Αριστείας τραγικωμωδία [Αντωνόπουλος Γιάννης, efsyn.gr, 4/03/2023]

[ramirez]

Ο Βασίλης Παπαγεωργίου συγκεντρώνει τα σκίτσα του της τελευταίας τριετίας σε ένα καλαίσθητο γελοιογραφικό άλμπουμ και μας προσκαλεί να γελάσουμε πικρά με τα έργα και τις ημέρες των «αρίστων».

 

 

 

 

Υπήρχαν εποχές που οι μάστορες της γελοιογραφίας εξέδιδαν κάθε χρόνο λευκώματα με τις δουλειές τους. Που τα γελοιογραφικά σκίτσα δεν έμεναν στο εφήμερο χαρτί της εφημερίδας, αλλά έβρισκαν τη θέση τους και σε άλμπουμ. Που οι αναγνώστες λαχταρούσαν να αποκτήσουν τους τόμους των αγαπημένων δημιουργών τους, είτε για να τους δωρίσουν, είτε για να έχουν συγκεντρωμένα και να ξαναθυμηθούν ένα ένα τα σκίτσα που τους έκαναν να γελάσουν και να προβληματιστούν. Οι εποχές κατά τις οποίες η τακτική έκδοση λευκωμάτων γελοιογραφίας ήταν αυτονόητη έχουν παρέλθει. Τα τελευταία χρόνια, κάτι με την οικονομική αβεβαιότητα, κάτι με την απόλυτη κυριαρχία του διαδικτύου, οι εκδόσεις γελοιογραφικών συλλογών αραίωσαν. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο χαιρόμαστε όταν ένας σκιτσογράφος μάς προσφέρει τις δουλειές του συγκεντρωμένες, για να τις ξαναδούμε και να τις μελετήσουμε όλες μαζί ως σύνολο έξω πλέον από το context της εφήμερης επικαιρότητας. Πόσο μάλλον όταν αυτός ο συνάδελφος σκιτσογράφος είναι ο Βασίλης Παπαγεωργίου, από τους πιο «ψημένους» στον χώρο της αιχμηρής πολιτικής γελοιογραφίας.

 

 

 

 

Ο Παπαγεωργίου, ο οποίος έχει σπουδάσει νομικά και εικαστικά, υπηρετεί την τέχνη της γελοιογραφίας από το 1990. Αυτά τα 33 χρόνια έχει συνεργαστεί με τις εφημερίδες «Πριν» και «Ριζοσπάστης», με το σάιτ του Ημεροδρόμου και με το περιοδικό «Γαλέρα». Ήγγικεν λοιπόν η ώρα, έφτασε το πλήρωμα του χρόνου, ωρίμασαν οι συνθήκες (ανάλογα από το ποια σκοπιά το βλέπει κανείς) να πάρουμε στα χέρια μας και το πρώτο πνευματικό «παιδί» του Βασίλη Παπαγεωργίου, το οποίο είναι ταυτόχρονα και το πρώτο γελοιογραφικό του λεύκωμα. Και το όνομα αυτού; «Αριστεία και άλλα αστεία» (εκδόσεις Μπαρτζουλιάνος)! Πρόκειται φυσικά για μια συλλογή δημοσιευμένων σκίτσων των τελευταίων τριών χρόνων, απ’ όταν δηλαδή ενέσκηψαν στη χώρα μας οι δέκα πληγές της «αριστείας» (με εύλογη έμφαση στην όγδοη πληγή, εκείνη των ακρίδων).

 

 

 

 

Και τι δεν έγινε μέσα σε αυτή την τριετία, από το 2020 μέχρι τις αρχές του 2023... Το λεύκωμα του Παπαγεωργίου μάς το θυμίζει σε 14 θεματικές ενότητες που αντιστοιχούν σε διαφορετικά, αλλά αλληλοσυνδεόμενα και αλληλεπικαλυπτόμενα πεδία: Πανδημία, Ακροδεξιά, Πολιτισμός, Εξωτερική Πολιτική, ΠΑΣΟΚ, Παιδεία, Εργασιακά, Υγεία, Καταστροφές, Ακρίβεια, Βία και καταστολή, Ουκρανία, Υποκλοπές, Διαφθορά. Τα σκίτσα του στηλιτεύουν τις πολιτικές αποφάσεις, τους ανθυπομέτριους φαύλους του πολιτικού προσωπικού που απλώς τις ενσαρκώνουν, ενώ αποδομούνται ειρωνικά το ύφος και ο τρόπος διακυβέρνησης.

 

 

 

 

Με μια τεχνοτροπία που ρέπει προς τη ζωγραφική – ενδεικτική της εγνωσμένης καλλιτεχνικής κατάρτισης του Παπαγεωργίου –, τα επιλεγμένα σκίτσα που θα απολαύσουμε στο λεύκωμα συνιστούν τω όντι ένα είδος πινακοθήκης: της πινακοθήκης που, καλώς ή κακώς, αρμόζει σε καιρούς σαν τους δικούς μας.

 

 

 

 

Και το σχετικό link...