δεύτερο τεύχος του «Swan Songs» με τίτλο Fleeting Feathers.

 

«Έκτος από τις Αθώες Εποχές και το ZX, το Feathers του Έκτορα είναι ό,τι πιο έξυπνο κι ιδιαίτερο έχω διαβάσει από Έλληνα δημιουργό», λέει ο Παναγιώτης Πανταζής, ο οποίος έχει εκδώσει στη Giganto το Τώρα πια ξυπνάω με τον ήλιο και τα 5 τεύχη του «Common Comics», ενώ λίγο καιρό πριν κυκλοφόρησε απ’ τις εκδό- σεις Jemma το Δεν είναι αυτό που νομίζεις #1. «Εγώ ξεχώρισα, εκτός από το Feathers, το Mars του Χρήστου Σταμπουλή και το καινούργιο κόμικ του Tomek», λέει ο Τάσος Μαραγκός, που βγάζει εδώ και 4 χρόνια το «Krak Κomiks».

 

«Τα κόμικς έπαψαν σιγά σιγά να απαντώνταιμόνο στα περίπτερα, βρήκαν θέση και σε ράφια βιβλιοπωλείων. Αυτό έχει βοηθήσει στην απενοχοποίηση και την αποδοχή τους από ένα ευρύτερο κοινό που, ίσως, πριν από μερικά χρόνια πίστευε πως το συγκεκριμένο είδος αναγνώσματος απευθύνεται σε παιδιά», συμπληρώνει ο Λευτέρης Σταυριανός.

[ngramm]

Προφανώς στην 3η παράγραφο από το τέλος γράφτηκε από λάθος του αρθρογράφου "Τάσος Μαραγκός" αντί για "Μιχάλης Διαλυνάς".

 

[leonidio]

Προφανώς στην 3η παράγραφο από το τέλος γράφτηκε από λάθος του αρθρογράφου "Τάσος Μαραγκός" αντί για "Μιχάλης Διαλυνάς".

 

 

Η διαδικτυακή έκδοση του άρθρου, πάντως, είναι ακριβής αναπαραγωγή της έντυπης. Η ίδια πληροφορία υπάρχει και εκεί.

[Bonadrug]

Εγώ πάντως προβληματίζομαι από τον τίτλο του άρθρου

 

Τι σημαίνει η άνοδος και .....η άνοδος ?

 

Και γιατί όχι η ...διπλή άνοδος ?

 

Απαντάται κάτι τέτοιο στο κείμενο ?

 

 

Κι αν η πρώτη άνοδος αναφέρεται στον αριθμό των εκδόσεων, η δεύτερη σε τι αναφέρεται ?

 

Τώρα σκέφτομαι βέβαια μήπως η δεύτερη άνοδος αφορά τους επίδοξους αναγνώστες των ελληνικών κόμικς...

 

 

Τι ανεβαίνουν αυτοί ?

 

Θέλει και ρώτημα ?

 

Το Γολγοθά

[leonidio]

Πολύ καλή σκέψη αυτή περί Γολγοθά των αναγνωστών, αλλά μάλλον πρόκειται για λογοπαίγνιο. Πώς λέμε η άνοδος και η κάθοδος (Rise and fall βαρβαριστί); Τουλάχιστον το αγγλικό αντίστοιχο (The rise and rise of...) το έχω ξαναδεί. Στα ελληνικά πρώτη φορά το βλέπω. Προφανώς θέλει να δημιουργήσει αντίθεση για να δικαιολογήσει την αύξηση των εκδιδομένων τίτλων από έλληνες κομίστες.

Από την άλλη βέβαια, κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι θέλει να πει ο ποιητής...

[The_Sandman]

O Chuck Norris ξέρει τι θέλει να πει ο ποιητής...

[DJO]

Βρε μήπως εννοεί ότι η αρχική άνοδος, των 80s & λίγο 90s ακολουθείται από την άνοδο των 00s & 10s αντί να υπάρξει κάθοδος;

 

Μέσα από την έκφραση που είπε ο leo πάντα.