ΚΟΡΤΟ ΜΑΛΤΕΖΕ: ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΙΓΟΚΕΡΟΥ / ΑΙΓΟΚΕΡΩ

[Dr Paingiver]

 

Β' Έκδοση: Μάρτιος 2004
 

 

 

Μία ακόμα ουτοπική αναζήτηση των γνωστών ιδανικών στα οποία στηρίζονται οι ιστορίες του Κόρτο Μαλτέζε, με κορυφαίο ιδανικό την ελευθερία και την αναζήτησή της, μέσω όμως της διατήρησης της τιμής και της προσωπικότητας.

 

Η ιστορία χωρίζεται σε τρία μέρη:
1- Το Μυστικό του Τρίσταν Μπάνταμ
2- Ραντεβού στην Μπαχία
3- Σάμπα υπό σταθερόν Πυρ.

Μέσα από μια συνεχή περιπλάνηση, τα βήματα του Κόρτο θα τον φέρουν στο μακρινό Σερτάο, όπου θα παλέψει στο πλευρό των επαναστατών Καγκασέιρος για την ανεξαρτησία και ελευθερία τους από τους καταπιεστές τους. Ξεχωρίζει στην ιστορία η συγκλονιστική μορφή της Χρυσόστομης, ένας πολύ δυνατός συμβολικός χαρακτήρας στις περιπέτειες του Κόρτο Μαλτέζε. Και στο τέλος όπως στις περισσότερες ιστορίες του επέρχεται με συγκλονιστικό τρόπο η κάθαρση.

Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους theguest, tik & constantinople.


έξτρα της Γαλλικής έκδοσης στο gallery

[theguest]

Παῦλο μου,

 

ἡ πρώτη ἔκδοση εἶναι τό 1989

 

καί εἶναι ὁ τέταρτος τόμος κορτομαλτεζε ποῦ ἔβγαλε ἡ μαμούθ

 

εἶχαν προηγηθεῖ χρονολογικά κατά σειρά

 

1. οἱ αἰθίοπες 2. ἡ κρυφή αὐλή τοῦ μυστηρίου 3. βενετσιάνικο παραμύθι

 

4.στόν ἀστερισμό τοῦ αἰγόκερου (ναί!!! ὁ τίτλος τῆς πρώτης ἔκδοσης τοῦ 89 εἶναι αίγόκερου καί ὄχι αίγόκερω)

 

ποῦ σημαίνει ὄτι θά μέ βάλεις νά σκανάρω

 

ΟΚ ὀρῖστε

 

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.

 

[Dr Paingiver]

Γιώργο σ΄ευχαριστώ για τις πληροφορίες. Νάξερες πόσο καιρό είχα καθυστερήσει αυτή την παρουσίαση, όπως και την άλλη (Η κρυφή Αυλή Του Μυστηρίου) γιατί δεν μπορούσα να βρώ ημερομηνία πρώτης έκδοσης. Τις έβαλα και τις δύο κατά προσέγγιση. Τέλος πάντων την διόρθωσα. Όσον αφορά τον τίτλο τον άφησα ως είχε μιας και με αυτόν τον τίτλο έγινε η παρουσίαση.

Ευχαριστώ.

Παύλος

[germanicus]

Προστέθηκαν τα έξτρα της γαλλικής έκδοσης στο gallery

 

[Dark Chris]

Ωραίο ήταν, ήταν πολύ καλό για καλοκαιράκι! Μια old-school περιπέτεια με καλοκαιρινό άρωμα και το καθαρό μερικές φορές - πιο βρώμικο μερικές φορές σχέδιο του Pratt. Ήθελα περισσότερα background (όλο άσπρο ρε αδερφέ), η αίσθηση της κίνησης σε μερικές σεκάνς είναι εξαιρετική αν αναλογιστείς το πότε δημιουργήθηκε , ενώ κάποια καρέ ξεχειλίζουν από ένταση και αγωνία.

 

Η ιστορία όσο προχωράει βελτιώνεται, ξεκινάει κάπως αργά, στο 2ο μέρος κορυφώνεται με μια εξαιρετική σκηνή υπερφυσικής αίσθησης, ενώ στο 3ο το γυρνάει και ο Κόρτο πρωταγωνιστεί σε μια επανάσταση. Μου φάνηκε κάπως απότομη αλλαγή του τόνου της ιστορίας, αλλά από την στιγμή που μ'άρεσε, δεν έχω παράπονο.

 

You know what, τελικά αποδείχτηκε καλύτερο απ'όσο το περίμενα. Έφταιγε και το hype που τελικά δεν διάβασα το τέλειο άλμπουμ, αλλά πέρασα κάτι παραπάνω από ευχάριστα. Θα συνεχίσω αραιά και που να παίρνω Κόρτο.

Επεξεργασία Ιουλίου 2, 2012 από Dark Chris

[germanicus]

Είναι από τα πράγματα that they grow on you. Τα διαβάζεις, δεν συγκλονίζεσαι απαραίτητα με τη μια, λες "νταξ, καλό είναι", διαβάζεις και το επόμενο, και το μεθεπόμενο και το παραμεθεπόμενο και μια ωραία πρωία διαπιστώνεις ότι τα διάβασες όλα. Και ξαφνικά είσαι με ένα "και τώρα?????". Και θες κι άλλα. Και πας να διαβάσεις άλλες περιπέτειες και ρε διάολε..... δεν είναι Κόρτο. Τους λείπει κάτι. Ακόμα και το σχέδιο το οποίο φαίνεται ένα απλό ασπρόμαυρο πράμα χωρίς κάτι το ιδιαίτερο (έστω στο δικό μου απαίδευτο μάτι). Ξαφνικά σου λείπει. Ξαφνικά είναι κάτι που κανείς άλλος κερατάς δεν κάνει.

 

 

[Θλιμμένος Μπούφος]

Εχω εντοπίσει ένα Κόρτο Μαλτέζε και σκέφτομαι να το ''χτυπήσω''

 

Αλήθεια,υπάρχει κανένα θέμα που λέει πόσα έχουν βγεί;

Επεξεργασία Ιουλίου 2, 2012 από Θλιμμενος Μπουφος

[germanicus]

Εχω εντοπίσει ένα Κόρτο Μαλτέζε και σκέφτομαι να το ''χτυπήσω''

 

Αλήθεια,υπάρχει κανένα θέμα που λέει πόσα έχουν βγεί; :thinking

:

 

http://www.greekcomics.gr/forums/index.php?showtopic=864

 

[Dr Paingiver]

Μόνο που θέλει ενημέρωση (επικαιροποίηση) όσον αφορά "Τα νεανικά χρόνια του Κόρτο Μαλτέζε", που πλέον έχουν κυκλοφορήσει.

 

[Θλιμμένος Μπούφος]

http://www.greekcomi...p?showtopic=864

 

 

 

Είναι τόσα πολλά!

 

 

Θα πάρω αυτό που είδα αν είναι και αν μαρέσει θα κυνηγήσω και τ'άλλα.

 

[germanicus]

άσε για τελευταία τα Μου, Ελβετικά και Νεανικά χρόνια.

 

Τα άλλα είναι όλα αυτοτελή και δεν έχει μεγάλη σημασία το ποιο θα διαβάσεις πρώτο, δεύτερο, τρίτο. Νομίζω όμως ότι καλύτερα να ξεκινήσεις από τη Μπαλάντα (η οποία ουσιαστικά δεν είναι Κόρτο. Ο Κόρτο είναι ένας από τους αρκετά κεντρικούς χαρακτήρες, αλλά όχι *Ο* κεντρικός. απλώς γοήτευσε τον Πραττ και αποφάσισε να συνεχίσει να γράφει περιπέτειές του).

 

Από εκεί και πέρα, σε κάποια φάση, όταν θα τα ματαξαναδιαβάζεις, θα τα διαβάσεις και με την εσωτερική χρονολογική σειρά τους

 

[dimious200]

To διαβασα προσφατα και περασα μια χαρα!Πολυ ωραια ιστορια!Δεν εχω να πω κατι παραπανω μιας και συμφωνω με τους προλαλησαντες .

Το μονο που εχω να σημειωσω ειναι οτι ουτε διαβαζοντας αυτο το αλμπουμ μπορω να συμμεριστω τις φημες που λενε οτι ο Πρατ ηταν εθνικιστης. Συνεχεια μιλαει για τις καταπιεσμενες απο τους αποικους φυλες και πως πρεπει να σηκωσουν κεφαλι. Δηλαδη να γραφε τοσο κοντρα απο τα πιστευω του;; Τι να πω..Ως προς το σχεδιο οσο πιο πολυ το συνηθιζω τοσο πιο πολυ μ αρεσει.Ειδικα κατι καρεδακια που κανει ο ατιμος με παχυ πινελο (υποβρυχια καρε ή καρε με φωτια) ειναι απλα να καθεσαι να τα χαζευεις.

Το μονο μου προβλημα τωρα ειναι οτι δεν εχω το "ενας αετος στη ζουγκλα" (που ειναι το επομενο βασει εσωτερικης χρονολογησης).Να περιμενω να το παρω ή να συνεχισω με τα κελτικα που εχω;;

[germanicus]

Συνέχισε με τα Κέλτικα. Η εσωτερική χρονολόγηση δεν είναι και τόσο σημαντικός παράγοντας στα Κόρτο

 

[batigoal]

Ενα απο τα καλυτερα του Κορτο που εχω διαβασει μεχρι τωρα, απ' οτι φαινεται μου αρεσουν

περισσοτερο αυτα που εχουν περισσοτερη δραση και λιγοτερη "μαγεια" απο τον Πρατ.

 

Οπως και να 'χει καθε κομικ του Κορτο ειναι ενα μαγευτικο ταξιδι στον χωρο και τον χρονο.

Ενας ωκεανος γνωσης, φαντασιας και εσωτερικων αναζητησεων.

 

Αχχ... 

[GeoTrou]

Μετριότατο άλμπουμ. Το σενάριο δεν είναι τόσο καλογραμμένο, αν και ξεκινά με υποσχέσεις, η δε ροή μιεχ. Σχεδιαστικά, ο Pratt δεν έχει φτάσει στο peak του, αλλά αυτό είναι κάτι που μπορώ να παραβλέψω.

Χεχ... το έζησα κι αυτό. Να πω κακό λόγο για κόμικ του Pratt.

 

Υ.Γ.: kwtsos, ούτε να σκεφτείς να το πλησιάσεις.

[tik]

Τα οπισθόφυλλα των δύο εκδόσεων 

 

Προστέθηκαν στο πινακάκι της παρουσίασης.

[Laz33]

Βρήκα τα 2 πρώτα μέρη της ιστορίας στην αρχειοθήκη στα ελληνικά και το 3ο το διάβασα από αγγλικό έγχρωμο scanlation.
Καταρχάς να πω ότι καλό και το ασπρόμαυρο, αλλά το έγχρωμο όπως και να το ΄κανουμε είναι πιο ευχάριστο στο μάτι.

Τώρα όσον αφορά την ιστορία.
Καλή ήταν. Μ΄άρεσε αρκετά το ξεκίνημα και είχα αγωνία να δω τι θα γίνει παρακάτω.
Αλλά σε κάποια φάση χάθηκα. Γι΄αλλού ξεκίνησε ο Κόρτο, αλλού κατέληξε.
Και γενικά το έχω παρατηρήσει αυτό στον Πρατ.
Βάζει τον Κόρτο να μπλέκει σε διάφορες καταστάσεις, δημιουργώντας υποιστορίες μέσα στην κύρια ιστορία.
Άλλοτε αυτό είναι καλό, άλλοτε σε μπερδεύει.
Τες πα.
Σε γενικές γραμμές καλό ήταν, χωρίς να κόψω φλέβα βέβαια
 

[ProfPhillipMortimer]

Βρήκα τα 2 πρώτα μέρη της ιστορίας στην αρχειοθήκη στα ελληνικά και το 3ο το διάβασα από αγγλικό έγχρωμο scanlation.

Καταρχάς να πω ότι καλό και το ασπρόμαυρο, αλλά το έγχρωμο όπως και να το ΄κανουμε είναι πιο ευχάριστο στο μάτι.

 

Τώρα όσον αφορά την ιστορία.

Καλή ήταν. Μ΄άρεσε αρκετά το ξεκίνημα και είχα αγωνία να δω τι θα γίνει παρακάτω.

Αλλά σε κάποια φάση χάθηκα. Γι΄αλλού ξεκίνησε ο Κόρτο, αλλού κατέληξε.

Και γενικά το έχω παρατηρήσει αυτό στον Πρατ.

Βάζει τον Κόρτο να μπλέκει σε διάφορες καταστάσεις, δημιουργώντας υποιστορίες μέσα στην κύρια ιστορία.

Άλλοτε αυτό είναι καλό, άλλοτε σε μπερδεύει.

Τες πα.

Σε γενικές γραμμές καλό ήταν, χωρίς να κόψω φλέβα βέβαια

 

 

Εμένα αυτές οι 21 20σελιδες ιστορίες του Πρατ που είχε κάνει για το PIF μου αρέσουν πολύ.

Έχουν μια χρονολογική σειρά και ένα continuity που πολύ γουστάρω.

Μιλάω για τους Πέντε πρώτους χρονολογικά τόμους

 

Στον Αστερισμό του Αιγόκερου

Ένας αετός στη ζούγκλα

Βουντού για τον κύριο Πρόεδρο

Κελτικα

Αιθιοπικά

 

Για μένα αυτή η μέγα ιστορία με τα 21 μέρη είναι ο καλύτερος Κόρτο.

[germanicus]

Εντέλει laz, βλέπω ότι έχω απαντήσει σε όλα σου τα σχόλια γύρω από τον Κόρτο πριν καν τα κάνεις, πριν από 5 χρόνια

 

 

Είναι από τα πράγματα that they grow on you. Τα διαβάζεις, δεν συγκλονίζεσαι απαραίτητα με τη μια, λες "νταξ, καλό είναι", διαβάζεις και το επόμενο, και το μεθεπόμενο και το παραμεθεπόμενο και μια ωραία πρωία διαπιστώνεις ότι τα διάβασες όλα. Και ξαφνικά είσαι με ένα "και τώρα?????". Και θες κι άλλα. Και πας να διαβάσεις άλλες περιπέτειες και ρε διάολε..... δεν είναι Κόρτο. Τους λείπει κάτι. Ακόμα και το σχέδιο το οποίο φαίνεται ένα απλό ασπρόμαυρο πράμα χωρίς κάτι το ιδιαίτερο (έστω στο δικό μου απαίδευτο μάτι). Ξαφνικά σου λείπει. Ξαφνικά είναι κάτι που κανείς άλλος κερατάς δεν κάνει.

[Laz33]

Θα συμφωνήσω με τον Προφέσορα.
Με εξαίρεση τη Μπαλάντα που πραγματικά μου άρεσε, από εκεί και πέρα προτιμώ περισσότερο τα άλμπουμ με τις 20σέλιδες ιστορίες.
Ειδικά τα Κέλτικα και ο Αετός ήταν πολύ απολαυστικά.
Με Αιθίοπες και Αιγόκερω πέρασα καλά αλλά δεν τρελάθηκα.
Το Βουντού δεν το διάβασα ακόμα



 

Είναι από τα πράγματα that they grow on you. Τα διαβάζεις, δεν συγκλονίζεσαι απαραίτητα με τη μια, λες "νταξ, καλό είναι", διαβάζεις και το επόμενο, και το μεθεπόμενο και το παραμεθεπόμενο και μια ωραία πρωία διαπιστώνεις ότι τα διάβασες όλα. Και ξαφνικά είσαι με ένα "και τώρα?????". Και θες κι άλλα. Και πας να διαβάσεις άλλες περιπέτειες και ρε διάολε..... δεν είναι Κόρτο. Τους λείπει κάτι. Ακόμα και το σχέδιο το οποίο φαίνεται ένα απλό ασπρόμαυρο πράμα χωρίς κάτι το ιδιαίτερο (έστω στο δικό μου απαίδευτο μάτι). Ξαφνικά σου λείπει. Ξαφνικά είναι κάτι που κανείς άλλος κερατάς δεν κάνει.

germanicus ναι, μπορώ να πω ισχύει αυτό.
Ίσως όχι απόλυτα στη δικιά μου περίπτωση αλλά σε μεγάλο βαθμό

 

 

[constantinople]

Επισυνάπτω εξώφυλλο/οπισθόφυλλο της 2ης έκδοσης (2004) σε καλύτερη ανάλυση.

 

Το εξώφυλλο προστέθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης.

 

 

[Θρηνωδός]

Πάει και ο αστερισμός του αιγόκερω, και με αυτό το άλμπουμ διάβασα οτιδήποτε έχω αυτή τη στιγμή στα χέρια μου από Κόρτο Μαλτέζε. Η αλήθεια είναι ότι το συγκεκριμένο πέρασε και δεν ακούμπησε ένα πράγμα μετά το τραίνο των Νεανικά Χρόνια/Βουντού για τον Κύριο Πρόεδρο/Τανγκό/Κέλτικα των περασμένων 10 ημερών. Και σκέφτηκα μήπως επηρεάζει το ότι έπιασα ξανά Πρατ μετά από καιρό μαζεμένο και ψιλό-μπούχτισα.

 

Το "Στον Αστερισμό του Αιγόκερω" ήταν χλιαρό σε πολλά επίπεδα: Το σχέδιο ήταν όπως πάντα αγαπημένο αλλά πιο αδούλευτο απ'ότι συνήθως, τα σκαμπανεβάσματα της υπόθεσης ήταν τα γνωστά όλων των ιστοριών αλλά πιο ασύνδετα απ'ότι συνήθως. Είμαι από αυτούς που γουστάρω την επανάσταση του Πρατ στις συμβατικές μορφές αφήγησης της εποχής του και την υιοθέτηση μιας τελείως απροσάρμοστης ροής, αλλά συμπαθάτε με όταν πω ότι εδώ ήταν σε τόσο μεγάλο βαθμό που με ενόχλησε και δεν ευχαριστήθηκα το κόμικ. Η ιστορία στα 2/3 αλλάζει τελείως ύφος αλλά όχι με αυτό το "σου παίρνω την μια μαγευτική κατάσταση και σε στέλνω πακέτο στην επόμενη", αλλά με το "τώρα μου 'ρθε να κάνω αυτό οπότε ξεχνάμε ότι έγινε". Μέχρι την Χρυσόστομη όλα καλά, μαγευτικός χαρακτήρας η συγκεκριμένη, μια από τις πολλές εκφάνσεις του χαρακτήρα του μικρού μαλτέζου προσωποποιημένη.

 

Έχει στηθεί λοιπόν μέχρι εκεί μια κάργα ενδιαφέρουσα ιστορία με το Μου/Ατλαντίδα και τα αδέρφια Τρίσταν και Μοργκάνα, απόλυτα μαγευτική και ζωντανή. Οκ, δεν είχε ιδιαίτερη δράση αλλά υποσχόταν πολλά. Έβλεπα τις σελίδες που λιγόστευαν και αναρωτιόμουν πόσο θα "τρέξει" για να έρθουμε σε μια ικανοποιητική κορύφωση. Όχι εύρεση του χαμένου πολιτισμού βέβαια, με τον Πρατ ποτέ δεν φτάνουμε στην Ιθάκη. Αλλά κάτι που να αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση σε σχέση με αυτό το στόχο, όπως οι περισσότερες άλλες ιστορίες. Αντ'αυτού αλλάξαμε περιβάλλον, τα αδέρφια γίνανε από πρωταγωνιστές κομπάρσοι και το χρώμα της υπόθεσης πήγε από το άσπρο στο μαύρο (ή και ανάποδα, δεν το λέω αισθητικά). 

 

Δεν περίμενα να μου αρέσουν όλα και μα τον Αλλάχ αναρωτιόμουν πότε θα έρθει η ώρα να πιάσω αυτό που δεν θα βρω φοβερό.  Να πω ότι και ο Κόρτο του αστερισμού δεν μου άρεσε, πολύ σκληρός και εύθικτος παρά καυστικός και είρωνας. Αλλά ήταν αρχές της δημιουργίας του ακόμα, το Il secreto di Tristan Bantam βγήκε το 1970, τρία χρόνια μετά την Μπαλάντα και από τις πρώτες (αν όχι η πρώτη) με πρωταγωνιστή τον Κόρτο Μαλτέζε αποκλειστικά.

[germanicus]

Ο Τρισταν είναι η πρώτη ιστορία που δημοσιεύτηκε μετά τη Μπαλάντα. Πρωτοδημοσιεύτηκε στο Γαλλικό Pif Gadget #58 στις 3/4/1970  

 

Η Μπαχια στο αμέσως επόμενο στις 10/4 και η Σάμπα στο 66 στις 29/5

 

 

 

[Θρηνωδός]

Το βρίσκω πολύ απολαυστικό αυτό το μοτίβο που παίζει και στις 21 μικρές ιστορίες που έτρεξαν για πρώτη φορά στο Pif Gadget και τις συνδέει σαν αψίδα, χωρίς να μπορώ να προσδιορίσω τι ακριβώς τις κάνει να ενώνονται στο μυαλό μου.  Αν και χαίρομαι που γύρισε στις μεγάλες ιστορίες ξανά με την Σιβηρία.   Το έψαξα στα γρήγορα (μέχρι wiki για τον Pratt έφτασα το πολύ για να φανταστείς) και είδα ότι είχε βγει το 1970, λογική σκέψη τα άλλα δύο - Μπάχια και Σάμπα - να βγήκαν στο καπάκι.  Απλά δεν είχα βρει ακριβείς ημερομηνίες και ήθελα πιο βράδυ να ψάξω για λίστα κυκλοφορίας του Pif αλά ΒΑΒΕΛ που είχε φτιάξει ο ραμίρεζ.  

 

 , να πω την αλήθεια χαίρομαι που ενώ τον ξεκίνησε τόσο κυνικό και απόμακρο τον γύρισε κάμποσες μοίρες στην εκδοχή που αγαπάω να διαβάζω. 

 

Και μιας και ποστάρω ξανά, να τολμήσω μια σύγκριση μεταξύ σταθερού Πυρ και Κους; Άραγε ο πρώτος να είναι προσχέδιο στο μυαλό του Πραττ για τον δεύτερο; 

[germanicus]

Μη φοβού. Δεν χρειάζεται να πας στο bdoubliees για να δεις πότε και που δημοσίευσε ο Pratt  Έχουν φροντίσει οι Γάλλοι και οι Ιταλοί στις αντίστοιχες wiki αυτά τα βασικά   Δεν έχουν τις ίδιες πληροφορίες, οπότε θέλει μια μικρή διασταύρωση (από τους Γάλλους βρήκα τις προδημοσιεύσεις, από τους Ιταλούς επιβεβαίωσα ότι πρωτοδημοσιεύτηκαν στη Γαλλία), αλλά απλά τα πράγματα  Τσακ-μπαμ ενώ μασουλάς ένα διώροφο σπιτικό σάντουιτς  

 

 

[Θρηνωδός]

 Ήταν ωραίο το σαντουιτσάκι!

 

Άρα τελικά αφού σχεδόν όλες οι μικρές δημοσιεύθηκαν σε γαλλικό περιοδικό και σχεδόν όλες οι μεγάλες πρωτο-δημοσιεύθηκαν σε Ιταλικά περιοδικά, ο Κόρτο είναι BD ή fumetto;