Μετάβαση στο περιεχόμενο

ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ 388 [Καρδιοχτύπι για έναν κινητήρα]


Μενίγ Πουαγώ

Πώς σας φάνηκε το τεύχος;  

5 Μέλη έχουν ψηφίσει

You do not have permission to vote in this poll, or see the poll results. Παρακαλούμε να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να ψηφίσετε σε αυτή τη δημοσκόπηση.

Προτεινόμενες Καταχωρήσεις


  • Member ID:  25448
  • Group:  Members
  • Topic Count:  392
  • Content Count:  4289
  • Reputation:   33963
  • Achievement Points:  4411
  • Days Won:  8
  • With Us For:  4287 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  42

388.thumb.jpg.783cb2a0e685674c9b52981a58bb31b5.jpg

Η περιπέτεια και το γέλιο συνεχίζονται στις νέες ιστορίες του Μίκυ Μάους που κυκλοφορεί στα περίπτερα.


ΦΑΝΤΟΜ ΝΤΑΚ ΚΑΡΔΙΟΧΤΥΠΙ: ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΙΝΗΤΗΡΑ
ΜΙΚΥ & ΓΚΟΥΦΥ: ΕΝΑΣ ΒΙΚΙΝΓΚ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ
ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ: Ο ΜΥΡΜΗΓΚΟΦΑΓΟΣ
ΛΟΥΝΤΒΙΧ ΦΟΝ ΝΤΡΕΗΚ: Ο ΠΡΩΤΟΣ ΞΕΡΟΛΑΣ
ΠΛΟΥΤΟ: ΤΡΟΜΟΣ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ

ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ: ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ

Ένα τεύχος γεμάτο γέλιο και περιπέτεια, αυτή την Παρασκευή 19/11 (Νο.388).

:hop::hop::hop:

  • Like 8
  • Ευχαριστώ 2
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • Indian changed the title to ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ 388 [Καρδιοχτύπι για έναν κινητήρα]

  • Member ID:  20685
  • Group:  Administrator
  • Topic Count:  754
  • Content Count:  12905
  • Reputation:   94400
  • Achievement Points:  9268
  • Days Won:  427
  • With Us For:  4624 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  42

Στο θέμα μπήκαν τα links των ιστοριών στο Inducks. :) 

 

 

:beer:

  • Like 8
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  25448
  • Group:  Members
  • Topic Count:  392
  • Content Count:  4289
  • Reputation:   33963
  • Achievement Points:  4411
  • Days Won:  8
  • With Us For:  4287 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  42

Παρουσίαση-κριτική του υπ' αριθμόν #388 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους.

Εξώφυλλο. (Από τον φίλτατο @ Indian ο...)

tn_MIKYMAOUSE_0388.jpg

Εδώ Λιμνούπολη! (By Silvia Ziche) :yahoo:

Ιστορίες.

"Καρδιοχτύπι για έναν κινητήρα."


Ο Κύρος με ένα συνάδελφό του βρίσκονται στην μέση του παγωμένου πουθενά.

Spoiler

Τόσο παγωμένου που μέχρι και οι αρκούδες οι πολικές το έχουνε δαγκώσει. Αλλά ο εφευρέτης μας είναι περιχαρής που συνδέθηκε στο Ντάκνετ. Για να μάθει πως μία νταλίκα με ψαροτροφή φούνταρε στην θάλασσα. Ο συνάδελφός του όμως του λέει να μην ανησυχεί. Διότι η Λιμνούπολη έχει τον υπερήρωα της. Να δεις πως τον λένε... Εμείς ας αφήσουμε τα παγωμένα μέρη και ας πεταχτούμε στην σαφώς πιο ζεστή Λιμνούπολη. Εκεί η αληθινή ταυτότητα του Φάντομ νοιώθει τα αυτιά του να βουίζουν. Το ίδιο βουητό ακούει και η Νταίζυ. Γυρνούσαν απο πικνικ και το 313 χάλασε. Περιέργως κοντά σε ένα συνεργείο αυτοκινήτων. Και γράφω περιέργως διότι όλοι γνωρίζουμε την ατυχία του Ντόναλντ.

Ο Ντόναλντ όμως αρνείται στην μηχανικό να του ρίξει μία ματιά. Διότι όπως γνωρίζουμε όλοι καλά το αμάξι κρύβει μυστικά. Αποφασίζει να το σπρώξει μέχρι το σπίτι και εν τέλει η Νταίζυ δεν είναι αθόλου ευχαριστημένη. τα αισθήματά της για το παπί της ζωής της είναι πιο κρύα και από το μέρος που βρίσκεται ο Κύρος. Παράλληλα η Λάνα η μηχανικός μαθαίνει από τον σερίφη σε ποιον ανήκει το αμάξι. Φτάνει κρυφά στο σπίτι του για να τσεκάρει την μηχανή του. Την ίδια ώρα ο Ντόναλντ πιάνει στα πράσα τα ανιψάκια του να είναι ξύπνια.

Αυτό που βλέπουν όμως δεν είναι ταινία με τέρας. Αλλά πραγματικά γεγονότα. Εικόνες από ένα θαλάσσιο τέρας που αναδύθηκε λίγα καρέ πριν. Ο Ντόναλντ τους λέει να πάνε για ύπνο. Εκείνος θα αναλάβει το τέρας. Η καλύτερα ο Φαντόμ. Το 313 μπορεί να χάλασε αλλά η μυστική του ταυτότητα ακόμα δουλεύει. Η τουλάχιστον έτσι νομίζει. Διότι το αμάξι βγαίνει εκτός λειτουργίας εν όψει δεκάδων κινητών. Τον πρώτο γύρο τον κέρδισε το τέρας. Ο Φαντομ σώθηκε από την Λάνα που βρέθηκε εκεί σαν από μηχανής Θεός. Εξηγεί στον Φάντομ πως εκείνη φταίει για την κατάσταση του αμαξιού του.

Η λατρεία της για της μηχανές την έσπρωξε να το μελετήσει. Αλλά άκουσε φασαρία από το σπίτι του και τον συναρμολόγησε λίγο βιαστικά. Ζητάει να της δώσει άλλη μία ευκαιρία. Ο κινητήρας ξαναγίνεται βίδες την ώρα που αργούς ρυθμούς πλησιάζει το τέρας. Η Λάνα τον συναρμολογεί ξανά. Αλλά χρειάζεται η κλασική κλωτσιά ,με το ανάλογο υβρεολόγιο, για να πάρει μπρος και να καταφέρει ο Φάντομ να νικήσει το τέρας. Παρεπιπτόντως ο Κύρος επέστρεψε.

Στο εργαστήριο του η Λάνα είναι σαν παιδάκι σε ζαχαροπλαστείο. Μαθαίνουμε από τον Κύρο ότι το τέρας έφαγε τροφή με ακτινοβολία. Λάνα και Κύρος θα φάνε από μία παστίλια αμνησιαζόλ. Αλλά ο Κύρος κρατάει το τηλέφωνό της. Διότι ένα ειδύλλιο μοιάζει να γεννιέται.



"Ένας Βίκινγκ στο βουνό."

Ο Μίκυ και ο Γκούφυ βοηθούν έναν Βίκινγκ που βρέθηκε στο ορεινό σαλέ τους.

"Ο μυρμηγκοφάγος."

Ο Ντόναλντ προσπαθεί να σώσει τον κήπο του παρέα με έναν μυρμυγκοφάγο.

"Ο πρώτος ξερόλας."

Ο Ντόναλντ και ο Φέθρυ συνοδεύουν τον Λούντβιχ Φον Ντρέηκ σε μία έρευνά του.

"Τρόμος στο δάσος."

Ο Πλούτο πείθει το αφεντικό ότι δεν τόσο ατρόμητο όσο νομίζει.

Time machine (mis)advetures: "Οι κανόνες του ποδοσφαίρου."

Ο Ντόναλντ αποκτάει μία φόρμουλα αλλά εξαφανίζει το ποδόσφαιρο.

Αιτήσεις συνδρομής για Μίκυ Μάους, Ντόναλντ και ΚΟΜΙΞ.

Εν κατακλείδι.

Η συνεργασία Tito και Slvia μας έδωσε μία μία όμορφη ιστορία. Το τρελό σενάριο έκανε έναν υπέροχο συνδυασμό με τι ιδιαίτερο σχέδιο της Silvia στο οποίο έχω προσωπικά αδυναμία. Βασικά μιλάμε για μία φαρσοκωμωδία που απλά διαβάζεται πολύ ευχάριστα!!!

Πολύ ενδιαφέρουσα η ορεινή περιπέτεια των Μίκυ και Γκούφυ. Καλογραμμένο σενάριο και καλοί χαρακτήρες. Ο Ντόναλντ και το περίεργο ζωάκι του μας χαρίζουν στιγμές γέλιου. Ας είναι καλά ο Φέθρυ. Η ιστορία του πολυπτυχιούχου καθηγητή ξεκινάει άνευρα αλλά αποκτάει ενδιαφέρον στην συνέχεια. ακολουθεί μία μικρή ιστορία "τρόμου" με τον Πλούτο. Έχει την πλάκα της. Το τεύχος κλείνει με ένα ακόμα αξιόλογο επεισόδιο της καινούριας σειράς.

Σειρά προτίμησης ιστοριών.

1. "Καρδιοχτύπι για έναν κινητήρα."
2. Time machine (mis)adventures): "Οι κανόνες του ποδοσφαίρου."
3. "'Ενας Βίκινγκ στο βουνό."
4. "Ο μυρμηγκοφάγος."
5. "Ο πρώτος ξερόλας."
6. "Τρόμος στο δάσος."

7.5/10!!!
Αρκετά αξιόλογο και ικανοποιητικό το προτελευταίο τεύχος του Νοέμβρη. :D

:hop::hop::hop:

  • Like 10
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  38010
  • Group:  Members
  • Topic Count:  16
  • Content Count:  560
  • Reputation:   4376
  • Achievement Points:  620
  • Days Won:  1
  • With Us For:  917 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  16

Χρυσό στιγμιότυπο που πήρα από τη τέταρτη ιστορία του τεύχους (συγγνώμη για τη κακή ποιότητα):

 

 

IMG_20211121_012202.jpg

 

Επεξεργασία: Επειδή βλέπω μερικούς να μερεύονται με το σχόλιο αυτό, κοιτάξτε το πρόσωπο του Λούντβιχ

Επεξεργασία από Orignal357
  • Like 1
  • Μπέρδεμα 5
  • Read 2
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  2322
  • Group:  Members
  • Topic Count:  24
  • Content Count:  4346
  • Reputation:   33863
  • Achievement Points:  4413
  • Days Won:  97
  • With Us For:  6156 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  45

Ολοκληρωμένο τεύχος. Απ' ολα. Διαφορετικά είδη ιστοριών διαφορετικά σχέδια διαφορετικοί ήρωες. Από τα πάρα πολύ καλά ΜΜ. 

Ξεχώρισα την Σιλβιαρα, τον Φεθραρο και τον Μυρμηγκοφάγο και τον Βίκινγκ.

  • Like 9
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  36190
  • Group:  Members
  • Topic Count:  2
  • Content Count:  109
  • Reputation:   870
  • Achievement Points:  125
  • Days Won:  1
  • With Us For:  1431 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

Χαχα... Μόλις είδα το τεύχος στο περίπτερο με το εξώφυλλο σε χαρακτηριστικό σχέδιο Ziche, λέω ερε να έχει και Ziche... Και είχε! Καλή μας ανάγνωση :party2:

  • Like 5
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  31878
  • Group:  Members
  • Topic Count:  0
  • Content Count:  43
  • Reputation:   474
  • Achievement Points:  68
  • Days Won:  1
  • With Us For:  2672 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  46

Ιστορία Time machine (mis)advetures: "Οι κανόνες του ποδοσφαίρου."

 

Έχω μπερδευτεί από το παρακάτω καρέ. Γιατί κερδίζει το πέναλτι η Χηνούπολη (ομάδα με τα μπλε);

 

P11128-093707(1).thumb.jpg.cfceaa1906295966348fe21ec346fdff.jpg

  • Like 7
  • Ευχαριστώ 2
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  12750
  • Group:  Members
  • Topic Count:  9
  • Content Count:  2264
  • Reputation:   20416
  • Achievement Points:  2264
  • Days Won:  1
  • With Us For:  5028 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  46

Ειχα αγορασει αυτο το τευχος,και το βρηκα ευχαριστο. .:)

Αυτο που επαθα, ηταν οτι μου αρεσε αρκετα η σειρα  "Time machine (mis)advetures " . Ωραια ιστορια με πολυ ομορφο σχεδιο και χρωμα,και ειπα :"Αμαν,εχασα τα δυο προηγουμενα τευχη!":NoNo:

Ευτυχως βρηκα το προηγουμενο,και ζητησα και το πρωτο και τωρα τα εχω ολα.( Κατα τα αλλα θα εκανα λιγο κρατει να μην τα αγορασω ολα γιατι θα πνιγω απο το χαρτι αλλα anyway) :ballet:

  • Like 9
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • 7 months later...

  • Member ID:  20685
  • Group:  Administrator
  • Topic Count:  754
  • Content Count:  12905
  • Reputation:   94400
  • Achievement Points:  9268
  • Days Won:  427
  • With Us For:  4624 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  42

Ο μασκοφόρος τιμωρός της Λιμνούπολης επιστρέφει στις σελίδες του 388ου τεύχους του αγαπημένου μας περιοδικού κι έχει μεγάλο “Καρδιοχτύπι για έναν κινητήρα”. Ο φίλος μας, υπό την κανονική του ταυτότητα, συνοδεύει την αρραβωνιαστικιά του σε πικ-νικ. Στην επιστροφή τους, το θρυλικό “313” κρασάρει. :oops: Ευτυχώς, εκεί που έμεινε, υπάρχει ένα συνεργείο αυτοκινήτων, που το τρέχει η Λάνα, μία κοπέλα, που διαθέτει γνώσεις, περιέργεια και μεγάλο ενθουσιασμό για τα τετράτροχα. Την τελευταία στιγμή, ο Ντόναλντ συνειδητοποιεί ότι δεν θα πρέπει να ανοιχτεί το καπό του αυτοκινήτου γιατί κινδυνεύουν ν’ αποκαλυφθούν όλα τα έξτρα και υπερεξελιγμένα εξαρτήματα που έχει εγκαταστήσει ο Κύρος για να το μετατρέψει στο αυτοκίνητο του Φάντομ. :shit: Με μία φθηνή δικαιολογία, λοιπόν, επιστρέφει στην Λιμνούπολη… σπρώχνοντας και με την Νταίζυ να είναι έξαλλη. Η Λάνα, όμως, σαν ανήσυχο και περίεργο πνεύμα που είναι, εντοπίζει την διεύθυνσή του κι αρχίζει να σκαλίζει το “313”. Την ίδια ώρα, μία νέα απειλή εμφανίζεται στην πόλη. Ο λόγος για ένα μεταλλαγμένο ψάρι, τεράστιων διαστάσεων, που έχει βγει από την θάλασσα και τρομοκρατεί τον κόσμο. :help: Ο Φάντομ, λοιπόν, από την στιγμή που δεν μπορεί να επιστρατεύσει τον Κύρο (που βρίσκεται σε ερευνητική αποστολή στον Βόρειο Πόλο), αναγκάζεται να ζητήσει την βοήθεια της Λάνα για να επισκευάσει το αυτοκίνητο, για να μπορέσει ν’ αντιμετωπίσει το “τέρας”. Θα τα καταφέρουν, άραγε? :thinking: Όσοι περιμένετε να διαβάσετε μία ιστορία του ήρωα, τύπου  “PKNA”, τότε λυπάμαι αλλά θα απογοητευτείτε, καθώς οι συντελεστές (Tito Faraci και Silvia Ziche) αυτής της ιστορίας είναι γνωστοί για την καλή αίσθηση του χιούμορ τους. :D Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα σενάριο, στο οποίο αυτό που επικρατεί είναι τα πανέξυπνα κι άκρως χιουμοριστικά γκαγκ, τα οποία υπάρχουν διάσπαρτα στις σελίδες του. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η ιστορία δεν έχει στιβαρό σενάριο. Απεναντίας, η κεντρική ιδέα μού άρεσε ιδιαίτερα, ενώ και η πλοκή είχε ανατροπές, δράση και την απαραίτητη αγωνία στο φινάλε. Πολύ έξυπνη συγγραφική κίνηση, επίσης, ήταν η εμφάνιση μερικών πληροφοριών, που στην αρχή φαίνονται ασήμαντες, αλλά στην συνέχεια χρησιμοποιούνται στην υπόθεση. :clap2: Γενικά, λοιπόν, έχουμε μία πολύ καλή δουλειά με τον Φάντομ, αλλά σίγουρα δεν συγκαταλέγεται στις “ενήλικές” του. Αξίζει, πάντως, να διαβαστεί από τους φίλους του πρωταγωνιστή κι όχι μόνο. :) Το σχέδιο της λατρεμένης μας Silvia, τι θα μπορούσε να ήταν, εκτός από αγαπημένο κι άκρως ταιριαστό στην κωμική αύρα του σεναρίου. :love4: 

 

Για την συνέχεια, “Ένας Βίκινγκ στο βουνό”, αναστατώνει δύο γνωστούς μας. Ο Μίκυ κι ο Γκούφυ, βρίσκονται στο Πράσινο Όρος, ένα ειδυλλιακό ορεινό θέρετρο, με σκοπό να περάσουν μερικές ημέρες χαλάρωσης και ξεκούρασης. Επιστρέφοντας στο σαλέ τους, ύστερα από μία εξόρμηση που είχαν για να μαζέψουν μανιτάρια, γεμάτοι τρόμο βρίσκουν έναν βλοσυρό κι άγριο Βίκινγκ! :help: Αφού φεύγει η αρχική έκπληξη από τον αιφνιδιασμού, θα διαπιστώσουν ότι ο συγκεκριμένος Βίκινγκ δεν είναι τόσο άγριος όσο φαίνεται. Απεναντίας, είναι αρκετά φιλικός κι ας μην γνωρίζει την γλώσσα τους. Ο νέος τους φίλος, με νοήματα θα τους δώσει να καταλάβουν ότι έχει ανάγκη ν΄ ανέβει στο βουνό που βρίσκεται απέναντι από το σαλέ τους. :thinking: Αποφασίζουν, λοιπόν, να τον βοηθήσουν σε αυτή του την ανάβαση, τόσο γιατί είναι αλτρουιστές, όσο και γιατί είναι περίεργοι να δουν την κατάληξη αυτής της περίεργης υπόθεσης. Αφού ετοιμαστούν και πάρουν τις απαραίτητες προμήθειες, οι τρεις τους ξεκινούν να πάνε στο βουνό. Η ανάβαση είναι εύκολη και χωρίς κινδύνους. Οι κίνδυνοι, όμως, δεν θα αργήσουν να κάνουν την εμφάνισή τους, όταν οι φίλοι μας κατασκηνώνουν το βράδυ, λίγο πριν να φτάσουν στην κορυφή. Κι αυτοί οι κίνδυνοι έχουν το όνομα ενός πολύ γνωστού μας κακοποιού. Τι να έχει συμβεί, άραγε? Ποιος είναι ο μυστηριώδης Βίκινγκ? Γιατί θέλει να πάει στο βουνό? Τι είχε συμβεί, προηγουμένως? Πολλά αναπάντητα ερωτήματα, που για να λυθούν θα πρέπει να διαβάσετε την ιστορία! :P Σίγουρα αυτό που επικρατεί στο εν λόγω σενάριο είναι οι απορίες που αφήνει, στην αρχή, στον αναγνώστη. Μπορεί με μία πρώτη ματιά να παραθέτονται κάποια γεγονότα, που μπορεί να φαίνονται παιδικά, στην πορεία, παραδέχομαι ότι αποκτούν άλλη υπόσταση και βγάζουν την απαραίτητη λογική, όσο οδεύουμε στην ολοκλήρωση. Καθ’ όλη την διάρκεια της πλοκής, υπάρχει πρωτοτυπία κι εννοείται ότι η κατεύθυνση που παίρνει το σενάριο, δεν μας προϊδεάζει γι΄ αυτό που θα ακολουθήσει. Σε αυτή την έξυπνη συγγραφική τακτική, πιστεύω ότι συμβάλλει και η άρτια σκηνοθεσία. Το κωμικό στοιχείο (αν και δεν ήταν το ζητούμενο) δεν διεκδικεί μεγάλη συμμετοχή και περιορίζεται στον σχεδιαστικό τομέα μερικών γκαγκ. Το φινάλε, αντιτίθεται στον “παραλογισμό” που επικρατούσε σε όλο το σώμα του και μας χαρίζει ένα πολύ λογικό κλείσιμο, που προσωπικά με ικανοποίησε. Γενικά κι αυτή την προσπάθεια θα την χαρακτήριζα τίμια. Διαβάστε την άφοβα. ;) Ικανοποιημένος έμεινα κι από το σχέδιο, το οποίο ήταν πλούσιο, αλλά όχι φλύαρο και περιέγραφε εύστοχα την ένταση και την ζωντάνια του σεναρίου. 

 

Ένα περίεργο θηλαστικό, “Ο μυρμηγκοφάγος”, θα μας απασχολήσει στην τρίτη ιστορία του τεύχους, ο οποίος όμως, ουδεμία σχέση έχει με τον αντίστοιχο που απολαμβάνουμε στον “Ροζ Πάνθηρα”. :P Το συγκεκριμένο ζωάκι είναι ιδιοκτησία ενός επιχειρηματία που ήρθε στην Λιμνούπολη για να κλείσει μία συμφωνία με τον θείο Σκρουτζ. Για να μπορέσουν οι δύο businessmen να συζητήσουν χωρίς κάποιος να τους διακόπτει, ο κλήρος πέφτει στον Ντόναλντ να φυλάει τον μυρμηγκοφάγο. :shit: Οι δύο τους φαίνεται να τα έχουν βρει (τουλάχιστον από την μεριά του ενός), καθώς ο νέος φίλος του τον έχει αγαπήσει και δεν τον αφήνει σε ησυχία. :love4: Κι ενώ όλα δείχνουν ότι η συγκεκριμένη αποστολή θα κυλήσει πολύ εύκολα, ένα τηλεφώνημα θα έρθει και θα προκαλέσει προβλήματα. Ο Φέθρυ, σαν έγκριτο μέλος της Λέσχης των κινδυνολόγων, άκουσε στο σινάφι του ότι ένα τεράστιο σμήνος από ολέθριες ακρίδες, θα κάνει την εμφάνισή του στην πόλη. Έτσι, αποφάσισε να πάει στον κήπο του Ντόναλντ, με σκοπό να τον προστατέψει από τα άτακτα ζιζάνια. Ενημερώνει, λοιπόν, τον ξάδελφό του γι΄ αυτή του την κίνηση. Ο Ντόναλντ, όπως είναι φυσικό, λούζεται από κρύο ιδρώτα και θέλει διακαώς να πάει στο σπίτι του, μήπως προλάβει την καταστροφή (όχι από τις ακρίδες, αλλά από τον Φέθρυ  :P ). Δεν μπορεί, όμως, να αφήσει τον μυρμηγκοφάγο μόνο του. Έτσι, τον παίρνει μαζί του. Στην διαδρομή, όμως, πολλοί μπελάδες θα κάνουν την εμφάνισή τους και θα κορυφωθούν όταν οι δύο τους φτάσουν στο σπίτι. :D Με εξαίρεση τον μυρμηγκοφάγο, ο οποίος προσπαθεί να κάνει την διαφορά, το παρόν σενάριο δεν διαφοροποιείται σθεναρά από τα αντίστοιχα που σατιρίζουν την σχέση των δύο εξαδέλφων. Ενώ στην αρχή η πλοκή μάς υπόσχεται ότι θα δούμε δράση ανάμεσα στον θείο και τον ανιψιό, με μήλο της έριδος το περίεργο ζώο, στην συνέχεια αλλάζει στυλ και μας περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο Ντόναλντ στον δρόμο κι ολοκληρώνεται με ένα plot twist στο σπίτι του φίλου μας, στο οποίο πρωταγωνιστεί τόσο ο μυρμηγκοφάγος, όσο κι ο Φέθρυ. Με λίγα λόγια, σε λίγες μόνο σελίδες, έχουμε πολλές εναλλαγές της υφής του σεναρίου. Προσωπικά, αυτή την τεχνική δεν την βρήκα κακή, την διάβασα μ’ ενδιαφέρον, αλλά αρκετά ήταν τα γκαγκ τα οποία με άφησαν αδιάφορο. Διέκρινα, επίσης και μία μικρή “κοιλιά” στην μέση της αφήγησης. Το φινάλε, μπορώ να πω ότι έβγαζε προς τα έξω την απαραίτητη πλάκα κι έκλεισε εκρηκτικά κι ευχάριστα την ιστορία, η οποία πάντως, δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Διαβάζεται εύκολα, ξεχνιέται ευκολότερα. ;) Αρκετά προβλήματα εντόπισα και στον εικαστικό τομέα. Το σχέδιο ήταν πολύ ατσούμπαλο και σε πολλά σημεία φαινόταν στατικό. Μ’ ενόχλησαν, επίσης, και τα… τσουλούφια που είχαν ο Σκρουτζ με τον Ντόναλντ. :( 

 

Όλοι ξέρουμε ότι ο Λούντβιχ Φον Ντρέηκ είναι ένας χαρακτήρας πολυπράγμων κι ευρυμαθής. Αυτό το αποδεικνύουν και τα αναρίθμητα πτυχία που έχει και που γι' αυτά καμαρώνει όπου σταθεί κι όπου βρεθεί.  :nek:  Έχει, όμως, αναρωτηθεί κανείς αν αυτό του το ταλέντο στην γνώση είναι έμφυτο ή μήπως πρόκειται για ένα είδος κληρονομικού χαρίσματος? :thinking: Αυτή την απάντηση θα μας την δώσει ο ίδιος, αποκαλύπτοντας ποιος ήταν "Ο πρώτος ξερόλας" στην οικογένεια. Ο σοφός καθηγητής, ακολουθούμενος από τον Ντόναλντ και τον Φέθρυ, έχει πάρει τα όρη και τα άγρια βουνά, προκειμένου να ολοκληρώσει μία διατριβή για τα απολιθώματα και τα απολειφάδια. Φτάνοντας στο σπίτι, όπου θα περάσουν δύο εβδομάδες μελέτης, οι δύο βοηθοί του ξεκινούν τις εργασίες, με πρώτη και καλύτερη τον καθαρισμό της καμινάδας για να μπορέσουν ν’ ανάψουν το τζάκι. Αυτό στέκεται αφορμή στον Λούντβιχ να τους διηγηθεί μία ιστορία, από το μακρινό 1800, στην οποία πρωταγωνιστεί ένας πρόγονός του, που δούλευε ως καπνοδοχοκαθαριστής κι εντελώς συμπωματικά ήρθε σε επαφή με τα βιβλία κι άρχισε να τα αγαπάει. :) Πρόκειται για μία ιστορία, η οποία σίγουρα θ' απασχολήσει τους ιστορικούς των κόμικς του μέλλοντος, καθώς αποκαλύπτει μια άγνωστη πτυχή του γενεαλογικού δέντρου του πρωταγωνιστή. :P Πέρα από την πλάκα, η συγκεκριμένη προσέγγιση κι ο τρόπος που η πλοκή την έφερε, προσωπικά με κάλυψε. Από εκεί και πέρα, όμως, δεν έχουμε κάτι άλλο άξιο αναφοράς. Το σενάριο είναι απλοϊκό, τα δύο ξαδέλφια λαμβάνουν ρόλους υποστηρικτικούς και δεν έχουν ενεργή συμμετοχή, την ώρα που όλη η αφήγηση επικεντρώνεται στο flashback. Το φινάλε έρχεται απλά για να κλείσει την ιστορία με ένα προβλέψιμο κωμικό στοιχείο. Γενικά μιλάμε για μία ιστορία που παρέχει ενδιαφέρουσες πληροφορίες, αλλά ήπια πλοκή. Φαντάζομαι θα θυμάμαι τον πρόγονο του Λούντβιχ, αλλά όχι από που! :P Ούτε το σχέδιο μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε. Δεν ήταν του γούστου μου. 

 

Την σκυτάλη του πρωταγωνιστή θα πάρει, στην συνέχεια, ένας αγαπημένος μας σκύλος, που δεν είναι άλλος από τον Πλούτο, ο οποίος προκαλεί, άθελά του, "Τρόμο στο δάσος"! :help: Εκείνος, μαζί με τον Μίκυ και την Μίννι, έχουν πάει στην εξοχή για πικ-νικ. Η κοπέλα της παρέας σύντομα βαριέται και ζητάει από τον φίλο της να πάνε μία βόλτα. Εκείνος, όμως, θα αρνηθεί κι ο λόγος είναι ότι έχει απορροφηθεί σε ένα βιβλίο τρόμου. Μάταια εκείνη τον "τσιγκλάει", λέγοντας του ότι αυτά που διαβάζει είναι τρομακτικά και δεν αξίζουν. Η Μίννι φεύγει, λοιπόν, ο Μίκυ διαβάζει απερίσπαστος το βιβλίο του κι ο Πλούτο προσπαθεί να χουζουρέψει. Και λέμε προσπαθεί, γιατί μια αγριόγατα της περιοχής έχει όρεξη για παιχνίδι κι έτσι τον προκαλεί να την κυνηγήσει. Αυτός το κάνει, γεμάτος νεύρα και τότε τα κωμικοτραγικά γεγονότα που θα εκτυλιχθούν θα δικαιολογήσουν τον τίτλο της ιστορίας. :) Μπορεί ο πρωταγωνιστής να μας είναι ιδιαίτερα συμπαθής, δυστυχώς θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι η συγκεκριμένη ιστορία δεν έχει να επιδείξει κάτι το αξιοσημείωτο. Το όλο ύφος της, καθώς και οι λίγες σελίδες που είχε στην διάθεσή της, έδωσαν έναν χαρακτήρα περισσότερο γελοιογραφικό, παρά κάτι σοβαρότερο ή πιο ενδιαφέρον. Όλη η πλοκή ήταν χωρίς νεύρο ή κάποια δυνατή στιγμή κι όλα τα γκαγκ "έστρωναν" το αστείο για το φινάλε. Όταν αυτό ήρθε, τολμώ να πω ότι μου άφησε ένα ελαφρύ μειδίαμα στα χείλη, αλλά τίποτα περισσότερο. Ήταν ένα απλό κι ευχάριστο διάλειμμα από τις μεγάλες (σε μέγεθος) ιστορίες του τεύχους. Κι εδώ, λοιπόν, θα προσπεράσω. Το σχέδιο το βρήκα καθαρό και σουλουπωμένο. Μου άρεσε. :) 

 

Η τρίτη ιστορία τής σειράς “Time Machine (Mis)Adventures”, είναι αθλητικού ενδιαφέροντος και συγκεκριμένα, αυτοί που θ’ απασχολήσουν τον αναγνώστη θα είναι “Οι κανόνες του ποδοσφαίρου”. Μία βροχερή Κυριακή, το μακρινό 2999, ο απόγονος του Κύρου αποφασίζει να μείνει στο εργαστήριο του προγόνου του και να ψαχουλέψει τα… πρακτικά των ταξιδιών που έχει κάνει η διαβόητη χρονομηχανή του. Μία εγγραφή που περιέχει ένα σύμβολο που γι’ αυτόν μοιάζει περίεργο, θα του κινήσει την περιέργεια και θα το επιλέξει για να το δει. Αυτό το σύμβολο δεν είναι άλλο από την κλασική μπάλα ποδοσφαίρου. Ερχόμαστε στο παρόν, λοιπόν, όπου ο Ντόναλντ, όντας μονίμως άφραγκος, κουβαλάει ένα μεγάλο κιβώτιο για τον θείο του, ο οποίος τάζει να του δώσει 5$ για τον κόπο του. Θέλοντας, όμως, ν΄ αγοράσει το πολυπόθητο εισιτήριο για τον τελικό του κυπέλλου στο ποδόσφαιρο, το οποίο κοστίζει 6$, θα του προτείνει κι ένα άλλο θέλημα. Θα προθυμοποιηθεί να πεταχτεί και να του φέρει μία παλιά φόρμουλα για ένα κερί που κάνει τα μουστάκια τσiγκελωτά. Επιστρέφοντας με την φόρμουλα, όμως, η ατυχία τον χτυπά γι’ ακόμα μία φορά και το χαρτί που περιέχει την φόρμουλα… διαλύεται! :oops: Αναγκάζεται, λοιπόν, να μπει (κρυφά) στην χρονομηχανή του Κύρου και να πεταχτεί στην Αγγλία του 1848, στο Κέιμπριτζ, όπου κατέχει την έδρα ο καθηγητής, που την εφηύρε. Ο ίδιος ο καθηγητής, όμως, είναι κι εκείνος που θεσπίζει τους θρυλικούς κανόνες του ποδοσφαίρου. Έτσι, όταν ο Ντόναλντ επιστρέφει από το παρελθόν, έχοντας εκπληρώσει την αποστολή του, θα διαπιστώσει, έκπληκτος, ότι το ποδόσφαιρο έχει σβηστεί ολοκληρωτικά από την σύγχρονη ζωή! :wow: Εννοείται, φυσικά, ότι αναγκάζεται να επιστρέψει και πάλι στο παρελθόν για να αποκαταστήσει τις ισορροπίες. Οι διακυμάνσεις στην ποιότητα των ιστοριών της συγκεκριμένης σειράς, συνεχίζονται. Το σενάριο αυτή της ιστορίας μπορώ να πω ότι ήταν αρκετά ικανοποιητικό, πάντα για το μοτίβο που έχει υιοθετήσει η σειρά. Αυτό που αρχίζει να εδραιώνεται στην συνείδησή μας, είναι η δομή που παρουσιάζει η σειρά, η οποία είναι ίδια σε όλα (μέχρι στιγμής) τα μέρη της. Η υπόθεση, εδώ, κάνει σαφείς ιστορικές αναφορές στο αγαπημένο άθλημα της πλειοψηφίας του χώρου και σίγουρα ιντριγκάρει τον αναγνώστη να το ψάξει λίγο περισσότερο. Τουλάχιστον έτσι έκανα εγώ. :P Από εκεί και πέρα, δεν εντόπισα κάτι δυναμικό στις σκηνές για να με κρατήσει. Ούτε χιούμορ, ούτε δράση, αλλά ακόμα και η ένταση που (υποτίθεται) δημιουργείται προς το φινάλε, έβγαζε κάτι το επίπεδο. Ίσως να ήθελε περισσότερη επέκταση στην αφήγηση και καλύτερη διαχείριση στην σκηνοθεσία. :thinking: Με μερικές βελτιώσεις, λοιπόν, θα μπορούσε κάλλιστα να σταθεί κι εκτός σειράς. Για το σχέδιο δεν χρειάζεται να επεκταθώ περαιτέρω. Ισχύουν ό,τι είχα πει και στα προηγούμενα επεισόδια. :) 

 

 

:beer: 

  • Like 5
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.