Ο ΔΡΟΜΟΣ

[albert]

  

 

Σύνοψη από την εκδοτική:
'Ο ουρανός είναι καλυμμένος με στάχτη, ο πολιτισμός έχει καταρρεύσει και στη θέση του βλέπεις μόνο συντρίμμια και απόγνωση.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ένας πατέρας και ο γιος του, με τα ελάχιστα εφόδιά τους, ακολουθούν τον δρόμο προς τα νότια με την πίστη πως εκεί τους περιμένει κάτι καλύτερο. Το ταξίδι τους είναι γεμάτο κινδύνους, από τα ίδια τα στοιχεία της φύσης μέχρι τους άλλους ανθρώπους, συμμορίες πλέον αποφασισμένες να κάνουν τα πάντα προκειμένου να επιβιώσουν.
Σε έναν απάνθρωπο κόσμο, που η ελπίδα δεν υπάρχει πια, πώς μπορείς να κρατήσεις την ανθρωπιά σου και να μην παραδοθείς στην απόγνωση; Πώς διατηρείς την ηθική σου, όταν το μόνο που προέχει είναι η ίδια η επιβίωση;

Ο “Δρόμος” αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά έργα του Cormac McCarthy, ενός από τους σημαντικότερους συγγραφείς των τελευταίων δεκαετιών, το οποίο μεταφέρει σε graphic novel με μοναδικό τρόπο ο βραβευμένος δημιουργός Manu Larcenet.'

 

 

Πρωτες εντυπώσεις:
Οι εντυπωσεις μου χωρις να το εχω διαβασει (αφου το πηρα το μεσημεράκι) ειναι οτι προκειται για μια ενδιαφέρουσα ιστορία στο μεγαλο μεγεθος που αναδεικνύει τα σχεδια και τους δινει χώρο.
Απο εκει και περα η ποιοτητα της εκδοτικής κυμαινεται στα γνωστά στάνταρ που μας εχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια.
Στα θετικα οτι η έκδοση περιελαμβανει τα σχετικά 'αυτάκια' και η απόκριση απο την ηλεκτρονικη παραγγελία που έκανα ήταν ταχιστη..
Καλο διαβασμα σε ολους!!

[Kurdy Malloy]

Στην έκδοση που βλέπουμε το σενάριο και τα κείμενα όπως συνηθίζεται να αναφέρονται στα comic adaptations ΔΕΝ είναι του Cormac McCarthy. Είναι του Manu Larcenet όπως αναφέρεται στον εκδότη και σε όλες τις σελίδες που κάνουν αναφορά.

https://www.dargaud.com/bd/la-route/la-route-la-route-bda5512960

 

Υπάρχει και έκδοση που είναι το κείμενο του Μακάρθι αλλά είναι άλλη έκδοση όπου έχει διακοσμηθεί το βιβλίο με εικονογραφήσεις του Λαρσνέ.

[Indian]

2 ώρες πριν, Kurdy Malloy είπε:

Στην έκδοση που βλέπουμε το σενάριο και τα κείμενα όπως συνηθίζεται να αναφέρονται στα comic adaptations ΔΕΝ είναι του Cormac McCarthy. Είναι του Manu Larcenet όπως αναφέρεται στον εκδότη και σε όλες τις σελίδες που κάνουν αναφορά.

https://www.dargaud.com/bd/la-route/la-route-la-route-bda5512960

 

Υπάρχει και έκδοση που είναι το κείμενο του Μακάρθι αλλά είναι άλλη έκδοση όπου έχει διακοσμηθεί το βιβλίο με εικονογραφήσεις του Λαρσνέ.

 

Διορθώθηκε. 

 

 

[Lelis]

Διαβάστηκε το συγκεκριμένο.

 

Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο, αλλά έχω δει την ταινία. Η ταινία μου άρεσε αρκετά και αν και είχε περάσει καιρός απο τότε που την είδα, θυμάμα την υπόθεση και αρκετά απο τα σημεία της. Θυμάμαι όταν την είχα δει με είχε σοκάρει.

 

Η μεταφορά σε GN, ενώ ήξερα την υπόθεση, με σόκαρε περισσότερο. Πιστεύω λειτουργεί άψογα η μεταφορά η οποία σου παιρνάει όλο αυτό το δυστοπικό κλίμα και ατμόσφαιρα. Διαβάζεται αρκετά γρήγορα, καθώς οι διάλογοι ήταν λίγοι και η αφήγηση απλομένη, χρησιμοποιόντας αρκετές εικόνες και καρέ. Ίσως ήθελα λίγο καλύτερη ροή. Έχει όλα τα σημαντικά σημεία που θυμάμαι απο την ταινία, επομένως βγάζω συμπέρασμα ότι και τα δυο έχουν κάνει μάλλον πιστή μεταφορά απο το βιβλίο. Δυστοπικό και θλιβερό με όλη την συμμασία της λέξης.

 

Το σχέδιο, είναι συγκλονιστικό και ένας απο τους λόγους που κάνει την μεταφορά να λειτουργεί τόσο καλά κατα την γνώμη μου. Πολλές λεπτομέρειες, πολλές σκιές, εξαιρετικός ο τρόπος που έχουν σχεδιαστεί τα πρόσωπα τα σώματα και η ταλαιπωρία σε αυτά. Πραγματικά το σχέδιο είναι τόσο "ανατριχιαστικό" και καταθληπτικό, που κάνει την ταινία να μοιάζει light.

Κάποια καρέ μόνο ήταν πιο μικρά και πολύ φορτωμένα και ήθελαν λίγο παραπάνω προσοχή.

 

Η έκδοση πάρα πολύ καλή. Γυαλυστερό εξώφυλλο με αυτάκια και καλής ποιότητας εσωτερικό χαρτί, όχι όμως γυαληστερή υφή. Το συγκεκριμένο δεν με χάλασε, καθώς η αίσθηση του χαρτιού ταίρειαζε στο όλο σχέδιο και ύφος. Δεν είχε τίποτα έξτρα σαν έκδοση απο άρθρα και πληροφορίες.

 

Μου άρεσε πάρα πολύ αυτό που διάβασα. Το θεωρώ ότι είναι ένα απο τα κόμικς που όλοι οι κομιξόφιλοι πρέπει να έχουμε στα ράφια μας, ανεξαρτήτως γούστων.

[Kurdy Malloy]

Διαβάστηκε και από μένα. Πραγματικά συγκλονισμένος. Δεν έχω δει την ταινία, δεν έχω διαβάσει το βιβλίο. Είδα ένα πάρα πολύ βαρύ, πολύ άβολο, πολύ συγκλονιστικό ανάγνωσμα. Με ελάχιστες λέξεις όπως μου αρέσουν. Με ένα αριστοτεχνικό σχέδιο που μεταφέρει όλη τη φρίκη αφενός και όλη τη μαγεία της σχέσης ενός πατέρα με τον μοναχογιό του, ειδικά σε δύσκολες καταστάσεις. Ο Μανού Λαρσνέ είναι ένας τεράστιος δημιουργός, το έχω ξαναγράψει ότι τον εκτιμώ βαθύτατα και μας έδωσε ένα ακόμα αριστούργημα έστω και με δανεικό σενάριο. Ευχαριστούμε Anubis, ελπίζω πλέον να μπει στις λίστες των "γνωστών" στη χώρα δημιουργών και να δούμε την Αναφορά του Μπρόντεκ ή ακόμα καλύτερα το Blast (παρά τις 800 σελίδες του) ή το πάρα πολύ ευχάριστο και αστείο Retour à la terre και το επίσης φοβερό πρώτο του Le combat ordinaire. Αξίζουν όλα.

 

Προς το παρόν πάρτε αυτό, διαβάστε το, δωρίστε το κάντε το ότι νομίζετε είναι από τις καλύτερες κομικσοεκδόσεις των τελευταίων ετών. Εξαιρετική ποιότητα, σωστό μέγεθος, ποιοτικό εξώφυλλο.

[hudson]

Ένα υπέροχο κόμικ με φοβερό σχέδιο.

Το κόμικ περιγράφει, με εκπληκτικό θα έλεγα τρόπο, την προσπάθεια ενός πατέρα και γιου να επιζήσουν σε μια καμένη γη από μια καταστροφή. Ξεκινούν από τον βορρά και πάνε προς τον νότο με την ελπίδα να βρουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Στην διαδρομή συναντάνε πολλούς κινδύνους. 

Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι η αγωνία του παιδιού που ρωτάει συνέχεια τον πατέρα του αν αυτοί είναι οι καλοί, γιατί οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τους κάνουν να πράττουν κάποιες φορές με τέτοιο τρόπο που στην συνείδηση του μικρού δεν φαίνονται σωστοί.

Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο, αλλά πιστεύω ότι το κόμικ παρόλο που δεν έχει πολύ κείμενο μόνο και μόνο από το ατμοσφαιρικό του σχέδιο σου δίνει να καταλάβεις πολλά για την ιστορία. Ο χρωματισμός δεν είναι έντονος, αλλά νομίζω ότι αποτυπώνεται σε κάθε καρέ και σελίδα ανάλογα με τα συναισθήματα των ανθρώπων ή την εξέλιξη των γεγονότων.

Το προτείνω και εγώ με την σειρά μου σε όλους.

Η έκδοση της Anubis εξαιρετική, σωστό μέγεθος γυαλιστερό και με αυτάκια εξώφυλλο, χοντρές ματ σελίδες που το κάνουν ακόμα πιο τούμπανο.

Μακάρι να δούμε και άλλα τέτοια κόμικ...

[Laz33]

Το παράγγειλα την Πέμπτη.

Ευτυχώς δεν ξέρω την υπόθεση, μιας και δεν έχω δει την ταινία (παρότι την είχα στα υπόψιν μου εδώ και χρόνια).

Το σχέδιο δείχνει φοβερό και είναι πολύ πιο λεπτομερές και όμορφο απ΄του Blast.

Περισσότερα όταν το διαβάσω με το καλό

[Kurdy Malloy]

Σε προειδοποιώ ότι η αφήγηση βασίζεται κυρίως στο σχέδιο.

[Paris]

Το πήρα χθες, ακόμα δεν το έχω διαβάσει, έχουν άλλα προτεραιότητα. Είχα χρόνια να αγοράσω κάτι από την Anubis (από όταν παράτησα τα DC) και είχα ξεχάσει πόσο ποιοτικές είναι οι εκδόσεις της. Ωραίο χαρτί, δέσιμο, χρώματα και αυτή η μυρωδιά...

 

Εντύπωση μου έκανε το μέγεθος, είναι πιο κοντό (1-2 εκατ.) από ένα κλασσικό BD αλλά οι αναγραφόμενες διαστάσεις είναι ίδιες, έπεσα σε κακέκτυπο; Δεν φαίνεται κάτι τέτοιο όμως στο αντίτυπό μου.  

[Laz33]

Εμένα πάλι μού φάνηκε λίγο ακριβό για το μέγεθος και την ποιότητά του.
Περίμενα να έχει ιλουστρασιόν χαρτί και πιο έντονα χρώματα (αν και στα χρώματα δεν φταίει η έκδοση αλλά το ίδιο το κόμικ το οποίο ουσιαστικά πιο πολύ ασπρόμαυρο το λες παρά έγχρωμο).
Μακάρι βέβαια να με αποζημιώσει η ιστορία (δεν το διάβασα ακόμη).

Αν διαβάσω μια καλή ιστορία δεν θα με νοιάξει η τιμή.

 

[Laz33]

Το διάβασα.
Είναι απ΄τα κόμικς που βασίζονται κυρίως στο σχέδιο και την ατμόσφαιρα.

Εκεί παίρνει πολύ καλό βαθμό.

Αλλά σεναριακά για πάνω από 6/10 δεν είναι

Αργή ροή, αρκετές επαναλήψεις, διάλογοι με το σταγονόμετρο, ελάχιστη δράση, καμία κορύφωση.

Η ιστορία θα μπορούσε να γραφτεί και σε 30 σελίδες, μιλάμε για ένα απ΄τα πιο αραιογραμμένα κόμικς που έχω διαβάσει.

Δεν πέρασα άσχημα εννοείται, αλλά επειδή έχω διαβάσει το Blast απ΄τον Λαρσενέ και μ΄άρεσε πολύ, περίμενα κι εδώ κάτι αντίστοιχο.

Ε όχι. Δεν είναι Blast, απέχει αρκετά.

Anyways...

Συνολικά θα δώσω ένα 6,5/10 (όπως είπα σεναριακά είναι για 6άρι, ο μισός έξτρα βαθμός είναι για το σχέδιο και την ατμόσφαιρα) 

 

Edited May 3 by Laz33

[greece666]

Είναι αξιόλογος σχεδιαστής ο Larcenet και έχει επίσης βγάλει σε αυτοτελές άλμπουμ αυτό εδώ : «Une aventure rocambolesque de Vincent Van Gogh : La Ligne de front» για το οποίο έχω ακούσει καλά λόγια. 

[nkak]

Διάβασα κι εγώ το συγκεκριμένο. Ισχύει ότι έχει αργή ροή. Ξεφύλλισα στα γρήγορα το πρωτότυπο και αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι ότι το κόμικ ακολουθεί πιστά τη ροή του. Ελάχιστοι διάλογοι παρεμβάλλονται ανάμεσα σε γκρουπ των 5-6 παραγράφων με κάθε μία αφιερωμένη στην περιγραφή ενός σκηνικού. Ίσως στη νουβέλα αυτό να λειτουργεί καλύτερα αφού ο αναγνώστης διαβάζει και πλάθει εικόνες μόνος του. Εδώ είναι έτοιμες, «μασημένη τροφή» και αυτό ίσως κουράσει. Προσωπικά δεν το βρήκα αρνητικό.

 

Αυτό που με ενόχλησε κάπως μέχρι λίγο πριν τα μισά οπότε και άρχισε μια σχετική δράση ήταν ότι τα καρέ σε πάρα πολλές περιπτώσεις ήταν αυτόνομα. Έψαχνα να βρω μια σύνδεση, πώς πήγαμε από το ένα καρέ στο άλλο, άλλαξε μήπως η προοπτική; Πού είναι πχ αυτή η κολόνα στο επόμενο καρέ; Πουθενά. Αυτό με εκνεύρισε κάπως, σκέφτηκα ότι αυτές οι σκόρπιες εικόνες θα μπορούσαν να είναι και πολυ λιγότερες. Σα να χαραμιζόταν το όμορφο σχέδιο σε ανούσια φλυαρια. Τελικά, με λίγη υπομονή, όλο αυτό αρχίζει να λειτουργεί και η ακολουθία "κατεστραμμένα τοπία -> περπάτημα -> ψάξιμο τροφής" εξελίσσεται. Σε όλο αυτό το αργό, απελπιστικά ήσυχο και ισοπεδομένο που σου έχει παρουσιαστεί και συνεχίζει να υπάρχει μέχρι το τέλος αρχίζουν να παρεμβάλλονται φριχτά σκηνικά και γεγονότα με πρωταγωνιστές τα απομεινάρια μιας εκφυλισμένης ανθρωπότητας που επιζεί, ως σε μονόδρομο, μέσω της παράδοσης σε μιαρά ένστικτα. Τότε είναι που αγωνιάς για το επόμενο καρέ που θα σε ρίξει πάλι στην ασφάλεια των άδειων δρόμων, της νέκρας και της ελπίδας για τον νότο. Ο δρόμος προς τα εκεί μοιάζει με θρύλο που δίνει σκοπό σε όσους είναι ακόμα ζωντανοί και «καλοί». Ο νότος, σαν τελικος προορισμός που δεν μπορεί να είναι άλλος από τον ίδιο τον θάνατο, βλέπουμε να εμφανιζεται καταμεσής της διαδρομής για κάποιους πιο «τυχερούς». Για άλλους, που δεν τον αναζήτησαν ή αιχμαλωτίστηκαν έρχεται μέσω ενός μαρτυρικού τέλους που διαρκεί. Ο θρήνος για τους αποθανόντες σχεδόν δεν υπάρχει, ίσως επειδή δεν υπάρχει περιθώριο για κάτι τέτοιο ή ισως επειδή είναι λύτρωση.

 

Συνολικά, ένα αξιόλογο κόμικ που προτείνεται. Λίγες μέρες αφότου το διάβασα με έπιασα να αναπολώ τον κόσμο του και να αναρωτιέμαι τι θα έκανα εγώ σε αυτόν, τι να έγινε άραγε μετά, τι να βρίσκεται στον Νότο, κλπ. κάτι που για μένα δείχνει ότι η ατμόσφαιρα και η σκηνογραφία του είναι ξεχωριστή, ενώ η ιστορία του καλοδουλεμένη και η απόδοση της αποτελεσματική.

 

Κάτι ακόμα,  επειδή αναφέρθηκε, οι διάλογοι είναι σχεδον ίδιοι με της νουβέλας. Επίσης, το τέλος, αν και ίδιο, έρχεται με λίγο διαφορετικό τρόπο στην νουβέλα. Δεν κατάλαβα γιατί ο Larcenet διάλεξε κάτι άλλο.

Edited June 22 by nkak

[Pavlos_RA]

Στο <<Ο Δρόμος>> και στη δουλειά του Manu Larcenet απονεμήθηκε το βραβείο Best Adaptation from Another Medium στα φετινά Βραβεία Eisner.

 

https://www.comic-con.org/awards/eisner-awards/

[Laz33]

Eγώ πάντως είμαι σε φάση που τακτοποιώ την καινούρια μου βιβλιοθήκη.
Κι επειδή δεν χωράνε όλα μου τα κόμικς , κάποια για τα οποία δεν τρελαίνομαι τα έχω κάνει στην άκρη αναγκαστικά και είτε θα τα δώσω στον ανηψιό μου είτε θα τα πουλήσω σε αγγελίες.

Το "Ο Δρόμος" ήταν ένα απ΄αυτά τα κόμικς που πολύ εύκολα αποφάσισα να αποχωριστώ 

[Θοδωρής Καραπάνος]

8 ώρες πριν, Pavlos_RA είπε:

Στο <<Ο Δρόμος>> και στη δουλειά του Manu Larcenet απονεμήθηκε το βραβείο Best Adaptation from Another Medium στα φετινά Βραβεία Eisner.

 

https://www.comic-con.org/awards/eisner-awards/

Παύλο, δες τα Eisner συγκεντρωτικά εδώ!

 

[Lelis]

2 hours ago, Laz33 said:

Eγώ πάντως είμαι σε φάση που τακτοποιώ την καινούρια μου βιβλιοθήκη.
Κι επειδή δεν χωράνε όλα μου τα κόμικς , κάποια για τα οποία δεν τρελαίνομαι τα έχω κάνει στην άκρη αναγκαστικά και είτε θα τα δώσω στον ανηψιό μου είτε θα τα πουλήσω σε αγγελίες.

Το "Ο Δρόμος" ήταν ένα απ΄αυτά τα κόμικς που πολύ εύκολα αποφάσισα να αποχωριστώ 

Είμαι ακριβώς στην ίδια φάση. Πήρα νέο σπίτι , αλλά αποφάσισα να κρατήσω μόνο 2 βιβλιοθήκες που δεν χωράνε ούτε το 1/4 της συλλογής μου. Όλα τα υπόλοιπα, μαζί με όσα είχα πατρικό, έφυγαν στο εξοχικό που εκεί σιγά σιγά φτιάχνω ολόκληρη την σοφίτα που χωράει την συλλογή μου επί 5. Πάντως τον Δρόμο τον κρατισα στο νέο σπίτι. Το θεωρώ αρκετά όμορφο έργο και ήταν κάτι που μου άρεσε αρκετά σαν ανάγνωση 

[Θοδωρής Καραπάνος]

7 λεπτά πριν, Lelis είπε:

Είμαι ακριβώς στην ίδια φάση. Πήρα νέο σπίτι , αλλά αποφάσισα να κρατήσω μόνο 2 βιβλιοθήκες που δεν χωράνε ούτε το 1/4 της συλλογής μου. Όλα τα υπόλοιπα, μαζί με όσα είχα πατρικό, έφυγαν στο εξοχικό που εκεί σιγά σιγά φτιάχνω ολόκληρη την σοφίτα που χωράει την συλλογή μου επί 5. Πάντως τον Δρόμο τον κρατισα στο νέο σπίτι. Το θεωρώ αρκετά όμορφο έργο και ήταν κάτι που μου άρεσε αρκετά σαν ανάγνωση 

Ο λαός απαιτεί φωτογραφίες στο "Δείξτε μας τη συλλογή σας"!

ΥΓ: Αυτό πάει και για τον Laz!!!!

[Laz33]

8 λεπτά πριν, Θοδωρής Καραπάνος είπε:

Ο λαός απαιτεί φωτογραφίες στο "Δείξτε μας τη συλλογή σας"!

ΥΓ: Αυτό πάει και για τον Laz!!!!

 

Διαμορφώνω τη βιβλιοθήκη μου ώστε να είναι κυρίως "πρακτική" και δεν κοιτάω τόσο την εμφάνιση.

Τι εννοώ;

Πολλά απ΄τα κόμικς μου τα βάζω στη βιβλιοθήκη εναλλάξ.
Δηλαδή το ένα κανονικά, το άλλο ανάποδα (να ακουμπάει η ράχη στην πλάτη της βιβλιοθήκης).

Κι αυτό για να μην στραβώνουν οι ράχες, επειδή σε αρκετά κόμικς οι ράχες είναι πιο χοντρές απ΄τις άλλες άκρες (λόγω της κόλλας που έχουν).

Οπότε αν τα βάλεις όλα με την ίδια φορά, δεν κάθονται ίσια και όπως είπα στραβώνουν.

Έτσι όμως όπως τα βάζω δεν φαίνονται τόσο ωραία οπτικά, μιας και τα μισά κόμικς είναι γυρισμένα ανάποδα και φαίνεται το άσπρο των σελίδων και όχι η ράχη.

Ένας ακόμα λόγος που με αποτρέπει να βγάλω φωτογραφία και να σας δείξω, είναι ότι η βιβλιοθήκη είναι τοποθετημένη στο χωλ, το οποίο είναι αρκετά στενό.

Οπότε για να φαίνεται όλη η βιβλιοθήκη στη φωτογραφία, πρέπει να βγάλω τη φωτό απ΄το πλάι, αλλά έτσι θα φαίνεται παραμορφωμένη.

Οπότε ένας τρόπος είναι να βάλω τα κόμικς μου όλα ίσια (μόνο και μόνο για τη φωτογραφία) και μετά να τα αλλάξω πάλι.

Και να βγάζω φωτό τα ράφια χωριστά ένα-ένα.

Αν δεν βαρεθώ θα το κάνω 

 

27 λεπτά πριν, Lelis είπε:

Είμαι ακριβώς στην ίδια φάση. Πήρα νέο σπίτι , αλλά αποφάσισα να κρατήσω μόνο 2 βιβλιοθήκες που δεν χωράνε ούτε το 1/4 της συλλογής μου. Όλα τα υπόλοιπα, μαζί με όσα είχα πατρικό, έφυγαν στο εξοχικό που εκεί σιγά σιγά φτιάχνω ολόκληρη την σοφίτα που χωράει την συλλογή μου επί 5. Πάντως τον Δρόμο τον κρατισα στο νέο σπίτι. Το θεωρώ αρκετά όμορφο έργο και ήταν κάτι που μου άρεσε αρκετά σαν ανάγνωση 

Εμένα χωράει το περίπου 75% της συλλογής μου στη βιβλιοθήκη.

Απ΄το υπόλοιπο, το περίπου 20% το κράτησα σε κούτες και συρτάρια κι ένα 5% αποφάσισα να το αποχωριστώ.

Δυστυχώς ήθελα να πετάξω όλες μου τις κούτες αλλά δεν γινόταν.

Τουλάχιστον πέταξα τις περισσότερες, οπότε γλίτωσα τη γκρίνια της συζύγου 

 

[rolandofshire]

On 4/8/2025 στο 7:55 ΜΜ, Lelis είπε:

Είμαι ακριβώς στην ίδια φάση. Πήρα νέο σπίτι , αλλά αποφάσισα να κρατήσω μόνο 2 βιβλιοθήκες που δεν χωράνε ούτε το 1/4 της συλλογής μου. Όλα τα υπόλοιπα, μαζί με όσα είχα πατρικό, έφυγαν στο εξοχικό που εκεί σιγά σιγά φτιάχνω ολόκληρη την σοφίτα που χωράει την συλλογή μου επί 5. Πάντως τον Δρόμο τον κρατισα στο νέο σπίτι. Το θεωρώ αρκετά όμορφο έργο και ήταν κάτι που μου άρεσε αρκετά σαν ανάγνωση 

Προσπαθώ να κάνω το ίδιο με το εξοχικό, κάπως να βρεθεί μια λύση να πάνε βιβλιοθήκες εκεί. Προς το παρόν είμαι καλά με τη βιβλιοθήκη αλλά αν (αν; χαχαχαχα) εξακολουθήσει να μεγαλώνει θα έχουμε θέμα.

 

On 4/8/2025 στο 8:54 ΜΜ, Laz33 είπε:

Τουλάχιστον πέταξα τις περισσότερες, οπότε γλίτωσα τη γκρίνια της συζύγου 

Αυτό με τις συζύγους μας, μήπως να το δούμε να τις βγάλουμε όλες μαζί κάποια στιγμή για ένα ποτό, να μας βρίσουν ομαδικά, να εκτονωθούν και να πάμε παρακάτω;

[Mandrake]

On 4/8/2025 στο 8:54 ΜΜ, Laz33 είπε:

 

Διαμορφώνω τη βιβλιοθήκη μου ώστε να είναι κυρίως "πρακτική" και δεν κοιτάω τόσο την εμφάνιση.

Τι εννοώ;

Πολλά απ΄τα κόμικς μου τα βάζω στη βιβλιοθήκη εναλλάξ.
Δηλαδή το ένα κανονικά, το άλλο ανάποδα (να ακουμπάει η ράχη στην πλάτη της βιβλιοθήκης).

Κι αυτό για να μην στραβώνουν οι ράχες, επειδή σε αρκετά κόμικς οι ράχες είναι πιο χοντρές απ΄τις άλλες άκρες (λόγω της κόλλας που έχουν).

Οπότε αν τα βάλεις όλα με την ίδια φορά, δεν κάθονται ίσια και όπως είπα στραβώνουν.

Έτσι όμως όπως τα βάζω δεν φαίνονται τόσο ωραία οπτικά, μιας και τα μισά κόμικς είναι γυρισμένα ανάποδα και φαίνεται το άσπρο των σελίδων και όχι η ράχη.

 

Τα υπόλοιπα περί φωτογραφίας, συζύγου που δυσανασχετεί κτλ. τα καταλαβαίνω, είναι άλλωστε γνώριμες εικόνες. Αυτό όμως γιατί το κάνεις; Οι πρακτικές αυτές γίνονται συνήθως όταν στοιβάζουμε τα κόμικς έχοντας εξαντλήσει τα πάντα και μη μπορώντας να κάνουμε κάτι διαφορετικά, άντε το πολύ πολύ να το κάνεις και όταν αποθηκεύεις σε κούτες και ειδικά κουτιά, ακόμη και σε αποστολές πωλήσεων, εάν φτάσουμε εκεί. Αλλά στη βιβλιοθήκη γιατί; Αυτές τις έχουμε για να τα βλέπουμε όμορφα τοποθετημένα! Κι εγώ είμαι ψείρας αλλά δε θα το έκανα ποτέ με τον τρόπο αυτόν. Άλλωστε, κάποια στιγμή μοιραία όλα θα αρχίσουν να παθαίνουν φθορές όσο το χαρτί παλιώνει... Ανάλογα την ποιότητα της έκδοσης δηλαδή, κάποια θα πιέζονται περισσότερο από άλλα ότι και να κάνεις. Αλλά στα όρθια δε θα 'πρεπε να σ' ανησυχεί αυτό τόσο πολύ. Σε ότι αφορά το graphic novel δεν το 'χω αγοράσει ακόμη, όπως είχα ξαναγράψει όμως στην ανακοίνωση της κυκλοφορίας του, η ταινία μου άρεσε πολύ!! Και απ' όσο θυμάμαι ναι, σχετικά αργή ροή είχε κι εκείνη, σε σχέση με άλλες μετ' αποκαλυπτικές επιστημονικής φαντασίας που έχω παρακολουθήσει, αλλά αυτό δε στέρησε κάτι απ' την ποιότητά της.

Edited August 6 by Mandrake

[Laz33]

1 ώρα πριν, Mandrake είπε:

 

Τα υπόλοιπα περί φωτογραφίας, συζύγου που δυσανασχετεί κτλ. τα καταλαβαίνω, είναι άλλωστε γνώριμες εικόνες. Αυτό όμως γιατί το κάνεις; Οι πρακτικές αυτές γίνονται συνήθως όταν στοιβάζουμε τα κόμικς έχοντας εξαντλήσει τα πάντα και μη μπορώντας να κάνουμε κάτι διαφορετικά, άντε το πολύ πολύ να το κάνεις και όταν αποθηκεύεις σε κούτες και ειδικά κουτιά, ακόμη και σε αποστολές πωλήσεων, εάν φτάσουμε εκεί. Αλλά στη βιβλιοθήκη γιατί; Αυτές τις έχουμε για να τα βλέπουμε όμορφα τοποθετημένα! Κι εγώ είμαι ψείρας αλλά δε θα το έκανα ποτέ με τον τρόπο αυτόν. Άλλωστε, κάποια στιγμή μοιραία όλα θα αρχίσουν να παθαίνουν φθορές όσο το χαρτί παλιώνει... Ανάλογα την ποιότητα της έκδοσης δηλαδή, κάποια θα πιέζονται περισσότερο από άλλα ότι και να κάνεις. Αλλά στα όρθια δε θα 'πρεπε να σ' ανησυχεί αυτό τόσο πολύ. Σε ότι αφορά το graphic novel δεν το 'χω αγοράσει ακόμη, όπως είχα ξαναγράψει όμως στην ανακοίνωση της κυκλοφορίας του, η ταινία μου άρεσε πολύ!! Και απ' όσο θυμάμαι ναι, σχετικά αργή ροή είχε κι εκείνη, σε σχέση με άλλες μετ' αποκαλυπτικές επιστημονικής φαντασίας που έχω παρακολουθήσει, αλλά αυτό δε στέρησε κάτι απ' την ποιότητά της.

 

Eίπα γιατί το κάνω.

Επειδή σε πολλά κόμικς (πχ σκληρόδετα) οι ράχες έχουν πιο πολύ πάχος απ΄το υπόλοιπο κόμικ.
Οπότε όταν βάζω πολλά σκληρόδετα το ένα δίπλα στο άλλο με την ίδια φορά, πιέζονται οι ράχες και στραβώνουν.

Αποδεδειγμένα αυτό, δεν είναι θεωρητικό.

Ενώ όταν τα βάζω το ένα κανονικά και το άλλο με τη ράχη στην πλάτη της βιβλιοθήκης, δεν πιέζονται τόσο οι ράχες και στέκονται και πιο ίσια.

[Θοδωρής Καραπάνος]

On 5/8/2025 στο 8:56 ΠΜ, rolandofshire είπε:

Αυτό με τις συζύγους μας, μήπως να το δούμε να τις βγάλουμε όλες μαζί κάποια στιγμή για ένα ποτό, να μας βρίσουν ομαδικά, να εκτονωθούν και να πάμε παρακάτω;

Δεν βλέπουμε μήπως χωρέσουμε και τις μανάδες μας( γιατί κι αυτές από γκρίνια δεν πάνε πίσω)!!!!

[hudson]

7 ώρες πριν, Θοδωρής Καραπάνος είπε:

Δεν βλέπουμε μήπως χωρέσουμε και τις μανάδες μας( γιατί κι αυτές από γκρίνια δεν πάνε πίσω)!!!!

Που να δεις όταν υπάρχει και συμμαχία των δύο τι γίνεται 

[rolandofshire]

8 ώρες πριν, Θοδωρής Καραπάνος είπε:

Δεν βλέπουμε μήπως χωρέσουμε και τις μανάδες μας( γιατί κι αυτές από γκρίνια δεν πάνε πίσω)!!!!

 

57 λεπτά πριν, hudson είπε:

Που να δεις όταν υπάρχει και συμμαχία των δύο τι γίνεται 

Την πρώτη φορά που θα ανακαλύψεις πως η γυναίκα σου μοιάζει με τη μάνα σου, αυτή η συνειδητοποίηση σε κάνει να θέλεις να ζήσεις εσύ τα γεγονότα από το Δρόμο καλύτερα, παρά αυτό (για να γυρίσω στο ontopic)

[Laz33]

Πάντως από προσωπική εμπειρία μπορώ να πω οι μανάδες είναι χειρότερες απ΄τις συζύγους σ΄αυτό το θέμα.

Απ΄τη μάνα μου είχα πολύ περισσότερη γκρίνια για τα κόμικς.

Και σκέψου η συλλογή μου (όταν ακόμα έμενα με τη μάνα μου) ήταν πολύ μικρότερη απ΄την τωρινή.

[Ubergorn]

Εγώ έχω το παράδοξο με τη σύζυγο. Για βιβλία γκρινιάζει λιγότερο από τα κόμιξ . Βέβαια με τα κόμιξ σε κάποια φάση το παρακανα και υπέρ κατανάλωνα και έκανα κάποιο φιλτράρισμα αλλά μου έμεινε σαν εντύπωση . Για βιβλία βέβαια κάνω το εξής : όταν θέλω κάτι να διαβάσω και το έχω παρακάνει  φέρνω κάποιο σαν "δώρο" για αυτή . Καταλαβαίνει το κόλπο αλλά δεν μπορεί να πει και πολλά 

 

Βιβλία διαβάζει κυρίως και κόμιξ ασχολήθηκε  διαβαζοντας  κάνα δυο φέτος(δεν μετράω αυτά που μου έφερε σπίτι σαν δωράκι για μένα ) αλλά ήταν μεταφορά από βιβλία άρα....χμμμ τώρα που το γράφω βρήκα τον δούρειο ίππο για να μπουν ύπουλα στο σπίτι 

Edited August 8 by Ubergorn

[Indian]

8 ώρες πριν, Ubergorn είπε:

Εγώ έχω το παράδοξο με τη σύζυγο. Για βιβλία γκρινιάζει λιγότερο από τα κόμιξ .

 

Δεν είναι παράδοξο. Τα κορίτσια ωριμάζουν γρηγορότερα από τα αγόρια, ενώ εμείς βρισκόμαστε σε μία αιώνια εφηβεία! Γι' αυτό και οι περισσότεροι που ασχολούνται μετά τα 18 με κόμικς είμαστε αγοράκια!  

 

 

[nikolas12]

Από βιβλία του Cormac McCarthy έχω διαβάσει μόνο το Καμία Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους στο οποίο βασίζεται και η ομώνυμη ταινία των Αδερφών Κοέν, οπότε ο Δρόμος θα ήταν μια εντελώς καινούρια εμπειρία για εμένα όσον αφορά τον συγγραφέα. Πραγματικά ένα από τα πιο δύσκολα και σκληρά κόμικ τα οποία έχω διαβάσει. Είναι η ιστορία ενός πατέρα και ενός γιου που ζουν σε μια δυστοπική κοινωνία που για κάποιον άγνωστο λόγο οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν πεθάνει και όσοι έχουν επιζήσει θα κάνουν ακραία πράγματα για να εξασφαλίσουν έστω και λίγη τροφή. Αν και το σενάριο μοιάζει κάπως βαρετό με τους δύο ήρωες να περπατάνε προς έναν ακαθόριστο στόχο όπου θα μπορούν να προστατευτούν, αυτό δεν ισχύει καθόλου.

 

Οι συζητήσεις τους για τη ζωή, για τη νεκρή μητέρα της οικογένειας, οι κίνδυνοι, η αγάπη και η αλληλοπροστασία, ο κυνισμός του πατέρα και η πιο αθώα φύση του παιδιού, όλα εξερευνώνται σταδιακά από το σενάριο του Manu Larcenet μέσα σε όλη αυτήν την αποπνικτική ατμόσφαιρα που ζωγραφίζει. Το σχέδιο επίσης δένει τέλεια με πολύ έντονες σκιάσεις και μελάνια και ελάχιστο χρωματισμό μόνο σε αντικείμενα που θυμίζουν λίγο την ελπίδα και τη ζωή πριν γίνουν όλα αυτά. Είναι πολύ όμορφο πχ πως το ασπρόμαυρο σχέδιο με τους δύο ήρωες συνδυάζεται με ένα χρωματισμένο κουτάκι αναψυκτικού που η γεύση του θυμίζει τις καλές εποχές.

 

Η έκδοση είναι αρκετά καλή από άποψη υλικών, ωστόσο έχω αρχίσει και έχω παράπονα πλέον από εκδοτικές όπως η Anubis για την έλλειψη συνοδευτικών αφιερωμάτων από τη στιγμή που ο πήχης έχει ανέβει ψηλά από πιο καινούριες εκδοτικές. Θα ήθελα μερικά λόγια για το μυθιστόρημα, τον συγγραφέα και τη σύλληψή του ως graphic novel από τον Larcenet προκειμένου να μάθω περισσότερα για το αντίτυπο που κρατάω στα χέρια μου. Συνολικά πάντως είναι μια πολύ δύσκολη ιστορία και θα την πρότεινα οπωσδήποτε αλλά όχι για μέρες που είστε πιεσμένοι ή σε φάση ζωής που δεν είστε καλά. Θα σας ρίξει, αλλά αξίζει φουλ  

[hudson]

20 ώρες πριν, nikolas12 είπε:

Η έκδοση είναι αρκετά καλή από άποψη υλικών, ωστόσο έχω αρχίσει και έχω παράπονα πλέον από εκδοτικές όπως η Anubis για την έλλειψη συνοδευτικών αφιερωμάτων από τη στιγμή που ο πήχης έχει ανέβει ψηλά από πιο καινούριες εκδοτικές.

Σε αυτό συμφωνώ απόλυτα. Δυστυχώς η Anubis πλέον δεν το κάνει αυτό, πολύ σπάνια αν βάλει κάποια εισαγωγή για να εξηγήσει κάποια γεγονότα που προηγήθηκαν της ιστορίας. Στο παρελθόν και ειδικά σε εκδόσεις περιπτέρου είχε αρκετό συνοδευτικό υλικό, μέχρι και στην αλληλογραφία έδινε πληροφορίες. 

Από την άλλη ο Μικρός Ήρως που έχει τα πρωτεία σε αυτόν τον τομέα (δεν υπάρχει έκδοση του που να μην συνοδεύεται από άρθρα κτλ), στα BD που άρχισε να βγάζει τον τελευταίο χρόνο, δυστυχώς δεν το κάνει και δεν ξέρω γιατί.