που ειναι τα καλα ρε παιδια?

[yiannis79]

σορρυ αλλα και γω το ειχα δει σε πρωινη εκπομπη,(οχι τυπου μενεγακη),και τα παιξα! πριν 2 χρονια μαλιστα.φαντασου τωρα τι θα βαζουνε.δηλαδη εσυ τι νομιζες? οτι ο κορκο-LEE,και οι ομοιοι του ηταν πονηροι καταφερτζηδες απλα? ειχανε και βοηθεια δυστυχως φιλε μου.οπως και ολα τα προωθουμενα νεα ηθη και εθιμα.και ξερουμε και τους υπευθυνους ,ετσι δεν ειναι? ολοι ξερουμε στο μικρο χωριο που λεγεται Ελλαδα αλλα κανεις μας δε ξερει ταυτοχρονα τιποτα.γιαυτο βουλιαζουμε αργα οπως στο βαλτο...

[harrishd]

Επειδή αυτό το θέμα σηκώνει παρά πολύ μεγάλη συζήτηση απλά για όσους ξέρουν και γνώρισαν τα 80s κάντε απλά μια σύγκριση στα εξής :

 

Κινούμενα σχέδια τότε και τώρα : Χαιντι , Μάγια ,Καντι Καντι, Ομάδα Τζι , Μάχη των Πλανητών , Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ο άνθρωπος Και βάλτε τα απέναντι στα σημερινά Ποκεμον , Μπομπ ο Σφουγγαρακης , γιουγκι ο και λοιπές κουταμάρες. Κάντε σύγκριση Ηρώων του τότε με τους τωρινούς .Με ποιους μπορούσε να ταυτιστεί ο πιτσιρικάς ευκολότερα ?

 

 

Παιχνίδια Υπολογιστών : με εξαίρεση 2 , 3 προτότυπους τίτλους όλα είναι Αντιγραφές Κάποιων επιτυχημένων τίτλων . Όλα τα strategy μοιάζουν στο Age of empires , όλα τα first person shooter στο doom και στο medal of honor και πάει λέγοντας. Το τελευταίο πραγματικά πρωτότυπο παιχνίδι που είδα τα τελευταία χρόνια ήταν το grand theft auto το οποίο με την σειρά του κλωνοποιήθηκε . θυμάμαι ώρες ατελείωτες στον παλιό

Spectrum , με γραφικά που τα σημερινά παιδιά ούτε που θα καταδεχόντουσαν να κοιτάξουν.

 

Κόμικς που είναι και το κύριο θέμα μας . Βλέπετε κάποια απ τις σημερινές εκδόσεις να είναι ικανή να τραβήξει την προσοχή κάποιου μικρού παιδιού είτε από το σενάριο είτε ακόμα και από το σχέδιο ? Τα μόνα κόμικς που κάνουν ακόμα κάποιες προσπάθειες είναι αυτά που απευθύνονται σε ενηλίκους.Κομικς που έχουν φύγει από το σχέδιο με το χέρι και που έχουν κομπιουτεροποιηθεί . Ακόμα και κάποια από τα επιτυχημένα» πάρτε το τελευταίο αστεριξ και το προτελευταίο Λούκι λουκ ( το τελευταίο δεν το έχω πάρει ακόμα ) και απλά συγκρίνετε τα με τα προηγούμενα .

Σας Άρεσαν ?

 

Γονιός δεν είμαι ακόμα για να ξέρω τι φταίει με τα σημερινά παιδιά , ξέρω όμως ότι και εμείς είχαμε υπολογιστές αλλά δεν σταματάγαμε να παίζουμε μπάλα, κρυφτό , πόλεμο , αγαλματάκια ακούνητα, και 1002 που δεν μπορώ να θυμηθώ.

 

 

Τι φταίει τελικά? Μήπως απλά η ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑΣ όχι μόνο από τα κόμικς αλλά και από την ίδια μας την ζωή? Εγώ θυμάμαι οι γονείς μας δουλεύανε για να φτιάξουν κάτι, εμείς απλά δουλεύουμε για να επιβιώσουμε .

 

Συγνώμη αν σας κούρασα .

[superbike]

κινούμενα σχέδια έχεις δίκιο

παιχνίδια computer μπορεί τώρα να μοιάζουν μεταξύ τους αλλα υπάρχουν 50 διαφορετικά είδη τότε σε όλα άλλαζαν μονο τα χρώματα. monkey island, indiana jones και cop κάτι (δεν θυμάμαι όνομα αλλα είχε βγάλει και 7 επεισόδια) ήταν όλα ίδια μεταξύ τους

και κόμικς μην ξεχνάτε ότι τότε τα comics που μας μυήσανε όλους ήτανε policomics δηλαδή με πολλές ιστορίες, στους μισους άρεσαν κάποιες και στους άλλους μισους κάποιες άλλες αλλα όλοι διαβάζαμε το ίδιο περιοδικό και μπορούσαμε να έχουμε κοινή συζήτηση ενώ τώρα σαν την αμερική κάθε comics ξεχωριστά "illustrated" χαρτί. πανάκριβο για πιτσιρικάδες και τουλάχιστον εμενα με ξενίζουν αισθητικά

[wolflycos]

Τι φταίει τελικά? Μήπως απλά η ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑΣ όχι μόνο από τα κόμικς αλλά και από την ίδια μας την ζωή? Εγώ θυμάμαι οι γονείς μας δουλεύανε για να φτιάξουν κάτι, εμείς απλά δουλεύουμε για να επιβιώσουμε .

 

Τι να πεί κανείς; Τά΄πες όλα και ειδικά με το τελευταίο απόφθεγμα!!

ΠΡΟΣΚΥΝΩ!!

 

Simos

[germanicus]

Το αφιέρωμα στο Σωφεράκι με οδήγησε σε σκέψεις σχετικά με τη κουβέντα εδώ.

 

Τι θυμάμαι από τον τομέα των ερωτικών εκδόσεων γενικά. Χμ. Κοιτάζω τις εκδόσεις του 70 και αυτά που εκτιμώ ότι έχουν μείνει και στο λόγο και στη μνήμη (βέβαια κρίνω εξ'ιδίων τα αλλότρια...) είναι τα Terror-Orribile και Ζάκουλα. Σεξ (ελάχιστο για να ακριβολογούμε) μέσα σε περιτύλιγμα τρόμου (που ήταν της μόδας τότε). Δεκαετία 80. Σωφεράκι και Ταρατατά (με τη συντριπτική πλειοψηφία να βγήκαν από 80 και μετά, το στέλνω σε αυτή τη δεκαετία). Πάλι "σεμνότυφο" σεξ (νομίζω κάτι στάλες παραπάνω, αλλά μπορεί να κάνω λάθος) ανακατεμένο με φτηνό χιούμορ (είναι άραγε τυχαίο που στη καρδιά μου έρχονται παρέα με τις βιντεοκασέτες Ψάλτη, Τσάκωνα, Ρόδα-τσάντα κλπ?) Δεκαετία 90. Κάπου έχω δει αναφορά σε αυτά στο forum, δεν τη βρίσκω τώρα... Τα μόνα που μου έρχονται στο μυαλό είναι η σειρά "τα ερωτικά κόμικς" (αν θυμάμαι καλά το όνομα της). Βέβαια πλέον είχα γεράσει οπότε ο μόνος χώρος που τα είδα να κινούνται (αν και τα περίπτερα ήταν τίγκα) ήταν στο στρατό. Και είχαν σουξέ. Και απ'ότι βλέπω στο τι ζήτησαν στον γαλανόλευκο από το Valt, είχαν ζήτηση. "Σοβαρό" σεξ, με σχετικά καλύτερο σχέδιο και εκτύπωση. Μολαταύτα (ίσως επειδή δεν είχαν ένα κεντρικό ήρωα ή ένα πιασιάρικο όνομα) δε νομίζω ότι μείναν στον λόγο.

 

Την ίδια στιγμή όμως ξεκινήσαν και οι προσφορές σε βιντεοκασέτες και μετά/πλέον σε DVD για να μη μιλήσουμε για το τι βρίσκει κανείς στο internet. Οπότε πλέον δεν υπάρχει τέτοιο κόμικ.

 

Θα μπορούσε να υπάρξει? χμ. Μιας και πλέον γέρασα και είμαι εκτός των πραγμάτων, ίσως να υπάρχουν hentai... Υπάρχει μια χ στροφή στο manga γενικότερα.

 

σκέψεις/ιδέες?

 

ΥΓ παρεπιπτόντως, έχει μεγάλη πλάκα ένα torrent που κόβει βόλτα με όλες τις playmate από τη δεκαετία του 50 μέχρι σήμερα. Έχει πλάκα να βλέπεις πως αλλάζει και ο τρόπος φωτογράφησης/πόζες/τι δείχνουμε αλλά και η αισθητική για το τι λογίζεται ως όμορφη γυναίκα (και σε χαρακτηριστικά, αλλά και σε μεγάλο βαθμό σε κόμμωση/προσωπική περιποίηση)

[alagt17]

ΥΓ παρεπιπτόντως, έχει μεγάλη πλάκα ένα torrent που κόβει βόλτα με όλες τις playmate από τη δεκαετία του 50 μέχρι σήμερα. Έχει πλάκα να βλέπεις πως αλλάζει και ο τρόπος φωτογράφησης/πόζες/τι δείχνουμε αλλά και η αισθητική για το τι λογίζεται ως όμορφη γυναίκα (και σε χαρακτηριστικά, αλλά και σε μεγάλο βαθμό σε κόμμωση/προσωπική περιποίηση)

 

Δώσε ΑΜΕΣΩΣ το link στο λαό Germanicus! Εγώ το χρειάζομαι για μία ε..χμ...χμ...μελέτη πάνω σε ζητήματα αισθητικής βεβαίως βεβαίως....

Επεξεργασία Μαρτίου 12, 2007 από alagt17

[alemius]

Θα ξεκινήσω ανάποδα σε σχέση με τον τρόπο που έθεσε τα θέματα ο aardvark.

Τα παιδιά σήμερα από πλευράς παιχνιδιού είναι πραγματικά πολύ άτυχα σε σχέση με μας που μεγαλώσαμε πριν από τη δεκαετία του 90. Ο κόσμος μας έχει αλλάξει δραματικά. Εγώ θυμάμαι τον εαυτό μου 10 χρονών να γυρίζω στις αλάνες ή στις γειτονιές κι οι γονείς μου να είναι σχετικά ήσυχοι. Σήμερα ούτε καν μπορώ να διανοηθώ να αφήσω την κόρη μου να πάει στα αγγλικά της μόνη της! Που να παίξει κρυφτό κλπ στη γειτονιά...

 

Εκτός όμως από την επικινδυνότητα είναι και τα αυτοκίνητα. Θυμάμαι μπορούσαμε να παίζουμε μπάλλα στα στενά με τις ώρες ανενόχλητοι αφού ούτε παρκαρισμένα είχε ούτε περνούσαν 10 στο λεπτό... Σήμερα τα παιδιά μπορούν να παίξουν μόνο σε οργανωμένα για το σκοπό μέρη (γήπεδα κλπ)... Συνεπώς, τι να λέμε...

 

Για τα καρτούν και τις σειρες έχω να πω μόνον ότι κάθε εποχή έχει λαμπρά παραδείγματα για μίμηση και γι αποφυγή. Ίσως μεγάλωσες αρκετά και γι αυτό δεν μπορείς να παρακολουθήσεις πολλά από αυτά (θα διαφωνήσω κάθετα με τον Μπομπ. Οι τύποι έχουν άποψη). Για την εποχή μας θαύμα ήταν και μόνο η ύπαρξη των καρτούν (Χάιντι και Μάγια κλπ δεν μπορούσα να τα δω... φρικάριζα) κι ελλείψη επιλογών ήταν τα μόνα που μπορούσαν να μας διασκεδάσουν όταν έριχνε καρεκλοπόδαρα έξω...

 

όσο τέλος για τα ηλεκτρονικά παιχνίδια.. Σκέψου μόνο ότι μας εντυπωσίαζε ο Φοίνικας στα ηλεκτρονικά.. Σήμερα ακόμα και το πιο απλό παιχνίδι έχει από πίσω σενάριο και ιστορία (το πόσο καλό είναι ανήκει σε άλλη συζήτηση) ή περίπλοκους χειρισμούς, ή ... ή..

 

Τι φταίει? Μα πολύ απλά η εποχή της δικής μας αθωώτητας πέθανε. Το ίδιο λέγαν κι οι γονείς μας όταν αναπολούσαν τα δικά τους.. "Α ρε, εμείς φτιάχναμε μπάλα από κουρέλια για να παίξουμε" Το ίδιο λέμε κι εμείς για τη δική μας νιότη με άλλα λόγια! Το ίδιο θα λένε και τα παιδιά μας όταν χάσουν τη δική τους αθωώτητα.

[Mandrake]

Παιδιά ας μιλήσουμε λίγο σοβαρά. Τα κόμιξ που εκδίδονταν εκείνη την εποχή ήταν πολλά γιατί ακριβώς ο κόσμος τα αγόραζε. Αν δεν υπήρχε ζήτηση δεν θα υπήρχαν και αυτά. Ή μήπως ήταν πιο πλούσιος ο αείμνηστος "Καμπανας" και πετούσε λεφτά στα σκουπίδια; Ο "Δραγούνης"; Οι εκδόσεις "Μαμούθ Comix" που υπάρχουν μέχρι και σήμερα; Πως συντηρήθηκαν; Από 5-10 άτομα σε όλη την Ελλάδα; Σας πληροφορώ ότι από τις εκδόσεις του '80 δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΕ σε στοκ στην "Μαμούθ Comix" γιατί τα είχε πουλήσει όλα! Τα τεύχη δε που θυμάμαι στα εβδομαδιαία, τότε, "Σπάϊντερ-Μαν" πρέπει να ανέρχονται στα κάπου 580. Για κάντε τον λογαριασμό να δείτε πόσα χρόνια υπάρχουν και πόσο υπήρχε ο "Καμπανάς" (και ο κάθε "Καμπανάς") την δεκαετία του '70! Σήμερα τα τεύχη σας φαίνονται ακριβά. Ναι αλλά και τότε έδινες λίγα λεφτά αλλά σε εβδομαδιαία βάση! Οπότε το χαρτζιλίκι πήγαινε περίπατο ούτως ή άλλος! Ο πληθωρισμός διαφορετικός ναι μεν από την άλλη, αλλά με τις σημερινές ανάγκες τα χαρτζιλίκια έχουν ανέβει πολλαπλάσια! Το θέμα είναι το κάθε παιδί που θα τα ξοδέψει. Και σίγουρα δεν τα ξοδεύει στο διάβασμα, όχι μόνο στα κόμιξ, αλλά γενικά! Το φαινόμενο βασικά είναι γενικό και δεν "πιάνει" ΜΟΝΟ τον νέο! Δεν ενδιαφέρεται ουδείς να διαβάσει έστω μια εφημερίδα μέτρια. Ο κόσμος βαριέται ελεϊνά. Θα έπρεπε; Οι ανάγκες μεγαλώνουν γιατί μεγαλώνει η αγορά. Οι απαιτήσεις μεγαλώνουν γιατί αυξάνονται οι ανάγκες. Ο Έλληνας καλώς ή κακώς είναι καταναλωτής. Το θέμα είναι να προσέχει τι καταναλώνει και σε ποιόν βαθμό. Η ποιότητα δεν ελέγχεται. Καταναλώνουμε σαβούρα ολοένα και περισσότερη, χωρίς να μας ενοχλεί καν. Αυτό μας επιβάλεται να κάνουμε κι αυτό κάνουμε. Δεν αντιδράει κανείς γιατί το "όπιο του λαού" δεν τον αφήνει ν'αντιδρασει. Το πρόβλημα, ξαναλέω, δεν είναι μόνο στις μικρές ηλικίες αλλά και στις μεγαλύτερες. Μα συγκρίνεται ο "Μπομπ Σφουγγαράκης" με τα "Looney Tunes" και το συζητάμε καν; Και μόνο οι φωνές που ακούς και οι διάλογοι το κάνουν να μην πω τι (δε μιλάω για το μεταγλωτισμένο φυσικά, καν)... Ακόμη και το "κουφό" θέλει ποιότητα. Κάποιος είπε σε προϊγούμενο post ότι δεν βγαίνει σε κόμικ το "Pokemon". Μάλλον δεν έχει κοιτάξει καλά. Δεν βλέπετε με τι ευκολία εκδίδουν μπούρδες οι εφημερίδες; Δεν βλέπετε τι "σαβούρα" κυκλοφορεί από της εφημερίδες; Μα η εξέλιξη είναι αλλού αγαπητοί! Ο κόσμος πληρώνει και θέλει ποιότητα! Είναι πιο άνετος απ'οτι παλιότερα! ΑΠΑΙΤΕΙ!! Δε υπάρχει μια "Φρουτοπία", που όμοια της δεν υπάρχει στον κόσμο, του μέγιστου Ευγένιου Τριβιζά! Ένας άνθρωπος που αγαπάει τα παιδιά όσο κανείς έφτιαξε μια σειρά μυστηρίου με κούκλες, προσιτές γι'αυτά (και όχι μόνο)! Δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο γιατί ξεφεύγω και μου'ρχονται πολλές σειρές κι εκπομπές στο μυαλό που ίσως είναι για άλλο forum (ή post εν πάση περιπτώσι). Η ουσία είναι μία. Αναπολώ ναι μεν το παρελθόν, αλλά βλέπω και το παρόν. Πιστεύω ότι αφού έζησα και στα δύο μπορώ κι έχω μια άποψη που δε μπορούν κάποιοι μικρότεροι σε ηλικία μιας και δεν τα πρόλαβαν/έζησαν. Δεν είμαι συντηρητικός. Μ'αρέσει η ποιότητα και η καλή άποψη και μακάρι να την είχαμε σήμερα στον ίδιο βαθμό όπως τότε. Δεν είμαι πολύ μεγάλος σε ηλικία αλλά πρόλαβα κάποιες καταστάσεις οπότε και αναφέρομαι σ'αυτές. Θέλω να πω πολλά αλλά φοβάμαι μην κουράσω. Για να φτάσω εδώ άλλωστε διάβασα κι εγώ αρκετά και καταλαβαίνω!

Επεξεργασία Ιουλίου 10, 2008 από Mandrake

[germanicus]

Συμφωνώ και επαυξάνω! ΔΕΝ συγκρίνεται ο Μπομπ με τα Looney! Τα Looney είναι ξεπερασμένα, ενώ ο Μπομπ αναδύει άρωμα σουρρεαλιστικής φρεσκάδας! :PP

 

 

όντως πάντως το χαρτζιλίκι συγκριτικά έχει εκτιναχθεί στα ύψη.... (και οι παροχές που αναγκάζεται να πληρώνει ο γονέας πλέον (λχ κινητό σε 15χρονο γιατί έχουν και τα άλλα...) )

 

[DJO]

Τι να πεις, φιλε Mandrake οταν τα πιο επιτυχημενα κινουμενα ειναι ο Μπομπ & Οι Happy Tree Friends...δε λεω φυσικα οτι δεν βγαινουν και καλα, αλλα το τι εχει απηχηση δεν ειναι καθολου, μα καθολου ποιοτικο ουτε, θα ειναι και διαχρονικο, τη στιγμη που θυμομαστε κινουμενα που τα βλεπαμε 5 χρονων επειδη ηταν καλοφτιαγμενα! Δεν ηταν φτηνες αποπειρες που απλα πιασαν εμπορικα! Και αυτα δε τα λεω στο ετσι, εχω παρακολουθησει και τον απελπιστικα χωρις προτοτυπια Μπομπ και τους...για πιο ενηλικους Happy Tree Friends (οπου καθε φορα ανακατευτηκα) και απελπιστηκα!!! Φυσικα, τα "χρυσα" Looney Tunes, Tom & Jerry, Scooby Doo στις πιο προσφατες αποπειρες τους δεν πεισανε και γι'αυτο βλεπεις να παιζουν επαναληψεις τα κλασσικα, ειναι αξεπεραστα! Αλλα για να μην τα βαφουμε ολα μαυρα, υπαρχουν και καλες σειρες ποιοτικες, οπως μερικα anime εξ Ιαπωνιας & τα τελευταια Spider-man Animated Series του Bendis τα οποια ειναι απλα κορυφαια αλλα δεν τα εδειξαν στην tv γιατι τους φανηκαν "καπως"! Τι να πεις...Μου φαινεται πως τελικα η καλυτερη επιλογη ειναι αυτη που θα σου φερει προσωπικη ευχαριστηση και οχι η επιλογη της πλειοψηφιας. Χαρακτηριστικο παραδειγμα? Μιας μικροτερης ξαδερφης μου της ειχε κανει τρομερη εντυπωση που της ειχα πει οτι δεν βλεπω το "Καφε Της Χαρας" (γιατι τη θεωρω τη πιο εμπορικη δουλεια αλλα ταυτοχρονα χειροτερη απο ποιοτητα & γελιο του Ρωμα) και μου ειπε μα πως ειναι δυνατον, αφου ολοι στο σχολειο το βλεπουν! Αρα και εμεις πρεπει να το δουμε...!

 

υγ.Σωστα τα λεει ο germanicus, μεχρι και εγω μικρος ειχα χασει κατι τευχη κομικς ελλειψει χρηματων και τωρα, φτασαμε να μιλαμε για κινητα που τα αλλαζουμε σαν τις μπλουζες για τον ιδιο λογο: να παραμεινουμε στην μοδα.....

 

[Mandrake]

Όντως ο "ανταγωνισμός" όπως έχει γίνει σήμερα είναι τουλάχιστον αστείος, και όσον αφορά τα διάφορου τύπου gadget ειδικά. Όσον αφορά τον germanicus19 που λέει περί σουρεαλισμού, ακόμη και στον σουρεαλισμό επιλέγω την ποιότητα. Θα παρακολουθήσω τις ταινίες του David Lynch, να μάθω και τίποτα. Ο "Μπομπ Σφουγγαράκης" είναι σουρεαλισμός της κακιάς ώρας (αν μπορεί να θεωρηθεί σουρεαλισμός καν!). Θα μου πεις ο David Lynch δεν είναι για μικρά παιδιά.. ε τότε λυπάμαι αλλά ούτε και σουρεαλισμός υπάρχει για μικρά παιδιά. Όσο για τις σειρές anime που θίξατε κι αυτές της μόδας και να δούμε πόσο διαχρονικές θα μείνουν. Ακόμη και σ'αυτό το είδος αξίζουν περισσότερο οι κινηματογραφικές ταινίες (βλέπε Hayao Miyazaki) παρά οι σειρές (με εξαιρέσεις πάντα!). Αλλά κι εκεί δεν μιλάμε για σουρεαλισμό πάλι... Εν πάση περιπτώσι σκοπός είναι να δώσεις κάτι στο παιδί που θα του μείνει και θα "πάρει" κάποια πράγματα. Ο κόσμος έχει γεμίσει σκουπίδια και δεν υπάρχει κανείς να σε προστατέψει.

 

Το πρόβλημα μου δεν είναι ούτε ότι "μεγάλωσα", ούτε ότι δε μπορώ να ενταχθώ. Μπορώ! Απλά αρνούμαι (όσο δυνατόν γίνεται αυτό) και παρακολουθώ από απόσταση και με τον τρόπο μου. Επαναλαμβάνω ότι ο κόσμος μιζεριάζει χώρις λόγο. Βλέπεις και δεν αρέσει τίποτα σε κανέναν και προσπαθεί να κάνει όλο και διαφορετικά πράγματα μέχρι να καταλήξει! Δεν αρέσει σε κανέναν ο τόπος που κάθεται! Και το χειρότερο είναι ότι αυτό το φαινόμενο, πλέον, δεν το βλέπεις μόνο στις μεγαλύτερες ηλικίες, αλλά και στις μικρότερες! Δε μπορώ να το καταλάβω αυτό! Ο χρόνος μου γεμίζει κάθε μέρα και μόνο όταν κάθομαι σπίτι απλά! Έχω τόσα πράγματα να κάνω με τα hobbies μου και ν'ασχοληθώ που πραγματικά το παράπονο μου είναι ότι το 24ωρο είναι πολύ μικρό! Ότι οι ώρες που κοιμάμαστε έπρεπε να είναι λιγότερες βάση φυσιολογίας κτλ.! Τώρα βλέπεις μικρότερες ηλικίες και αν δεν βγουν για καφέ τρελένονται! Ο "καφές" έχει αντικαταστήσει την προσωπική ζωή. Εγώ ξέρω πως μεγαλώνοντας πέρασα και περνάω φάσεις που ευχαριστιόμουνα την κάθε στιγμή κι ευχαριστιέμαι ακόμη! Παρατηρώ πιτσιρικάδες και λιώνουν στο Playstation και μια στιγμή (μετά από ώρες) το παρατάνε και λένε: "Ουφ...τι να κάνω;". Αυτό είναι φυσιολογική συμπεριφορά;

 

Ένας φίλος είπε σε προϊγούμενο post ότι τότε είχαμε λιγότερα και βάζαμε και την φαντασία και δούλευε σε κάποια παιχνίδια, αυτοσχέδια και μη! Η φαντασία μειώνεται στο ελάχιστο όταν τα έχεις όλα και δεν έχεις ενναλακτική με αποτέλεσμα να βαριέσαι και μιας και τα έχεις έτοιμα να μην βάζεις καν το μυαλό σου να δουλέψει στο τι έχεις να κάνεις! Κακό πράγμα και η ζήλια! Είπαμε έχουμε απαιτήσεις σε ποιότητα αφού ο τρόπος ζωής γενικά βελτιώνεται και η οικονομία είναι καλύτερα (δεν αναφέρομαι στο θέμα της ηλικιας αλλά γενικα). Αν η απαίτηση σου σε ποιότητα germanicus19 είναι ο "Μπομπ Σφουγγαράκης" τότε μάλλον κάτι έχασες στον δρόμο φίλε μου... Δεν ξέρω την ηλικία σου κι αν έχεις παιδιά ή όχι, εγώ έχω ανίψια όπου να'ναι όμως και θα'θελα το καλύτερο γι'αυτά! Και σίγουρα αυτό δεν είναι ο "Μπομπ Σφουγγαράκης" και τα "Happy Tree Friends", που είπε ο φίλος μας. Carpe diem σε όλους! Καλά τα λέει ο Robin Williams!

 

P.S. Το ξαναδιάβασα και ήταν όντως κουραστικό, ενωμένο έτσι, οπότε το έκανα σε τρεις παραγράφους!

Επεξεργασία Αυγούστου 31, 2007 από Mandrake

[germanicus]

(α) Μια παρατήρηση (φιλικότατη). τα μεγάλα κείμενα χωρίς σπάσιμο σε επιμέρους παραγράφους κλπ, είναι δύσκολο να τα παρακολουθήσει κανείς

(β) (ι) Γιατί είναι καλύτερα τα Looney από τον Μπομπ για εσένα και

(ιι) Γιατί είναι καλύτερα τα Looney από τον Μπομπ για τα μικρά παιδιά

 

(β)(ι) για εμένα το χιούμορ των Looney (το οποίο είναι σουρρεαλιστικό, αν και ίσως το παιχνίδι με τη λογική γενικώς να αποτελεί μέρος του ορισμού του χιούμορ ή έστω ένα βασικό χαρακτηριστικό) είναι ξεπερασμένο και αναμασημένο από χίλιους άλλους ενώ ο Μπομπ είναι φρέσκος (τουλάχιστον οι 3 πρώτες σεζόν).

(β)(ιι) κατ'εμέ είναι ντάλε κουάλε. χαβαλές το ένα, χαβαλές και το άλλο, κορυφαία και τα 2. (για να μην γίνω πιουρίστας και με τα Looney και τα χωρίσω σε αυτά του Chuck Jones και στο συρφετό)

 

 

ΥΓ το να επικαλεστώ/αναφέρω ύπαρξη ή μη μικρών παιδιών στον κοινωνικό μου περίγυρο κρίνω ότι δεν προσφέρει κάτι στα επιχειρήματά μου

[lufxou]

ώπα... δεν ξέρω που να πρωτοαπαντήσω

 

Πιό ξεστράβωμα από το μακαρίτη τον Ηλία τον Πετρόπουλο δεν υπάρχει.

Πεστα!Ο τυπας ειναι απιστευτος,αν και δυστυχως για να βρει την αναγνωριση που του αξιζει(στην Ελλαδα,γιατι αλλου...)θα πρεπει να γυρισουν ολα αναποδα.Ακους εκει ψειρολογια!

[mihor_fego]

Τα καλά comics δεν χάθηκαν, εδώ είναι, οι Ελληνικές εκδόσεις λείπουν... Όταν όμως οι γονείς πια "χώνουν" τα πιτσιρίκια να μάθουν Αγγλικά από την 1η Δημοτικού, οι λύσεις υπάρχουν στις αγγλόφωνες εκδόσεις! Δεν πιστεύω ότι όλοι όσοι απαρτίζουμε αυτή εδώ την κοινότητα δεν θα προσπαθήσουμε να εμφυσήσουμε (και ΟΧΙ να επιβάλλουμε) την αγάπη μας για τα comics στα παιδιά μας...

 

Το πρόβλημα με τις Ελληνικές εκδόσεις είναι γενικό φαινόμενο και τα κόμικς είναι μία κατηγορία από τις πολλές που υποφέρουν. Ο περιοδικός τύπος είναι αξιόλογος; Παρακολουθείται σωστά η παγκόσμια λογοτεχνία; Ελπίζω αυτός ο χώρος να γίνει μια αφετηρία ώστε κάποιοι που έχουμε το μεράκι να τολμήσουμε στο μέλλον να συνεχίσουμε αυτό που ο Καμπανάς ή η Μαμούθ Κόμιξ κάποτε άρχισαν...

 

Η αισθητική της εποχής μας έχει αλλάξει, μπορεί η τεχνολογία να αφαιρεί από την φαντασία, αλλά κι εμείς δεν πρέπει να είμαστε παρελθοντολάγνοι. Μπορεί να βρίσκω τον Μπομπ το Σφουγκαράκη (και όλα τα cartoon της Nickelodeon) αντιαισθητικά, όμως προτιμώ χίλιες φορές ένα παιδί σήμερα να γνωρίσει μέσα από αυτά ένα μαγικό κόσμο, παρά από την άθλια Ελληνική τηλεοπτική παραγωγή σήριαλ... Αν και... το Mad ή ή Βαβούρα αντιαισθητικά δεν ήταν;...

 

Μου λείπει to Αγόρι και το Captain Harlock, αλλά τουλάχιστον με το internet και τα (thank God for this) torrents, μπορούμε να διασώσουμε πολύ υλικό και να το κάνουμε μέρος του παρόντος και του μέλλοντος!

[silv13]

Δυστυχώς μεγαλώνοντας μας μένουν χαραγμένες μόνο κάποιες στιγμές απο μια ολόκληρη περίοδο που ζήσαμε. το καλό είναι οτι μένουν μόνο οι καλές. εξάλλου είναι δύσκολο να συγκρίνουμε τα κόμιξ εκείνης της γενιάς με τήν σημερινή. ίσως αυτό που ήταν καλό κόμιξ για εμάς είναι φτωχό και απλό για τούς σημερινούς αναγνώστες που έχουν μάθει στο έντονο, και εντυπωσιακά πολύχρωμο στο μάτι σχέδιο.

 

εγώ όσο περνάει ο καιρός ασχολούμαι όλο και λιγότερο με καινούργια κόμιξ. θα αρκεστώ στα αγαπημένα σύμπαν

με τα οποία μεγάλωσα.

 

ίσως είμαι λάθος, άλλα οι άτιμες οι αναμνήσεις είναι πολύ δυνατές και όμορφες.

[gkosk]

Κοίτα τα "καλά" αυτά τα πήρε μπάλα ο ξενόφερτος τρόπος ζωής που μας επέβαλαν στα τέλη των `70ς. Τώρα μένουν οι αναμνήσεις που τις κρατάει στη ζωή το μεράκι τούτων εδώ των αθεράπευτα νοσταλγικών, καθώς και κάτι αχνά ίχνη που με δυσκολία εντοπίζεις μέσα στην έρημο του καταναλοτισμού και της παγκοσμιοποίσης. Πάντως αν θέλεις να αναπολήσεις λίγο παραπάνω, περίμενε 3-4 μήνες ακόμη και ζήτησε στα βιβλιοπωλεία τους "Χάρτινους Ήρωες".