Την εποχή που το Αιγαίο ήταν τυλιγμένο στις φλόγες [Καραμπάλιος Θανάσης, avgi.gr, 30/01/2023]

[ramirez]

 Το «ελληνικό» βιβλίο του Ιουλίου Βερν, μακριά από στερεότυπα και κορώνες.

 

 

 

 

Ο Ιούλιος Βερν παραμένει ένας από τους αγαπημένους συγγραφείς της παιδικής και προεφηβικής μου ηλικίας. Συνδέεται με άπειρα μεσημέρια κάτω από την κληματαριά στο χωριό το καλοκαίρι, να χάνομαι στις ιστορίες του και να φαντάζομαι πώς θα ήταν οι ήρωές του. Ήταν μεγάλη μου χαρά και έκπληξη μαζί όταν ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς μου πρότεινε να συνεργαστούμε για το συγκεκριμένο κόμικς. Κατ’ αρχάς, δεν ήξερα το βιβλίο. Δεν το είχα διαβάσει ποτέ. Μετά σκέφτηκα, μήπως στην εποχή του TikTok ο Βερν θεωρείται παιδικός; Ή και ξεπερασμένος ακόμα; Ο γύρος του κόσμου πλέον γίνεται με ένα κλικ στο κινητό μας. Αποφάσισα να απαντήσω θετικά αφού διάβασα το σενάριο του Γιώργου Βλάχου. Το πρωτότυπο βιβλίο το διάβασα μετά, ήθελα να έχω την οπτική του και τον τρόπο γραφής του ανθρώπου που ήταν να συνεργαστώ. Ο Βλάχος έκανε μια πολύ καλή απόδοση του έργου του Βερν και κυρίως του πνεύματος που έχει το βιβλίο του. Και για το βιβλίο αυτό θα μιλήσω από τη σκοπιά του σκιτσογράφου και όχι του σεναριογράφου.

 

 

 

 

Οι ήρωες του Βερν μέσα από τη ματιά του Βλάχου απέκτησαν καινούργιο ενδιαφέρον. Έγιναν πιο προσιτοί σ’ εμένα. Η ντοπιολαλιά που χρησιμοποιείται στο κείμενο τους απέδωσε μια ελληνικότητα, καλώς εννοούμενη, μακριά από σοβινισμούς και εθνικιστικές κορώνες που ο Βερν δεν μπορούσε να δει. Το να σχεδιάζω τον πειρατή Νικόλα Στάρκο, που αν και είναι ο villain της υπόθεσης παραμένει ο πιο γοητευτικός χαρακτήρας της ιστορίας, ήταν μια μεγάλη πρόκληση. Έπρεπε να μην μοιάζει με τον Τζόνι Ντεπ ή κάποιον άλλο στερεοτυπικό πειρατή, αλλά και να μην παραπέμπει στον Κανάρη ή στον Μιαούλη. Ο σύντροφός του, ο Σκόπελος, είναι ένας χαρακτήρας πονηρός, αδίστακτος και ικανότατος ναυτικός, ένας «κακός» Οδυσσέας του 1827. Και όλη αυτή η ιστορία διαδραματίζεται στους ξερόβραχους του Οιτύλου στους βρετανικούς Κορφούς (Κέρκυρα) και στα σκλαβοπάζαρα της Άσπρης Θάλασσας (Αιγαίο Πέλαγος).

 

Το κόμικς ως μέσο είναι μαγικό. Είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη, ο κινηματογράφος των φτωχών. Αν θες να πεις μια ιστορία και δεν έχεις τα χρήματα, μπορείς να το κάνεις με ένα χαρτί, μελάνι και αρκετές ώρες εργασία με το οικονομικό κόστος στο ελάχιστο. Το κόμικς είναι ένας τρόπος ακόμα να πεις ιστορίες, και αυτό προσπάθησα να κάνω ακολουθώντας το σενάριο και τις οδηγίες του συνεργάτη μου: να σας ταξιδέψουμε στην εποχή που το Αιγαίο ήταν τυλιγμένο στις φλόγες.

 

* Ο Θανάσης Καραμπάλιος είναι σκιτσογράφος

 

 

 

 

Και το σχετικό link...

 

[Kurdy Malloy]

Το αστεράκι μου φαίνεται αστείο και άδικο για την ποιότητα του Καραμπάλιου, δεν είναι έτσι απλά σκιτσογράφος. Σκιτσογράφος είναι ο Κυρ ή ο Μητρόπουλος.