ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΑΠΑΝΗ

[Loss]

  

 

 

Από την εκδοτική

 

Όλοι μας βλαστημάμε όταν πρέπει να περάσουμε έστω και μισό λεπτό σε δημόσια υπηρεσία. Φανταστείτε ο Νίκος που δούλευε εκεί. Ο Νίκος δεν ήθελε να είναι Δημόσιος Υπάλληλος αλλά καμία δουλειά δεν είναι ντροπή -ή σχεδόν καμία- αλλά κάποια πράγματα ήταν ξεκάθαρα πάνω από τις δυνάμεις του.
Η ιστορία αυτή που ζωντανεύει τις ιστορίες του Γιάννη Νικολούζου μέσα από τα σκίτσα του Γιώργου Κομιώτη, περιγράφει μια μέρα στην ζωή ενός Δημοσίου Υπαλλήλου με σουρεαλιστική ειλικρίνια και τρόπο που μπορεί να αναγνωρίσετε τον εαυτό σας μέσα.

Μπροστά ή πίσω από τον γκισέ.

 

Το κόμικ αυτό, είναι μια συνεργασία του Γιώργου Κομιωτή και Γιάννη Νικολούζου σε 68 ασπρόμαυρες σελίδες μεγέθους 24 x 16.5 το οποίο διακωμωδεί μία γεμάτη μέρα μέσα στις δημόσιες υπηρεσίες.

Διαβάζοντάς το, είναι εύκολο κανείς να ταυτιστεί με τον Γιάννη και να γελάσει με την τρέλα που αντιμετώπιζει ο μέσος Δημόσιος Υπάλληλος στην καθημερινότητα του.

Ένα πολύ ευχάριστο και ευκολοδιάβαστο κόμικ απο τις εκδόσεις Nerdula με ονομαστική τιμή 11.00€

 

Μια σελίδα για το σχέδιο

 

 

 

[Lord Makro]

Διαβάζαμε αυτές τις ιστορίες στο facebook όταν τις ανέβαζε ο Γιάννης... Πολύ ωραία κίνηση να γίνουν κόμικ, θα τιμηθεί σίγουρα

 

[nikolas12]

Μιας και το διάβασα να πω δύο λόγια. Πρόκειται για μια ιστορία που αφηγείται τη ζωή ενός υπάλληλου στα γραφεία ενός Δήμου, ο οποίος έχει κάθε μέρα να αντιμετωπίσει ένα κάρο θέματα και σκηνικά. Από το να σηκώνει τηλέφωνα στον κάθε τρελό και να υπομένει τις βλακείες και τις χαζομάρες των συναδέλφων του μέχρι να εξυπηρετεί όποιον του ζητήσει κάτι ενώ του ζητάει ταυτόχρονα παράλογα πράγματα. Το ασπρόμαυρο σχέδιο του Γιώργου Κομιώτη είναι πολύ καλό, ενώ μου άρεσε που η ιστορία εκτυλίσσεται σε μία μόλις ημέρα. Προφανώς τα σκηνικά παρουσιάζονται με έναν σουρεαλιστικό τρόπο, ωστόσο πρόκειται για ιστορίες που όλοι έχουμε δει ή μας έχουν πει σε κάποια δημόσια υπηρεσία. 

 

Όλα όσα αφηγείται το κόμικ, τα έχει ζήσει ο συγγραφέας Γιάννης Νικολούζος, στον οποίο προφανώς και βασίζεται ο πρωταγωνιστής. Πολύ κρίμα που σε τόσο νεαρή ηλικία έφυγε από τη ζωή αυτό το παιδί. Είναι ωραίο το κείμενο της οικογένειας του και τα extras στα οποία ο Κομιώτης λέει ότι η δημιουργία του κόμικ, το οποίο βασίστηκε στις σημειώσεις του Γιάννη ήταν ένας τρόπος να τον ξανανιώσει κοντά του. Επίσης είναι η πρώτη δουλειά της Nerdula που πιάνω, ωραία ποιότητα χαρτιού και εξωφύλλου, αλλά λίγο ακριβή τιμή. Από εκεί και πέρα αν θέλετε να θυμηθείτε παρανοϊκά σκηνικά που έχετε ζήσει στο Δημόσιο ή να μάθετε γιατί πρέπει να το αποφύγετε, τότε σας το προτείνω