Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΜΑΝΤΙΛΛΟ

[Ζάνταφ]

  

 

ΤΖΕΡΟΚΑΛΚΑΡΕ: Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΜΑΝΤΙΛΛΟ

 

Από το οπισθόφυλλο:

Η Προφητεία του Αρμαντίλλο είναι το πρώτο βιβλίο κόμικς του Τζεροκαλκάρε. Μια ιστορία για το πώς διαχειρίστηκε την είδηση ότι μια αγαπημένη παιδική του φίλη έχασε τη ζωή της, με συμπρωταγωνιστή ένα γιγαντιαίο αρμαντίλλο που ενσαρκώνει τη συνείδησή του. Αφοπλιστικά αστείο, πνευματώδες και σύγχρονο, θεωρείται σήμερα ένα ορόσημο στην πρόσφατη ιστορία της 9ης Τέχνης, έχοντας πουλήσει πάνω από 300.000 αντίτυπα μόνο στην Ιταλία, όντας ο πιο δημοφιλής τίτλος του Ιταλού καλλιτέχνη-φαινόμενο. Δομημένη ως μια σειρά σύντομων ιστοριών που συνδέονται μεταξύ τους για να σχηματίσουν μια συνεκτική αφήγηση, αυτή η ιστορία υπήρξε το σημείο καμπής που έκανε τον Τζεροκαλκάρε διάσημο για την ικανότητά του να γράφει κωμωδία με βάθος, εντάσσοντας αρμονικά στην πλοκή έντονα δραματικά στοιχεία. Οι διαρκείς του αναφορές στην ιταλική κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα δεν δυσκολεύουν την ταύτιση των αναγνωστών σε όλο τον κόσμο, αφού τελικά πρόκειται αναμφίβολα για μία οικουμενική ιστορία της γενιάς της, μια ιστορία για την απώλεια, την αντιμετώπισή της και τη βίαιη ενηλικίωση.

Η ιστορία:

Το συγκεκριμένο κόμικ ήταν η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά του πασίγνωστου πλέον Zerocalcare και επικεντρώνεται στην απώλεια μιας πολύ αγαπημένης παιδικής του φίλης, της Καμίλ. Δεν πρόκειται βέβαια για μια ενιαία ιστορία, αλλά για πολλές μικρές ιστορίες, που αφηγούνται διαφορετικές εμπειρίες του δημιουργού, αλλά είναι σχετικές μεταξύ τους, δημιουργώντας ένα γενικό πλέγμα. Μέσω της αφήγησης του, ο Zero αποκαλύπτει τα συναισθήματά του, όχι μόνο για τον θάνατο της φίλης του και για τις αναμνήσεις του μαζί της από τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια, αλλά και για διάφορες καταστάσεις που αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά του.  Τον ακολουθεί πάντα ο φανταστικός του φίλος, το Αρμαντίλλο, ένα ζώο που επιβιώνει κλείνοντας τον εαυτό του σε μια θωρακισμένη προστατευτική μπάλα , το οποίο είναι η προσωποποίηση του υποσυνείδητου του δημιουργού και τον φορτώνει άγχη ,ανασφάλειες και φρούδες ελπίδες.

Οι ιστορίες μας δείχνουν την σκέψη του, τον χαρακτήρα του και την γενικότερη ψυχοσύνθεση του, αλλά και τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα, με πολλούς χαρακτήρες και συναισθήματα να εμφανίζονται με την μορφή πασίγνωστων χαρακτήρων της Ποπ Κουλτούρας, ζώων και ιστορικών ανθρώπων.  Το πιο αξιέπαινο χαρακτηριστικό της γραφής του όμως, είναι ότι καταφέρνει να ισορροπήσει αριστοτεχνικά το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό, με δραματικά, ακόμη και θλιβερά γεγονότα.

Αυτό που κάνει τον αναγνώστη να ταυτιστεί τόσο εύκολα με τον πρωταγωνιστή, και να αγαπήσει την ιστορία είναι ότι είναι βγαλμένη από την πραγματική ζωή. Αν και δεν ανήκω στην γενιά των 80s, όπως ο δημιουργός, ταυτίστηκα και λάτρεψα τον πρωταγωνιστή εξ αρχής. Μου έχει μείνει η αντίληψη ότι γνωρίζω πλέον αυτόν τον άνθρωπο προσωπικά. 

Το σχέδιο:

To ξεχωριστό σχέδιο χαρακτηρίζεται από απλότητα, δωρικότητα και φυσικά απαράμιλλη ομορφιά. Τονίζει τα χιουμοριστικά στοιχεία αλλά και τα συναισθήματα των χαρακτήρων. Ο Zerocalcare έχει αναπτύξει ένα μοναδικό στυλ που νιώθω ότι προσθέτει πολλά στο σενάριο, και συμβάλλει στην προβολή των συναισθημάτων του. Έχει μια ιδέα καρτούν, και φαίνονται οι επιρροές του από άλλους μεγάλους δημιουργούς. Άλλωστε, όπως μαθαίνουμε, μεγάλωσε όπως πολλοί από εμάς, διαβάζοντας Manga, Αμερικάνικα, αλλά και Disney κόμικς.

Η έκδοση:

Ή μάλλον η εκδοσάρα, ήρθε στην ελληνική αγορά από τις εκδόσεις DOC MZ Publishing και Chaniartoon Press. Είναι σκληρόδετη και έχει ποιοτικό ματ χαρτί. Όπως αναφέρεται και στο εσωτερικό αποτελεί υβρίδιο της Ιταλικής Artist Edition, απ' όπου έχει πάρει το εξώφυλλο και τις δύο μικρές εισαγωγικές ιστορίες, και της Ιταλικής Colore 8-Bit Edition απ' όπου πήραν οι ιστορίες των χρωματισμό τους. Πέρα από τον κατατοπιστικό πρόλογο του Γιώργου Τσαγκόζη, η έκδοση έχει ΠΑΡΑ πολύ πλούσια αρθρογραφία και μια συνέντευξη του δημιουργού, όλα προϊόντα της δουλειάς που έκανε με πολύ μεράκι ο @ JohnnyMZ  ο οποίος αξίζει αξίζει πραγματικά   

Άλλο όμως ένα  στον Γιάννη, στον Τζόναθαν Τσικαρέλι και στον @ PhantomDuck  για την εξαιρετική μετάφραση και επιμέλεια, που με έκαναν να νιώσω λες και διαβάζω κάτι που γράφτηκε εξ αρχής στα ελληνικά.

Fun Fact: Η Προφητεία του Αρμαντίλλο κυκλοφόρησε αρχικά στην Ιταλία ως αυτοέκδοση! 

Και κλείνω με το από πάνω καρέ, που σίγουρα αποτελεί ένα , αν όχι το αγαπημένο μου καρέ του 2025. Όσο για την ιστορία τι να πω... Το καλύτερο πράγμα που διάβασα εδώ και καιρό. Συγκινητική, χιουμοριστική, ανθρώπινη, πραγματικά ΜΟΝΑΔΙΚΗ. Και μάλιστα σε μία από τις καλύτερες εκδόσεις που έχουμε δει ποτέ στην Ελλάδα. Ειλικρινά δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να πω για αυτό το κόμικ. Απλά πρέπει να το έχετε!

Καλή Ανάγνωση σε όλους/ες! 

 

ΥΓ: Παρακαλώ συγχωρέστε τις άχαρες φωτογραφίες σελίδων, δεν ήθελα να το ταλαιπωρήσω πιέζοντάς το στο σκάνερ. 

 

 

 

[Lelis]

Διαβάστηκε το συγκρεκριμένο.

 

Θα ξεκινήσω ανάποδα απο ότι συνήθως.

Φανταστική έκδοση. Χοντρό εξώφυλλο, χοντρό χαρτί, άρθρα, επιμέλεια όλα άψογα! Φαίνεται η δουλεια και μπράβο στην εκδοτική για όλη την πρσπάθεια. Θέλουμε και άλλες τέτοιες εκδόσεις !

 

Το σχέδιο, μου θύμιζε αρκετά Tasmar & hard rock και γενικά είχε αυτό το ύφος που συναντάμε συνήθως σε τέτοιου είδους strips. Δεν με χάλασε καθόλου γενικά μαζί με τον χρωματισμό ο οποίος ταιριάζε πολύ και την ποιότητα της έκδοσης, έδιναν την αίσθηση ότι διαβάζεις κάτι όμορφο και ποιοτικό.

 

Στα του κόμικ τώρα. Ήταν γενικά καλό, δεν ενθουσιάστηκα τόσο με την ροή. Αν και υπήρχε ο κεντρικός κορμός, της διαχείρισης μια απώλειας, η όλη δομή ήταν λίγο "abstract". Δεν υπήρχε μια συνεχής ροή, αλλά αντι αυτού υπήρχαν, αρκετά strips με διάφορες θεματολογίες που πολλά απο αυτά είναι και τελείως ανεξάρτητα το ένα με το άλλο και διαβάζονται και αυτοτελή. Το χιούμορ ήταν εκεί, αλλά η αλήθεια είναι ότι περίμενα να διαβάσω μια συνεχής ιστορία, ενώ θα έλεγα έχουμε να κάνουμε περισσότερο με μια ανθολογία scripts της περιόδου εκείνης που ο δημιουργός είχε μια σημαντική απώλεια. Πάντως νομίζω ότι ο Τζεροκαλκάρε, έχει καταφέρει να αποτυπώσει άψογα σε όλα αυτές τις ιστορίες τα συναισθήματα του απο εκείνη την περίοδο. Σχεδόν ταυτίζεσαι μαζί σου σε αρκετά απο αυτά και θεωρώ ότι είναι και ένας απο τους λόγους που το συγκεκριμένο κομικ, πούλησε τόσο στην Ιταλία. Έξυπνο και όχι απλά ενα αστείο κομικ που δεν έχει κάτι να σου πει

 

Εν τέλη πέρασα όμορφα με την ανάγνωση και γενικά θεωρώ ότι είναι μια προσπάθεια που αξίζει να ρίξουμε μια ματιά. 

 

Τέλος έχοντας διαβάσει 3 απο τα 4 (λογικά τις επόμενες 2-3 μέρες θα διαβάσω και το Ολυμπος Α.Ε), μια μικρή κατάταξη με όλα όσα έχει βγάλει η εκδοτική.

 

1. Σμάλτο και Τζόννυ: Το βρήκα το πιο αστείο μέχρι στιγμής. Αστείοι χαρακτήρες, αστείες καταστάσεις και πολύ ευχαρίστως διάβαζα και άλλες ιστορίες απο το δίδυμο
2. Η προφητεία του Αρμαντίλο: Πολύ καλό, έξυπνο και όμορφο χιούμορ. Φανταστική έκδοση
3. Inferno: Αν και βουβό, μου άρεσε αρκετά. Αν η δεύτερη ιστορία ήταν το ίδιο δυνατή με την πρώτη, ίσως το έβαζα και πιο ψηλά