ΔΡΑΚΟΔΟΝΤΙ

[nikolas12]

  

 

Σύνοψη από την εκδοτική:

 

Οι μύθοι των λαών δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι λαïκές κοσμογονίες. Αυτοί οι μύθοι σμιλεύονται από τον χρόνο, συσσωματώνονται με άλλους και κάποιες φορές συντίθενται χαοτικά και αυτοοργανώνονται με τη μορφή έπους. Το έπος είναι το ανώτερο λογοτεχνικό είδος και η μόνη μορφή ποίησης που η ανθρώπινη ύπαρξη δικαιώνεται, που το ευτυχισμένο τέλος δεν είναι γελοιότητα.

 

Στην Κρήτη, τριάντα χρόνια και πίσω, πριν από την καθολική επιβολή του άρρυθμου τηλεοπτικού λόγου, η επική τραγουδαφήγηση ήταν μέρος της καθημερινότητας, στα χείλη αγράμματων αλλά πολύ μορφωμένων ανθρώπων. Τον Ερωτόκριτο τον μαθαίναμε από την προφορική παράδοση. Μάλιστα, έχω τη σκληρή τύχη να ανήκω στην τελευταία γενιά ‒στην Ελλάδα και την Ευρώπη‒ που έμαθε ένα έπος με το αυτί. Τα ιστορικά γεγονότα και τα ηρωικά κατορθώματα τα αποστηθίζαμε με τη μορφή επικών τραγουδαφηγήσεων. Και τα κωμικοτραγικά συμβάντα, επίσης. Αυτή η υπέροχη τέχνη γαλούχησε γενιές και γενιές, από την ομηρική αρχαιότητα μέχρι πρόσφατα.

 

Το Δρακοδόντι μού δόθηκε, δεν το σκέφτηκα. Το έζησα αλλόκοτα, μεταφυσικά, όπως ακριβώς αναπαρίσταται στο βιβλίο, ένα φθινόπωρο, ασκητεύοντας στην κρητική ενδοχώρα. Είναι ένα επικό, μεταφυσικό τραγουδαφήγημα, ένα αποκαλυπτικό παραμύθι, που αρχίζει με τον ήρωα να υπόσχεται στην αγαπημένη του ότι θα της φέρει του Δράκοντα το δόντι. Οι περιπέτειές του, ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι, στην τάξη και στο χάος, τον οδηγούν στην ανακάλυψη των μεγάλων αιώνιων μυστικών της ζωής.

 

Και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα…

 

Σχολιασμός έκδοσης:

 

Τα graphic novels του Καστανιώτη δείχνουν να έχουν κάτι ενδιαφέρον να προσφέρουν και το Δρακοδόντι δεν αποτελεί εξαίρεση. Πρόκειται για την εικονογράφηση ενός παραδοσιακού κρητικού τραγουδαφηγήματος σχετικά με έναν ήρωα που προσπαθεί να φέρει στην αγαπημένη του δόντι ενός Δράκοντα. Κάθε καρέ έχει και κάποιους από τους στίχους, οι οποίοι αποδίδονται στο χαρτί και πολλές φορές ο Νίκος Μπράτος προσθέτει μερικές σελίδες που αποτελούν μετάβαση μεταξύ των στίχων. Οι δύο δημιουργοί έχουν εξαιρετική χημεία και κοινό όραμα για το έργο τους και αυτό βγαίνει τόσο στα κείμενα που έχουν γράψει για την έκδοση όσο και στις σελίδες του graphic novel. Είναι ιδιαίτερο και όμορφο που τιμά την κλασική παράδοση της Κρήτης.

[nick_spartan]

Τα είπε περιεκτικά ο @ nikolas12 παραπάνω αλλά θα εκφέρω και εγώ την γνώμη μου .Το παρέλαβα σήμερα το πρωί μετά από καιρό που το έχω βάλει στο μάτι και το διαβασα σχεδόν απευθείας . Με λίγα λόγια είναι σαν μια ιστορία που θα άκουγε κάποιος από τους παππούδες του , αλλά με πολύ βαθύτερο νόημα . Η ιστορία ξετυλίγεται απρόσμενα και εξελίσεται σε κάτι πέρα από το νόημα του τίτλου , δεν ξέρω αν τα παραλέω αλλά από ότι βλέπεται το λάτρεψα . Η ανάγνωση του είναι πολύ σύντομη καθώς είναι ένα τραγουδαφηγημα με εικονογράφηση  ( παρόλα αυτά είναι εξίσου αξιόλογο σε σχέση με άλλα κόμικ )  και πιστεύω πως θα μπορούσε να διαβαστεί σαν παραμύθι για όποιον έχει παιδιά . Η ποιότητα της έκδοσης είναι ικανοποιητική θα έλεγα καθώς το χοντρό φύλλο του φαίνεται ανθεκτικό στον χρόνο . Στις τελευταίες σελίδες έχουμε μερικά κείμενα από τους δημιουργούς  ( Χαΐνης Δ. Αποστολάκης - κείμενο, σενάριο - Νίκος Μπράτος - εικονογράφηση.lettering ) τα οποία μας βοηθάνε να κατανοήσουμε λίγο παραπάνω την ιστορία καθώς παράλληλα διαβάζουμε και λίγα λόγια για αυτούς . Πολλά μπράβο στις εκδόσεις Καστανιώτη που έδωσαν αυτή την ευκαιρία στους δημιουργούς για την υλοποίηση μιας τόσο ωραίας ιδέας .