40 χρόνια «Love & Rockets»: Το κόμικ της ζωής μας [Πολιτάκης Δημήτρης, lifo.gr, 1/12/2022]

[ramirez]

Μεγάλη επέτειος φέτος για τη μνημειώδη σειρά κόμικς των αδελφών Hernandez, οι οποίοι δημιούργησαν μερικούς από τους πιο αξέχαστους χαρακτήρες της σύγχρονης μυθοπλασίας, σε οποιοδήποτε μέσο.

 

 

 

 

Είναι αδύνατο να υπερτιμηθεί η σημασία της σειράς ιστοριών που κυκλοφορούν εδώ και σαράντα χρόνια με γενικό τίτλο «Love & Rockets» – για τα κόμικς χωρίς σούπερ ήρωες, για τα graphic novels, για την εικονογραφημένη αφήγηση, για τη λεγόμενη κάποτε εναλλακτική κουλτούρα, για τη μυθοπλασία. Ό,τι υπερθετικό και να πει κανείς για το έργο των αδελφών Gilbert και Jaime Hernandez μοιάζει φτωχό, δεν μπορεί να περιγράψει έναν παράλληλο κόσμο που ζει, μεγαλώνει, πληγώνεται, ερωτεύεται, ονειρεύεται και καμιά φορά πεθαίνει στο χαρτί, κι όμως μοιάζει πιο τρισδιάστατος από τον δικό μας.

 

Δεν είναι μόνο η τεχνική, το ιδιοφυές κείμενο, η δραματικότητα, το χιούμορ, η φαντασία, η συγκίνηση, οι αυθεντικοί διάλογοι, οι οικουμενικοί χαρακτήρες (παρά το ειδικό βάρος του location), οι απόκοσμες παρακάμψεις, ο φοβερός συνδυασμός πανκ ηθικής και μαγικού ρεαλισμού, η κινηματογραφική αφήγηση, οι φιγούρες, οι γραμμές και τα περιβάλλοντα, όλα τόσο ελκυστικά στο μάτι. Είναι και το γεγονός – κι αυτό ίσως είναι το πιο κρίσιμο στοιχείο – ότι οι χαρακτήρες μεγαλώνουν και γερνάνε όπως οι δύο δημιουργοί τους και όπως οι πιστοί αναγνώστες τους ανά την οικουμένη μέσα στις δεκαετίες. Ασχέτως του αν κάποιοι από αυτούς τους χαρακτήρες, όπως και κάποιοι από εμάς, παραμένουν αγκυλωμένοι στη νεανική τους στιγμή και δυσκολεύονται να διαχειριστούν την ενηλικίωση, παρότι μεσήλικες πλέον.

 

 

Mario, Gilbert and Jaime Hernandez, 1983.

 

 

Οι αδελφοί Hernandez μεγάλωσαν σε μια μικρή κωμόπολη στη Νότια Καλιφόρνια, παρόμοια με το Huerta (ή «Hoppers») που είναι το αιώνιο σκηνικό των ιστοριών του Jaime (ο Gilbert τοποθετεί τις δικές του σ’ ένα Μεξικό της φαντασίας του), όπου παρεπιδημούν ακόμα πανκιά – όπως ήταν οι ίδιοι όταν έγινε η έκρηξη της πανκ σκηνής στα πέριξ του Λος Άντζελες, Black Flag, Circle Jerks κ.λ.π. – ή τα φαντάσματά τους. Κάποιοι από τους χαρακτήρες είναι βασισμένοι στους ίδιους, τους συγγενείς, τους φίλους και τις φίλες, τις σχέσεις, τις περιπτώσεις, τις φυσιογνωμίες και τις καταστάσεις που γνώρισαν από πρώτο χέρι. Το πιο εκπληκτικό όμως είναι ότι αυτοί οι δύο (στρέιτ) άντρες δημιούργησαν κάποιους από τους πιο ολοκληρωμένους και αληθινούς γυναικείους χαρακτήρες στη σύγχρονη μυθοπλασία, σε οποιοδήποτε μέσο. Γυναίκες που μιλούν για το σώμα τους, τις ανάγκες τους, τους καημούς τους, την περίοδο, την εμμηνόπαυση και τα πάντα, αψηφώντας τον ανδροκρατούμενο κόσμο. Ειδικά η μπαλάντα της Maggie και της Hopey θα αντηχεί για πάντα στους αιώνες.

 

 

Hopey, Daffy και Maggie από το «Love & Rockets» των αδερφών Hernandez.

 

 

Αξίζει τα (μπόλικα) λεφτά της η εορταστική έκθεση με τα άπαντα σχεδόν της σειράς στην πρωτότυπη εκδοχή τους που κυκλοφορεί με την επέτειο των σαράντα χρόνων από την πρώτη επίσημη κυκλοφορία του «Love & Rockets», οτιδήποτε όμως με αυτό τον τίτλο (ή με άλλους τίτλους που φέρουν την υπογραφή του Jaime ή του Gilbert Hernandez), ένα οποιοδήποτε τεύχος, έχει αξία ανεκτίμητη.

 

 

 

 

Και αφού έφτασαν ως εδώ, οι αδελφοί Hernandez, εξηντάρηδες πλέον, δεν σκοπεύουν να εγκαταλείψουν το σύμπαν που δημιούργησαν και συνεχίζει να εξελίσσεται. «Θέλουμε να φτάσουμε τον Τσαρλς Σουλτζ», δήλωσε πρόσφατα αστειευόμενος ο Jaime, «που σταμάτησε λίγο πριν το Peanuts (ο “Σνούπι” που λέγαμε εδώ) κλείσει πενήντα χρόνια. Τότε θα σταματήσουμε κι εμείς».

 

 

 

 

Και το σχετικό link...