ramirez Δημοσιεύτηκε Οκτωβρίου 23, 2008 Member ID: 2298 Group: Members Topic Count: 1613 Content Count: 5048 Reputation: 34550 Achievement Points: 5056 Days Won: 14 With Us For: 6182 Days Status: Offline Last Seen: 1 ώρα πριν Share Δημοσιεύτηκε Οκτωβρίου 23, 2008 Τιμή: 15 € Κάποια πράγματα καλό είναι να μην αποκαλύπτονται, ώστε να διατηρείται το μυστήριο και ο "μύθος" γύρω από την ύπαρξή τους. Το συγκεκριμένο άλμπουμ δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Μπορεί να είναι μία cult δημιουργία, αλλά ούτε κάποιο χαμένο μυστικό ανακαλύπτει ούτε φέρνει στην επιφάνεια κάτι που δεν έχει γραφτεί ή ειπωθεί ξανά. Σ' αυτό το βιβλίο ο συγγραφέας προσπαθεί να συνδυάσει το ομο-ερωτικό στοιχείο, τη γκλαμουριά (όπως τη βλέπει ο πάλαι ποτέ "επιτυχημένος" εκδότης Κωστόπουλος και τα κ**ο-περιοδικά του), την αλά-Μάρθα Βούρτση κλάψα για την κακούργα κενωνία που άλλους τους ανεβάζει και άλλους τους ρίχνει στα Τάρταρα κοκ. Φυσικά αποτυγχάνει οικτρά, όχι όμως χωρίς να μας προσφέρει άφθονα χαμόγελα με αυτά που βλέπουν τα ματάκια μας σ' αυτό το trash ανοσιούργημα. Και δυο σελίδες για να έχετε άποψη του στυλ σχεδίασης. ΥΓ. Η εταιρεία εκτύπωσης έχει σβηστεί με μαρκαδοράκι (!!) από τη σελίδα με τα υπόλοιπα στοιχεία έκδοσης. Γιατί άραγε; Μήπως κάποιοι ντρέπονται για αυτό που τύπωσαν ή για το φόβο πιθανών μηνύσεων; (Η εν λόγω εταιρεία ήταν πάντως η Νίκη Α.Ε.) --- Το μέλος DJO πρόσθεσε ΕΔΩ: Αντιγράφω τον πρόλογο: Νόμιζα πως η ζωή μου ήταν φειδωλή σε καινούργιες συγκινήσεις, μέχρι που την ξανασυνάντησα χάρτινη στα φύλλα ενός κόμικ! Κάθε εικόνα, κάθε λεπτομέρεια, κάθε λέξη είχε αυτά τα χρώματα που ανέκαθεν άκουγα, αυτήν τη γεύση που με ζωγράφιζε, αυτό το παράξενο μυστήριο που όσο το διώχνεις, τόσο ενώνεται μαζί σου... Αν έκανα μόνη μου αυτό το κόμικ, δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα βίωνα καλύτερα αυτήν την πλάστιγγα, διάχυτη μέσα μου, να ισορροπεί τόσο επιτυχημένα το γέλιο και το δάκρυ. Είναι άλλη αίσθηση να κοιτάς την ίδια σου τη ζωή να χωράει σε 82 σελίδες, και να μην κρύβεις τίποτε, ούτε από τους άλλους, ούτε από σένα την ίδια. - Ζωή, είσαι τόσο ξένη; - Γίνομαι ένα με την Τζένη! - Στην Αλήθεια, Φαντασία, πού χωράς; - Ζωή, στην Τέχνη ή Τέχνη, στη Ζωή μας κρατάς; ΤΖΕΝΗ ΧΕΙΛΟΥΔΑΚΗ Η ακριβώς επόμενη σελίδα έχει προσχέδια 4 σελίδων, η πρώτη με "κουαρτέτο". Η αμέσως επόμενη ένα μονοσέλιδο κατεβατό του σεναριογράφου Σταράτου που δεν αντιγράφω, η παρεπόμενη concept art (καλό) και η ακόλουθη ένα ημισέλιδο του σκιτσογράφου Δημητριάδη που αντιγράφω: Η "Κάθαρση" Του Σχεδίου Όπως είπε και ο μέγας Herge, "το παν σ'ένα κόμικ είναι να διηγηθείς μία ιστορία". Κι αυτό πρέπει να γίνει με σαφήνεια, καθαρότητα και τάξη. Όλες οι συγκεχυμένες εικόνες στο μυαλό του ζωγράφου πρέπει, πάνω στο χαρτί, να αποκτήσουν διαύγεια, φως, χρώμα και όγκο. Πρέπει να τις δαβάζει το μάτ, χωρίς να σκοντάφτει ή να αντιστέκεται. Το αιώνιο άγχος είναι για μας η επανάληψη, το στερεότυπο, το "καλούπι" της συνταγής, ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με δεδομένες σεναριακές επαναλήψεις, όπως είναι οι ερωτικές δραστηριότητες. Το μάτι του αναγνώστη "μπουχτίζει" από το συνονθύλευμα των σωμάτων, από το απόλυτο της γυμνής σάρκας. Η ζωή, όμως, της Τζένης δε σηκώνει τυποποιήσεις. Οι γωνίες, η προοπτική, το περιβάλλον, ο φωτισμός, πρέπει να αντανακλάν τις διαθέσεις της στιγμής, να φτιάχνουν μία "εσωτερική" ατμόσφαιρα, που να εκφράζει τον απόκρυφο κόσμο της ζωντανής ηρωίδας, την πάλη της, τον πόθο της, την ειρωνεία της. Με άλλα λόγια την αντίδρασή της και την αντιπαράθεση του εσωτερικού της κόσμου μ'αυτόν που την περιβάλλει. Η πρωταγωνίστρια πρέπει να είναι αναγνωρίσιμη, η εικόνα στο κόμικ πρέπει να αποκαλύπτει, να μην κρύβει. Κι αν παραπλανεί, αυτό οφείλει να γίνεται μόνο για λειτουργικούς λόγους και πάντα με τρόπο αποκαλυπτικό. Προβλημάτιζε ο τρόπος με τον οποίο έπρεπε να συνυπάρχει το ρεαλιστικό σχέδιο της Τζένης με τις καρτουνίστικες, γκροτέσκες και γελοιογραφικές αναπαραστάσεις κάποιων προσώπων ή καταστάσεων. Το τραγικό με το γελοίο, η υπερβολή με την αφαίρεση. Η "ανυπαρξία" κάποιων "κάδρων" με μία έκρηξη που δεν έλεγε να χωρέσει πουθενά, ξεχυνόταν ανεμπόδιστη στις σελίδες! Μία ολόκληρη ζωή σε 96 μόνο σελίδες, διήγηση σε α' πρόσωπο, μεγάλο "καδράρισμα", πλάνα "αναπνοής", εικόνες φλύαρες, ακόμα κι όταν σιωπούν... Αλλά, κυρίως, αυτή η τόσο απρόβλεπτη γυναικεία ψυχολογία, που δεν κατάφερε να "φυλακιστεί" και η διάχυτη λαγνεία που φορτίζει τον ηδονοβλεψία αναγνώστη και τον καθιστά αυτόπτη μάρτυρα αστραπιαίων αλλαγών! Όλα αυτά έπρεπε να αποτυπωθούν σε σελίδες διαστάσεων παραθύρου και ταυτοχρόνως να αποδράσουν στον (α)σφαλισμένο κόσμο των αισθήσεών μας.... 24 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
dionik Δημοσιεύτηκε Οκτωβρίου 23, 2008 Member ID: 2393 Group: Veterans Topic Count: 594 Content Count: 6421 Reputation: 30813 Achievement Points: 6434 Days Won: 13 With Us For: 6172 Days Status: Offline Last Seen: 7 ώρες πριν Age: 42 Share Δημοσιεύτηκε Οκτωβρίου 23, 2008 Κάτι ξέραμε που σε κάναμε MoM . Ποιος άλλος θα είχε το κουράγιο να δώσει 15 € και να πάρει αυτό το... το... ό,τι είναι αυτό τέλος πάντων... :beer: 4 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
DJO Δημοσιεύτηκε Απριλίου 20, 2012 Member ID: 556 Group: Veterans Topic Count: 1537 Content Count: 22474 Reputation: 120985 Achievement Points: 22479 Days Won: 791 With Us For: 6340 Days Status: Offline Last Seen: Δεκεμβρίου 31, 2020 Share Δημοσιεύτηκε Απριλίου 20, 2012 Double kill time. Αγαπάμε Εκδόσεις Όμβρος. Και τώρα πάμε : Αντιγράφω τον πρόλογο: Νόμιζα πως η ζωή μου ήταν φειδωλή σε καινούργιες συγκινήσεις, μέχρι που την ξανασυνάντησα χάρτινη στα φύλλα ενός κόμικ! Κάθε εικόνα, κάθε λεπτομέρεια, κάθε λέξη είχε αυτά τα χρώματα που ανέκαθεν άκουγα, αυτήν τη γεύση που με ζωγράφιζε, αυτό το παράξενο μυστήριο που όσο το διώχνεις, τόσο ενώνεται μαζί σου... Αν έκανα μόνη μου αυτό το κόμικ, δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα βίωνα καλύτερα αυτήν την πλάστιγγα, διάχυτη μέσα μου, να ισορροπεί τόσο επιτυχημένα το γέλιο και το δάκρυ. Είναι άλλη αίσθηση να κοιτάς την ίδια σου τη ζωή να χωράει σε 82 σελίδες, και να μην κρύβεις τίποτε, ούτε από τους άλλους, ούτε από σένα την ίδια. - Ζωή, είσαι τόσο ξένη; - Γίνομαι ένα με την Τζένη! - Στην Αλήθεια, Φαντασία, πού χωράς; - Ζωή, στην Τέχνη ή Τέχνη, στη Ζωή μας κρατάς; ΤΖΕΝΗ ΧΕΙΛΟΥΔΑΚΗ Η ακριβώς επόμενη σελίδα έχει προσχέδια 4 σελίδων, η πρώτη με "κουαρτέτο". Η αμέσως επόμενη ένα μονοσέλιδο κατεβατό του σεναριογράφου Σταράτου που δεν αντιγράφω, η παρεπόμενη concept art (καλό) και η ακόλουθη ένα ημισέλιδο του σκιτσογράφου Δημητριάδη που αντιγράφω: Η "Κάθαρση" Του Σχεδίου Όπως είπε και ο μέγας Herge, "το παν σ'ένα κόμικ είναι να διηγηθείς μία ιστορία". Κι αυτό πρέπει να γίνει με σαφήνεια, καθαρότητα και τάξη. Όλες οι συγκεχυμένες εικόνες στο μυαλό του ζωγράφου πρέπει, πάνω στο χαρτί, να αποκτήσουν διαύγεια, φως, χρώμα και όγκο. Πρέπει να τις δαβάζει το μάτ, χωρίς να σκοντάφτει ή να αντιστέκεται. Το αιώνιο άγχος είναι για μας η επανάληψη, το στερεότυπο, το "καλούπι" της συνταγής, ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με δεδομένες σεναριακές επαναλήψεις, όπως είναι οι ερωτικές δραστηριότητες. Το μάτι του αναγνώστη "μπουχτίζει" από το συνονθύλευμα των σωμάτων, από το απόλυτο της γυμνής σάρκας. Η ζωή, όμως, της Τζένης δε σηκώνει τυποποιήσεις. Οι γωνίες, η προοπτική, το περιβάλλον, ο φωτισμός, πρέπει να αντανακλάν τις διαθέσεις της στιγμής, να φτιάχνουν μία "εσωτερική" ατμόσφαιρα, που να εκφράζει τον απόκρυφο κόσμο της ζωντανής ηρωίδας, την πάλη της, τον πόθο της, την ειρωνεία της. Με άλλα λόγια την αντίδρασή της και την αντιπαράθεση του εσωτερικού της κόσμου μ'αυτόν που την περιβάλλει. Η πρωταγωνίστρια πρέπει να είναι αναγνωρίσιμη, η εικόνα στο κόμικ πρέπει να αποκαλύπτει, να μην κρύβει. Κι αν παραπλανεί, αυτό οφείλει να γίνεται μόνο για λειτουργικούς λόγους και πάντα με τρόπο αποκαλυπτικό. Προβλημάτιζε ο τρόπος με τον οποίο έπρεπε να συνυπάρχει το ρεαλιστικό σχέδιο της Τζένης με τις καρτουνίστικες, γκροτέσκες και γελοιογραφικές αναπαραστάσεις κάποιων προσώπων ή καταστάσεων. Το τραγικό με το γελοίο, η υπερβολή με την αφαίρεση. Η "ανυπαρξία" κάποιων "κάδρων" με μία έκρηξη που δεν έλεγε να χωρέσει πουθενά, ξεχυνόταν ανεμπόδιστη στις σελίδες! Μία ολόκληρη ζωή σε 96 μόνο σελίδες, διήγηση σε α' πρόσωπο, μεγάλο "καδράρισμα", πλάνα "αναπνοής", εικόνες φλύαρες, ακόμα κι όταν σιωπούν... Αλλά, κυρίως, αυτή η τόσο απρόβλεπτη γυναικεία ψυχολογία, που δεν κατάφερε να "φυλακιστεί" και η διάχυτη λαγνεία που φορτίζει τον ηδονοβλεψία αναγνώστη και τον καθιστά αυτόπτη μάρτυρα αστραπιαίων αλλαγών! Όλα αυτά έπρεπε να αποτυπωθούν σε σελίδες διαστάσεων παραθύρου και ταυτοχρόνως να αποδράσουν στον (α)σφαλισμένο κόσμο των αισθήσεών μας.... Εχμ, ναι... είναι το πιο άβολο κόμικ που΄χω διαβάσει γιατί είναι ένα δακρύβρεχτο κοινωνικό που εξελίσσεται σε μια gay τσόντα και καταλήγει σε τρανσοτσόντα. Εχμ. ναι. 6/10 για το σκίτσο, 0/10 για την ύπαρξή του. Συμπάσχω με τον βιβλιοδέτη. Μιλάμε για τον ορισμό του gtp comic. 6 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
Melandros Δημοσιεύτηκε Σεπτεμβρίου 27, 2014 Member ID: 4830 Group: Veterans Topic Count: 480 Content Count: 2663 Reputation: 16034 Achievement Points: 2665 Days Won: 3 With Us For: 5911 Days Status: Offline Last Seen: Μαρτίου 26 Age: 45 Share Δημοσιεύτηκε Σεπτεμβρίου 27, 2014 Εδώ στη Σητεία (που κατοικοεδρεύω πλέον), ζεί και η Τζένυ.. Άρα μια αφιερωσούλα έπρεπε να υπάρχει στο τεύχος μου.. 18 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
batigoal Δημοσιεύτηκε Δεκεμβρίου 17, 2015 Member ID: 23328 Group: Veterans Topic Count: 29 Content Count: 2301 Reputation: 28440 Achievement Points: 2302 Days Won: 20 With Us For: 4574 Days Status: Offline Last Seen: Μαρτίου 28, 2023 Age: 40 Share Δημοσιεύτηκε Δεκεμβρίου 17, 2015 Νταξ, το διαβασα εχθες το βραδυ, δεν θελετε να σας πω τους εφιαλτες μου Ειναι αρκετα χειροτερο απ' οτι περιμενα και απειρως αστειοτερο! Γελασα δυνατα αμετρητες φορες, νομιζω σχεδον σε ολα τα δισελιδα ερωτικων περιπτυξεων και οχι μονο. Οπως θα ελεγε και μια ψυχη, ειναι τοσο κακο που ειναι τελειο! Οι ατακες που ανταλλαζουν οι ερωτικοι παρτενερ κανουν τον Γκουσγκουνη να μοιαζει ερασιτεχνης. Δεν ξερω αν ηταν σκοπος να ειναι τραβηγμενο απο τα μαλλια το ολο εγχειρημα, αλλα ειναι. Δεν μπορεσα να το παρω και πολυ στα σοβαρα κι ας θιγει καποια σοβαρα θεματα, το κανει με τετοιο τροπο που πραγματικα αυτοακυρωνεται. Θα το προτεινα ανετα σαν χιουμοριστικη καφριλα για αναγνωση, θελει ομως αρκετη υπομονη, μιας και ειναι αρκετα πυκνογραμμενο και κουραστικο σε πολλα σημεια. 8 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
totally_wired Δημοσιεύτηκε Δεκεμβρίου 17, 2015 Member ID: 29811 Group: Members Topic Count: 99 Content Count: 2130 Reputation: 23361 Achievement Points: 2130 Days Won: 6 With Us For: 3771 Days Status: Offline Last Seen: Μαρτίου 16, 2023 Share Δημοσιεύτηκε Δεκεμβρίου 17, 2015 Επιτέλους το διάβασες! Σου αφιερώνω αυτό 2 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
batigoal Δημοσιεύτηκε Δεκεμβρίου 17, 2015 Member ID: 23328 Group: Veterans Topic Count: 29 Content Count: 2301 Reputation: 28440 Achievement Points: 2302 Days Won: 20 With Us For: 4574 Days Status: Offline Last Seen: Μαρτίου 28, 2023 Age: 40 Share Δημοσιεύτηκε Δεκεμβρίου 17, 2015 Οκ, αυτο δεν καταφερα να το ακουσω ολοκληρο Να ευχαριστησω καπου εδω, τον φιλτατο συμφορουμιτη Totally Wired που μου χαρισε αυτο το υπεροχο κομικ, Μακη ειλικρινα στο χρωσταω 5 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
Προτεινόμενες Καταχωρήσεις
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.