ΕΙΜΑΙ Η ΣΙΩΠΗ ΤΟΥΣ

[kaneda]

       

 

Σύνοψη από την εκδοτική

 

Βαρκελώνη, σήμερα. Η Εύα Ρόχας, μια 34χρονη διδάκτωρ ψυχιατρικής, πάσχει από διπολική διαταραχή, καθώς ακούει φωνές από οικεία γυναικεία πρόσωπα τα οποία διαμόρφωσαν τη ζωή της. Έχοντας χάσει την άδεια άσκησης του επαγγέλματός της, πρέπει να απαντήσει στις ερωτήσεις του ψυχίατρου Δρ Λιουλ, αν θέλει να την ανακτήσει. Η ικανότητα και η περιέργειά της στο να διαβάζει τους ανθρώπους γύρω της, θα τη μετατρέψει σε ερασιτέχνη ντετέκτιβ, όταν θα θεωρηθεί ως η κύρια ύποπτη για την δολοφονία ενός ολιγάρχη πατριάρχη οινοπαραγωγού, μόλις λίγες ώρες πριν την ανάγνωση της διαθήκης της μητέρας της οικογένειας. Κάπως έτσι ξεκινά ένα σύγχρονο αστυνομικό θρίλερ με φόντο το σαγηνευτικό αστικό τοπίο της Βαρκελώνης για να αποκαλυφθεί ο πραγματικός δολοφόνος. Μια υπόθεση σκέτο χάος, αφού η Εύα πρέπει να αντιμετωπίσει δύο διαφορετικές οικογένειες: την πλούσια οικογένεια οινοπαραγωγών... και την "οικογένεια" που μιλάει στο υποσυνείδητό της.

 

Μετά το ποιητικό Πάντα Ποτέ, ο Jordi Lafebre επιστρέφει με μια ακόμα ιστορία με ανορθόδοξη αφήγηση που παίζει με τον χρόνο, όπου μέσα από τις πολλαπλές προσωπικότητες και τα πολύχρωμα καρέ, ξεπηδάει ένα καταιγιστικό θρίλερ με γρήγορο ρυθμό, χιουμοριστικούς διαλόγους και έντονο ερωτισμό. Μια ιστορία που φέρει τόσο στοιχεία κωμωδίας, όσο και ενός ισπανικού αστυνομικού μυθιστορήματος, βάζοντας στο στόχαστρο τον θεσμό της πατριαρχικής οικογένειας και τα ψυχικά νοσήματα.

 

Πρόκειται για ένα πολυβραβευμένο best-seller graphic novel που αγαπήθηκε τόσο από το κομιξικό όσο και το βιβλιόφιλο κοινό στη Γαλλία. Ένα έργο που επισφραγίζει τον Jordi Lafebre ως έναν εκ των σημαντικότερων σύγχρονων δημιουργών κόμικς, ενώ παράλληλα αποτελεί ένα απτό παράδειγμα της μαγείας των γαλλοβελγικών κόμικς.

 

 

 

Προσωπική εξομολόγηση

 

Στη ζωή, κάποιες φορές, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι, τους οποίους με το που τους βλέπεις τους ερωτεύεσαι με την πρώτη ματιά. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο, παρά από το να αφεθείς ελεύθερος στο να σε συνεπάρει η σαγηνευτική γοητεία τους. Τον Jordi Lafebre τον ερωτεύτηκα κεραυνοβόλα, από όταν διάβασα την προηγούμενη δουλειά του, το Πάντα Ποτέ (παρουσίαση στο φόρουμ από τον φίλο @ Ζάνταφ , εδώ) και από τότε έχω κολλήσει για τα καλά μαζί του. Φαίνεται να είναι ένας καλλιτέχνης, ο οποίος τρέφει πολλή αγάπη και ατελείωτο πάθος για αυτό που κάνει. Οι ιστορίες του βγάζουν κάτι το απέραντα ρομαντικό, κάτι το απροσδιόριστα νοσταλγικό, κάτι το ανάλαφρα χιουμοριστικό. Με το σχέδιο να είναι αδιαμφισβήτητα το μεγάλο ατού του καλλιτέχνη, ο Lafebre, κατά την ταπεινή μου άποψη, πιστεύω ότι έχει όλα τα φόντα στο να αναδειχθεί ως ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της γαλλοβελγικής σκηνής και εύχομαι να μπορέσουμε να δούμε σπουδαία πράγματα από αυτόν στο μέλλον. 

 

 

 

Σενάριο και σχέδιο

 

Στο Είμαι η Σιωπή τους ο Jordi Lafebre, ξετυλίγοντας την αφήγηση σε στιλ in media res, μας παρουσιάζει μία ιστορία μυστηρίου, με φευγαλέες slice of life πινελιές. Το κόμικ διαβάζεται ευχάριστα και σχετικά γρήγορα, και παρά τις κάποιες σεναριακές ευκολίες που μπορεί να παρατηρηθούν, η ιστορία καταφέρνει να μην γίνει στιγμή μονότονη, κυρίως εξαιτίας του πολύ καλού πικάντικου χιούμορ, το οποίο ο Lafebre φροντίζει να αναδεικνύει στα σωστά σημεία-κλειδιά του κόμικ. Επίσης, το όλο μυστήριο της δολοφονίας, αν και αρχικά δεν είναι κάτι το τρομερά ιντριγκαδόρικο, παρόλα αυτά με την πάροδο της ιστορίας αποκτάει όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον, και μάλιστα ιδιαίτερα προς το τελευταίο τρίτο του κόμικ, όπου η ένταση ανεβάζει ταχύτητες και το σασπένς κορυφώνεται για τα καλά.

 

Όσο αφορά τους χαρακτήρες τώρα, όλοι όσοι παρουσιάζονται έχουν να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό στην ιστορία, από τους βασικούς μέχρι τους πιο υποστηρικτικούς. Στην πρωταγωνίστριά μας, την Εύα, μου άρεσε πάρα πολύ το ατίθασο τσαγανό της, η αφοπλιστική ειλικρίνειά της και το παιχνιδιάρικο σεξαπίλ της, και αν και στο παρόν κόμικ ο χαρακτήρας της αναπτύσσεται επαρκώς, φαίνεται παρόλα αυτά να έχει ακόμα πολύ βάθος για εξερεύνηση. Επίσης η χημεία της με τον Λιουλ και με την Μέρκελ είναι τρομερή, με ιδιαίτερα τις σκηνές της συνεδρίας με τον πρώτο να κλέβουν τις εντυπώσεις.

 

Όμως όπως ανέφερα και παραπάνω, το κομμάτι του σχεδίου είναι αυτό που κερδίζει περισσότερο από όλα την προσοχή του αναγνώστη. Το τοσοδούλικο, γαλλικό μυτάκι της Εύα και τα στρουμπουλά, αφράτα μαγουλάκια της, οι μορφασμοί του Λιουλ, η κοιλίτσα της Μέρκελ και οι αγχωτικές ματάρες της Πενέλοπε... Το σχέδιο του Lafebre είναι τόσο γλαφυρό και τόσο πολύ ανεπιτήδευτα αθώο που είναι απλά αδύνατον από το να μην το αγαπήσει κανείς. Με το φινετσάτο εξώφυλλο του κόμικ να είναι όλα τα λεφτά, είναι αξιοσημείωτος επίσης και ο τρόπος με τον οποίο ο Lafebre δείχνει τους χαρακτήρες να μιλάνε μέσω της γλώσσας του σώματος, καθώς ακόμη και η πιστή σχεδιαστική αποτύπωση της Βαρκελώνης, με τον γοτθικό καθεδρικό ναό της πόλης να είναι το απόλυτο background highlight του κόμικ. Τέλος, το σχέδιο σε συνδυασμό με τον ζωντανό χρωματισμό, βοηθάει σημαντικά τον αναγνώστη στο να μπει στο κατάλληλο κλίμα της εκάστοτε σκηνής.

 

 

 

Η έκδοση

 

Η ποιότητα της έκδοσης του Μικρού Ήρωα είναι όπως πάντα εξαιρετική. Το μεγάλο μέγεθος του κόμικ αναδεικνύει υπέροχα τα πολύχρωμα καρέ, το οποίο σε συνδυασμό με το καθαρό, ξεκούραστο lettering, επιτρέπει στην ανάγνωση να κυλήσει νεράκι. Επίσης κάτι πάρα πάρα πολύ σημαντικό... η μυρωδιά των σελίδων του κόμικ είναι απίστευτα "διεγερτική" (όποιο παιδί έχει έρθει σε επαφή με την έκδοση Graphic Novels της Marvel της Hachette, καταλαβαίνει τι εννοώ ). Το μόνο μου μικρό παραπονάκι είναι ότι θα ήθελα να έβλεπα και κάποια εξτραδάκια στο κόμικ, όπως για παράδειγμα κάποια προσχέδια ή να διάβαζα λίγα πράγματα για τον καλλιτέχνη, αλλά αυτό που αναφέρω δεν είναι παρά ψύλλοι στα άχυρα σε μία κατά τ’ άλλα πανέμορφη έκδοση και εύχομαι να έχουμε την ευκαιρία στο μέλλον να δούμε από την εκδοτική και την επόμενη ιστορία της ηρωίδας που αναμένεται να κυκλοφορήσει σε λίγες ημέρες στη Γαλλία. 

 

 

 

Συμπερασματικά

 

Στο Είμαι η Σιωπή τους ο Jordi Lafebre παίζοντας ξανά - αυτήν την φορά πιο διακριτικά - με τον χρόνο, παρουσιάζει μία ιστορία που δεν φοβάται να εκτεθεί, να πονέσει και να αγαπηθεί. Στηλιτεύοντας απροκάλυπτα την πατριαρχία και χαϊδεύοντας απαλά το ψυχικό νόσημα της διπολικής διαταραχής, το Είμαι η Σιωπή τους είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό κόμικ μυστηρίου... Το Είμαι η Σιωπή τους είναι μία ιστορία για την οικογένεια, για το παρελθόν που στοιχειώνει το μέλλον... Είναι μία ιστορία για όλους εκείνους τους ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή μας και με την παρουσία τους μας βοήθησαν να γίνουμε έστω και λίγο καλύτεροι άνθρωποι. Θα χαρώ πάρα πολύ να διαβάσω και τις δικές σας εντυπώσεις που σας άφησε το κόμικ. Καλή ανάγνωση σε όλες και σε όλους! 

 

Ευχαριστώ θερμά τον πολύ καλό φίλο @ Θοδωρής Καραπάνος , για το σκανάρισμα, καθώς επίσης και για την διάθεση των εξωφύλλων.

[hudson]

Φοβερή η παρουσίαση φίλε @ kaneda  

Το διάβασα και εγώ και μου άρεσε.

Η αλήθεια είναι ότι το περίμενα κοινωνικοκλαψιαρικοαισθηματικοπαπουδιστικο, αλλά όχι.

Έχει χιούμορ, αγωνία, μυστήριο, φόνο, περνάει μηνύματα... 

Όλα καλά.

Όσο για την έκδοση, είναι όπως όλα τα BD που βγάζει τελευταία η εκδοτική, δλδ χωρίς κανένα εξτραδάκι, σου πετάει απλά την ιστορία. Δεν ξέρω για πιο λόγο το κάνει αυτό ο Μικρός Ήρως, ενώ σε όλες τις άλλες εκδόσεις του πάντα υπάρχει μια εισαγωγή, ένα άρθρο, μια έρευνα, κάτι για τους δημιουργούς κτλ, στα BD τίποτα.

Αυτό που παρατήρησα είναι ότι το εξώφυλλο είναι γυαλιστερό και όχι λείο όπως των άλλων BD. Θα τολμήσω να πω ότι εκτόπισε το Λάργκο και προφανώς βάλανε και το χαρτί που προορίζονταν για αυτό.

Πάντως ωραίο κομικσάκι, μακάρι να πάει καλά για να δούμε και το δεύτερο άλμπουμ.

[Lelis]

Μπράβο φίλε @ kaneda !!!

Πολύ καλή και βοηθητική η παρουσίαση σου!

Αν και λίγο πολύ τα έχουμε πει, πολύ ευχάριστη εκπληψη και ένα πολύ καλό και καλογραμμένο κόμικ.

Για μένα τοπ 5 απο αυτά που έχει κυκλοφορήσει φέτος η εκδοτική και πιστεύω ότι θα δούμε και την νέα ιστορία.

Δώστε Jordi στο λαό!

Edited October 8 by Lelis

[kaneda]

27 λεπτά πριν, hudson είπε:

Φοβερή η παρουσίαση φίλε @ kaneda  

Το διάβασα και εγώ και μου άρεσε.

Η αλήθεια είναι ότι το περίμενα κοινωνικοκλαψιαρικοαισθηματικοπαπουδιστικο, αλλά όχι.

Έχει χιούμορ, αγωνία, μυστήριο, φόνο, περνάει μηνύματα... 

Όλα καλά.

Όσο για την έκδοση, είναι όπως όλα τα BD που βγάζει τελευταία η εκδοτική, δλδ χωρίς κανένα εξτραδάκι, σου πετάει απλά την ιστορία. Δεν ξέρω για πιο λόγο το κάνει αυτό ο Μικρός Ήρως, ενώ σε όλες τις άλλες εκδόσεις του πάντα υπάρχει μια εισαγωγή, ένα άρθρο, μια έρευνα, κάτι για τους δημιουργούς κτλ, στα BD τίποτα.

Αυτό που παρατήρησα είναι ότι το εξώφυλλο είναι γυαλιστερό και όχι λείο όπως των άλλων BD. Θα τολμήσω να πω ότι εκτόπισε το Λάργκο και προφανώς βάλανε και το χαρτί που προορίζονταν για αυτό.

Πάντως ωραίο κομικσάκι, μακάρι να πάει καλά για να δούμε και το δεύτερο άλμπουμ.

 

@ hudson  σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια! Χαίρομαι που σου άρεσε το κόμικ και που σε εξέπληξε ευχάριστα! 

 

Σε ευχαριστώ επίσης πολύ και για το σχόλιο σχετικά με την ποιότητα του χαρτιού και της έκδοσης γενικότερα. Ομολογώ ότι δεν το είχα προσέξει αυτό.  Πάντως σε αυτό με τα εξτραδάκια θα συμφωνήσω και εγώ. Ήταν κρίμα που δεν είχαμε την ευκαιρία να διαβάσουμε παρελκόμενα ή/και πληροφορίες σχετικά με την ιστορία και τον δημιουργό, αλλά πιστεύω ότι τουλάχιστον η όλη αναγνωστική εμπειρία ότι κατάφερε να σώσει αυτήν την έλλειψη. Μακάρι να μπορέσουμε να δούμε σύντομα από την εκδοτική και τον δεύτερο τόμο. 

 

Edit: @ Lelis , σε ευχαριστώ πάρα πολύ! Αν δεν ήταν ο καλός μας φίλος ο @ Θοδωρής Καραπάνος , δεν νομίζω ότι θα κατάφερνα να έκανα ποτέ την παρουσίαση. 

Edited October 8 by kaneda

[Laz33]

Ούτε στη γαλλική έκδοση υπάρχουν εξτραδάκια.

Και γενικώς σπάνια βάζουν έξτρα στα BD τους οι Γάλλοι.

Θα μπορούσε βέβαια να έγραφε ο Μικρός Ήρως δυο λόγια για εισαγωγή, ένα μίνι βιογραφικό του δημιουργού για παράδειγμα.

[Stitch]

Το κόμικ βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο κατά πόσο θα συμπαθήσεις την πρωταγωνίστρια. Γενικά οι υπόλοιποι χαρακτήρες είναι αρκετά κλισέ, αλλά και σαν μυστήριο δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο.

Προσωπικά με απώθησε η υπερσεξουαλικότητα της ηρωίδας, οπότε δε με κέρδισε το κόμικ. Η ιστορία πάντως είναι ευανάγνωστη και κυλάει εύκολα, ενώ το σχέδιο είναι όμορφο. 

Συνολικά θα του έβαζα ένα 6/10.

 

[Manitou]

Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ. Η αγαπημένη μου έκδοση του μ.η. για φέτος. Γρήγορο, ενδιαφέρον, έξυπνο, μυστηριώδες, σέξι και παιχνιδιάρικο. Τα είχε όλα. Ελπίζω να διαβάσουμε στα ελληνικά και τη συνέχεια. Ωραίο σχέδιο αλλά το ξαναλέω το βασικό ατού του ήταν το σενάριο.