ΟΙ 6 ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΠΗΓΑ ΕΚΕΙ

[nikolas12]

  

 

Από το οπισθόφυλλο:

 

Ένα στοιχειωμένο, λαϊκό παραμύθι των Εσκιμώων συναντά την σκληρή πραγματικότητα, ένας πεζοπόρος "χάνεται" για πάντα στα φαράγγια των Χανίων, κάποιος ψάχνει τη δροσιά στον καύσωνα όπως ένας κοσμοναύτης το μεγάλο μυστικό του σύμπαντος, μια βιβλική μάχη μαίνεται σε ουρανό και σάρκα, δύο (;) άνθρωποι εξερευνούν συζητώντας σε δύο δωμάτια και μια γυναίκα παίρνει έναν υπνάκο για λίγο ή για πάντα.

 

 Οι 6 ιστορίες αυτής της αυτοέκδοσης  έχουν σαν γενική θεματική την ρευστότητα της πραγματικότητας και την υποκειμενικότητα της ανθρώπινης αντίληψης.

 

Δημιουργήθηκαν με προοπτική την εξερεύνηση των ορίων του μέσου και την ενδεχόμενη ανακάλυψη μίας προσωπικής, ανά περίπτωση, εμπειρίας.

 

Σχολιασμός έκδοσης:

 

 

Η συγκεκριμένη αυτοέκδοση είναι η νέα δουλειά του Δανιήλ Γουδέλη και περιέχει έξι πολύ περίεργες και πολύ διαφορετικές ιστορίες. Σε κάποιες εξ αυτών συμμετέχει και κάποιος συγγραφέας. Επίσης κάποιες από αυτές τις ιστορίες αναφέρεται ότι έχουν δημιουργηθεί και για άλλα μέσα όπως το LA Comics Festival και το περιοδικό Comic Cultura. 

 

Άλλες ιστορίες είναι μεγαλύτερες σε μέγεθος, άλλες μικρότερες και όπως αναφέρει ο Δανιήλ Γουδέλης στο οπισθόφυλλο, θέλει πολύ να εξερευνήσει τα όρια του μέσου των κόμικς. Χαρακτηριστική τέτοια ιστορία είναι οι Περσείδες, όπου ουσιαστικά βρίσκεται στη μέση του κόμικ και έχει εκτυπωθεί έτσι ώστε οι σελίδες να ανοίγουν διάπλατα και να βλέπουμε τέσσερις σελίδες που αποκαλύπτουν ένα πολύ μεγάλο πάνελ, στα οποία μπαίνουν τα μπαλονάκια, οπότε η ιστορία εξιστορείται σε μια και μόνο μεγάλη εικόνα.

 

 

Έχουμε τα Μπλουζ της Ακτής Σκελετού που δημοσιεύθηκε στο Comic Cultura, το Χανιά & Φαράγγια για το Chaniartoon International Comics & Animation Festival, την Καρκαμπίλα για το LA Comics Festival, την προαναφερόμενη Περσείδες, την Επιστροφή και τον Υπνάκο. Η τελευταία είναι και η μόνη ιστορία που είναι ασπρόμαυρη, ενώ προσωπική μου αγαπημένη η Επιστροφή όπου σε τρία καρέ ανά σελίδα και με το κάθε καρέ να χωρίζεται στα δύο, δύο άνθρωποι μοιράζονται τις σκέψεις τους, αλλά είναι πραγματικά δύο;

 

Όσον αφορά το σχέδιο, είναι αρκετά πολύχρωμο και ιδιαίτερα αφαιρετικό, όποτε θέλει να προσδώσει λεπτομέρειες το κάνει, αλλά γενικότερα ο εικαστικός τομέας θυμίζει λίγο πίνακα και δείχνει ότι σκοπός του συγγραφέα είναι να παρέχει ροή στο σενάριό του και δεν είναι αυτοσκοπός το σχέδιο να βγαίνει μπροστά, αλλά να τονίζει τα μηνύματα και όσα θέλει να περάσει η κάθε ιστορία.

 

Μπορείτε να βρείτε τον Δανιήλ Γουδέλη εδώ:

 

Facebook: https://www.facebook.com/profile.php?id=100063368401533

Instagram: https://www.instagram.com/danielgoudelis/

 

Ευχαριστούμε τον @ nikos99  για την παροχή του τεύχους.