Μια εικόνα, 341 λέξεις [Κουκουλάς Γιάννης, efsyn.gr, 10/12/2022]

[ramirez]

 Το έργο του Alan Moore είχε βαθιά επίδραση στη μετέπειτα εξέλιξη του είδους του κόμικς.

 

 

 

 

Όταν το 1986 ο Alan Moore έγραφε το Watchmen, από τη μια σκόπευε να σαρκάσει την υπερηρωική μανιέρα και να ασκήσει κριτική στα μανιχαϊστικά δίπολα των υπερηρωικών συμπάντων, αλλά από την άλλη δεν μπορούσε να φανταστεί τη βαθιά επίδραση που θα είχε το έργο του στη μετέπειτα εξέλιξη του είδους. Από τότε, εν πολλοίς, άλλαξε ριζικά ο τρόπος με τον οποίο η ίδια η βιομηχανία των κόμικς, οι δημιουργοί του είδους και το αναγνωστικό κοινό αντιλαμβάνονται την υπερηρωική «φύση». Παράλληλα όμως, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, αναπτύχθηκε υπέρμετρα η σχετική με τους υπερήρωες κινηματογραφική και τηλεοπτική βιομηχανία, με αποτέλεσμα δεκάδες ταινίες και σειρές οι οποίες σύστησαν γνωστούς και νεότερους χαρακτήρες σε ένα πολυπληθές κοινό, περιπλέκοντας περισσότερο τα ήδη πολυδαίδαλα σενάρια. Ο υπερπληθωρισμός αυτός έφερε αντιδράσεις. Και κάποιες από αυτές διατυπώθηκαν από τον ίδιο τον Alan Moore.

 

 

 

 

Σε πρόσφατη συνέντευξή του στον Sam Leith για τον Guardian, ο εξηνταεννιάχρονος Άγγλος δημιουργός μίλησε με σκληρή γλώσσα για τα σύγχρονα υπερηρωικά κόμικς και τις μεθόδους που ακολουθεί η βιομηχανία. «Δεν έχω γράψει κανένα (σενάριο για υπερηρωικά κόμικς) τα τελευταία πέντε χρόνια. Θα αγαπώ πάντα, θα λατρεύω το μέσο των κόμικς, αλλά η βιομηχανία των κόμικς και καθετί που σχετίζεται με αυτήν έχει γίνει πια ανυπόφορο» δήλωσε. Έχοντας απαρνηθεί κάθε σχέση με τη μεταφορά των κόμικς, ακόμα και των δικών του, σε κινηματογραφικές ταινίες, κρατά μια πολύ επιφυλακτική στάση, που πολλές φορές γίνεται εχθρική.

 

«Είχα δηλώσει γύρω στο 2011 ότι πίστευα πως θα είναι σοβαρές και ανησυχητικές οι μελλοντικές συνέπειες αν εκατομμύρια από ενηλίκους σχημάτιζαν ουρές για να παρακολουθήσουν ταινίες του Μπάτμαν. Κι αυτό γιατί ένα τέτοιο είδος παλιμπαιδισμού, ο οποίος παραπέμπει σε πιο αθώες εποχές, σε πιο απλές πραγματικότητες, μπορεί πολύ συχνά να είναι ένας προάγγελος του φασισμού» συνέχισε ο Alan Moore. Από την άλλη όμως κατέθεσε και την ικανοποίησή του για τη χρήση της μάσκας του πρωταγωνιστή του από το V for Vendetta ως συμβόλου αντίστασης και ανυπακοής: «Παίρνω θάρρος βλέποντας ότι έχει υιοθετηθεί ευρέως από κινήματα διαμαρτυρίας σε ολόκληρο τον κόσμο. Γιατί ακριβώς τώρα χρειαζόμαστε τα κινήματα διαμαρτυρίας περισσότερο από κάθε άλλη στιγμή».

 

 

 

 

Και το σχετικό link...