Η ΠΡΙΓΚΙΠΣΣΑ

[Indian]

  

 

Σίγουρα όλοι μας έχουμε διαβάσει ή ακούσει ιστορίες από τον μακρινό Μεσαίωνα, όπου οι ατρόμητοι ιππότες σώζουν τις ανυπεράσπιστες πριγκίπισσες. Μία ωραία εποχή άκρατου ρομαντισμού, αλλά και ηρωικών κατορθωμάτων. 

 

Αυτή την εποχή, λοιπόν, έρχεται να σατιρίσει μέχρι τελικής πτώσης, ο Κωνσταντίνος Κάτσος με το κόμικ του “Η Πριγκίπσσα”. Όχι, μην νομίζετε ότι υπάρχει κάποιο λάθος στην ορθογραφία της λέξης. Ο δημιουργός αποφάσισε να τιτλοφορήσει με αυτόν τον τρόπο το κόμικ του, δίνοντας από την πρώτη κιόλας εντύπωση τον χαρακτήρα που θέλει ν΄ αποδώσει σε αυτό.

 

Το σενάριο πραγματεύεται την ιστορία μίας νεαρής πριγκίπισσας, με πολύ πυκνά και μακριά κόκκινα μαλλιά, η οποία είναι φυλακισμένη μέσα σε έναν πύργο, με μοναδική της συντροφιά μερικά βιβλία, αλλά κι ένα αντρόγυνο ποντικιών, με το αρσενικό να αντιδρά στην φασαρία και να έχει καρδιολογικά προβλήματα.  Μέσα στην ανία της και την προσμονή να γίνει ένα θαύμα και να ελευθερωθεί από τα δεσμά της, εμφανίζεται ένα γενναίο παλικάρι, το οποίο τηρεί την παράδοση κι αποφασίζει να την βοηθήσει να εγκαταλείψει το κάστρο-φυλακή της. Σε αντίθεση, όμως, με τα υπόλοιπα παραμύθια αντίστοιχης θεματολογίας, αυτό φαίνεται να είναι αρκετά δύσκολο.

Προσωπική μου άποψη είναι ότι η συγκεκριμένη ιστορία με διασκέδασε σε μεγάλο βαθμό και μάλιστα πολλές ήταν οι φορές που έπιασα τον εαυτό μου να γελάει δυνατά με τα παθήματα των δύο επίδοξων εραστών. Τα περισσότερα γκαγκ έχουν σαν βάση την ασυνεννοησία των δύο πρωταγωνιστών να συντονιστούν στην αποφυλάκιση, βγάζοντας ένα έντονο σατιρικό και κωμικό στοιχείο, καλής ποιότητας. Σημαντικό ρόλο στο χιούμορ έπαιξε κι ο… Χαρίλαος, το αρσενικό ποντίκι, ο οποίος χάνει συχνά την ψυχραιμία του κι αυτό δεν είναι καλό, γιατί πάσχει από την καρδιά του, με την γυναίκα του μάταια να προσπαθεί να τον επαναφέρει στην ηρεμία. Το φινάλε, με μία πρώτη ανάγνωση φαίνεται να είναι ευτυχές, αλλά έρχεται το τελευταίο, ολοσέλιδο καρέ να μας κάνει να κλείσουμε το άλμπουμ με ένα τρανταχτό γέλιο. Γενικά την βρήκα μία αξιόλογη δουλειά στον τομέα της, που αξίζει να διαβαστεί από τους λάτρεις των αντίστοιχων ιστοριών και του καλού χιούμορ.

 

Τον εικαστικό τομέα σίγουρα δεν θα τον χαρακτηρίζαμε το δυνατότερο στοιχείο της ιστορίας. Το σχέδιο είναι τίμιο, απαντά στις κωμικές επιταγές του σεναρίου, αλλά πιστεύω ότι δεν στέκεται ικανό να υπερκεράσει το ίδιο το σενάριο. Το χρώμα είναι αρκετά έντονο και διαχειρίζεται με καλό τρόπο το πράσινο, το κίτρινο, το κόκκινο και το μπλε, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο μία αισιόδοξη (για το μάτι) νότα στην ανάγνωση.

 

 

Η έκδοση είναι αρκετά ποιοτική και μιας και δεν αναφέρεται το αντίθετο, εικάζω ότι πρόκειται για φανζίν. Οι διαστάσεις της είναι μεγάλες, το χαρτί είναι γυαλιστερό κι αρκετά παχύ και η θερμοκόλληση στην ράχη υπόσχεται πολλές αναγνώσεις. Σίγουρα είναι ένα έντυπο που ανταγωνίζεται επάξια επαγγελματικές εκδόσεις του χώρου. Το συνοδευτικό υλικό είναι εντελώς ανύπαρκτο. Μετά το εξώφυλλο έχουμε την ιστορία, η οποία μόλις τελειώνει, έρχεται το οπισθόφυλλο.

 

Ευχαριστούμε τον φίλο @ nikos99  για την παράθεση του κόμικ.

 

 

[Manitou]

Και μπορούμε ρε παιδιά να βρούμε αυτό το πολύ χαριτωμένο όπως φαίνεται κομιξακι?

[nikos99]

5 ώρες πριν, Manitou είπε:

Και μπορούμε ρε παιδιά να βρούμε αυτό το πολύ χαριτωμένο όπως φαίνεται κομιξακι?

 

solaris σίγουρα . Νομιζω και πολιτεία