ΚΟΜΙΞ 97 [Το σαφάρι του δισεκατομμυρίου]

[Indian]

 

Το τεύχος #97 του ΚΟΜΙΞ κυκλοφορεί στα περίπτερα όλης της χώρας, την Πέμπτη, 28/07 και φιλοξενεί τις εξής ιστορίες:

 

• ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΑΚ ΝΤΑΚ - ΤΟ ΣΑΦΑΡΙ ΤΟΥ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥ
• ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ - ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΓΑΛΟΠΟΥΛΑΣ
• ΧΙΟΥΗ, ΛΙΟΥΗ, ΝΤΙΟΥΗ - Ο ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΟΣ ΑΣΣΟΣ
• ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ - Ο ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΚΑΛΑΧΑΛ
• ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ - ΤΟ ΚΟΥΜΠΙ ΤΟΥ ΑΚΥΡΟΥ
• ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ - ΤΑ ΒΑΣΑΝΑ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ
• ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΑΚ ΝΤΑΚ - Η ΜΟΔΑ ΤΗΣ ΜΑΣΚΑΣ
• ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ - Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΟΥΛΑΣ

 

Καλή ανάγνωση (για όποιον αντέξει)!  

 

 

[Μενίγ Πουαγώ]

Το ΚΟΜΙΞ του μηνός με τους κολιούς και τις παχιές τις μύγες βρίσκεται στα χέρια μας. Το εξώφυλλο του τεύχους από τον φίλτατο @ Indian ο...



Δυστυχώς μόνο οχτώ (8) ιστορίες στο εν λόγω τεύχος. Άμα αρχίζει να χαλάει και το ΚΟΜΙΞ την κάτσαμε!!!

"Το σαφάρι του δισεκατομμυρίου."

Ο Σκρούτζ θέλει να αναδείξει τον ζωολογικό κήπο του. Λογαριάζει όμως χωρίς τον γιο της Δάφνης.

Εντυπώσεις.

Άλλη μία όμορφη περιπέτεια δια χειρός Θείου Καρλ.

"Το κάλεσμα της γαλοπούλας."

Γκάντερ και Ντακ διαγωνίζονται στο κάλεσμα του πτηνού του τίτλου.

Εντυπώσεις.

Συμπαθητική και ευχάριστη ιστορία. Στα θετικά της προσμετράται και η συμμετοχή-κλειδί του Μπόλιβαρ.

"Ο εξαφανισμένος άσσος."

Τα τρία παπάκια αναζητούν ένα ποδοσφαιριστή.

Εντυπώσεις.

Από άποψη σεναρίου πολύ καλή ιστορία. Έχει μυστήριο και αγωνία. Αν και το τέλος μας τα χάλασε λίγο.

"Ο επιθεωρητής Κάλαχαν."

Ο Μάους πληρώνει τον Χαλινάρη με το ίδιο νόμισμα.

Εντυπώσεις.

Έχει κάτι το διδακτικό η ιστορία. Αλλά τραβάει πολύ σε μήκος και κουράζει. Επίσης ε θυμάμαι να έχω ξαναδεί τον Οράτιο με τόσο φουντωτή ουρά.

"Το κουμπί του άκυρου."

Σε αυτή την ιστορία ο Ντόναλντ πατάει το κουμπί.

Εντυπώσεις.

Μακάρι να είχαμε και εμείς το ίδιο κουμπί. Κάτι προσπαθεί να διδάξει το σενάριο αλλά η μετριότητά του το κάνει να ξεχαστεί γρήγορα.

"Τα βάσανα του πλούτου."

Ο Σκρούτζ διδάσκει τον ανιψιό του πως είναι να ζεις με το άγχος της κλοπής.

Εντυπώσεις.

Ένοιωσα άγχος μόνο που την διάβασα...

"Η μόδα της μάσκας."

Οι Μουργόλυκοι παίζουν με την ψυχολογία του Σκρούτζ.

Εντυπώσεις.

Συμπαθητική υλοποίηση πρωτότυπης σκέψης.

"Ο πόλεμος της λιμνούλας."

Ντόναλντ και Τζόουνς σε αντιπαράθεση. Μήλον της έριδος;. Μία λιμνούλα.

Εντυπώσεις.

Το μόνο θετικό της ιστορίας είναι η καλή πράξη-μήνυμα από τα τρία παπάκια.

Κλείνοντας...

Ευτυχώς κλείσαμε!!! 6.5/10!!! Κάποιες καλές ιδέες-πράξεις δε βοηθούν το τεύχος να ξεφύγει από την μετριότητα...

 

Επεξεργασία Ιουλίου 30, 2022 από Μενίγ Πουαγώ

[Captain Cooper]

400 τεύχη Κόμιξ, (303 Τερζόπουλος και 97 Καθημερινή).  Η μόνη διαπίστωση που μπορώ να κάνω είναι ότι όσο αυξάνονται τα τεύχη του Κόμιξ τόσο μειώνεται το ποσοστό των καλών τευχών του περιοδικού.

[Rombax]

Μου έδωσαν σήμερα το τεύχος αυτο ως δώρο και, για να πω την αλήθεια, δεν ήταν τόσο άσχημο όσο το περίμενα. Σίγουρα οι ιστορίες δεν ήταν αριστούργημα, αλλά οι περισσότερες ήταν αρκετά ευχάριστες. Τουλάχιστον ήταν καλύτερο από το προηγούμενο τεύχος που είχα πάρει πριν από μισό χρόνο περίπου. 

 

Βέβαια όλα τα άλλα προβλήματα υπάρχουν ακόμη αλλά το κεντρικό περιεχόμενο του περιοδικού ήταν μια χαρά κατά τη γνώμη μου, τουλάχιστον σε αυτό το τεύχος. 

 

Δύο παρατηρήσεις που έχω είναι ότι πρώτον ο χρωματισμός της κεντρικής ιστορίας εδώ είναι χειρότερος από αυτόν στη βιβλιοθήκη Disney, κυρίως γιατι εδώ ο Γκαστόνε φοράει μπλε αντί για πράσινο, που το προτιμώ σε αυτόν. 

 

Έπειτα δε καταλαβαίνω γιατί κάποια ηχητικά εφέ τα έχουν μεταφράσει, και κάποια τα αφήνουν με λατινικούς χαρακτήρες. Όταν δεν μεταφράζουν τα εφέ σε ιταλικές ιστορίες βγάζει κάποιο νόημα γιατί είναι συνήθως σε κάποια φανταχτερή γραμματοσειρά οπότε είναι πιο δύσκολο, αλλά εδώ είναι πολύ πιο απλά αποτε δε καταλαβαίνω... 

 

Γενικά όμως μου άρεσε περισσότερο από το τελευταίο Μικυ Μαους, οπότε κάτι είναι και αυτό. 

[jimakoszs97]

27 min ago , Orignal357 said:

Έπειτα δε καταλαβαίνω γιατί κάποια ηχητικά εφέ τα έχουν μεταφράσει, και κάποια τα αφήνουν με λατινικούς χαρακτήρες. Όταν δεν μεταφράζουν τα εφέ σε ιταλικές ιστορίες βγάζει κάποιο νόημα γιατί είναι συνήθως σε κάποια φανταχτερή γραμματοσειρά οπότε είναι πιο δύσκολο, αλλά εδώ είναι πολύ πιο απλά αποτε δε καταλαβαίνω... 

Στις ιταλικές ιστορίες τα ηχητικά εφέ είναι μέρος τους σχεδίου οπότε δεν είναι τόσο εύκολο να τα αφαιρέσουν (στα παλιά τεύχη η Καθημερινή το έκανε αλλά κάποια στιγμή σταμάτησε).

 

44 min ago , Orignal357 said:

Δύο παρατηρήσεις που έχω είναι ότι πρώτον ο χρωματισμός της κεντρικής ιστορίας εδώ είναι χειρότερος από αυτόν στη βιβλιοθήκη Disney, κυρίως γιατι εδώ ο Γκαστόνε φοράει μπλε αντί για πράσινο, που το προτιμώ σε αυτόν. 

Το πράσινο σακάκι του Γκαστόνε είναι κυρίως στους ιταλικούς χρωματισμούς.
 

 

On 7/28/2022 at 1:21 PM, Indian said:

• ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ - Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΟΥΛΑΣ

Αυτή η ιστορία είναι ολλανδική και ο χρωματισμός της είναι επίσης ολλανδικός. Αν δείτε στο σκανάρισμα της πρώτης σελίδας της Νορβηγικής έκδοσης η μπλούζα του Τζόουνς είναι κόκκινη (Δανέζικος χρωματισμός, δηλαδή ο βασικός της Egmont) ενώ στο δικό μας ΚΟΜΙΞ είναι μωβ (ολλανδικός χρωματισμός της Sanoma).

Σπάνια βάζουν ολλανδικές ιστορίες παρότι υπάρχουν πάρα πολλές αδημοσίευτες από σχεδιαστές ΚΟΜΙΞ.

[Manitou]

11 ώρες πριν, Orignal357 είπε:

Μου έδωσαν σήμερα το τεύχος αυτο ως δώρο και, για να πω την αλήθεια, δεν ήταν τόσο άσχημο όσο το περίμενα. Σίγουρα οι ιστορίες δεν ήταν αριστούργημα, αλλά οι περισσότερες ήταν αρκετά ευχάριστες. Τουλάχιστον ήταν καλύτερο από το προηγούμενο τεύχος που είχα πάρει πριν από μισό χρόνο περίπου. 

 

Βέβαια όλα τα άλλα προβλήματα υπάρχουν ακόμη αλλά το κεντρικό περιεχόμενο του περιοδικού ήταν μια χαρά κατά τη γνώμη μου, τουλάχιστον σε αυτό το τεύχος. 

 

Δύο παρατηρήσεις που έχω είναι ότι πρώτον ο χρωματισμός της κεντρικής ιστορίας εδώ είναι χειρότερος από αυτόν στη βιβλιοθήκη Disney, κυρίως γιατι εδώ ο Γκαστόνε φοράει μπλε αντί για πράσινο, που το προτιμώ σε αυτόν. 

 

Έπειτα δε καταλαβαίνω γιατί κάποια ηχητικά εφέ τα έχουν μεταφράσει, και κάποια τα αφήνουν με λατινικούς χαρακτήρες. Όταν δεν μεταφράζουν τα εφέ σε ιταλικές ιστορίες βγάζει κάποιο νόημα γιατί είναι συνήθως σε κάποια φανταχτερή γραμματοσειρά οπότε είναι πιο δύσκολο, αλλά εδώ είναι πολύ πιο απλά αποτε δε καταλαβαίνω... 

 

Γενικά όμως μου άρεσε περισσότερο από το τελευταίο Μικυ Μαους, οπότε κάτι είναι και αυτό. 

Πολλά Κόμιξ έχουν αρκετά συμπαθητικές δεκασελιδες. Ένα από αυτά ήταν και αυτο. Γενικά εκτός της βασικής ιστορίας του Μπαρκς έχει μια σχεδόν πάντα τουλάχιστον συμπαθητική δεκασελιδη του Βικαρ και γενικά κάποιες φορές έχει καλές συμπληρωματικές ιστορίες. Ας πούμε σε αυτό το τεύχος είχε και ένα ωραίο σχέδιο στην ιστορία με το άκυρο ενώ και ο πόλεμος της λιμνούλας είχε ένα ενδιαφέρον.